Dorst lessen op pinkster- conferentie Opwekking

Dorst lessen op pinkster- conferentie Opwekking
BIDDINGHUIZEN - De bezoekers van pinksterconferentie Opwekking kunnen dit
jaar volop hun dorst lessen. Lichamelijk door genoeg water te drinken, en
geestelijk door zich te laten vervullen met de Heilige Geest.
De jaarlijkse pinksterconferentie Opwekking paart geloofsopbouw en -beleving aan
massaliteit. De auto's van daggasten worden meteen in goede banen geleid naar een
megaparkeerterrein waar in de blinkende zon al een zee aan wagens staat, allemaal
keurig in vakken. Zaterdagochtend begeeft een onafzienbare stroom mensen zich via de
loopbrug naar het conferentieterrein - een tijdelijk dorp met in grootte verschillende
tenten. Het is al flink warm, maar de bezoekers hebben zich erop gekleed: de meesten
dragen een korte broek met T-shirt of hemdje, veel vrouwen een luchtige jurk.
Dat er een evangelische conferentie aan de gang is, wordt meteen duidelijk door een
vrolijk Opwekkingslied dat over het terrein schalt. Zo'n enorm festival met zo veel
bezoekers - in drie dagen 65.000, net zo veel als de voorgaande twee jaar - is een
aaneenschakeling van gelijktijdige gebeurtenissen, zonder oorzakelijk verband. Terwijl
twee meisjes elkaar vanwege de warmte met water natgooien en een paar jongens bij de
tent van mannenorganisatie de 4e Musketier met een grote hamer een kop van Jut
omhoog proberen te slaan, lokt iemand in boerka gasten naar de tent van een
organisatie die zich richt op Afghanistan.
Elders lessen mensen hun dorst bij een van de watertappunten, kruipen anderen net uit
hun tentje op het kampeerterrein, en houden enkelen stille tijd door in hun bijbeltje te
lezen. Een actie van de Raad van Kerken is met deze hitte een schot in de roos.
Medewerkers delen flesjes uit met water, toevallig het thema van de komende
gebedsweek. De paar duizend flesjes zijn in korte tijd weggegeven. 'Ik moet dat als een
zegen zien en niet als gebrekkig management dat we geen tienduizend flesjes hebben
meegenomen', zegt algemeen secretaris Klaas van der Kamp met gevoel voor humor.
stevige praise
Op Opwekking is er geen samenkomst zonder stevige praisemuziek. In de grote tent bij
het enorme houten kruis, een favoriete afspreekplek, zorgen Anne Wiersma en zijn band
voor de nodige decibellen. Directeur Hans Maat van het Evangelisch Werkverband binnen
de Protestantse Kerk is gevraagd te spreken over het thema: Woord en Geest. Hij is ook
liedschrijver van Sela, en daarom speelt die band eerst een toepasselijk nummer van zijn
hand: 'De wind steekt op, de wind steekt op, waar zij waait leeft Uw kerk weer op.'
Niet voor niets is Maat de hoofdspreker. Als protestant was hij altijd gericht op de
woordverkondiging, maar de laatste jaren zegt hij op onvermoede wijze de kracht van de
Geest te hebben ervaren.
Hij heeft 'opnieuw stage gelopen bij de Here Jezus'. Voorheen was hij altijd druk voor
Jezus met zijn liedjes die best tot zegen waren. Maar hij had een diep verlangen dat 'de
hemelse papa mij aanraakte en door mij heen ging werken'. Toen ontdekte hij dat het
Koninkrijk van God niet bestaat uit woorden, zoals veel protestanten denken, maar uit
kracht. In een druk restaurant vroeg een serveerster hem of hij in God geloofde. Een
stem in hem zei: bid voor haar, leg haar de handen op en doe het nu. Hij gehoorzaamde
en met haar toestemming sprak hij een zegen uit. De vrouw kwam tot geloof.
Tijdens een conferentie in Engeland omarmde een spreker hem en gaf een 'heilige kus'.
Vooraf had hij zich voorgenomen niet te gaan vallen, lachen of schudden in de Geest.
'Maar ik voelde de kracht van Gods liefde door me heen gaan. Ik had altijd pijn,
onzekerheid en onrust van binnen - ieder mens heeft zijn wonden. Maar de Geest raakte
mij aan en genas mij van binnen. Ik heb op een bankje uren zitten lachen.'
Maat vertelt kwetsbaar en open over zijn geestelijke ontdekkingstocht. Hij zegt te hopen
dat de aanwezigen ook 'dorst krijgen naar meer van God'. Het lessen daarvan kan
meteen na afloop van zijn preek als hij, met op de achtergrond aanzwellende muziek, de
oproep doet naar voren te komen. Tientallen mensen geven er gehoor aan. In een soort
gewijde optocht marcheren zij af naar de voorbedetent.
open en eerlijk
Op het grasveld voor de tent zingt Dick van Lenthe (51) uit Nieuwleusen hartstochtelijk
mee met de liederen. 'Ik schiet vol als ik zie dat zo veel christenen samen God loven en
prijzen.' Het verhaal van Maat roept herkenning op. Nu gaat hij naar de evangelischen in
Zwolle, een paar jaar geleden kerkte hij nog hervormd. Het was de gemeente waar zijn
geloof opkwam, maar er ontstond ook dorst naar 'meer van de Geest'. 'Ik strek me er nu
naar uit, maar het is een leerproces.'
Nathanja Mulder (35) komt haar leven lang al op Opwekking. Ze gaat naar een
Pinkstergemeente in Stadskanaal. Maats ervaringen raakten haar, niet omdat ze iets
nieuws hoorde, maar omdat hij er zo 'prettig open en eerlijk' over sprak. 'Hij laat Gods
kracht zien en dat is ook leerzaam voor pinksterchristenen. Niet iedereen heeft zo'n
ervaring gehad.'
Vroeger ging het op de conferentie vooral over de werking van de Geest. Het thema
Woord en Geest verraadt een zeker evenwicht. Directeur Joop Gankema, die dit jaar als
'gezicht van Opwekking' afscheid neemt: 'Je ziet een beweging naar elkaar toe.
Christenen uit traditionele kerken ontdekken de kracht van de Geest. Andersom was er
bij Pinkstermensen te veel beleving en te weinig aandacht voor de kwaliteit van de
woordverkondiging. Er is een beweging terug naar het Woord.'