Alternatieve opening academisch jaar VU Graag sluit ik

Alternatieve opening academisch jaar VU
Graag sluit ik mij aan bij het welkom van Boris.
Een welkom aan al die verontruste medewerkers van de VU die hun
stem laten horen en laten zien dat hun protest niet zomaar overwaait.
Al maanden lang laten jullie luid en duidelijk aan het college horen, dat
hun reorganisatie plannen veel te ver zijn doorgeschoten.
Een klinkend manifest, 1.000 handtekeningen, massale opkomst bij
openbare OR vergaderingen. Beargumenteerd, onderbouwd; jullie gaan
keer op keer het gesprek aan met het college.
Al maandenlang laat de Ondernemingsraad aan het college weten dat
de reorganisatie plannen in hun huidige vorm, onverteerbaar zijn.
Onverteerbaar dat zoveel collega’s aan de VU hun baan dreigen kwijt te
raken, onverteerbaar dat de cijfers van het college niet kloppen,
onverteerbaar dat dít college, van de VU een onderwijsfabriek wil maken.
Al maandenlang laten Abvakabo FNV, CNV Publieke Zaak, de VAWO
en het Ambtenarencentrum in het Lokaal Overleg én daarbuiten, het
college weten dat zij de reorganisatie ván en bezuinigingen óp de
ondersteunende diensten, níet accepteren.
De vakbonden zijn vóór reorganisaties die onderwijsinstellingen sterk en
weerbaar maken. Reorganisaties die de kwaliteit van onderwijs en
onderzoek verbeteren.
De vakbonden zijn tégen reorganisaties die top-down over medewerkers
worden uitgestort. Een reorganisatie die alleen maar naar de VU kijkt,
alsof het een willekeurige winst- en verliesrekening betreft.
Bepalend moet zijn of een opleiding een belangrijke toegevoegde waarde
is voor de VU. Het college is op de verkeerde weg als ze opleidingen gaat
toetsen aan de vraag of ze al dan niet ‘te duur’ zijn.
Diensten outsourcen kan, als de VU zelf niet in staat is om die dienst goed
uit te voeren. Maar de VU wil outsourcen, óf een andere juridische
constructie toepassen, waardoor medewerkers niet meer onder de cao
Nederlandse Universiteiten vallen. Wij gaan niet langs de lijn toekijken
hoe hard bevochten arbeidsvoorwaarden op deze manier worden
uitgehold, waardoor medewerkers fors achteruitgaan in inkomen.
Wij accepteren niet dat steeds meer medewerkers slechts tijdelijke
contracten krijgen. Gelijke arbeidsvoorwaarden voor gelijk werk is onze
eis!
Als een noodzakelijke reorganisatie leidt tot boventalligheid bij
medewerkers, kan het college met ons afspraken maken over een sociaal
plan.
Maar de VU weigert intern herplaatste medewerkers een garantie te geven
op hun huidige salarisniveau. Het is ongekend en ongehoord dat een
werkgever in de publieke sector, zoals de VU, dit weigert.
Wij weigeren afspraken te maken over gedwongen ontslag van honderden
medewerkers, collega’s van jullie die zich elke dag keihard inzetten voor
de VU.
Áls er boventallige medewerkers zijn, dan moet de VU die begeleiden van
werk naar werk. Geen gedwongen werkloosheid in deze economisch
slechte tijden.
We praten en argumenteren, keer op keer, maar de VU blijft doof voor het
brede protest. Het college luistert vriendelijk, maar we mogen alleen maar
tekenen bij het kruisje;
Advies geven maar toezien hoe het college onverkort doorgaat op het
ingeslagen pad,
Een door het college opgesteld concept sociaal plan tekenen.
Mooi niet, wij werken niet mee aan een toneelspel; de verontruste VU
medewerkers leggen de vinger op de zere plek; het is hoog tijd voor échte
medezeggenschap, het is hoog tijd voor “niet praten maar doen”;
De vriendelijke dialoog leidt niet tot beweging aan de kant van het
college, dus wordt het tijd voor steviger actie;
Morgenmiddag bespreken de vakbonden met hun leden hoe de
vervolgstappen er uit moeten zien. Een bijeenkomst waarvoor álle
verontruste VU medewerkers van harte zijn uitgenodigd.
En straks zullen wij tijdens de opening van het academisch jaar door het
college, deze boodschap nog eens klip en klaar herhalen!