Nummer 31, week 42

PREEK DOOR DE WEEK
Vier het avontuur!
9de jaargang, nr. 31 week 42
13 oktober – 18 oktober 2014
maandag 13 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Jullie moeten feestvieren
Zeven dagen lang moeten jullie feestvieren ten overstaan van de Heer, jullie
God. Elk jaar moet dit feest ter ere van de Heer zeven dagen lang gevierd worden.
Dit voorschrift geldt voor altijd, generatie na generatie. (Leviticus 23:40-41)
De eerste uitnodigingen voor de feestdagen komen alweer binnen. Ik vind het altijd
lastig om te beslissen wat ik op oudejaarsavond ga doen. Vaak heb ik al vroeg de
neiging om naar bed te gaan, terwijl ik het op andere avonden best laat kan maken.
Het is net alsof ik al moe word van de verwachtingen die aan de avond vastzitten. Ik
moet wakker blijven, terugdenken aan het afgelopen jaar, vooruitkijken naar het
volgende jaar en ondertussen moet het ook nog een onvergetelijk gezellige avond
worden met de mensen met wie ik het feest dat jaar vier ...
Het Loofhuttenfeest is ook een jaarlijks terugkerend feest. Zou dit feest soms ook
voelen als een vermoeiende verplichting? Niet één avond, maar zelfs zeven hele
dagen feest! In de bovenstaande tekst staat het: jullie moeten feestvieren. Er staat
niet bij wat dit feestvieren inhoudt. De eerste en achtste dag mogen ze niet werken,
ze moeten elke dag een offer brengen en ze moeten een hut bouwen. Zeven dagen
lang wonen de feestvierders in die hut. Zou het bouwen van de hut al een feest zijn,
het zitten in de hut, het uitwisselen van verhalen over de voorouders in de woestijn?
Wat maakt een feest tot een feest? De versiering, de vorm, het eten, de activiteiten,
de mensen met wie je het viert?
Het doel van het Loofhuttenfeest was dat alle generaties zich bleven herinneren dat
God het volk Israël door de woestijn uit Egypte had bevrijd. Blijkbaar helpen vormen
en activiteiten om tijd te maken voor verhalen. Ik denk dat de herinnering aan een
moment ook langer blijft hangen als je iets op een andere manier doet dan anders.
De kunst is om bij dergelijke feesten niet zo moe te worden van de organisatie van
alles wat er bij hoort, dat er geen tijd en energie meer over blijft voor waar het
werkelijk om draait.
God geeft ons de rustdag, ook vieren we verschillende feestdagen ieder jaar weer.
Monumenten, verjaardagen, feestdagen, rituelen en tradities - ze zijn er niet voor
niets. Het is goed om soms even stil te staan bij een moment of herinnering. Om
feest te moeten vieren.
Gebed
Heer, geef dat we feesten en herinneringen blijven delen en vieren zodat we
dankbaar blijven voor wat U geeft. Amen.
dinsdag 14 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Welkom met open armen
Zeven dagen lang moeten jullie in hutten wonen, elke geboren Israëliet moet in een
loofhut wonen, om jullie kinderen eraan te herinneren dat ik de Israëlieten in hutten
liet wonen toen ik hen uit Egypte wegleidde. Ik ben de Heer, jullie God.
(Leviticus 23:42,43)
Deze week vieren Joden over de hele wereld Loofhuttenfeest. Zij denken hiermee
terug aan de periode na de uittocht uit Egypte waarin de Israëlieten rondzwierven
door de woestijn. Toen ik hierover las, moest ik denken aan de vele vluchtelingen die
vandaag de dag op zoek zijn naar veiligheid, weg van huis en haard.
Een groep vluchtelingen in Nederland met een speciaal plaatsje in mijn hart zijn de
uitgeprocedeerde asielzoekers die de meeste mensen zullen kennen vanuit de
periode waarin zij verbleven in de ‘Vluchtkerk’ in Amsterdam. Ondanks de
uitzichtloosheid van hun situatie en het ontbreken van een toekomstperspectief
hadden de bewoners een mooie gewoonte. Wanneer hoogwaardigheidsbekleders of
andere bezoekers langskwamen werden deze altijd ontvangen met de woorden
‘welkom met open armen’. Een boodschap die niet alleen voor het contact met
mensen geldt, maar ook voor onze relatie met God. De Bijbel staat vol verhalen over
mannen en vrouwen in onzekere situaties die niets anders kunnen dan zich tot God
te wenden. En God staat dan klaar om ons te ontvangen. Niet om alle antwoorden te
bieden, maar wel om ons met open armen te ontvangen.
