Nr. 11 - 2014 ‘Ik zou als directeur van een verzorgingshuis alle mogelijke hulp aangrijpen. Je moet creatief zijn’ 34 Nr. 11 - 2014 als ik baas was... Marga Bult Ambassadeur Alzheimer Nederland ‘Iedere bewoner een iPod geven met eigen muziek’ Wat zou jij doen als je de baas was van een verzorgingshuis? Dat is de vraag waar deze rubriek om draait. We stellen ’m aan mensen die indirect of helemaal niet met de zorg bezig zijn. Waarom? Voor de frisse blik. Deze keer: Marga Bult, zangeres, televisiepresentatrice en sinds kort ambassadeur van Alzheimer Nederland. Tekst Dennis van Asselt Fotografie Gerard de Haan “Voordat ik het artiestenvak in ging, heb ik acht jaar als verpleegkundige gewerkt, ook met dementerenden. Toen mijn vader aan het eind van zijn leven Parkinson en Alzheimer kreeg, heb ik hem jarenlang verzorgd. Als het zo dichtbij komt, merk je pas wat het doet met de familie, met mezelf, mijn broers en zussen, maar vooral met mijn moeder. Alzheimer Nederland zocht contact met me omdat ik me al jaren inzette voor de ziekte. Ze begonnen toen met de campagne Muziekherinneringen en ik was samen met mijn vader ook bezig met muziek. Ze vroegen me om ambassadeur te worden en ik voelde me zeer vereerd.” Dus muziek speelt een grote rol in het verzorgingshuis van Marga Bult? “Jazeker. Met muziek kun je zo veel bereiken. Mijn vader is altijd muzikaal geweest. Wanneer ik muziek draaide, zag ik dat er wat met hem gebeurde. Hij sprak nog maar weinig, maar begon wel te neuriën als hij zijn geliefde schlagermuziek hoorde. Als ik voor hem zong en hem vasthield, keek hij me aan en lachte hij. Die momenten hebben veel indruk op me gemaakt.” Waarom is muziek belangrijk voor mensen met dementie? “Omdat muziek herinneringen oproept. Je denkt weer aan de tijd toen je je vrouw ontmoette, de geboorte van je eerste kind. Ieder mens heeft wel een lied of een aantal liedjes. Bij mensen met dementie en Alzheimer blijven die muziekherinneringen het langst bewaard. Bezig zijn met muziek betekent voor iedere oudere – dement of niet – vrolijkheid, herkenning, even de dag doorbreken. Want mensen zitten soms de hele dag in hun stoel, komen nauwelijks buiten. Sommige ouderen krijgen helemaal geen bezoek omdat de partner is overleden of de kinderen ver weg wonen.” Op wat voor manier zou je de bewoners dan met muziek in contact brengen? “In de Verenigde Staten zijn verzorgingshuizen die iedere bewoner een eigen iPod geven waar hun eigen muziek op staat. Dat is toch fantastisch? Alzheimer Nederland is op dit moment bezig om allerlei nummers op te slaan zodat mensen ze heel makkelijk van de site kunnen halen. Je kunt ook muziekavonden organiseren met liveoptredens. Of mensen die het nog kunnen, gaan zelf met muziekinstrumenten aan de slag.” Maar hoe regel je dat in een instelling die te kampen heeft met personeelstekort en teruglopende budgetten? “Ik maak me ook grote zorgen over de algemene toestand in de zorg. We praten over muziek, maar er zijn ouderen die al tijden niet buiten zijn geweest of maar af en toe een douche krijgen. De natuur in, beweging en een lekkere douche; dat zijn gewoon basisbehoeften. Ik zou als directeur alle mogelijke hulp aangrijpen. Je moet creatief zijn. Ik zou bijvoorbeeld scholen benaderen om te kijken of jongeren zich bezig kunnen houden met hulpbehoevenden in de buurt. Een uurtje betekent al heel veel. En er zijn altijd wel muziekverenigingen of dansgroepen in de omgeving die willen optreden.” Hoe betrek je de familie bij het verzorgingshuis? “Ik zou een oproep doen aan familie en mantelzorgers: laten we onze krachten bundelen. Je kunt als familie ideeën aandragen en activiteiten organiseren. Als je zelf met iets leuks komt, dan zijn verzorgingshuizen best geneigd om daar wat mee te doen. Die participatiesamenleving, wat doen mensen daarmee ? De een maakt er tijd voor vrij en de ander niet. Ik vind het heel normaal dat je als kind voor je ouders klaarstaat.” GZ 35