download - Broeders van Liefde

0406.2014
dienst communicatie
DIRECTEURS NEMEN ELK ÉÉN MUSEUMSTUK MEE NAAR BRUSSEL
Vlaamse musea betogen
voor verdubbeling subsidies
HASSELT - De 24 door Vlaanderen gesubsidieerde
musea vragen een verdubbeling van hun subsidies. Van 8 naar 16 miljoen euro. “Anders dreigen
we onze internationale rol en de band met het
publiek te verliezen,” klinkt het. Donderdag om
11u45 zullen de 24 directeurs, waaronder die
van Bokrijk en het Gallo-Romeins Museum, een
actie houden op het Brusselse Martelarenplein,
waar de Vlaamse regering zetelt. Elk zullen ze
één museumstuk meebrengen naar de betoging.
De 21 landelijke musea, door Vlaanderen erkend, samen met de drie
Vlaamse musea, ontvingen in 2012 in
totaal 3,4 miljoen bezoekers. In 2014
zou dat aantal stijgen tot 3,7 miljoen,
maar toch trekken de musea aan de
alarmbel. “De werkingssubsidies
voor de landelijke musea bedragen
dit jaar 8,12 miljoen en die van de drie
eigen Vlaamse musea 7,98 miljoen,
maar procentueel daalt de inbreng
van de overheid. In 2009 was dat nog
19 procent, maar dit jaar daalt dat
Welke musea doen mee?
1. Hoeveel bezoekers ontvangt u jaarlijks?
2. Hoe groot is uw jaarlijks budget?
3. Waarvoor heeft u meer geld nodig?
4. Met hoeveel moet uw budget verhoogd worden?
5. Welk museumstuk zal u donderdag meebrengen
naar het Martelaarsplein?
M HKA
ANTWERPEN
MUSEUM
DR. GUISLAIN GENT
Bert De Vlegelaer,
communicatieverantwoordelijke
1
2
3
“80.000 bezoekers per
jaar.”
“6 miljoen euro, waarvan
4.726.000 van de Vlaamse
Gemeenschap.”
“Onze kerntaak: aankopen,
verzamelen en tonen van
kunst. Een jaarlijks aankoopbudget van 100.000 euro is veel
te weinig om een collectie uit te
bouwen.”
“Een verdubbeling zou
ademruimte geven.”
“Extraterrestrial van James
Lee Byars, een menselijke
figuur in zwart tule die opengevouwen 245 meter lang is.”
4
5
Patrick Allegaert,
artistiek leider
1
2
3
“70.000 bezoekers per
jaar.”
“In totaal iets meer dan 2 miljoen, waarvan 600.000 van de
Vlaamse overheid.”
“Nieuwe stukken kopen,
wetenschappelijk onderzoek
doen, tentoonstellingen van internationaal niveau creëren, ons educatief aanbod… Eigenlijk staat
onze werking noodgedwongen op
alle vlakken op een laag pitje.”
“Graag een verdubbeling, al
hebben wij in vergelijking met
de andere musea nog een relatief
hoog bedrag gekregen.”
“Dat gaan we pas donderdag
bekendmaken.”
vermoedelijk tot amper tien procent
op een omzet van ongeveer 90 miljoen
euro. Dat is ondermaats vergeleken
met het nabije buitenland”, zeggen
de directeurs.
“In de beleidsperiode 2009-2013
werden de subsidies door besparingen
ook niet geïndexeerd. Tegelijk wordt
ons personeel ouder. Bij ongewijzigd
beleid lopen we daardoor alleen
al 2,3 miljoen euro mis”, menen de
directeurs, die in 2012 935 voltijdse
werknemers tewerkstelden.
OPENLUCHTMUSEUM
BOKRIJK
PROVINCIAAL GALLOROMEINS MUSEUM
Steun
Het verenigde directeursfront krijgt
alvast steun. “De Inspectie van
Financiën vindt onze vraag meer
dan verantwoord. Ook de Vlaams
Parlementsleden van de commissie
Cultuur erkenden heel recent nog dat
de museumsector ondergesubsidieerd
is. En ze vonden dat unaniem”, zegt
Carmen Willems, directeur van het
Gallo-Romeins Museum in Tongeren.
Jan BEX/Joos MEESTERS
M - MUSEUM
LEUVEN
Liesbeth Kees, directeur
Carmen Willems, directeur
Luc Delrue, directeur
“Het openluchtmuseum, een
deel van het Domein Bokrijk,
heeft 300.000 bezoekers in zes
maanden tijd.”
