SYMPOSIUM 10.05.2014 DISFUNCTIONEREN VAN ARTSEN INLEIDING Geachte Collega’s, U zal opgemerkt hebben dat burn out en disfunctioneren van artsen één van de meest actuele items is hier te lande. Maar dat is ook wereldwijd het geval. Verleden week op het congres van de ACOG American College of Gynecology and Obstetrics) in Chicago, waar trouwens 70 Belgen aanwezig waren, hoorde en las ik het volgende : ‘When it comes to every day medical misery nothing beats major depression. It sucks the air out of life. It is likely to be the second leading cause of global medical disability by doctors. ‘ En het gaat verder, en ik vertaal : Vele factors spelen een rol, inbegrepen genetica, jeugdtrauma, endocriene en immunologische factoren. Veruit de frequentste trigger is stress. Veel draait rond dopamine en serotonine in de nucleus accumbens. De ziekte is dus een reële biologische stoornis, even reëel als diabetes. Maar die nucleus is ook gevoelig aan drugs zoals opiaten, amfetamine en cocaïne. Dit houdt in dat nog heel wat onderzoek voor de boeg staat en dat er nog veel kansen op preventie en op hulpverlening kunnen geschapen worden. Maar laat ons starten met een overzicht van de stand van zaken hier en nu. Sommige zullen zich afvragen wat ons gedreven heeft om uitgebreid in te gaan op dit onderwerp. Het antwoord is eenvoudig. Enerzijds zijn artsen notoire zorgmijders en anderzijds is er nood aan tijdige detectie en behandeling van het probleem van medische disfunctie. Ongeacht het diep menselijk probleem dat zich zo menigvuldig stelt, worden wij als Orde regelmatig op disciplinair vlak geconfronteerd met onaangepast gedrag van artsen en met toenemend disfunctioneren, voor een groot deel gewoon gestart met burn out. En vermits ons inziens de taak van een Orde in de eerste plaats preventief moet zijn, willen we graag een duw in de rug geven aan al wie hier wil aan werken. Dr. G. ALBERTYN Voorzitter Provinciale Raad Antwerpen ORDE VAN ARTSEN