STEC in levensmiddelen Na problemen de afgelopen jaren door STEC (Shiga-toxine producerende E. coli bacteriën) in diverse levensmiddelen, heeft de NVWA algemeen beleid opgesteld hoe met STEC in deze producten om te gaan. Het beste voorbeeld van problemen door STEC is de uitbraak van de EHEC-bacterie – een variant van STEC - in Duitsland in 2011 na het consumeren van kiemgroenten. Risicoprofielen levensmiddelen Het NVWA-beleid deelt levensmiddelen in 2 groepen op: levensmiddelen met een hoog risicoprofiel en levensmiddelen met een laag risicoprofiel. De hoog risicoprofiel levensmiddelen zijn kortgezegd de kant-en-klare levensmiddelen, en de laag risicoprofiel levensmiddelen de overige levensmiddelen (lees de precieze omschrijvingen in document ’interventie aanwezigheid STEC in levensmiddelen 140414‘). De reden voor dit onderscheid is het verschil in het ingeschatte risico die deze producten bij consumptie met zich meebrengen. Hoog risicoprofiel levensmiddelen In hoog risicoprofiel producten mogen niet voorkomen: • STEC die ernstige ziekte veroorzaken zoals HUS (een ernstige vorm van nierschade die soms tot de dood kan leiden); • STEC-varianten die mildere vormen van ziekte veroorzaken, zoals diarree. Dit omdat deze producten voor consumptie niet of onvoldoende worden verhit waardoor STEC onschadelijk wordt. Laag risicoprofiel levensmiddelen In laag risicoprofiel producten mogen niet voorkomen: • STEC-varianten die ernstige ziekte veroorzaken. Alhoewel deze levensmiddelen bij normaal gebruik wel een verhitting ondergaan die STEC onschadelijk maakt, zijn daarin STECvarianten die ernstige ziekte veroorzaken altijd ongewenst. Welke STEC ernstige ziekte veroorzaken wordt bepaald op basis van epidemiologische gegevens. Daarbij wordt bekeken welke STEC-typen bij patiënten een ernstige ziekte veroorzaakten. Dit gebeurt in de praktijk via een zogenoemd serotype, zoals O157. Onderzoek naar STEC Om het onderscheid te kunnen maken tussen de diverse varianten van STEC wordt gekeken naar: • de factoren die de productie van het Shiga-toxine mogelijk maken (stx-genen); • specifieke aanhechtingsfactoren (‘eae-, aaiC- en aggR-genen’); • het serotype. In hoog risico profiel levensmiddelen mogen geen STEC-varianten voorkomen met stx-genen. In laag risico profiel levensmiddelen mogen geen STEC-varianten voorkomen met stx-genen én specifieke hechtingsfactoren én behorend tot bepaalde serotypen. Onderzoek op STEC-varianten Lees meer details over het vaststellen van de STEC-variant in het stroomschema voor hoog risicoprofiel levensmiddelen (document ‘High Risk Profile NL 240414’ of in het Engels ‘High Risk Profile En 240414’) en voor laag risicoprofiel levensmiddelen (document ‘Low Risk Profile NL 240414’ of in het Engels ‘Low Risk Profile En 240414’). Actie bedrijven Bedrijven moeten het risico van STEC meenemen in hun HACCP-analyse/plan. En, als dat nodig is voor het product/proces: • beheersmaatregelen instellen; • daarop controleren; • actie ondernemen bij aantreffen. STEC introductie versie 7-5-2014
© Copyright 2024 ExpyDoc