Voor u gelezen in het - Harmonie en Drumband Sint Caecilia

Voor u gelezen in het Brabants Dagblad van 7 april 2015
WILL VERAA
Muziek, muziek en nog eens muziek bepaalt zijn leven.
INTERVIEW
Overdag muziekles geven aan schoolkinderen.
En ‘s avonds een harmonie of fanfare dirigeren. Will Veraa probeert de aandacht voor muziek vast te houden.
door Tjeu van Ras
Zo beweeglijk als hij op de bok voor een harmonie is, zo rustig zit hij aan de tafel in zijn appartement, in hartje
Eindhoven. Muziek, muziek en nog eens muziek bepaalt het leven van Will Veraa. Hij is drie dagen in de week
muziekdocent aan het Udens College, drie avonden in de week staat hij als dirigent voor een harmonie of fanfare. En
dan nog is hij op zijn vrije dagen met muziek bezig, vooral als bezoeker van concerten en andere muziekuitvoeringen
in heel het land en in omliggende landen. In zijn woonplaats Eindhoven was hij actief voor het Orkest Zuid. Of er nog
iets anders is dan muziek in zijn leven? Hij glimlacht. Zijn handen gaan dan naar zijn mond, zoals wel meer tijdens het
gesprek als hij zorgvuldig antwoord zoekt op een vraag.
Twee werelden, docent en dirigent. Zijn er raakvlakken?
“Ik heb de opleiding muziekdocent gevolgd, maar lang getwijfeld of ik het onderwijs in wilde. Wat moet ik met een
groep van dertig kinderen? Dirigent was voor mij van begin af een doel. Over het lesgeven heb ik lang getwijfeld.
Waarom zou dat belangrijk voor mij zijn en vooral: wat wil ik die kinderen leren. Je leert in de opleiding omgaan met
klassen, maar de vraag waarom je zoiets doet wordt in de opleiding niet beantwoord. Uiteindelijk heb ik toch voor het
onderwijs gekozen, eerst acht uur in de week om te kijken hoe dat gaat. Het zijn nu drie dagen geworden. Een warm
bad was het toen ik op het Udens College begon. En of dat werk raakvlakken heeft met dirigeren? Ik ben er me niet zo
van bewust, maar dat zal ongetwijfeld wel het geval zijn. Ik probeer kinderen in de klas duidelijk te maken dat het niet
vrijblijvend is, ze moeten dingen leren. Bij het dirigeren is het vooral proberen op een leuke en prettige manier muziek
te maken. Dat is werken met muzikanten, die heel verschillend zijn.”
Na je opleiding tot muziekdocent en dirigent heb je muziekwetenschappen gestudeerd.
Wat voegde dat nog toe?
“Ik heb al vroeg drie doelen gehad: muziekles geven, dirigeren en werken in een platenzaak. Dat lesgeven kwam pas
later. Ik werkte bij platenzaak Van Leest in Eindhoven. Klassieke muziek. Ik twijfelde over het onderwijs, wilde voor
mezelf uitvinden wat voor mij belangrijk is en vooral ook waarom. Het fundament zoeken. Daarom wilde ik verder
studeren. Bij musicologie gaat het over alles wat je kunt bedenken over muziek. Veel muziekgeschiedenis,
muziekpsychologie met vragen als wat muziek met mensen doet, welke invloed het op mensen heeft.”
In de loop van het gesprek komt zijn muziekleven voorbij: trombonist bij de fanfare in zijn geboortedorpWesterhoven
bij Bergeijk, studie in Tilburg en Utrecht, eerste trombonist bij de topharmonie in Beek en Donk, trombonist in het
leger, muziekdocent en dirigent.
Hoe interesseer je leerlingen voor muziek?
Die hebben toch geen boodschap aan klassieke muziek?
