Het boemeltje naar Sattahip Klassieke muziek in

PAGE 16
HOLLANDSE PAGINA
Het boemeltje
naar Sattahip
Tijdens de voorbereiding van
een
NVP-excursie
naar
Bangkok met als hoogtepunt
het boemeltje van WestBangkok naar de kust, vraagt
mijn mede-organisator of ik het
boemeltje van Pattaya wel ken.
Natuurlijk ben ik wel eens met
de trein naar Bangkok gegaan.
Een ware beproeving, zo’n
dertig stationnetjes en 3½ uur
reizen. De andere kant uit heb
ik nooit gedaan en dat op zich
is een goede reden om vanuit
Pattaya per trein naar Sattahip
te reizen. Op Internet zoek ik
naar een dienstregeling
Pattaya-Sattahip, maar dit lukt
niet. Dus besluit ik op goed
geluk te gaan. Ik vraag een
Thaise vriend mee te gaan,
zodat we met de auto naar het
station kunnen rijden. Op zijn
vraag hoe we dan terugkomen,
antwoord ik: dat zien we wel,
er rijden bussen van Sattahip
naar Pattaya. Dat vindt hij maar
niks. Dus gaat zijn jongere
broer mee, die, na ons afgezet
te hebben, met de auto naar
Sattahip zal rijden. Achteraf is
het natuurlijk veel chiquer om
in de nabijheid van het
eindstation in Sattahip een
etablissement te zoeken om de
honger te stillen of de dorst te
lessen of beide, keuze te over.
Daarna gewoon met de trein
terug. We komen om 10.00 uur
bij het Centraal Station van
Pattaya aan vanaf Sukhumvit
via SoiSiam Country Club. Ik
loop naar het loket, maar word
binnen gevraagd omdat de
meeste buitenlanders hier
tickets bestellen voor alle
treinritten in Thailand. Ik vraag
hoe laat de trein naar
Sattahipgaat en hoor dat dit
10.35 uur is. Dan wil ik twee
tickets, zeg ik, hoeveel is dit?
Zes Baht. Ik versta het goed,
zes Baht voor twee personen
voor een reis van drie kwartier.
Ik ding niet af. Dat is drie Baht
per persoon. Ik krijg twee
tickets. Op het ene staat 6
Baht, op het andere 0 Baht.
Kennelijk profiteer ik van een
promotionele activiteit. Ik kijk
eens wat rond op het
stationnetje, maar kan hier
nergens ontwaren dat er een
trein naar Bangkok of Sattahip
vertrekt. Wel dienstregelingen
van alle andere lijnen in
Thailand. De trein naar
Bangkok vertrekt overigens om
14.21 uur. Eé n Engelstalige
aankondiging: op zaterdag en
zondag vertrekken er geen
treinen.Even
voor
de
aangekondigde vertrektijd komt
de stationschef naar buiten.
Dezelfde man als degene die mij
tickets verkocht maar nu in vol
ornaat, een bruin pak en een
groene vlag. Precies op tijd
vertrekken we. Met vereende
krachten en onder luid zuchten
trekt de locomotief de lange rij
wagons. Bij iedere overgang
wordt onze komst luidkeels
aangekondigd. Het is niet druk,
in onze coupé zit nog é n Thaise
vrouw. Gelukkig heeft ze
m
o
b
i
e
l
e
communicatiemogelijkheden,
want direct na het vertrek
neemt ze het woord en staat
dat pas af vlak voor het
eindstation. Het eerste station
is Pattaya-Zuid. Ik wist niet
eens dat het bestond. Daarna
volgen een reeks van
stationnetjes, sommige met
bekende
namen,
zoals
YangsangWararam, het terrein
met bouwsels van alle religies.
