Characteristics and determinants of endurance cycle

Characteristics and determinants of endurance cycle ergometry and six-minute walk distance in
patients with COPD.
Andrianopoulos V, Wagers S, Groenen M, Vanfleteren L, Franssen F, Smeenk F, Vogiatzis I, Wouters
E, Spruit M and On behalf of the CIRO+ Rehabilitation Network
BMC Pulmonary Medicine 2014, 14:97
Achtergrond De fietstest met een constante belasting (cycle endurance test, CET) met de volhoudtijd
(CET-Tend) en de 6-min looptest (6-min walk test, 6MWT) uitgedrukt in meters (6-min walk distance,
6MWD) zijn belangrijke metingen en uitkomstmaten van de inspanningstolerantie bij patiënten met
COPD. Vanuit een fysiologisch oogpunt zijn de uitkomsten van de CET en 6MWT niet uitwisselbaar en
de determinanten van inspanningsvermogen tussen de testen verschillen. Deze studie betreft een
retrospectieve analyse van CET-Tend in een groot cohort van patiënten met COPD die de metingen
voor aanvang van een longrevalidatieprogramma hebben ondergaan. De resultaten van de CET
worden vergeleken met de 6MWT en er wordt nagegaan hoe vaak een maximale CET-Tend van 20
minuten wordt behaald. Bovendien zijn de determinanten van CET-Tend en 6MWD bestudeerd.
Methode Een dataset van 2053 COPD-patiënten (43% vrouwen, gemiddelde leeftijd: 66,9±9,5 jaar,
gemiddelde FEV1% voorspeld: 48,2±23,2) werd retrospectief geanalyseerd. Patiënten ondergingen
onder andere longfunctiemetingen, medische tests, een maximale fietstest, een CET en 6MWT. De
CET wordt uitgevoerd op 75% van het wattage dat behaald werd met een maximale fietstest. Een
stapsgewijze multiple lineaire regressie werd gebruikt om determinanten te beoordelen. 51
patiënten werden geëxcludeerd vanwege de maximale tijd van 20 min tijdens de CET en daardoor
een kunstmatig einde behaalden van de meting.
Resultaten 2002 patiënten met een CET-Tend<20 min hadden gemiddeld genomen matig tot zeer
ernstig COPD, een normale body mass index (BMI), normale bloedgassen in rust en symptomen van
kortademigheid. Er werden geslachtsverschillen opgemerkt: gemiddeld waren mannen ouder, langer,
zwaarder en hadden mannen een hogere BMI, vetvrije massa index (fat-free mass index, FFMI) en
FEV1. 20% van de studiepopulatie gebruikte chronische zuurstoftherapie.
Gemiddeld hadden de patiënten een afgenomen inspanningstolerantie (maximale fietsbelasting:
56±27% van de voorspelde waarde, 6MWD: 69±17% van de voorspelde waarde). De voorspelde
maximale belasting verschilde significant tussen mannen (48±21% van de voorspelde waarde) en
vrouwen (67±31% van de voorspelde waarde). In tegenstelling, CET-Tend was langer bij mannen
(286±174 s vs 250±153 s, p<,001). Ook was de 6MWD hoger bij mannen dan bij vrouwen, zowel in
absolute zin als in percentage van de voorspelde waarde (443 m, 67% van de voorspelde waarde vs
431 m, 72% van de voorspelde waarde, p<0,05).
Geslacht werd geassocieerd met de CET-Tend maar BMI, FEV1 en functionele residuale capaciteit (FRC)
waren gerelateerd aan de 6MWD.
Uit een stapsgewijze lineaire regressie bleek dat leeftijd, geslacht, FFMI, DLCO, GOLD stadium, Borg
scores in rust voor kortademigheid en vermoeidheid in de benen de CET-Tend onafhankelijk
beïnvloedden.
Leeftijd, BMI, FFMI, FEV1%, FVC/FEV1, GOLD stadium, FRC, DLCO en Borg scores in rust voor
vermoeidheid in de benen werden behouden in het model bij 6MWD als de afhankelijke variabele.
Het CET model was in staat om slechts 15,1% van de variabiliteit in volhoudtijd te verklaren, terwijl
het model voor 6MWT 34,0% van de variabiliteit in 6MWD verklaarde.
Discussie Deze studie kende een aantal methodologische beperkingen. Ten eerste, het is een
retrospectieve cohortstudie waarbij niet bekend is waarom sommige dossiers niet volledig zijn. Ten
tweede, het betreft patiënten die doorverwezen zijn voor een longrevalidatieprogramma. Dit kan
resulteren in een bias omdat zeer waarschijnlijk patiënten met een grotere mate van
inspanningsintolerantie zijn geïncludeerd.
Conclusie
CET en 6MWT zijn geen uitwisselbare inspanningstesten. CET-Tend is een waardevolle uitkomstmaat
van CET aangezien het gerelateerd is aan meerdere klinische aspecten van de ziekte-ernst bij COPD.
Geslachtsverschillen dienen de interpretatie van de CET te temperen. BMI, FEV1 en FRC hebben meer
invloed op de 6MWD dan op de CET-Tend. De verbetering van de CET-Tend na longrevalidatie kan een
totale verbetering van de klinische toestand weerspiegelen bij patiënten met COPD, hoewel de
fysiologische stress per individu kan verschillen.