Alternatieve opening academisch jaar VU Graag sluit ik mij aan bij het welkom van Boris. Een welkom aan al die verontruste medewerkers van de VU die hun stem laten horen en laten zien dat hun protest niet zomaar overwaait. Al maanden lang laten jullie luid en duidelijk aan het college horen, dat hun reorganisatie plannen veel te ver zijn doorgeschoten. Een klinkend manifest, 1.000 handtekeningen, massale opkomst bij openbare OR vergaderingen. Beargumenteerd, onderbouwd; jullie gaan keer op keer het gesprek aan met het college. Al maandenlang laat de Ondernemingsraad aan het college weten dat de reorganisatie plannen in hun huidige vorm, onverteerbaar zijn. Onverteerbaar dat zoveel collega’s aan de VU hun baan dreigen kwijt te raken, onverteerbaar dat de cijfers van het college niet kloppen, onverteerbaar dat dít college, van de VU een onderwijsfabriek wil maken. Al maandenlang laten Abvakabo FNV, CNV Publieke Zaak, de VAWO en het Ambtenarencentrum in het Lokaal Overleg én daarbuiten, het college weten dat zij de reorganisatie ván en bezuinigingen óp de ondersteunende diensten, níet accepteren. De vakbonden zijn vóór reorganisaties die onderwijsinstellingen sterk en weerbaar maken. Reorganisaties die de kwaliteit van onderwijs en onderzoek verbeteren. De vakbonden zijn tégen reorganisaties die top-down over medewerkers worden uitgestort. Een reorganisatie die alleen maar naar de VU kijkt, alsof het een willekeurige winst- en verliesrekening betreft. Bepalend moet zijn of een opleiding een belangrijke toegevoegde waarde is voor de VU. Het college is op de verkeerde weg als ze opleidingen gaat toetsen aan de vraag of ze al dan niet ‘te duur’ zijn. Diensten outsourcen kan, als de VU zelf niet in staat is om die dienst goed uit te voeren. Maar de VU wil outsourcen, óf een andere juridische constructie toepassen, waardoor medewerkers niet meer onder de cao Nederlandse Universiteiten vallen. Wij gaan niet langs de lijn toekijken hoe hard bevochten arbeidsvoorwaarden op deze manier worden uitgehold, waardoor medewerkers fors achteruitgaan in inkomen. Wij accepteren niet dat steeds meer medewerkers slechts tijdelijke contracten krijgen. Gelijke arbeidsvoorwaarden voor gelijk werk is onze eis! Als een noodzakelijke reorganisatie leidt tot boventalligheid bij medewerkers, kan het college met ons afspraken maken over een sociaal plan. Maar de VU weigert intern herplaatste medewerkers een garantie te geven op hun huidige salarisniveau. Het is ongekend en ongehoord dat een werkgever in de publieke sector, zoals de VU, dit weigert. Wij weigeren afspraken te maken over gedwongen ontslag van honderden medewerkers, collega’s van jullie die zich elke dag keihard inzetten voor de VU. Áls er boventallige medewerkers zijn, dan moet de VU die begeleiden van werk naar werk. Geen gedwongen werkloosheid in deze economisch slechte tijden. We praten en argumenteren, keer op keer, maar de VU blijft doof voor het brede protest. Het college luistert vriendelijk, maar we mogen alleen maar tekenen bij het kruisje; Advies geven maar toezien hoe het college onverkort doorgaat op het ingeslagen pad, Een door het college opgesteld concept sociaal plan tekenen. Mooi niet, wij werken niet mee aan een toneelspel; de verontruste VU medewerkers leggen de vinger op de zere plek; het is hoog tijd voor échte medezeggenschap, het is hoog tijd voor “niet praten maar doen”; De vriendelijke dialoog leidt niet tot beweging aan de kant van het college, dus wordt het tijd voor steviger actie; Morgenmiddag bespreken de vakbonden met hun leden hoe de vervolgstappen er uit moeten zien. Een bijeenkomst waarvoor álle verontruste VU medewerkers van harte zijn uitgenodigd. En straks zullen wij tijdens de opening van het academisch jaar door het college, deze boodschap nog eens klip en klaar herhalen!
© Copyright 2024 ExpyDoc