4 november 2014. Studie vindt hersenafwijkingen bij ME/cvs-patiënten Door Bruce Goldman, Stanford Medicine News Center , 28 oktober 2014 Een beeldvormingsstudie door onderzoekers van de Stanford University School of Medicine heeft duidelijke verschillen aangetoond tussen de hersenen van patiënten met ME/cvs en die van gezonde personen. De bevindingen kunnen leiden tot een definitievere diagnose van het syndroom en kunnen ook wijzen op een onderliggend mechanisme in het ziekteproces. Michael Zeineh en zijn collega’s hebben de hersenen onderzocht van patiënten met chronisch vermoeidheidssyndroom en gezonde personen, en hebben verschillen gevonden tussen de twee groepen. Het is niet ongewoon voor ME/cvs-patiënten om geconfronteerd te worden met verschillende onjuiste typeringen van hun aandoening waaronder zelfs vermoedens van hypochondrie, voordat ze de diagnose ME/cvs krijgen. De afwijkingen die in deze op 29 oktober 2014 in Radiology gepubliceerde studie gevonden zijn, kunnen mogelijk helpen deze onduidelijkheden weg te nemen volgens hoofdauteur Michael Zeineh, arts en PhD, assistent professor in de radiologie. “Door gebruik te maken van een drietal vooruitstrevende beeldvormende methodes hebben we ontdekt dat de hersenen van ME/cvs-patiënten op ten minste drie verschillende manieren afwijken van die van gezonde personen,” zei Zeineh. ME/cvs treft tussen de 1 en 4 miljoen personen in de Verenigde Staten en miljoenen wereldwijd. Preciezere aantallen geven is lastig omdat het moeilijk is om daadwerkelijk de diagnose te stellen. Terwijl alle ME/cvs-patiënten gemeenschappelijke symptomen delen – verpletterende, aanhoudende uitputting die zes maanden of langer duurt – kunnen de bijkomende symptomen variëren tussen de ene en de andere patiënt, en ze overlappen vaak met andere aandoeningen. Wetenschappelijke uitdaging “ME/cvs is een van de grootste wetenschappelijke en medische uitdagingen van onze tijd”, zei de senior auteur van de studie Dr. Jose Montoya, professor infectieziekten en geografische geneeskunde. “De symptomen omvatten vaak niet alleen allesoverheersende vermoeidheid, maar ook spier- en gewrichtspijn, invaliderende hoofdpijn, voedselintolerantie, keelpijn, opgezette lymfeklieren, gastro-intestinale problemen, abnormale bloeddruk en hartslag, en overgevoeligheid voor licht, geluid en andere gewaarwordingen.” De combinatie van symptomen kan het leven van een patiënt voor 10, 20 of zelfs 30 jaar verwoesten, zei Montoya, die jarenlang 200 CVS-patiënten gevolgd heeft in een poging om de onderliggende mechanismen van het syndroom te identificeren. Hij hoopt de ontwikkeling te versnellen van doeltreffender behandelingen dan nu bestaan. Copyright ME/cvs Vereniging “Naast de kans van het verschaffen van een diagnostische biomarker specifiek voor ME/cvs waar we al tientallen jaren wanhopig naar op zoek zijn, helpen deze uitkomsten ons om het gebied of de gebieden van de hersenen te identificeren waar de ziekte het centraal zenuwstelsel aangetast heeft,” aldus Montoya. “Als je de ziekte niet begrijpt, dan ben je geblinddoekt je pijlen aan het gooien”, zei Zeineh. “We hebben onszelf afgevraagd of beeldvorming van de hersenen iets concreet aan het licht kon brengen “We hebben onszelf afgevraagd of beeldvorming van de hersenen iets concreet aan het licht kon brengen dat verschil aantoont tussen de hersenen van ME/cvs-patiënten en gezonde personen. En interessant genoeg was dat zo.” De onderzoekers van Stanford vergeleken hersenbeelden van 15 CVS-patiënten (selectie volgens de Fukuda criteria) die gekozen werden uit de door Montoya gevolgde groep met die van 14 gezonde vrijwilligers van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht zonder geschiedenis van vermoeidheid of andere aandoeningen die symptomen veroorzaken zoals bij ME/cvs. Drie belangrijke bevindingen De analyse leverde drie opmerkelijke resultaten op, zeiden de onderzoekers. Ten eerste toonde een MRI dat het totaal aan witte stof van de hersenen van ME/cvs-patiënten in vergelijking met hersenen van gezonde personen verminderd was. De term “witte stof” verwijst naar de lange, kabelachtige zenuwbanen die signalen overdragen naar algemeen verspreide concentraties van “grijze stof”. Die laatste gebieden specialiseren zich in het verwerken van informatie en de eerste in het overbrengen van informatie van