“Het domein draait op 6
miljoen euro, het openluchtmuseum is daar een deel van.
“365 dagen per jaar open
zijn, digitalisering voor een
virtueel bezoekerscentrum, meer
depotruimte, en als het even kan,
een onthaalsite aan de ingang van
het museum. Zodat mensen in een
minuut tijd zien wat ze mogen
verwachten.”
“We vroegen 900.000 euro per
jaar, we krijgen 317.000 euro.”
“Een foto van de schuur van
Oorderen. Die is nu uitgebouwd voor het publiek zoals
we het willen. Nu nog onze 114
andere gebouwen.”
“Tussen 125.000 en 200.000
per jaar.”
“2.064.000 euro (algemene
werkingskosten, excl. investeringen en personeel)”
“Een grotere staf. Ook de digitalisering van de collectie kunnen we onvoldoende uitdiepen.”
“We vragen een verdubbeling
voor de hele groep. Zelf hebben we met 480.000 euro ongeveer
gekregen wat we vroegen. Maar
we vragen een verdubbeling voor
de hele groep. Dit is een collectieve
actie.”
“De ring van keizer Commodus, een object waar pas een
jeugdboek aan gewijd is.”
is.
“135.000 bezoekers per
jaar.”
“Cyclisch tussen 5 en 6 miljoen
euro.”
“Een van vele voorbeelden:
een Coxcie kopen, een schilderij dat absoluut in onze collectie
thuishoorde. Bij de bieding hadden
we 20.000 euro te weinig budget.
We kunnen geen aankoopbeleid
realiseren. Privéverzamelaars
overklassen ons.”
“Als we de slag met steden als
Amsterdam en Keulen niet
willen missen, zouden we van
400.000 euro Vlaamse subsidie
naar 1 miljoen moeten gaan.”
“Hand van Christus van het
Kromme of Bruine Kruis.
Uit 1200. Een stuk van een beeldhouwwerk uit 1200 dat door de
grote brand van 1914 vernield
werd. Het stuk vraagt nog veel
onderzoek. De vragende hand is
symbolisch voor onze actie.”
Foto van de Schuur van Oorderen in Bokrijk.
De ring van keizer
Commodus.
Hand van Christus van
Kromme of Bruine Kruis.
1 2
3
4
5
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
4
5
MUSEUMDIRECTEUREN KOMEN DEZE WEEK OP STRAAT
Musea juichen
en bloeden
‘De beheersovereenkomst die
musea met de
overheid ondertekenen, is haast een
vergiftigd
geschenk’
CARMEN WILLEMS
Gallo-Romeins Museum
Het Gallo-Romeins Museum bekoort jong en oud, maar slaakt nu toch een noodkreet. © Koen Broos
Het Gallo-Romeins Museum nam
gisteren de Museumprijs in ontvangst,
maar reageert bezorgd. ‘Musea krijgen
lof voor hun publieksbereik, maar
achter de schermen verliezen ze aan
slagkracht.’ Deze week volgt er actie.
GEERT VAN DER SPEETEN
useumdirecteuren die op straat
komen: dat moet
de eerste keer
zijn. Donderdag
voeren 24 Vlaamse musea actie op
het Martelarenplein in Brussel. Ze
willen duidelijk maken dat het water hen aan de lippen staat en dat
de beperkte middelen de toekomst
van hun instelling in gevaar brengen.
De actie is het gevolg van bevroren
budgetten voor de periode 20142018. Uittredend minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V)
slaagde er niet in om de beloofde
inhaalbeweging voor musea te realiseren. De 21 nationaal erkende
instellingen bleven steken op 8,1
miljoen euro. Over een verhoging
van 2,5 miljoen euro raakten de politieke partijen het niet eens. Grote
spelers als het Smak en het Museum voor Schone Kunsten in Gent
gingen er zelfs op achteruit.
Bij het nieuws, december vorig
jaar, klonk ontgoocheling. Onze
musea zijn veroordeeld tot een
tweedeplansrol, zo luidde de bittere conclusie.
De musea zelf willen het daar niet
bij laten. Deze week vormen ze
front. Ze willen een verdubbeling
van het budget afdwingen, met
stip genoteerd in het Vlaamse regeerakkoord.
‘Dat we tot de categorie van erkende musea behoren, is een kwaliteitslabel’, zegt Carmen Willems
van het Gallo-Romeins Museum in
Tongeren. ‘Maar de overheid
plaatst daar ook eisen tegenover
voor collectiebeheer, ontsluiting,
maatschappelijke
verankering.
