Document openen - Twentse Taalbank

u •
Twentse Taalbank
1
DE BOER MET DE TANDPIJN.
•
û~t91!61~
Niet lang geleën, toen 'k pas gezeten was
Op mijn kantoor, gebeurde 'tras,
Dat er een boer of landman kwam ;
Hij hield zijn hoofd bijzonder stram;
Ik vroeg hem naar de reën daar van.
Dat za' 'k oe zeggen leve man.!
Was 't antwoord fiuks daarop gezeid,
En gaf toen 't volgende bescheid.
De bek dé doot mi'j nog zoo zeer,
Het trekt mi'j nog zoo keer op keer,
Dóór boven en an d' zied duur'n kop,
Dat 't water mi'j oet d' oogen lop.
Ik had 'nen slechten tand in 'n bek,
Dé maakte mi'j de kop zoo gek;
Da' 'k nich meer wuste wa' 'k eoma dé
En manka onheste piine lé.
Jlien wief, dat reut mi'j da' 'k zol coan
En loaten léver 't wèèrk meer stoan
No eenen dé oe tande trekt:
Das bètter of i'j langer rekt.
" Al geet het trekken ook wat sror
" l'j komt er dan nog eenmoal of;
l
...
Twentse Taalbank
39~
» Het doot oe op r;ien tied wal zeer :
» Jleer dóOrno veul i'j 't leed uich meer."
Ik leut mi'j duur mien wief dan roan,
Um doad'lik no de stad te goan.
Ik gunk door no: um goed bescheed ,
In eene kroo&, 't \Vas mi'j wal leed Da' 'k nog 'nen stuver most beatèèn;
Ieer 'k had door vuur bi'jzundere· rèèn:
Ik wol door wetten woor 'k most goan En woor 'k goedkoopste kreeg e doan.
Ik nam een zenpken , dat ik vreng ,
Jleer 'k preuvd' 't van piine bi'jno leug.
Jlet eenen neug ik no zon'n man,
De oe de tande trekken I.:an.
" Dan mo'i no d' Jödde zè men mi'j ,
" Dé kan het, dat verkloor ik di'j ,
" Dé trekt oe zeulfa 'nen tand zoo goed » A'i opgaapt, he'i'n er bi'jno oet."
Ik leut mi'j dan nich lange roan, ·
Um no de Jödde to te goan.
D6o'k dOór kwam was 't: " goa zitten man!
,. Heb i'j 't wal goed, wat acheilt er an? ,. Ii'j dunkt i'j zeet er nich beat oet;
" l'j hebt 'et woorlik nich heel goed."
Ik heb 'nen kwoaën tand in '.n bek;
Dé maakt mi'j soms den kop heel &ek ,
En door nm kom ik hier bi'j di'j :
Daa tou goed trekat, dat zèèn ze mi'j,
En dast het doost vuur weinig geild Dc>u weest- door ia men op e steild,
De tied de lop nich al te best :
Pas i'j nich op , i'j komt op 't leat ,
Twentse Taalbank
398
An 't Joopen tot 'nen apot vuur elk,
En hoult gin' brokke in de melk.
,. l'j hebt geliek" zè d'loozen voa;
,. Gaap i'j ees op, doot 'u bek eea lo• ,
,. Loat ik eee zeen wöór dat hi zit.
,. Nou man ! i'j hebt en aleebt gebit."
Dó fummeld' mi'j wat ió den bek:
Ieer drommel! dó wurd mi'j te gek;
Da' 'k hóóste had begon te kroouwen ;
Ieer 't wief begon mi'j nó to joouwen.
,. Das niks zè zé , now is e er ciet ,
,. lllien man verateet het trek.ken goed."
-·-
Nou wu ik klóör den tand er oet ,
Van piine vri'j, ik veuld' mi'j goed,
En was gereed um op te etoan ,
Hem 't geild te doon, en weg te goan.
,. Wat.wil i'j toch?- Wat, bio i'j gekP
,. l'j hebt er nog vcull' meer in'n bek;
,. De mot er ook nog wisse oet :
,. Want anders ia het wèèrk nich goed ,. l'j bint nog ginne wèkke vri'j ,
,. Of i'j komt nog ees weer bi'j mi'j."
Wat ik ook proatte, wat ik dè,
Bet bleef er bi'j • zoo oe hé zè;
Bet rapte mi'j weer in den bek,
'k llogt zwiegen of weer kroouwen zek,
Bet heulp er alles nikk.es an,
Bë gunk met trekken weer verdan.
)[eer eind'lik wurd' ik kwoad door 'k vreug,
Trelr.st ton mi'j 'n bek nou beelmoals leug ~
Twentse Taalbank
397
Te straks dó was de piine doan ,
En nou kan 'k pas van zèèrte atoan.
Dó \VBS het: " Kom betaal mi'j meer."
Ik guuk , en trok den buul van leer,
En zocht er net dréi st uvers oet ;
Ik dacht: zoo is het wiase goed.
Moer dóo'k hem dé zoo gewwen wol Dó leek de keèl zeulfs rozend dol :
Hé neumde mi'j 'nen dommen kop ,
En zat d06r bi'j zukke oogen op!
Dat een dée 'n betken bange waa Nich lange bleef, of hé gunk mas.
Jlecr 'k was nich bange of hé gloop ,
Ik kreeg hem vuur eea bi'j den knoop.
Dó was 't een lèvcn zeg ik di'j,
De nobera kwam'n er alle Li'j.
Dó ha'i de Jödde ees motten &één,
Hé was zoo kwoad, hé trild' op d' been ,
" Verd •••• boer! duu't onderetaan :
,. Dasl in mien hoea mi'j woogat te aloan ?"
Hé maakte en lèven vuur de leu ,
•eer 'k wu 't mirakel meer dan meu ,
En kreeg dré achilnge dé 'k hem dè,
En döör mo wu de Jödde te vrè.
Dit was het geild dat mi'j of neug,
Jleer dOcîr vuur ha' 'k den bek hOost leug.
Ik gunk nó hoes, meer 'k had \Vat spiet,
Ik was mien geild en tande kwiet.
October I842.
A•.
WILJilNK.

Download Report