het ene deel van de hersenen naar een ander deel. Deze constatering was niet geheel onverwacht, zei Zeineh. Er wordt aangenomen dat er bij ME/cvs sprake is van chronische inflammatie, heel misschien als een langdurige immunologische reactie op een nog niet nader gespecificeerde virale infectie. Van ontstekingen is inmiddels bekend dat die een sterke invloed hebben op de witte stof. Maar een tweede bevinding was geheel onverwacht. Met behulp van geavanceerde beeldvormingstechniek – diffusion tensor imaging, die specifiek geschikt is voor het bepalen van de volledigheid van de witte stof – identificeerden Zeineh en zijn collega’s een consistente afwijking in een bijzonder deel van de zenuwbaan in de rechter hersenhelft van de hersenen van ME/cvs-patiënten. Deze baan, die twee delen van de hersenen, de zogenaamde frontale kwab en temporale kwab verbindt, wordt de rechter boogbundel (fasciculus arcuatus) genoemd en zag er bij ME/cvs-patiënten afwijkend uit. Verder was er een sterk verband tussen de mate van afwijking bij de rechter boogbundel van een ME/cvs-patiënt en de ernst van de aandoening van die patiënt, zoals aangetoond middels de prestaties op een standaard psychometrische test die gebruikt wordt om vermoeidheid te evalueren. Rechts versus links De functie van de rechter boogbundel is nog altijd een beetje mysterieus. Maar ook zijn tegenhanger in de linker hersenhelft werd uitvoerig bestudeerd. De linker fasciculus arcuatus verbindt twee belangrijke taalgebieden binnen de linkerhelft van de hersenen, namelijk het centrum van Wernicke en van Broca, grijze stof-structuren op enkele centimeter van elkaar. Deze twee structuren zijn belangrijk om respectievelijk te begrijpen en te spreken. Bij rechtshandige mensen is de taal op deze manier uitsluitend in de linker helft van de hersenen georganiseerd, maar de precieze kant (links of rechts) en locatie van de spraakproductie en Copyright ME/cvs Vereniging het begrijpen zijn niet zo eenduidig bij linkshandige mensen. (Er wordt wel eens gezegd dat de hersenen van elke linkshandige een natuurlijk experiment zijn.) Dus het samenvoegen (voor analyse) van de links- en rechtshandige hersenbeelden kan misleidend zijn. En de bevinding van een afwijking bij rechtshandigen in de rechter boogbundel was vertroebeld totdat de beelden van de twee linkshandige patiënten en vier linkshandige controlepersonen uit de analyse gehaald werden. Deze studie was een start. Het toont ons waar we moeten zoeken. Deze waarnemingen werden ondersteund door de derde bevinding: een verdikking van grijze stof ter plaatse van de door de rechter boogbundel verbonden twee gebieden van hersenen bij ME/cvs-patiënten in vergelijking met controles. Het verband met geobserveerde afwijking in de witte stof maakt het volgens Zeineh onwaarschijnlijk dat twee toevallige bevindingen waren. de de de de Hoewel deze resultaten heel robuust waren, zullen ze bevestigd moeten worden, zei hij. “Deze studie was een start. Hij toont ons waar we moeten zoeken.” De wetenschappers van Stanford plannen een aanzienlijk grotere studie. De studie werd gesteund door GE Healthcare en door het CFS Fund, dat gehuisvest is in het Stanford Department of Medicine’s Division of Infectious Diseases. Informatie over de afdeling Radiologie van Stanford, die ook dit werk ondersteund heeft, is beschikbaar op http://radiology.stanford.edu/ Vertaling ME-gids. Met dank aan poppetje. Enigszins geredigeerd door ME/cvs Vereniging Herdrukt met de toestemming van de Stanford University School of Medicine's Office of Communication & Public Affairs. Lees ook in de media    Findings of brain anomalies may shed light on chronic fatigue (SFGate, 29 oktober 2014) Not just lazy: Chronic fatigue is real, new brain scans show (Today, 29 oktober 2014) Stanford-onderzoekers tonen drie typen hersenafwijkingen in ME/CVS-patiënten aan (Verduidelijking Frank Twisk) Bronartikel: Right Arcuate Fasciculus Abnormality in Chronic Fatigue Syndrome Michael M. Zeineh, MD, PhD, James Kang, MD, Scott W. Atlas, MD, Mira M. Raman, MS, Allan L. Reiss, MD, Jane L. Norris, PA, Ian Valencia, BS, Jose G. Montoya, MD From the Department of Radiology, Lucas Center for Imaging, Stanford University School of Medicine, 1201 Welch Rd, Room P271, Stanford, CA 94305-5488. http://dx.doi.org/10.1148/radiol.14141079 Copyright ME/cvs Vereniging