Stilaan wordt de kloof tussen de
hoge verwachtingen en de schamele middelen onhoudbaar. De beheersovereenkomst die musea ondertekenen, is haast een vergiftigd
geschenk.’
Samen met M in Leuven en Guislain in Gent speelt het Gallo-Romeins Museum woordvoerder van
de actie. De drie behoren niet tot
de klagers, zeggen ze. Ze kregen
zelfs een lichte verhoging van de
middelen. ‘Maar we zijn solidair
met collega’s waar de scheefgroeiing hard aankomt’, zegt Willems. ‘Het welzijn van een hele sector staat op het spel.’
Schadelijk
In Vlaanderen krijgen 21 musea
een werkingssubsidie op Vlaams
niveau. Stuk voor stuk hangen ze af
van andere overheden, gemeentelijke of provinciale. Daarnaast zijn
er ook drie Vlaamse musea: Muhka, KMSKA en het Kasteel van
Gaasbeek.
De 21 musea bieden samen bijna
duizend personeelsleden werk. Ze
genereren een omzet van 88 miljoen euro en halen 20 procent uit
eigen inkomsten.
Het Vlaamse subsidiepotje van 8,1
miljoen euro is daarbij een peulenschil. De inbreng van de Vlaamse
Gemeenschap in het totaalplaatje
is zelfs gedaald van 25 procent in
2009 naar 13 procent in 2014, zo
becijferden de musea.
Carmen Willems: ‘De gevolgen zijn
niet meteen zichtbaar, maar wel
schadelijk op termijn. Verzamelbeleid en wetenschappelijk onderzoek, basisfuncties voor musea,
verzeilen op de achtergrond. Behoud en beheer van de collecties
raken in het slop. En dat terwijl
Vlaanderen juist graag uitpakt met
zijn erfgoed.’
Prijs!
De onrustwekkende situatie achter de schermen van de Vlaamse
musea staat in contrast met hun
brede weerklank. Onze musea zijn
paradepaardjes van het cultuuraanbod. Ze rijgen de tentoonstellingen aan elkaar en scoren met
bezoekerscijfers. Hun publiekswerking is professioneel en vaak
voorbeeldig.
Om dat laatste in de verf te zetten
reikte Openbaar Kunstbezit Vlaanderen gisteren al voor de negende
keer museumprijzen uit. Een van
de hoofdprijzen ging naar... het
Gallo-Romeins Museum.
Het museum in Tongeren, gespecialiseerd in archeologie, was al voor
de derde keer genomineerd. Twee
jaar geleden mocht het ook al de
Europese museumprijs in ontvangst nemen. De sterke kant van
dit vernieuwde en dynamische
museum: een moeilijk thema,
doorgaans verbannen naar het
hoekje ‘droge kost’, vertalen naar
een breed publiek.
Willems: ‘Buitenlandse collega’s
benijden onze tentoonstellingen,
die vlot 100.000 bezoekers halen.
Maar het blijft hard werken. Ze in
de markt zetten en voorbereiden
kost drie jaar. Grote expo’s beginnen bij recent onderzoek en nieuwe inzichten, gelinkt aan onze collectie. Vaak werken we samen met
wetenschappelijke instellingen en
buitenlandse musea. Zoals ook
weer voor onze volgend project,
over de Vikingen.’
Een diversiteit aan publiek is het
uitgangspunt. ‘Kinderen moeten
erdoor aangetrokken zijn, de
meerwaardezoeker moet iets bijleren. Bij elk project mikken we op
diverse bezoekerstypes.’
Museumprijzen 2014
Vlaanderen: Gallo-Romeins
Museum, Tongeren
b Brussel: Museum van de stad
Brussel, Grote Markt
b Wallonië: Musée provincial
Félicien Rops, Namen
b Publieksprijzen: Red Star
Line Museum (Antwerpen),
Muziekinstrumentenmuseum
(Brussel), Musée des Beaux-Arts
(Luik)
b Prijs kinderjury: Gasthuismuseum Sint-Dimpna (Geel),
Autoworld (Brussel), L’Hôpital
Notre-Dame à la Rose (Lessen)
b
Vanavond Dwars
door de Zilten
Vanavond wordt het Orthopedisch Centrum Sint
IdesbaldteRoeselarevollediginpalmddooratleten.