Of Nongnooch, de prachtige
plantentuin. Hier stapt een
buitenlander uit met een
vouwfiets. De reis gaat door
dorpjes en stadjes, door
rijstvelden en bergen met
bossen. Eigenlijk is het niet
minder dan het boemeltje in
Bangkok. Het zevende station
is het einde. Het heet Ban Phlu
Ta Luang. We worden
enthousiast verwelkomd door
motortaxirijders, maar gelukkig
ook door onz e chauffeur.
Sattahip is in geen velden of
wegen te bekennen, maar dat
PATTAYA PEOPLE WEEKLY ISSUE 450 | SATURDAY 14TH TO SATURDAY 21ST JUNE 2014
geeft niet, het ging om de
treinreis. Je moet het gedaan
hebben om er over mee te
praten.(door D.K.)
Klassieke
muziek
in
Thailand
Het Thaise uitgaansleven kent
vele soorten van muziek. Niet
iedereen echter houdt van de
Thaise muziek, country, hiphop,
en hoe alle moderne vormen
van de muziek ook mogen
heten. De liefhebber van de
Westerse klassieke muziek
hoeft gedurende zijn bezoek
aan of verblijf in Thailand zijn
voorkeur niet te missen.
Het probleem is helaas, dat het
niet altijd eenvoudig is om van
de activiteiten op dit gebied op
de hoogte te blijven. Om die
reden heeft een aantal
muziekliefhebbers in Pattaya
besloten een website te
beginnen,
waar
aankondigingen van klassieke
concerten of recitals te lezen
http://
zijn.
:
pattayaclassicalmusic.com
Een prima initiatief, dat ook
gesteund wordt door de lokale
overheid. Op deze site vindt u
alle concerten en kleinere
muziekuitvoeringen, die in en
rondom Pattaya plaatsvinden.
Eelswamp
De muziekuitvoeringen in
Pattaya vinden op meerdere
locaties plaats, maar ik noem
als een bijzondere plek het
landgoed Eelswamp. Hier
woont een gepensioneerde,
Australische advocaat met zijn
gezin en hij organiseert op zijn
erf kleinere recitals van piano
of klassieke zang. Hij heeft een
eigen website, waarop de
regelmatige concerten worden
aangekondigd:
http://
eelswamp.blogspot.com Als u
een concert bij hem bezoekt
kunt u, indien voorradig, ook
geitenkaas kopen, want
Gregory Barton heeft op zijn
landgoed ook nog een
geitenboerderij.
(door B.G.)
T H A I S E
WIJSHEDEN
Mensen communiceren met
elkaar
via
een
taal.
Lichaamstaal geldt natuurlijk
ook,
maar
ik
bedoel
voornamelijk het gebruik van
woorden om iets duidelijk te
maken. Dat kan in letterlijke zin,
bijv. “Ik houd van jou”, maar
soms proberen we iets duidelijk
te
maken
door
een
spreekwoord, idioom of
wijsheid. Elke taal heeft zo zijn
eigen uitdrukkingen, die vaak
voor
een
buitenlander
onbegrijpelijk zijn. Natuurlijk, je
kunt het het vertalen, maar de
vraag is dan of het begrepen
wordt. Vertaal “een appeltje
voor de dorst” maar eens
letterlijk in het Thais en je zult
wel degelijk moeten uitleggen
wat het betekent.
Ook de Thaise taal heeft
dergelijke wijsheden, ik vond er
een aantal op Internet en ik
vond ze interessant genoeg om
ze over te nemen. Nee, ik
spreek geen Thais, kom niet
verder dan Mai pen rai en Krab
khun krab, maar gelukkig
stonden er Engelse en soms
Duitse vertalingen bij. Ik heb
ze zo goed als mogelijk in het
Nederlands vertaald. Wie
jaloers is op een ander, haalt
zichzelf naar beneden. Op
eigen vleugels vliegt geen vogel
te hoog. Als je altijd doet waar
je plezier in hebt, dan is er
tenmiste é n iemand tevreden.
De kunst van het leven lijkt
meer op worstelen dan op
dansen. Een man is succesvol
als hij ’s morgens opstaat en ’s
avonds naar bed gaat en daar
tussendoor doet wat hij wil.
