Hoewel het weekend nog niet ten einde is kan ik terugzien op 2 enerverende dagen. Vrijdag heb ik het NL Coach congres bijgewoond. Een mooi plenair gedeelte genaamd “de coach als dirigent”. Dirigent Antony Hermus van het Gelders orkest maakte de verbinding tussen coaching van sporters en het dirigeren van een orkest. Deelnemers leerden de 4 kwartsmaat op de Kleine Nachtmusik”. Concentratie, maat houden en aandacht vasthouden is een openbaring. Ik had ingetekend voor twee workshops, een over voeding en herstel van de kok van Papendal en tapering off = on van Jos Geijsel. Tal van sporters al dan niet intern op Papendal krijgen afgewogen, afhankelijk van hun inspanning, voeding voorgeschoteld wat door de gepassioneerde kok Erik te Velthuis wordt samengesteld. Magnesium, eiwit, koolhydraten, brood, repen, broodjes dat alles door de kok samengesteld. Het gaat zelfs mee naar het buitenland. Geen gels maar een eigen gemaakt broodje met inhoud wat net zoveel calorieën bevat als gels. Tussen de workshops door een heerlijk buffet met aan tafel Renate Groenewold. Aardige gesprekken maar wat ik mis is de binding met de werkvloer. Wat je ook zo vaak ziet in het bedrijfsleven, het contact verloren met de basis, daar waar het gebeurt, niets ten nadelen van topteams. Jos Geijssel (69) volg ik al jaren. Ik maak gebruik van zijn testprotocollen. Een eyeopener, niet teveel gas terugnemen voor een event, scherp blijven, veel wedstrijden afwerken, niet op zonnige oorden verblijven en je wezenloos trainen. Door het wedstrijdritme (tapering-on) boekte de dames in Doa successen. Zaterdagochtend stonden er zo’n 20 tal VanDrielRunners te trappelen Ik probeerde de loopgroep te dirigeren. Wel een en al oor op een advocaat na. Een lekkere training gedraaid en vervolgens door naar Scheveningen voor de Meeuwen Makrelenloop. Hoe heerlijk in eenvoud, we hebben het niet over topatletiek, maar 10 EM al dan niet fanatiek hollen over het strand. De vooraankondigingen zijn hilarisch, vol humor, van niet poetsen maar doen. Maximaal kunnen er 500 deelnemers meehollen vrijwel zeker gebaseerd op de inkoop van makrelen, snert en gebakken vis en dat betekent met de vingers achter de knoppen van de PC om een startnummer te bemachtigen. De dag op zich, hoe simpel kan het bestaan, je meld je in een bedrijfshalletje waar een 4 tal vrijwilligers met deelnemerslijsten achter de tafel zitten. Naam opgegeven en je ontvangt een bijna glad gestreken startnummer van vorig jaar over milieubescherming gesproken. Dirigent Leon laat de lopers onder harde klanken van popmuziek zwaaien en springen en na een daverend kanonschot zetten de lopers zich in beweging richting strand. Een pittig parcours, zeker bij de zandmotor zoeken vele lopers een verhard stukje langs de vloedlijn. Ik daag de golven uit om rakelings langs de verharde vloedlijn te hollen, de golfslag wint en ik moet het bekopen met natten voeten. Lopen onder het omslagpunt was mijn doel, maar door de zwaarte van het parcours ga ik toch even in het rood, zeker daar waar ik onze hoffotograaf ontwaar bij de strandopgang. Klasse zo’n vent, maakt mooie impressies. En dan het bijzondere, geen tijdwaarneming, geen chip, geen uitslagen, je loopt zoals je loopt. In het bedrijfshalletje lever ik mijn startnummer in, ontvang een goodiebag, wat een woord, een makreel en twee muntjes voor gebakken vis en erwtensoep. Je moet een sterke maag hebben. Deze twee dagen kenden grote tegenstellingen en overeenkomsten. Een van de overeenkomsten is de goodiebag of noem het een plastic tas met rotzooi waar je niets aan hebt. Organisaties gaan er prat op. Milieu onvriendelijke artikelen, tegoedbonnen die 10 tot 20% korting claimen bij besteding van tenminste € 100 in een winkel ver buiten mijn woongrens. Mijn advies, stoppen met die handel, bespaart kosten en milieu! De tegenstelling met het NL coach congres is groot. Topsport en breedtesport, dreigen het contact met de “gewone man”, gedirigeerd door gemotiveerde, bijna voor niets werkende trainers te verliezen! Sport is waar een volledig leven tot enkele uren wordt samengeperst, waar de emoties van een leven lang op een paar hectaren worden gevoeld, waar iemand kan lijden en sterven en weer verrijzen op een pad van tien kilometer door de bossen. Sport is een theater waar de zondaar heilige wordt en de gewone man een ongewone held, waar het verleden en de toekomst samensmelten tot het heden. Sport is uitzonderlijk goed in staat ons belevenissen te geven waardoor we volledig één worden met de wereld en alle conflicten hun betekenis verliezen naarmate wij eindelijk ons potentieel bereiken. (George Sheehan)