Jemagerdonderopzeggendatvoordezepopulaire
midweekwedstrijd andermaal een recordopkomst
wordt genoteerd. Dwars door de Zilten is met zijn
dertigsteverjaardagimmersaaneenjubileumeditie
toe en is de derde manche van het regelmatigheidscriterium‘RoeselareLoopt’.Dezemassaloopisuitgetekend op een volledig verkeersvrij traject en
moet al naargelang de gekozen afstand één of vier
keer worden afgelegd. De jogging over 3,5km
vertrekt om 19 uur, de prestatieloop van 14km start
om 19.10 uur. Het wedstrijdsecretariaat, de kleedkamersendouchesbevindenzichinditverzorgingscentrum.VanavondkanDriesDepoortere,deglansrijke winnaar van de eerste twee wedstrijden,
geschiedenis schrijven door ook die derde manche
op zijn naam te schrijven. Niet uitgesloten al ligt te
duchten concurrentie op vinkenslag. (DVMT)
SINT-TRUIDEN
Kelly na amper een
week al ontslagen uit
afkickcentrum
Selfies met kapelletjes
voor het goede doel
Lesley Blancard (27)
en Hailey Baker (27)
uit Moerbeke maken
tot 1 september zoveel
mogelijk selfies met
kapelletjes op de
achtergrond. Samen
gingen ze een weddenschap aan voor het
goede doel.
Weddenschap vriendinnen steunt leukemiepatiëntje
TEKST EN FOTO’S LIESELOTTE COWIE
EVERGEM/ZELZATE De
twee twintigers zijn al jarenlang vriendinnen en daagden
elkaar vroeger ook al uit voor
weddenschappen. ‘Zo zaten
we eens 48 uur aan elkaar
vastgebonden, zelfs in het
kleinste kamertje zaten we
aan elkaar gebonden’, zeggen
de hartsvriendinnen.
‘Deze actie is een uit de hand
gelopen grap. We hadden een
groep op Facebook gemaakt en
Hailey heeft per ongeluk haar
hele vriendenlijst toegevoegd.’
De twee vriendinnen nemen
elk zoveel mogelijk selfies met
kapellen op de achtergrond.
‘De verliezer maakt een wandeltocht vanuit Moerbeke
naar Sleidinge en zo naar de
Lourdesgrot in Oostakker.
Maar wel verkleed als non en
begeleid door een ezel. We
zoeken wel nog een ezel voor
de tocht’, vertelt Hailey.
De hartsvriendinnen besloten om de weddenschap aan te
gaan voor het goede doel.
Lesley werkt in het Psychiatrisch Centrum Sint-Jan-Baptist in Zelzate, samen met collega Elke Dejaegere uit Evergem.
,,
Hailey Baker en Lesley Blancard nemen zoveel
mogelijk selfies met kapelletjes op de achtergrond.
LESLEY BLANCARD
Initiatiefneemster
We willen Sara en haar
familie een hart
onder de riem steken
Elkes dochter, de zevenjarige
Sara de Jonge, heeft leukemie.
‘Daarom willen we hen een
hart onder de riem steken en
geld inzamelen door bijvoorbeeld de kilometers te laten
sponsoren’, zegt Lesley.
Elke en Sara zijn in de wolken. ‘Het komt echt onverwacht en het geeft een heel
hartverwarmend gevoel’, zegt
mama Elke. ‘De behandeling
duurt nog twee jaar. Zulke acties helpen ons wel.’
Het tweetal zoekt nog sympathisanten die willen meestap-
Lesley, Sara, Hailey
en mama Elke.
pen en een ezel of geld sponsoren. ‘En wie kapelletjes
weet staan, mag ons dat altijd
laten weten. In Vlaanderen
zouden er zo'n 7.000 staan.’
Gedreven is het tweetal wel,
want na enkele dagen hebben
ze elk al meer dan 200 selfies
genomen. ‘We gaan er echt
voor. Na en voor het werk, in
de gietende regen, nemen we
foto‘s. Ik nam zelfs al enkele
overuren op’, lacht Lesley.
INFO [email protected] of
facebookgroep ‘Baker vs Blancard’.
Kelly Vanelderen (30) is na amper
een week gewongen opname
weer op vrije voeten. De vrouw
die in het tv-programma ‘Alloo in
de vrouwengevangenis’ toegaf
dat ze zwaar aan de harddrugs
zat en die behandeld wilde worden, is door de directie van het
psychiatrisch ziekenhuis Asster
ontslagen omdat ze heroïne zou
hebben gebruikt. Kelly ontkent.
