Jongens, het leven is niet maakbaar, leert de Loser ons

Ied ereen leest
Jongens, het leven is niet maakbaar, leert de Loser ons
Jeff Kinney: Het
leven van een
Loser. Gedumpt.
Vert. Hanneke
Majoor.
De Fontein,
223 blz. € 14,99
A
ls er één ding is waarmee je jongens (of mannen) geen plezier
doet is het: voorschrijven wat
ze moeten doen. Dat weet Jeff Kinney.
Waar meisjes smullen van boeken
met survivaltips om zich door de puberteit heen te vechten, steekt Kinneys nieuwe Leven van een Loserboek er de draak mee.
‘De Logeerclub’, heet de meisjesboekenreeks uit het leven van loser
Bram Botermans. ‘Over twee vriendinnen die steeds ruzie krijgen over
hele kleine dingetjes’, noteert hij.
Eronder staat een cartoon van twee
bakvisjes die bekvechten om paarse
lipgloss. Het onderschrift van onze
(anti)held: ‘Maar na een poosje kalmeren ze weer en leren de meisjes
de ware betekenis van vriendschap.’
Zie de Loser-reeks als een antwoord
op het maakbaarheidsdenken uit de
pubersurvivalboeken. Of als komische boeken met grappen en veel cartoons, die het scholierenbestaan leuk
beschrijven. Dat doen ze misschien
wel beter dan dat meisjesgemuts,
want pasklare oplossingen voor alle
puberproblemen zijn er tóch niet.
Dat ondervindt Bram, wiens beste
vriend Theo verkering aan zijn hoofd
krijgt en zijn oude makker niet meer
ziet staan. Zo had Gedumpt ook tuttig
over ‘de ware betekenis van vriend-
schap’kunnen gaan, maar Kinney
geeft geen simpele lesjes, alleen hoogst
ironische. ‘Ik denk dat ze alleen maar
verkering met hem heeft om GEBRUIK
van hem te maken’, laat hij Bram noteren. Een geestige omkering, want de loser heeft dan net beschreven hoezeer
hij Theo mist. Die leidde namelijk altijd
de vreeswekkende rottweiler af op weg
naar school en droeg zonder morren
de zware boekentas van zijn vriend. Nu
doet hij dat voor zijn vriendinnetje.
Maar wat moet hij nu? Hoe komt hij
aan vrienden? Hij raadpleegt een Magic 8-ball, de speelgoedglazenbol met
de zeggingskracht van een fortune cookie. Helpt niet. En dan vindt Bram de
opvoedboeken van zijn moeder: aha,
zó wist ze hem te bespelen. Hij gebruikt een opvoedtruc terug, ontfutselt zijn moeder een mobieltje – en laat
die in de wc vallen. Het boek lijkt lukraak van grap naar grap te gaan, maar
Kinney heeft ook iets te zeggen. Hoe
helder het recept ook lijkt, het leidt
nergens toe: we modderen allemaal
maar wat aan. Een wijze levensles, zeker als je erom kunt lachen.
Thomas de Veen