Ground-based walking training improves quality of life and exercise capacity in COPD. Sally L. Wootton, L.W. Cindy Ng, Zoe J. McKeough, Sue Jenkins, Kylie Hill, Peter R. Eastwood, David R. Hillman, Nola Cecins, Lissa M. Spencer, Christine Jenkins and Jennifer A. Alison. Eur Respir J 2014; 44: 885–894. Achtergrond Van longrevalidatie is aangetoond dat het de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (KvL) en het inspanningsvermogen verbetert en het aantal ziekenhuisopnames vermindert bij mensen met chronische obstructieve longaandoeningen (COPD). Wereldwijd is de vraag naar longrevalidatie groter dan het aanbod van revalidatieprogramma’s. Fysieke training wordt beschouwd als de belangrijkste component van longrevalidatie, waarvan uithoudingstraining meestal wordt uitgevoerd op een loopband of een stationaire fietsergometer. Een eenvoudiger vorm van fysieke training waarvoor geen apparatuur noodzakelijk is, is “ground-based walking”. Tot heden is er weinig wetenschappelijk bewijs van de effecten van “ground-based” loopprogramma’s als de enige training van het uithoudingsvermogen. Het primaire doel van deze studie was om de effecten te bestuderen van een korte termijn, gesuperviseerd “ground-based” loopprogramma op de KvL (gemeten met de St. George’s Respiratory Questionnaire (SGRQ) en de Chronic Respiratory Disease Questionnaire (CRQ)) in vergelijking met de gebruikelijke medische zorg bij mensen met COPD. Een tweede doel was om de effecten te bestuderen van een “ground-based” loopprogramma op het uithoudingsvermogen, functionele en maximale inspanningscapaciteit in vergelijking met de gebruikelijke medische zorg. De hypothese was dat een gesuperviseerd “ground-based” loopprogramma zou leiden tot aanzienlijke verbeteringen in de KvL en inspanningscapaciteit in vergelijking met de gebruikelijke medische zorg bij mensen met COPD. Methode Personen met COPD, verwezen voor een poliklinisch longrevalidatieprogramma in twee Australische steden (Sydney en Perth) werden gescreend voor deelname aan de studie. Inclusiecriteria waren een primaire diagnose van COPD, FEV1/FVC<0.7 en FEV1<80% voorspeld, stabiele klinische toestand en een rookgeschiedenis van >10 pakjaren. Exclusiecriteria waren chronisch zuurstofgebruik, morbide obesitas, gebruik van een loophulpmiddel, deelname in een gesuperviseerd trainingsprogramma de afgelopen 12 maanden of comorbiditeiten die het inspanningsvermogen nadelig beïnvloeden. Het betrof een prospectieve, multicenter, gerandomiseerde gecontroleerde studie waarbij de uitkomst-assessor geblindeerd was. Na randomisatie werden de proefpersonen toegewezen tot de loopgroep of de controlegroep. De proefpersonen in de “ground-based” loopgroep liepen gesuperviseerd door fysiotherapeuten op een vlak indoor parcours van een ziekenhuis 3x per week, 8 weken lang. Een training duurde 30 minuten en vond plaats op een snelheid van 80% van de 6 minuten looptest (6 min walk distance, 6MWD). Iedere zesde trainingssessie werd de duur met 5 minuten verhoogd tot een maximum van 45 minuten. De snelheid diende plaats te vinden totdat een Borgscore van 3-4 werd bereikt op een schaal van 10 punten. Resultaten 130 van de 143 proefpersonen (gemiddelde leeftijd 69+8 jaar) voltooiden de studie. De proefpersonen hadden matige tot ernstige COPD (gemiddelde FEV1 43+15% voorspeld), een verminderde kwaliteit van leven (gemiddelde SGRQ totaal score: 47+17 punten) en een verminderd inspanningsvermogen (gemiddelde 6MWD: 74+13% voorspeld). Gemiddeld werden 75% van de wandelsessies voltooid door de deelnemers in de loopgroep. In vergelijking met de controlegroep, werden in de wandelgroep grotere verbeteringen aangetoond in SGRQ totaal score (gemiddeld verschil -6 punten, p<0.003), CRD totaalscore (gemiddelde verschil 7 punten, p<0.01) en uithouding shuttle looptest tijd (gemiddeld verschil 208 s, p<0.001). Discussie Beperkingen van de deze studie waren dat er geen gedetailleerde fysiologische metingen hebben plaatsgevonden en dat er geen proefpersonen met milde COPD waren gerekruteerd zodat de resultaten niet extrapoleerbaar zijn naar COPD patiënten in de GOLD I klasse. Conclusie “Ground-based” looptraining verbeterde de KvL en het inspanningsvermogen ten opzichte van de gebruikelijke medische zorg bij mensen met COPD. “Ground-based” looptraining is van therapeutische waarde als een uithoudingsmodaliteit bij mensen met matige tot ernstige COPD, en dit kan in het bijzonder van toepassing zijn waar gespecialiseerde fitnessapparatuur niet direct beschikbaar is.