Marina Vanelderen, de moeder
van Kelly, liet haar dochter op
21 mei colloqueren. “Hoe kan
iemand in een afkickcentrum aan
drugs geraken?,” foetert Marina.
Een van de gasten in Kelly’s
leefgroep die naar buiten mocht,
zou de heroïne hebben binnengesmokkeld. Jaak Poncelet, directeur van Asster, benadrukt dat
verslaafden in hun afkickproces
leren omgaan met vrijheden en
daarom naar buiten mogen. “Het
is dus niet uitgesloten dat drugs
toch binnengesmokkeld worden.
Ook al wordt er zeer streng gecontroleerd, geen enkel centrum
kan dit garanderen, aldus nog
Poncelet. “Helaas zijn sommige
patiënten niet gemotiveerd. Vele
patiënten zijn gedwongen opgenomen en sommigen willen zelf
niet behandeld worden.” Kelly’s
advocaat, Michiel Van Kelecom,
geeft aan dat hij haar als cliënte
wil blijven verdedigen, maar dan
moet ze ook geholpen willen
worden. Zoniet rest er maar een
oplossing en dat is de gevangenis.
JCr
‘Ik wil graag Thibaut
Courtois ontmoeten’
Frauke uit Assenede
mag eind juni, samen
met haar papa Dirk,
naar het WK in Brazilië. ‘Dit is een droom’,
zegt de jonge Duivelfan. ‘Ik ken Thibaut
Courtois alleen nog
maar van tv. Nu ga ik
mijn idool eindelijk
eens in het echt zien.’
Frauke (9) mag samen met papa naar Brazilië
CHRIS THIENPONDT
ASSENEDE/
WACHTEBEKE Frauke Van
Vooren, die school loopt in
Sint-Laurens Overslag in
Wachtebeke, is één van de
vijftien jonge fans die een
reisje Brazilië won dankzij Iedereen mee, ook de jongsten,
een wedstrijd van Ketnet,
MNM, één en de Nationale
Loterij.
En die win je niet als je niet
van aanpakken weet. De creatieve meid maakte een affiche
van haar idool, loste een aantal Duivelse quizvragen op en
ontwierp een spandoek voor
Steven Defour, voldoende om
het kransje van de 50 finalisten te halen.
In die finale, in het oefenstadion van de Rode Duivels in
Tubeke, was het meteen prijs
voor vader en dochter..
Zelf voetballen
‘Dit is een droom’, reageert
Frauke, een échte voetbalfan.
Het hoogtepunt van het weekje Brazilië wordt dan ook de
wedstrijd België-Zuid-Korea
op 26 juni in de veelbesproken
Arena Corinthians in Sao Paulo. ‘Ik volg voetbal op tv en
heb heel wat spulletjes van de
,,
Frauke en haar vader Dirk Van Vooren zien
de trip naar Brazilië al helemaal zitten. Foto: cte
DIRK VAN VOOREN
Papa
Ik een chansaar?
Zeg dat wel
Rode Duivels en Thibaut
Courtois, mijn idool. Ik ken
Thibaut Courtois alleen nog
maar van tv.’
‘Nu ga ik hem ook ééns in het
echt zien. Na de zomer ga ik
trouwens zelf voetballen bij
FC Assenede, papa achterna.
En Thibaut. Want ik ga voor
keeper.’
Ook papa Dirk is blij, vooral
voor zijn dochter, maar ook
voor zichzelf. ‘Een chansaar?
Zeg dat wel. Als je aan zo'n
wedstrijd begint, denk je dat
je geen enkele kans maakt.
Maar dan ben je opeens bij de
50 finalisten, stijgen je kansen
naar 1 op 3 en begint het wel
te kriebelen.’
Met zijn voetbalverleden Dirk speelde altijd bij FC Assenede - was de finale een
koud kunstje. Al bij allereerste
proef, een hindernissenparcours waarbij vader en dochter met samengebonden benen wat kunstjes moesten opvoeren, waren de tickets
richting Zuid-Amerika binnen.
Frauke zelf verwacht ook
heel wat kunstjes van de Rode
Duivels. ‘We gaan goed spelen
en wie weet, misschien worden we wel wereldkampioen.
Met de beste keeper van de
wereld moet dat lukken.’
‘Het gaan vooral vijf lastige
dagen worden’, is Dirk nuchter. ‘We hebben een heel druk
programma. Vervelen gaan we
ons zeker niet doen. En die
match tegen Zuid-Korea
wordt wel spannend natuurlijk.’
