Een puike voorzet van de werkgeversclub

Het spel en de knikkers Frank Kalshoven
Een puike voorzet van de werkgeversclub
tegen deze inkomensrisico's voor
werknemers, is dus een stap
vooruit.
Ook op het terrein van pensioen
oppert de AWVN uniformering. Er
zijn in Nederland honderden
pensioenfondsen met elk eigen
regelingen, administraties, besturen
en wat dies meer zij. Overstappen
van baan betekent vaak
overstappen van pensioenfonds,
met al het gedoe van dien. Een
'uniform en verplicht basispensioen'
haalt hier fijn de bezem door en
laat de arbeidsmarkt soepeler
werken.
Op de voorzet voor een nieuw
sociaal-economisch stelsel door
werkgeversclub AWVN - Een
verantwoorde weg naar groei, heet
het werkstuk - is in de Volkskrant
door verschillende columnisten
bepaald zuinigjes gereageerd. Als
de tamelijk liberale Sheila Sitalsing
het niks vindt, en de socialist
Marcel van Dam evenmin, dan kan
het toch bijna niets wezen?
Jawel hoor. Het is een prima stuk,
dat uitnodigt tot
gedachtenwisseling. Wat is er
positief aan?
Eén: uniformering. In de huidige
sociale zekerheid hebben we in
Nederland voor elk inkomensrisico
een eigen verzekering, met eigen
polisvoorwaarden, premies,
uitkeringshoogte en uitkeringsduur.
Ziek, arbeidsongeschikt, werkloos ieder probleem een eigen
oplossing. Hieraan kleven nogal
wat nadelen, zoals
onbegrijpelijkheid voor werknemer
én werkgever, hoge
uitvoeringskosten, en
onverklaarbare verschillen in
uitkeringshoogte. Dat de AWVN,
die dienstverlener is voor
werkgevers op het terrein van
arbeid, pleit voor één verzekering
© de Volkskrant
Twee: reikwijdte. De AWVN
constateert een twee- of driedeling.
Vaste werknemers hebben recht op
sociale zekerheid; flexwerkers
nauwelijks en zzp'ers niet. Vaste
werknemers bouwen verplicht
pensioen op, voor flexwerkers is
dat eerder een last dan een lust, en
zzp'ers zijn rond pensioen nergens
toe verplicht. Het voorstel van de
AWVN: laat alle werkenden
(ongeacht de juridische vorm
waarin ze dan doen) vallen onder
de uniforme sociale zekerheid en
het basispensioen. De reikwijdte,
het aantal deelnemers aan sociale
zekerheid en pensioenregelingen,
neemt dus toe.
bescherming tegen het nieuwe
risico van de 21ste eeuw: een
gebrek aan kennis, kunde en
vaardigheden om op de
arbeidsmarkt je brood te verdienen
- ook al heb je in een grijs verleden
netjes je school afgemaakt. De
AWVN heeft hier gelukkig wel oog
voor en bepleit de oprichting van
een 'nationaal opleidings- en
ontwikkelingsfonds'. Dit soort
fondsen bestaat nu in sommige
sectoren wel en in andere niet, en
in alle bestaande gevallen gaan het
om klein bier. Een nationaal fonds,
waar alle werkenden terecht
kunnen voor de bekostiging van op, om-, na- en bijscholing, kan
worden gevuld door werkgevers en
werknemers (een heffing op de
loonsom) én de overheid.
Vier: vraagstimulering. Heeft er nog
iemand aandacht voor
werkgelegenheid aan de onderkant
van de arbeidsmarkt? De AWVN
bepleit de invoering van
dienstencheques. Dat is een goed
idee (is hier vaker ter sprake
geweest) en er wordt vanaf 1
januari in de zorg mee
geëxperimenteerd, gelukkig.
Opmerkelijker is dat de AWVN in
dit verband pleit voor 'reshoring':
het terughalen van productie uit
verre en goedkope buitenlanden.
Natuurlijk bestaan er zzp'ers die
hier tegen zijn. Het argument: ik
ben juist ondernemer geworden om
vrij te zijn, verlost van dit soort
verplichtingen. Hiertegenover staat
een leger zzp'ers en flexwerkers
dat financiële risico's slecht kan
inschatten en particuliere
verzekeringen niet kan betalen
omdat tegen te lage tarieven moet
worden gewerkt. Enig paternalisme
(en opgelegde solidariteit) kan
hierin geen kwaad.
Cui bono? Wie profiteert van de
wereld volgens de AWVN? Altijd
een goede vraag. Sitalsing en Van
Dam lazen een snood
werkgeversplan. Dat kan ik er met
de slechtste wil van de wereld niet
in ontdekken. Ik zie voor- en
nadelen voor werkgevers, voor
werkenden, en voor de
Nederlandse economie. De
voordelen wegen zwaarder.
Drie: nieuwe risico's. Onze sociale
zekerheid is opgebouwd ter
bescherming van de klassieke
risico's. Ziek en arbeidsongeschikt,
werkloosheid, ouderdom. Maar de
sociale zekerheid biedt nu geen
De Argumentenfabriek.
zaterdag 25 oktober 2014
Frank Kalshoven is directeur van
Reageren?
Pagina 17 (1)
[email protected]
© de Volkskrant
zaterdag 25 oktober 2014
Pagina 17 (2)

Download Report