“In het eerste schooljaar leren ze basisbegrippen, noten lezen, ritmes en dergelijke. In het derde jaar gaan ze van een
naar twee uur muziek in de week. Ik begin met de popmuziek, ga terug naar de blues die in de slaventijd is ontstaan
en via de rock and roll naar de popmuziek van nu. Aan het eind van het jaar maken ze allemaal een werkstuk. En ze
spelen in bandjes die worden samengesteld. Per klas zijn vijf of zes bandjes met popmuziek bezig en de twee beste
bandjes van een klas doen aan het eind van het schooljaar mee aan een optreden in De Pul in Uden. Het is een
mooie kapstok om de leerlingen met de muziek in het algemeen in aanraking te laten komen.”
Niet lastig om met muziek de aandacht van pubers vast te houden?
“Het lukt me goed om orde te houden. Ik probeer vooral heel duidelijk te zijn. Ik geniet ervan. Een groep van dertig
kinderen is anders dan wanneer je ze individueel spreekt. Als groep is er veel dynamiek, maar individueel zijn het
eigenlijk allemaal hartstikke leuke mensen. Ik ontdek steeds dat de kinderen luisteren, stil zijn. Dan heb je het gevoel:
hé, er gebeurt hier iets. Kinderen uit de klas kom ik bij de harmonie van Volkel of Zeeland soms weer tegen. Dat
maakt het bijzonder, het is herkenning en het geeft vertrouwen bij de kinderen.”
Tevreden over de inzet van de muzikanten in je gezelschappen?
“Het is niet moeilijk om ontevreden te zijn. Als je moet wachten tot alles perfect is, dan kom je er nooit.”
Frustrerend?
“Helemaal niet. Daarmee zou je jezelf hebben. Ik heb juist groot respect voor al die muzikanten, jong en oud.”
Een voorkeur voor fanfare of harmonie?
“Het maakt mij niet uit. Hoe langer ik dirigeer hoe meer ik zie, hoe meer ik open sta voor wat er gebeurt. Het gaat bij
de verenigingen om de mensen, om de functie in de dorpsgemeenschap. De partituur is een middel, geen doel. Als je
de partituur perfect uitgevoerd wilt hebben dan streef je een ander doel na. Dat was ook de reden dat ik voorzitter ben
geweest van de artistieke commissie van het Orkest Zuid.”
Docent en dirigent, dan sta je graag op de voorgrond. Klopt dat?
“Nooit zo gevoeld. Ik was eigenlijk heel verlegen. Op de middelbare school ben ik nooit zo actief geweest dat ik met
cabaret en zo meedeed. Verlegen ben ik nog, vooral als ik mensen niet ken. Dat vind ik nog steeds lastig. Met het
ouder worden kan ik dat beter relativeren.”
En Eindhoven, grote stad voor een dorpsjongen?
“Het is een prettige stad om te wonen. Een stad met historie. Als ik vanuit mijn appartement (Will Veraa woont op de
24e verdieping, red.) rondkijk zie ik de historie van de stad, de grachten en de wallen, die er ooit waren. Eindhoven
beleeft als brainport nu zijn gouden eeuw. Als ik uit het raam kijk zie ik bij helder weer de Sint-Jan van Den Bosch en
de torens van de Sint Petruskerk in Uden.”
.
Will Veraa,
muziekdocent aan het Udens College en dirigent
foto Jeroen Appels/Van Assendelft
Will Veraa is 44 jaar oud en woont in Eindhoven. Hij is geboren en getogen in
Westerhoven, gemeente Bergeijk. Hij heeft twee broers. Will Veraa leerde
muziek spelen bij de plaatselijke fanfare. Hij speelde er trombone.
Na de middelbare school volgde hij de opleiding tot muziekdocent en tot
dirigent aan het conservatorium in Tilburg.
Hij studeerde later musicologie in Utrecht.
Will Veraa is muziek- en CKV-docent aan het Udens College. Hij is dirigent
van harmonie Sint Caecilia Volkel, fanfare Sint Cecilia Milheeze en harmonie
Zeelandia uit Zeeland.

Download Report