Geen voetbal
Terwijl Dirk en Frauke de
bloemetjes buiten zetten in
Brazilië, blijven moeder Veronique en de oudste dochter
Fleur thuis.
‘Nee, ze zijn helemaal niet jaloers. Zij gaan ook heel veel
doen als wij weg zijn. Alles, als
het maar niet met voetbal te
maken heeft.’
BUITENGEWOON ONDERWIJS DREIGT LEERLINGEN TE VERLIEZEN DOOR DECREET
Jongeren met autisme kunnen nu ook
beroepsopleiding volgen in Maasland
MAASEIK
BuSo Sint-Jansberg wil in september starten met een
richting hout en metaal voor jongeren met een vorm
van autisme of met gedragsproblemen. Het gaat om een
beroepsopleiding voor normaal begaafden. “Tot nu toe
kun je voor deze onderwijsvorm niet in het Maasland
terecht”, zegt directeur Luc Brouns. De school wapent
zich zo ook tegen de gevolgen van het nieuwe decreet
voor het buitengewoon onderwijs. Ze vrezen hierdoor
leerlingen te verliezen.
In Hasselt (Kids), Lummen
(Sint-Ferdinand), Overpelt (SintElisabeth), Lommel (Provil Ion)
en Tongeren (Sibbo) hebben ze al
een zogenaamde opleidingsvorm
nummer vier voor normaal begaafde jongeren met een vorm van
autisme of met socio-emotionele
problemen. Ze krijgen ook een
diploma secundair onderwijs waar
ze mee kunnen voortstuderen. “In
september zouden we heel graag
starten, ons dossier is ook in orde.
Maar we hebben wel minstens
15 leerlingen nodig, 11 geïnteresseerden hebben zich al gemeld. We
beginnen met de eerste graad en we
bouwen de school zo verder uit”,
zegt Luc Brouns.
De nieuwe richting krijgt een eigen
stek. “In de Pelserstraat, we voorzien er prikkelarme klassen. We
bieden ook speciaal de richting hout
en metaal aan omdat we hier mee
vertrouwd zijn. In de eerste graad
gaan we proberen te ontdekken wat
de interesses zijn van de jongeren,
pas vanaf de tweede graad gaan ze
echt aan de slag met machines.”
Wat ook meespeelt, is het nieuwe de-
creet voor buitengewoon onderwijs.
Dat is eerder dit jaar goedgekeurd
en zal ingaan vanaf 1 september
2015. Bedoeling van dit decreet is
om meer kinderen in het gewoon
onderwijs te krijgen, want vooral
de groep kinderen met een lichte
verstandelijke beperking is oververtegenwoordigd in het buitengewoon
onderwijs. In het totaal zitten er in
Vlaanderen 20.000 jongeren in het
buitengewoon secundair onderwijs.
Elk jaar gaat er 880 miljoen euro
naar het buitengewoon onderwijs,
dat is een groot deel van de totale
10,6 miljard voor onderwijs. Aan
de budgetten wordt niet geraakt,
zo is beloofd. Maar de scholen zijn
op hun hoede.
❞
VANAF 2015
KUNNEN KINDEREN
DIE EEN IQ HEBBEN
HOGER DAN 60 IN
PRINCIPE NAAR
HET GEWOON
ONDERWIJS GAAN
Dilsen-Stokkem
plant gelijkaardige
opleiding
Luc Brouns van BuSo Sint-Jansberg: “We 15 kinderen nodig om
te kunnen starten, 11 hebben er zich al gemeld.”
Foto Jeffrey GAENS
“Het is nu nog wachten op de
uitvoeringsbesluiten om meer
duidelijkheid te krijgen”, zegt
Brouns. Feit is dat dit decreet een
grote impact zal hebben op de
toekomst van de school. “We hebben nu veel jongeren met een lichte
verstandelijke beperking.” Die zullen volgens het nieuwe decreet naar
het gewone onderwijs gaan en heel
wat scholen van het buitengewoon
onderwijs hebben schrik voor de
gevolgen. “In 2010 barstten we
nog uit onze voegen, we zaten toen
met 277 leerlingen en we hebben
een miljoen euro geïnvesteerd in
onze werkplaats. Vanaf 2015 zullen kinderen die een IQ hebben dat
hoger is dan 60 in principe naar het
gewoon onderwijs gaan. Scholen
voor gewoon onderwijs zullen
hen dan in elk geval niet zomaar
kunnen weigeren. Dat zullen we in
onze school wel voelen in het aantal
leerlingen.”