En juist vanuit die genade, vanuit die onvoorwaardelijke acceptatie, kunnen wij als
individuele christenen en als kerk samen klaarstaan voor mensen om ons heen. We
hoeven niet te weten waar we naar toe gaan of hoe onze toekomst zal verlopen om
Gods genade te mogen ontvangen en om deze uit te delen aan mensen om ons
heen. Voor de bewoners van de Vluchtkerk werd een lied geschreven. Wat zou het
mooi zijn als dit de boodschap zou mogen zijn die wij als kerk uitdragen naar de
mensen om ons heen:
Kom, als je moe bent van je vlucht.
Hier ben je veilig, hier is rust.
Kom, met je wanhoop en verdriet.
Hier mag je weer een toekomst zien.
Met open armen word je ontvangen.
(http://schrijversvoorgerechtigheid.nl/met-open-armen)
Om over na te denken.
Voor wie in jouw omgeving kan jij dit baken van rust zijn, wie mag jij met open armen
ontvangen?
Gebed
Heer, dank U dat wij altijd in uw open armen mogen komen. Mogen wij deze liefde en
genade doorgeven door met open armen klaar te staan voor de mensen om ons
heen. Amen.
woensdag 15 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Verander de rots in een bron
Voor het aanschijn van de Heer, – beef, aarde! –
voor het aanschijn van de God van Jakob.
Hij verandert de rots in een bron,
hard gesteente in een stroom van water.
(Psalm 114:7 en 8)
Kijk eens op de kaart naar de ligging van het door God beloofde land, Israël.
Enerzijds begrensd door de Middellandse Zee, anderzijds door de rivier de Jordaan
die stroomt van boven het meer van Galilea naar de Dode Zee. Een lage kuststrook
en heuvels verder landinwaarts, zich uitstrekkend van Libanon en Syrië tot in Egypte.
Verder zuidwaarts zijn eindeloze woestijnen. Het onderste puntje van het land, bij de
stad Eilat, raakt een uitloper van de Rode Zee. Als je op een wereldbol kijkt, lijkt dit
wel een soort scharnierpunt. Het Afrikaanse en Aziatische continent komen hier
bijeen – terwijl Israël een westers land is – meer gericht op Europa en Amerika dan
Azië of Afrika.
Vreemd eigenlijk dat er zoveel te doen is om dit kleine grondgebied. Alleen als je de
geschiedenisboeken en religieuze geschriften bestudeert is te begrijpen dat hier
beschavingen en religies op elkaar botsen, zoals de schollen van de aardkorst tegen
elkaar aanduwen en voor spanningen en bevingen zorgen.
De Psalm die we hierboven hebben aangehaald spreekt ook over bevende grond. In
poëtische taal wordt verteld hoe God het Beloofde Land vrijmaakt van water en
gebergte – de zee vlucht weg, het water wijkt, de bergen springen als rammen, de
heuvels als lammetjes. Daar, binnen veilige grenzen, werd Juda Gods heiligdom en
Israël zijn koninkrijk.
Om over na te denken
Wat een avonturen heeft Israël meegemaakt, vanaf de vlucht uit Egypte tot vandaag.
Steeds belaagd, steeds onder druk maar nog altijd het land waar God zijn oog op
houdt. Het is een rijk land, vloeiend van melk en honing, maar het voert een keiharde
overlevingsstrijd. Israël is als een rots – het vormt ook een splijtsteen voor volken en
religies. In deze Psalm is het God zelf die een rots in een bron kan veranderen, die
hard gesteente omvormt in een stroom van water. Als we nu kijken naar de
spanningen in en om Israël, zien we menselijk gesproken geen oplossingen. Zal God
ingrijpen?
Gebed
Heer, geef een stroom van levend water, laat vrede en recht stromen als een rivier.
Verander ook ons hart in zo’n bron – laat uw liefde en vrede door ons stromen naar
alle mensen om ons heen.
donderdag 16 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Reuze spannend
Hij verandert de rots in een bron,
hard gesteente in een stroom van water. (Psalmen 114:8)
Misschien ben jij een avonturier, die graag op de bonnefooi de wereld over reist. Of
misschien hoor jij juist bij die mensen die niet houden van verandering en die het al
spannend vinden om te verhuizen naar een dorp verderop. Maar welk karakter je ook
hebt – avontuurlijk of behoudend – als je je leven aan God hebt gegeven, ontkom je
niet aan spannende momenten.
Het kenmerk van geloven is namelijk dat je sommigen dingen weet (gelooft), terwijl je
ogen iets heel anders zien. Hoe spannend kan dat zijn? Een land binnentrekken en
innemen, omdat God het zegt, terwijl er dikke muren en vijandige reuzen voor je
neus staan. Hoe ga je dat in ’s hemelsnaam doen? Alleen maar door blindelings te
vertrouwen op Gods woord en daarnaar te handelen. Dat betekent: dingen doen die
dwars tegen je gevoel en je verstand ingaan. Reuze spannend!
