Geef arts en patiënt eigen dossier terug

Geef arts en patiënt
eigen dossier terug
Patiënten moeten samen met hun arts bepalen w ie
toegang krijgt tot hun dossier, vindt B art de Koning.
r gaat vrijwel geen dag voorbij of er gaat iets mis met privacy in de zorg. De zorginspectie eist zonder toestemming van patiënten inzage in
dossiers bij huisartsen. Bij de
Nationale Zorgautoriteit bleken zeer privacygevoelige documenten gewoon in te
zien voor alle personeelsleden. De Jeugdzorg begon een heksenjacht tegen een
echtpaar dat op de crèche had verteld dat
hun kleuter doktertje had gespeeld. De
GGD stelt ongelooflijk intieme vragen over
het seksleven van scholieren en over het
huwelijk van hun ouders – gegevens die
nog decennia bewaard worden. Veel ouders en pubers willen die vragen daarom
niet meer beantwoorden. Geen wonder
dat burgers en hulpverleners zich afvragen of vertrouwelijke medische gegevens
eigenlijk nog wel in veilige handen zijn bij
de Nederlandse overheid.
Dezer dagen stapte de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen naar de rechter
omdat zij zich verzetten tegen het invoeren van het Landelijk Schakelpunt, de opvolger van het omstreden Elektronisch Patiëntendossier. In dit systeem bepalen niet
langer de artsen, maar de eigenaars en financiers – zorgverzekeraars en de in een
eeuwige belangenstrijd verwikkelde zorgen patiëntenkoepels – wie toegang krijgen
tot het medisch dossier. Het medisch beroepsgeheim staat dus op het spel. Dat betekent dat patiënten er niet meer op kunnen vertrouwen dat wat zij vertrouwelijk
bespreken met hun arts ook vertrouwelijk
blijft. De gevolgen ervan zijn nu al zichtbaar. Een van de huisartsen die nu naar de
rechter is gestapt, had onlangs een jonge
patiënt in de spreekkamer. Nadat ze intieme medische details hadden besproken
vroeg de patiënt: ‘Dit gaat toch niet verder
dan hier, he?’ Die garantie kunnen artsen
binnenkort niet meer geven, en dat ondergraaft hun werk op ernstige wijze.
Gelukkig hoeven we niet lijdzaam toe te
zien hoe het Landelijk Schakelpunt het
medisch beroepsgeheim ondermijnt: het
kan beter en slimmer. Patiënten moeten
samen met hun arts precies kunnen bepalen wie toegang krijgt tot hun dossier. Op
initiatief van Stichting Bescherming Burgerrechten en Stichting Privacy First begon een groep bezorgde burgers vorige
week een internetcampagne voor medi-
E
sche privacy. Huidige systemen waarmee
zorgverleners medische gegevens uitwisselen zijn onveilig, omdat ze geen harde
begrenzing stellen aan de toegang tot iemands medische dossier. De gegevens
worden toegankelijk gemaakt voor duizenden zorgverleners, en welke dat zijn of
om welke gegevens dat gaat is niet op
voorhand helder.
Een beter alternatief is een systeem van
specifieke toestemming. Daarin bepalen
arts en patiënt samen wie er toegang heeft
tot het dossier. Met specifieke toestemming is een doelmatige uitwisseling van
gegevens tussen zorgverleners prima mogelijk. Een systeem van fijnmazige specifieke toestemming is technisch en praktisch haalbaar, en voorkomt dat vertrouwelijke gegevens door onzorgvuldigheid
of kwade opzet onder ogen van onbevoegden komen. Maar dan moet de software
ervoor wel beschikbaar zijn en moeten beleidsmakers, ICT-leveranciers en verzekeraars meewerken aan de invoering ervan.
e campagne wordt inmiddels
door een flink aantal maatschappelijke organisaties, academici en zorgverleners onderschreven. Terwijl de campagne wil dat
mensen hun arts via een brief oproepen
om specifieke toestemming mogelijk te
maken, wil de minister dat generieke eenmalige toestemming (bij elke zorgverlener
die je bezoekt eenmalig te geven) mogelijk
wordt, zodat het voor systemen zoals het
Landelijk Schakelpunt gemakkelijker
wordt om je gegevens grootschalig te ontsluiten. Dit is een fundamenteel andere
keuze: arts en patiënt hebben dan geen directe controle meer over wie welke gegevens kan inzien. Zonder vertrouwen in de
zorgverlener en het beroepsgeheim wordt
de toegankelijkheid van de zorg bedreigd.
Daarom moeten artsen weer baas over eigen dossier worden, en samen met de patiënt kunnen beslissen welke gegevens
met wie gedeeld mogen worden.
D
Bart de K oning is publicist en privacyexpert.