Liliana CASAGRANDE
Ook de Stedelijke bouwvakschool van Dilsen-Stokkem een school voor buitengewoon
onderwijs - wil starten met
een opleiding voor normaal
begaafden met een vorm van
autisme of met gedragsproblemen. Al moet eerst hun
nieuwe school klaar zijn. “Wij
moeten ook kijken naar ons
personeel”, zegt schepen Sofie
Vandeweerd (Open Vld). “We
verwachten minder leerlingen
in het buitengewoon onderwijs. Maar we zien onze school
zeker niet als concurrent voor
Sint-Jansberg, want nu is er in
het Maasland helemaal niets
en moeten kinderen erg lang
op een bus zitten om een aangepaste opleiding te krijgen.”
LC
“Tijd maken voor anderen geeft vreugde”
Emmanuel Van Lierde 04-06-2014 Pag. 16
Emmanuel de Ruyver (1979) is een van de jonge priesterstudenten die in Rome studeren en verblijven in het Belgisch college. Hij specialiseert zich in gezinspastoraal aan het Instituut Johannes Paulus II. “De heiligverklaring van die paus van de families en de komende synodes sterken me in de overtuiging dat ik een
goede studiekeuze maakte”, zegt hij.
Emmanuel Van Lierde | “Een kind groeit niet alleen fysiek uit tot een volwassene, maar ook geestelijk. Ik ben van huis uit katholiek, maar je moet ook christen
worden. Je het geloof eigen maken, kan op diverse manieren gebeuren. Ik had het geluk dat in onze familie geloof een plaats had, maar ook buiten het gezin
waren er plaatsen die mijn geloof hielpen verinnerlijken. Ik denk aan de parochie van Terhulpen die veel aandacht had voor kinderen en jongeren. En aan de Europascouts. Als puber neem je afstand van je ouders. Dan een vriendengroep en leiders om je heen hebben die tonen dat de gelovige dimensie naast de ontspanning en het plezier voor hen belangrijk is, helpt je dat ernstig te nemen. Ik ontdekte er dat geloven niet alleen iets was voor ouderen, maar dat het ook jongeren
kon aanspreken.
Geloof doorgeven
Door die oorden van vriendschap die duidelijk christelijk waren, leerde ik langzaamaan God in het leven te ontmoeten. Volgens mij blijven gezin, parochie,
school en jeugdbeweging wezenlijk om het geloof door te geven. Ik vergezelde mijn ouders soms naar een gebedsgroep en leerde daar het gebed kennen als een
vorm van intimiteit van hart tot hart. God was me niet vreemd. Toch dacht ik aan het einde van mijn middelbaar niet aan het priesterschap. Hoewel mijn hart
ervoor openstond, was ik toen misschien nog doof voor Gods roepstem. Ik vond een gelovig leven belangrijk, maar om dat te realiseren, hoefde ik geen priester
te worden. Ik dacht dat te kunnen waarmaken in een gezin en in mijn beroepsleven. Ik studeerde voor burgerlijk ingenieur, had een vriendin en was scoutsleider.
Daar ontdekte ik dat tijd maken voor anderen je zoveel vreugde geeft. Mezelf geven aan die jongeren maakte mij gelukkig. Je ontvangt meer dan je geeft. Misschien moest ik dan toch niet per se het geluk zoeken in een gezin.
Tussen twee vuren
Toen kreeg God me te pakken. Tijdens de Wereldjongerendagen in Rome in 2000 gebeurde dat. Geen evidentie, want mijn studies liepen vlot en ik had een
toffe vriendin. Ik had nog twee studiejaren voor de boeg. Dat gaf me de tijd om die roeping uit te zuiveren, begeleid door een priester en met de steun van mijn
ouders. In die jaren voelde het alsof ik tussen twee vuren zat. Het was oncomfortabel. Ik stopte mijn relatie, ging frequenter naar de eucharistie en intensifieerde
mijn gebedsleven. Na een retraite stond het voor mij vast dat het geen bevlieging was en vanaf toen kon ik volmondig ja-zeggen tegen die roepstem.