Gelukkig kent God ons. Hij weet niet alleen welk karakter je hebt, maar ook welke
maat van geloof je hebt. Aan wie veel gegeven is, zal ook veel gevraagd worden.
Maar wat God ook van je vraagt, het gaat altijd boven je eigen vermogen uit. Omdat
Hij wil dat je leert om op Hem te vertrouwen. Hij wil het zien. Hij wil dat je je
geloofsspier traint, zodat je sterker wordt.
Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik wil graag groeien in geloof en moediger
worden. “Wees sterk en moedig”, zegt God. Maar ‘moedig zijn’ heeft alleen nut als er
ook spannende dingen staan te gebeuren. Hou ik daar van? Nee. Ik hoor bij de
behoudende mensen. Voor mij liever geen bungee-sprong boven een riviertje in
Australië. Maar ik hou van God en van het zien van zijn hand in mijn leven.
Alle stormen, vijanden, spannende en pijnlijke sprongen die er geweest zijn, had ik
niet willen missen. Omdat het mij gevormd heeft tot wie ik nu ben. Nog lang niet
volmaakt, maar wel onderweg. En op die onbekende, spannende weg, loopt God
voor mij uit en verandert keiharde rotsen in heerlijke bronnen van water.
Durf jij Hem blindelings te vertrouwen en op weg te gaan? Je zult steeds meer
ontdekken, dat Hij rotsen verandert in water. Maar Hij doet het wel vaak op het
allerlaatste moment, als we bijna niet meer verder durven.
Gebed
Dank U, Heer, voor het grote avontuur dat U bent aangegaan met ons. En dat we
mogen weten dat U er altijd bij blijft.
vrijdag 17 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Verlaten of geleid, de weg is vrij
Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? (Psalm 22:2)
De Heer is mijn Herder, het ontbreekt mij aan niets. (Psalm 23:1)
Je kunt in je leven allerlei situaties tegenkomen waarbij je denkt: wat nu? Het kan
iets heel moois zijn, bijvoorbeeld een zwangerschap. Maar het kan ook zijn dat je
juist niet zwanger kunt worden. Natuurlijk het kan ook kleiner. Je staat in de file en
komt weer te laat op je werk. Hoe ga je dat nu weer oplossen? Telkens kun je je
afvragen: wat nu? Wat moet ik nu weer doen?
‘De Bijbel is geen boek met antwoorden op alle vragen en christenen weten ook niet
alles’, is iets wat ik de afgelopen jaren vaak hoor. Misschien is dit een reactie
geweest op de gedachte dat wij als christenen alles beter wisten dan wie dan ook.
Maar slaan we daarin niet een beetje door? We hebben dan niet alle antwoorden, we
hebben wel antwoorden en (een) hoop ook.
Bij al de ‘wat nu?’-vragen kunnen we echt wel meer zeggen dan: wij weten het ook
niet. Wat we altijd kunnen doen is naar God gaan. Zelfs als je het gevoel hebt dat Hij
je niet hoort, sterker nog, dat Hij je heeft verlaten, kun je dat met Hem bespreken.
Lees maar in psalm 22: ‘Mijn God, mijn God waarom heb U mij verlaten?’ En een
antwoord zal er komen. De schrijver van psalm 22 is immers ook de schrijver van
psalm 23. Daar zegt David: ‘De Heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets’.
Ik heb echt geen pasklaar antwoord voor ieder probleem. Maar er is wel iets wat wij
altijd kunnen doen: naar God gaan. Bij ieder probleem, bij alles wat ons tot twijfelen
brengt mogen we tot Hem spreken. In het Nieuwe Testament wordt de tekst uit psalm
22 ook nog een keer uitgesproken en wel door Jezus. Hij hangt dan aan het kruis en
is echt door God verlaten om ons te redden van de zonde. En wat doet Hij? Hij roept
tot God! Jezus heeft de straf gedragen en de weg naar God is vrij. We kunnen altijd
naar Hem toe gaan.
Vraag
Ga jij met je problemen naar God toe? Waarom wel of niet?
Gebed
Of wij ons nu verlaten voelen of geleid, wij zijn altijd welkom bij U, Heer. Dank!
zaterdag 18 oktober 2014
Thema: Vier het avontuur!