Niets is eenvoudiger aan te
leren dan ervaring en niets is
moeilijker om het goed toe te
passen. Tijd is het muntje van
je leven. Het is het enige
muntje, dat je hebt en alleen jij
kunt bepalen hoe het gebruikt
wordt. Waak er voor, dat
anderen het voor je bepalen.
Vergeet de tijden van je zorgen,
maar vergeet nooit wat je er
van hebt geleerd. Onzekerheid
en verwachting behoren tot de
goede dingen van het leven.
Veiligheid is saai en smakeloos.
Ik heb gezien wat een lach kan
doen: het kan kwellende tranen
veranderen in iets dragelijks,
zelfs hoopgevends. Humor is
het middel om pijn speels te
dragen. De jonge man kent de
regels, maar de oude man kent
de uitzonderingen.
Een goede vriend staat je nooit
in de weg, tenzij jij onderuit
gaat. (door B.G.)
Lezers……
Sinds maart 2014 heeft de
Hollandse pagina
een aantal zaterdagen per
maand een andere
opzet.Dat dit gewaardeerd
wordt, blijkt uit uw
reacties.Heeft u een leuke
anekdote of een
interessant verhaal.Zend dit
naar:
[email protected]
LUXE
Terwijl u dit leest zit ik in
Nederland. Om precies te zijn,
in mijn geliefde Rotterdam.
Heerlijk! Effe geen in de Thaise
zon puffende zweetvlek meer,
maar zorgeloos genieten van
een in meer dan é n opzicht
verfrissend klimaat.
Een voorbeeld? Ik wacht op de
tram om naar het Centraal
Station te gaan. Boven m’n
hoofd flitst de elektronische
haltepaal verwoed informatie.
Ik kan dat niet lezen door een
aan slijtage te wijten oog
kwaal. Geen nood, naast me
staat een nog oudere
Rotterdammer met prima ogen.
Een klein menneke met een
raspend Maasstedelijk accent.
“Kent u dat niet lese? Ooggies
niet so goed meer seekur, tja,
dat krijggie as de jaartjes telle.
Nou, geen sorruge hoor, hier
staat je goed voor Centraal”.
Alsof de duvel ermee speelt
komt een minuut later een jonge
aantrekkelijke vrouw voorbij.
Een opvallende verschijning,
vooral omdat ze haar weg zoekt
aan de riem van een prachtige
sneeuwwitte
blindegeleidenhond. Het kluitje
wachtenden laat haastig een
gaatje vallen. Gaat u daar maar
staan, zegt er eentje die
kennelijk denkt dat de hond ook
blind is. Mijn tijdelijke oogmaat
brandt onmiddellijk los. ,,Is dat
niet errug dan, so jong en al
stekeblind. Mot je je hele leven
in het donker door. Daar hept
jij geen last van, want jij hept
niet lang meer te gaan”.
Ik barst in lachen uit.
Rotterdamse humor! En ik
realiseer me hoe ik dat soort
directheid in Thailand mis. Ik heb
ook oog voor iets anders: hoe
bevoorrecht
zijn
wij
Nederlanders dat onze wieg in
een welvaartsstaat stond,
waar je kunt zeggen en denken
wat je wilt. En hoe gemakkelijk
gaan wij, zeker in het Thailand
van vandaag, soms met die luxe
om.Geen tijd voor meer
bespiegelingen.
Centraal
nadert, Rotterdams nieuwe
blikvanger, een prachtig
staaltje van in giga-afmetingen
gegoten architectonische
creativiteit. ,,Meneer”, raspt
het naast me, da’s Centraal,
kent u dat zien?” Ik zeg, ja hoor,
bedankt. En stap voorzichtig de
tram uit. (door H.G.)
Medewerkers:
Dick Koger
Hans Geleijnse
Bert Gringhuis
Eindredactie:
Lodewijk
Lagemaat
[email protected]

Download Report