20jrWrb Slotwoord Jan Wijkstra

Slotwoord door Jan Wijkstra, directeur
bedrijfsvoering, Raad voor
Rechtsbijstand
Den Haag, 22 mei 2014
Op de ‘Filosofiekalender’ stond op 17 mei jl. een tekst van mijn favoriete filosoof
Epictetus. Uit zijn zakboekje (no.43 voor de liefhebbers):
Elk ding heeft twee handvatten: het ene waaraan het aangevat moet worden,
het andere waaraan het niet aangevat moet worden.
Het ene heeft effect, het andere niet. Ik verplaats de context naar het stelsel van
gefinancierde rechtsbijstand.
Verdedig je het oude vanuit een bepaalde emotie, of ga je op zoek naar nieuwe
oplossingen vanuit het perspectief van samen:
• met de mensen die in het stelsel zijn opgegroeid;
• en / of die het stelsel een goed hart toedragen.
De Raad heeft vanaf de fusie in 2009 twee zaken vooropgesteld:
• intern de boel op orde hebben;
• extern een ‘speler’ zijn die helpt het stelsel in verbinding te houden met de
nieuwe eisen die eraan worden gesteld.
Energie, Ruimte, Creativiteit, Samen leren. Vandaag kwam nog langs: Openheid! Groei
gaat nooit op commando, en zeker niet in een onbekend tijdperk, waarin het stelsel niet
meer onbekommerd naar de toekomst kan kijken. Een prachtige verwoording van groei
las ik van Anna Terruwe: Bevestiging
Jij mag zijn zoals je bent,
om te worden die je bent,
maar nog niet kunt zijn.
En je mag het worden
op jouw wijze en op jouw uur.
De eerste regel, als ik dit dan ook weer brutaalweg op het stelsel plak, drukt voor mij de
trots uit die we voelen, die we ook na 20 jaar Wrb mogen voelen, en delen.
De tweede en derde regel: het traject, hoe moeilijk dat voor ieder vanuit zijn/ haar
positie is, een soort bescheidenheid.
Maar wel met een belofte, in de vierde regel, dat het er is, en dat we het kunnen pakken.
En we hebben er – met de slotregel - ook ruim tijd voor gekregen. De discussie loopt al
een tijdje, en argumenten tellen.
Volgens mij mogen we elkaar gelukwensen met zoveel vitaliteit als vandaag. De
staatssecretaris had het eerder over slimmer, effectiever, doelmatiger’. Daar voldoet
deze dag aan. En het stelsel is inderdaad allerminst in neergang!
Deze dag vraagt een vervolg, en wij zullen kijken wat al gebeurt, en wat nadere actie
vraagt. U hoort daarover terug. En daarbij hoort de ‘togetherness’ van onze Schotse
collega, samen in de keten, en het ‘out of the box’–denken van onze eerste inleider.
Ik dank de sprekers, workshopleiders en panelleden. U krijgt straks na afloop een
herinnering. Ik dank u in de zaal. Het ministerie voor de ruimte, in de dubbele zin van
het woord: deze mooie zaal, maar ook de ruimte in de discussie. En de mooie woorden
van de staatssecretaris. Maar vooral ook natuurlijk onze fantastische organisatie: Mies,
Esther, Mathilde, Herman, Frits en Anja.