Paaltjes (ver)zetten
Als die tijd aanbreekt, zal er in Jeruzalem zuiver water ontspringen: de ene helft zal
in het oosten in zee uitmonden en de andere helft in het westen, zowel in de zomer
als in de winter. En de Heer zal koning worden over de hele aarde. Dan zal de Heer
de enige God zijn en zijn naam de enige naam. (Zacharia 14:8-9)
Van 9 tot 15 oktober werd het Loofhuttenfeest gevierd. Een feest dat herdenkt dat
het joodse volk veertig jaar lang onder Gods bescherming op weg was naar het
beloofde land. In Leviticus 23:40-43 lezen we dat het een vrolijk, zeven dagen
durend feest moet zijn voor het aangezicht van de Heer. Als reden lezen we: opdat
uw geslachten weten, dat Ik de Israelieten in hutten heb doen wonen, toen Ik hen uit
het land Egypte leidde: Ik ben de Here, uw God. (Leviticus 23)
Een feest van de Heer, vrolijk en zeven dagen lang. Niks geen voorzichtige
zuinigheid, maar féést. Opdat uw geslachten zullen weten dat...
In ons jubileumjaar is het niet vreemd om aan het Loofhuttenfeest te denken, want
ook daarvoor geldt: herdenken, een feest vieren voor het aangezicht van de Heer én
verwachtingsvol vooruitkijken. Dat alles ook met het oog op de volgende
generatie(s). De toekomst van De Meerkerk staat niet genoemd in de Bijbel, wel
kunnen we weten dat God met ons meegaat, erbij is. Gods Woord en wat al vervuld
is laten veel van Hem zien.
Vorige week sprak iemand op TV over 'de paaltjes' in haar leven. Paaltjes zoals de
gedenkstenen die we op een aantal belangrijke plaatsen en tijden in de Bijbel zien. In
een heel moeilijke periode had deze vrouw veel steun aan het terugkijken naar de
momenten in haar leven dat God er duidelijk was. Gedenken/herdenken, dat met
God vieren en vandaaruit vooruitkijken. Verwachtingsvol, omdat God niet laat varen
wat Zijn hand begon.
Om over na te denken
Ik ving een gesprek op met een evangelist die hoopte tot het einde van zijn leven
met zijn bediening door te kunnen gaan. Hij vroeg zich daarbij een beetje bezorgd af
wie het zou willen overnemen als hij zou stoppen. “Hé, hoor ik daar iets van eigen
kracht?”, werd gevraagd, waarop hij antwoordde: “Absoluut niet, want ik heb alleen
maar dingen gedaan die ik zelf niet kon. Het is God, alleen God.”
Terugkijkend op 30 jaar Meerkerk of in je eigen leven: Heb jij situaties meegemaakt
waarin God merkbaar aanwezig was? (Hoe) kijk je daarop terug? Is dat een
aanleiding gebleken om (geloofs)stappen te zetten?
Gebed
Vader God, dank voor de momenten dat we U merken. Help ons die herinneringen
niet te verwaarlozen, maar neer te zetten, ons eigen te maken. Om te herdenken, te
vieren en vooruit te kunnen.
Meerkerk
Als baptistengemeente neemt De Meerkerk de Bijbel als grondslag voor het leven. Zij gelooft
dat het mooiste cadeau dat de mens ooit ontving, is dat God zélf – in Jezus Christus – naar de
aarde kwam. Door Zijn lijden, sterven en opstanding kunnen wij leven als bevrijde mensen in
een open relatie met God en met elkaar.
Missie
De Meerkerk wil midden in de samenleving staan. Vanuit die positie wil zij bewust getuige zijn
van Jezus Christus om mensen te helpen Jezus te vinden en Hem steeds meer te volgen.
Activiteiten
Daarvoor zijn tal van activiteiten ontwikkeld voor alle leeftijden, waaronder de wekelijkse
samenkomsten op zondagochtend om 09.00 en 11.30 uur. Nieuwkomers in de kerk kunnen
zich opgeven voor een Introductiekring, maar wilt u eerst meer weten over het Evangelie, dan
kunt u ook eerst vrijblijvend de Alpha Cursus volgen.
Adressen
Correspondentie:
Postbus 699
2130 AR Hoofddorp
bankrek.nr. NL07 ABNA 0456 1173 26
Kerkelijk centrum:
Bennebroekerweg 515
2132 MD Hoofddorp
Tel: (023) 562 65 63
Kantoor:
IJweg 1100
2133 MH Hoofddorp
Tel: (023) 563 58 72
U kunt ook corresponderen via e-mail: [email protected]
webadres: www.meerkerk.nl
De diensten zijn regelmatig te beluisteren via Groot Nieuws Radio (op zondag om 10:00 uur,
1008 AM) en Seaport Radio (zondags 18:00 uur, 107,8 FM en 89,0 MHz op de kabel)
Preek door de week dagelijks per e-mail ontvangen?
Via onze website kunt u zich eenvoudig aanmelden voor deze service.

Download Report