In september 2002 begon ik aan de seminarieopleiding, een tijd van spirituele, intellectuele en pastorale verdieping. Het zou veel gelovigen deugd doen gedurende één of twee jaar zo'n herbronning, kerkvorming en menswording te ondergaan. Ik behoorde in 2009 tot de laatste lichting die door kardinaal Godfried Danneels tot priester werd gewijd. Toen al klonk de vraag of ik wou verder studeren. Dat wou ik wel, maar niet meteen. Na vijf jaar ingenieurstudies en zeven jaar
seminarie wou ik eerst even uit de boeken zijn en het veld intrekken om pastorale ervaring op te doen.
Jeugd en gezin
Zo kwam ik in Waver in een equipe met drie pastoors terecht. Die broederlijkheid onder priesters is in deze tijden van groot belang. Je hebt compagnons de
route nodig. Ik gaf mijn jawoord aan Christus, maar vroeg Hem me vrienden te geven. Alleen kun je dit niet, het gemeenschapsleven draagt je in dit werk. Ook
met mijn medestudenten uit het seminarie komen we een keer per maand samen om te bidden, te eten en te discussiëren. Priesters moeten niet alleen de naastenliefde preken, ze moeten het evangelie ook met anderen beleven. Vier jaar lang kon ik projecten voor jongeren realiseren. Het is een genade voor hen een jongere priester te ontmoeten. Het geeft een ander beeld van de kerk dan als een oudere of buitenlandse priester voorganger is. Ik was veel aanwezig in de scholen en
bij de jeugdbewegingen, niet alleen voor vieringen, maar om de jongeren, leiders en leerkrachten te leren kennen en hen te bemoedigen. Ik was beschikbaar voor
hen, ze mochten alle vragen stellen. Ook voor mij ging er een wereld open.
Maar ondertussen waren ze me in het aartsbisdom niet vergeten en kwamen terug aankloppen met de vraag verder te studeren. Ik koos me te verdiepen in
gezinspastoraal aan het Pauselijk Instituut Johannes Paulus II in Rome. De Poolse paus richtte dat studiecentrum rond huwelijk en familie in 1981 op na de bisschoppensynode over het gezin. Het interdisciplinaire van de opleiding verrijkt enorm. We benaderen het gezin en de familie vanuit antropologische, psychologische, Bijbelse, sacramentele, ethische invalshoeken. Verder boeit me de samenhang met de jeugdpastoraal. Het gezin begint niet bij het jawoord van het huwelijk, maar vanaf je geboorte groei je op in een familie en komt het eropaan jongeren te laten groeien in liefde.
Horizon verruimen
Aan dit instituut studeren behoorlijk wat gehuwden en niet alleen priesters en religieuzen. We komen uit alle continenten. Dat breekt je wereld open. De kerk is
niet louter Europees, maar universeel. De Wereldjongerendagen hadden me al laten proeven van de wereldkerk, maar in Rome kun je die nog sterker waarnemen. Het is altijd nodig dat we als mensen onze horizon verruimen en inzien dat er ook andere visies dan de onze bestaan.”
Kaderstukje: Red Angels spelen mee in Clericus Cup
Niet alleen de wereld is in de ban van het voetbal met het wereldkam-pioenschap in Brazilië, ook het Vaticaan draagt die sport een warm hart toe en houdt
jaarlijks een toernooi voor priesters en seminaristen die in de eeuwige stad verblijven. Onder de naam Red angels – met een knipoog naar onze Rode Duivels –
speelden dit jaar ook de Belgische priesterstudenten, aangevuld met broeders van Liefde, mee in die Clericus Cup, al schopten ze het niet tot in de finale van 24
mei.
“Het Vaticaan benadrukt met deze Cup, die aan zijn achtste editie toe was, het belang van sport voor de menselijke en sociale ontwikkeling. Sport kan bijdragen
aan het mooie in het leven, aan ontspanning en vriendschap, gemeenschapsvorming en teamspirit, al komt de competitieve geest en het strijdvaardige temperament eveneens naar boven. Er wordt wel eens gescholden en getierd, maar dat toont dat priesters ook maar mensen zijn”, merkt Red Angel Emmanuel de Ruyver
op. “Vooral de universiteiten en colleges staan in voor het vormen van ploegen. Het is de eerste keer dat België meedeed.” Zaterdag 7 juni ontvangt paus Franciscus de voetballers. “Op de truitjes die de inrichters aan iedereen bezorgden, staat 'Onze kapitein is paus Franciscus'. Als voetbalfan inspireert hij ons tot eenheid
en groepsgeest. Het is een aangenaam en sympathiek gebeuren tussen het studeren door”, vindt de jonge priester. (EVL)

Download Report