Sprinkhanen storten zich op Estro

Sprinkhanen storten zich op Estro
Gepubliceerd in Het Parool op 9 juli, bladzijde 27
Hoe koop ik gratis een enorme organisatie voor kinderopvang? Dat kan niet
denkt u, maar daar zit een misverstand. Zoals Robert T.Kiyosaki in zijn boek
“rich dad, poor dad” laat zien, kun je met winst een huis verkopen, zonder
er voor te betalen. Een Amerikaanse opvatting over de vrije markt, die bij
bepaalde mensen die al geld hebben, het geld laat groeien.
Vele jongeren gaan naar meeslepende bijeenkomsten waar meer van dit
soort trucjes worden uiteengezet, zoals ‘schrijf een boek en als de verkoop
dalende is geef je het een nieuwe kaft en verkoopt het weer’. Het zijn
bijeenkomsten die uiteenzetten hoe je snel rijk wordt en het is vooral de
organisatie die er rijk van wordt.
Naar een dergelijke bijeenkomst zijn waarschijnlijk ook de eigenaren van
Providence, de grote investeerders van ESTRO geweest. Kinderopvang wordt
in Nederland gesubsidieerd, en in plaats van de subsidie bij de gebruiker
terecht te laten komen geeft de overheid haar subsidie aan het
bedrijfsleven, want het zelfreinigend vermogen van het bedrijfsleven is
zogenaamd beroemd om zijn transparantie en maatschappelijk verantwoord
ondernemen.
Dus de sprinkhaankapitalisten van Providence kopen ESTRO voor 450
miljoen, want dat geld heb ze beschikbaar, en zo laten ze het
kinderopvangbedrijf een schuld maken van 450 miljoen, waardoor Estro
uiteindelijk voor nul euro zal zijn gekocht.
Vervolgens halen ze alles eruit wat er in zit. Ze slurpen de subsidies op, de
ouderbijdragen en de belasting teruggaaf en eventuele reserves. Dat is toch
mooi meegenomen als je bedenkt dat ze niets investeren.
En als het dan mis blijkt te lopen, laten ze de zaak klappen. Ze hoeven geen
sociaal plan te betalen, geen gedoe, en iemand anders neemt het zaakje
over en doet het trucje wellicht nog eens dunnetjes over.
Alleen duizend mensen krijgen ontslag en een derde van de
kinderopvangbedrijven wordt gesloten.
Voormalig minister Hedy D’Ancona heeft heel hard geknokt voor de
uitbreiding van kinderopvang vanuit een maatschappelijk belang om
vrouwen en mannen die willen werken en kinderen willen een mogelijkheid
te bieden werk en privé te combineren door kwalitatief goede
kinderopvang.
Met zoveel subsidie moet het niet mogelijk kunnen zijn die soort financiële
spelletjes te spelen. Spelletjes die ingaan tegen een maatschappelijk belang
en niets van doen hebben met maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Sterker nog, spelletjes die nadelig uitwerken voor werkgevers die al dan
niet op non profit basis werkgeverschap netjes invullen en zo niet met hun
personeel omgaan. Het is een vorm van oneerlijke concurrentie die wat ons
betreft moet worden bestreden. Wat ons bevreemd is de rol van de
medezeggenschap in dit proces, hoe komt het dat zij dit niet hebben zien
aankomen?
Ivy Powel (voormalig voorzitter COR Kinderopvang Nederland)
en Jeannette van Dongen,
beide werkzaam bij consultancybureau Incitamentum