aflevering 3

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Zaterdag, 16 november 2013.
Praktijktest tijdens de groepssessie: hoeveel suiker zit er in tussendoortjes? In het midden, met roze vest, coach Karin Maessen.
foto Stefan Koopmans
Afkicken
en van SUIKER,
SUIK het
h kan
Afkicke
In een half jaar tijd
probeert onze
verslaggeefster fit te
worden. In een groep
sport ze gezamenlijk,
krijgt ze voorlichting
over goede voeding en
praat ze over moeilijke
momenten bij het
afvalproces.
Met als doel: een paar
kilo’s (blijvend)
kwijtraken.
ik word FIT
door Kitty Borghouts
S
inds enkele weken ben ik
een suikerontwijker. Dat
klinkt nog eenvoudiger
dan het is. Geen suiker
aan je drankjes toevoegen: logisch en gemakkelijk. Zoete
producten als gebak, koekjes, snoepjes of frisdrank links laten liggen:
soms lastig, maar lukt best. Maar
dan: dingen vermijden waar - soms
om volstrekt onduidelijke redenen
- suiker aan is toegevoegd: bijna
niet te doen.
Geen discussie is de afgelopen jaren onder voedingsdeskundigen zo
heftig gevoerd als die over suiker.
‘Suiker is vergif’ proberen aanhangers van natuurlijke leefstijlen ons
duidelijk te maken op de inmiddels
talloze websites die er zijn over gezonde voeding. Suiker, met name
de bewerkte, geraffineerde vorm,
zou ons lichaam beroven van essentiële vitamines, de hormoonhuishouding dusdanig in de war schoppen dat het lichaam meer vet opslaat en schuld zijn aan de snelle
toename van het aantal diabetespatiënten. ‘Zwaar overdreven’ reageert de suikerindustrie, die wijst
op het ontbreken van wetenschappelijk bewijs daarvoor. En het officiële voorlichtingsorgaan van de
overheid, het Voedingscentrum,
kiest de genuanceerde middenweg
met het advies suiker met mate te
nuttigen.
De afgelopen weken heb ik mij
eens goed verdiept in de suikerkwestie. Enkele feiten verontrusten
mij. Onze gemiddelde consumptie
van de zoetmaker is in vijftig jaar
tijd verdrievoudigd. Nog zo’n cijfer:
de gemiddelde Nederlander krijgt
er jaarlijks 39 kilo van binnen.
Ik was tot voor kort aanhanger van
de ‘ach, het zal allemaal wel meevallen’-gedachte. Louter uit eigenbelang: ik ben een enorme zoetliefhebber. De zoektocht op internet
naar de gevaren van suiker, maar
ook de uitleg van onze coach Karin
Maessen, aanhanger van een zo natuurlijk mogelijk eetpatroon, hebben mij toch doen besluiten mijn
leefstijl te veranderen op dit punt.
Want los van het welles/nietes over
de gevaren ervan: ons lichaam
heeft suiker helemaal niet nodig, zeker niet in de grote hoeveelheden
die wij er van binnen krijgen. Het
voornemen fors minder suiker te
eten was snel gemaakt, maar er ook
naar handelen, blijkt lastiger. Want
suiker is overal, ook waar ik het
niet vermoedde. In brood, soepen,
sauzen, vleeswaren, chips, ontbijtgranen en vrijwel alle kant-enklaarmaaltijden. Ik zag zelfs suiker
staan op het etiket van voorverpakt
rundergehakt en meerdere bezoekers van suikerwijzer.nl melden suiker te hebben gevonden op de ingrediëntenlijst van een tube tandpasta! En, om het nog ingewikkelder te maken: suiker blijkt zich
vaak te verschuilen achter vele andere benamingen. Riet- en bietsuiker zal iedereen herkennen, bij fructose of glucosestroop gaan waarschijnlijk ook wel wat belletjes rinkelen, maar saccharose, maltose,
maltodextrine of melasse zeiden
mij tot voor kort niet veel. Allemaal suikers dus.
Omdat ik het ook weer niet wil
overdrijven - het moet immers ook
uitvoerbaar blijven - ben ik niet zó
streng in de leer dat ik producten
met dit soort namen niet meer in
mijn boodschappenkarretje leg.
Maar mijn suikerinname is de afgelopen weken drastisch verminderd,
dat is zeker. Omdat ik, zoals ik vorige keer heb beschreven, ook geen
Twaalf deelnemers: 40 kilo minder
In het ‘anders afvallen’-programma van praktijk Twister
en Running-Company in Panningen werken twaalf deelnemers (elf vrouwen, een man)
een half jaar lang aan een gezondere leefstijl. Tweemaal
per week wordt er een uur gesport, gevolgd door een groepsbijeenkomst.
Vastomlijnde eetvoorschriften
zijn er niet; er wordt informatie aangereikt over voedings-
waarde van producten en processen in het lichaam, zodat ieder zijn eigen keuze kan maken. De twaalf deelnemers zijn
in zes weken tijd gezamenlijk
zo’n veertig kilo afgevallen. De
meeste groepsleden hebben ervoor gekozen minder koolhydraten te eten.
De vorderingen van de groep
zijn te volgen op Facebook:
De Limburger/ik word fit
zoetstoffen meer gebruik, is dat
een enorme omschakeling. Maar
tot mijn eigen verrassing gaat mij
dat erg goed af. Slechts een paar dagen waren er moeilijke momenten,
omdat de drang naar iets zoets
bijna onweerstaanbaar was. Maar
daar moet je dan even doorheen,
zegt coach Karin, die uitlegt dat verlangen naar zoetigheid niet alleen
een lichamelijke oorzaak heeft (de
schommelende suikerspiegel) maar
grotendeels tussen de oren bepaald
wordt. Suiker heeft grote invloed
op het evenwicht in het serotoninepeil, de ‘blijmaker’ in je brein, zoals
Karin het noemt. Dit stofje is een
kalmerende neuro-transmitter, die
onder meer de tevredenheid bevordert. Ons brein stuurt, kort samengevat, continu opdrachten uit om
zoete tussendoortjes te eten.
Vier weken matigen met suiker
heeft mij voorlopig vooral positieve
dingen gebracht. Meer energie is de
belangrijkste, of beter gezegd: een
constanter energieniveau. En mijn
smaak is veranderd. Sommige dingen vind ik plotseling minder lekker (koffie bijvoorbeeld); natuurlijke zoetsmaken (fruit, honing) zijn
intenser.
Ben je er ook van afgevallen, vraagt
mijn omgeving die al die veranderingen met argusogen bekijkt. Een
beetje, denk ik. Het meer back to
basic voedingspatroon dat ik sinds
begin oktober volg, waarbij géén calorieën worden geteld, heeft mij nu
2,5 kilo lichter gemaakt. Daar ben
ik voorlopig tevreden mee.
Nog 38 weken te gaan.
De volgende aflevering in deze serie
verschijnt op zaterdag 14 december.