Namiro Alert maart 2014

Namiro Alert maart 2014
Wordt de natuur op de Brabantse Wal recreatiepark?
Wanneer heb je het gevoel dat de natuur leeft? Als je haar kunt horen en zien en ruiken! Kinderen
zijn daar vaak veel beter in dan volwassenen. Diep ademhalen door je neus terwijl je aan de
waterkant staat en de vissen erin kunnen ruiken, met je handen de warmte van boomschors voelen,
tientallen tinten oranje en rode bessen en bladeren die knetteren in je ogen, een hongerige troep
koolmezen die door je tuin raast. Rijke natuur, daar word je gelukkig van, daar word je blij van!
Van véél en veel soorten vogels, dieren, bomen en planten, gulzig véél kleuren, geuren, geluiden…
Wandelen en genieten van de natuur kost niets!
Maar dan moet je er wel zuinig op zijn!
De natuur in Nederland heeft veel zorg nodig van mensen,
om zonder mensen te kunnen zijn.
Natuurbeschermingsorganisaties kopen en beheren grote stukken natuur om die te behouden, te
beschermen, letterlijk, tegen mensen. Een gekke gedachte eigenlijk, want we hebben de natuur hard
nodig om gezond te blijven. Schone lucht, de recycling van stikstof in zuurstof door planten, onze
natuurbeleving – om al die redenen zoeken we de natuur op, we wandelen en fietsen graag in de
natuur. Maar, en nu komt het kromme, te veel recreatie maakt die natuur juist weer kapot. Vogels en
dieren worden verstoord in hun leef- en broedgebied.
De gemeenten Woensdrecht, Bergen op Zoom en Steenbergen zijn de trotse beheerders van de
Brabantse Wal, een bijzonder natuurgebied waar de eigenaren graag van zien dat er veel mensen van
kunnen en komen genieten. Maar wie zijn dat dan en was dat eigenlijk wel de bedoeling? En wie let
er een beetje op dat er niet te veel mensen komen?
‘Diejen ʼoop zand’ – wie kijkt daar nu naar om?
We hebben het over de Boudewijngroeve in Ossendrecht, een prachtige zandvlakte, omringd door
bos, toekomstige plaats van een aardkundig monument, waar de Vestia Groep grote plannen mee
had (zie onze website voor
eerdere artikelen). Een hotel,
huizen, een aardkundig
monument om het bijzondere
van dit stukje Brabantse Wal te
laten zien: de duizenden jaren
oude aardlagen die hier kort
onder de oppervlakte zichtbaar
zijn. Namiro heeft zich al twee
jaar ingezet om het aardkundig
monument van de grond te
helpen krijgen, maar de
financiële problemen bij Vestia
legden alle plannen lam. De ontstane ruimte werd en wordt, nog steeds, vooral ingenomen door
quads, die er wekelijks rondstormen. Op vragen en foto’s van bezorgde Namiro-leden wordt
verwezen naar Vestia, die nog steeds de eigenaar is van het terrein, al zijn er plannen om een groot
deel aan Natuurmonumenten over te doen. Natuurmonumenten kan dus nog niets doen terwijl het
terrein kapot gereden wordt. De gemeente kan niets doen want het terrein is niet van haar. Vestia
heeft wel, naar nu blijkt al vorig jaar, een ‘melding ingediend ingevolge artikel 28, lid 1 Wbb, met het
voornemen de bodem te saneren op de locatie groeve Boudewijn te Ossendrecht.
In de ontwerp-beschikking is door Gedeputeerde Staten vastgesteld:
- dat er sprake is van een geval van ernstige bodemverontreiniging;
- dat er geen sprake is van spoedeisendheid om het geval te saneren;
- dat zij voornemens zijn in te stemmen met het saneringsplan.’ [www.brabant.nl/bekendmakingen]
Namiro is toch wel benieuwd om wat voor ernstige bodemverontreiniging het gaat.
Veldrijden lokt mountainbikers naar Huijbergen
Steeds meer mountainbikers willen dat prachtige parcours van het gebied rond de Tiesteberg,
Nootjesberg en de Pilberg ook wel eens rijden, zo lijkt het. In het weekend zijn er tourtochten met
lintjes langs de paden, maar ook door de week zoeven er modderende ploeteraars door het bos, vaak
tot ergernis van de rustige wandelaar. Doordat de paden intensief worden befietst liggen er nu ook
grote modderplassen. Boswachter Peter van Laerhoven kent het probleem en zal overleggen met
Staatsbosbeheer, van wie een deel van het gebied is. Hij meldt dat er voor georganiseerde
mountainbiketochten een vergunning moet worden aangevraagd, maar kleine groepen en individuen
mogen er fietsen, er staat tenslotte een bordje aan het begin van het gebied, dat aangeeft dat
wandelen én fietsen is toegestaan. Dat was eerst alleen wandelen. Dit zal toch niet de bedoeling
geweest zijn van Staatsbosbeheer en van de gemeente Woensdrecht: zoveel fietsrecreanten
aantrekken dat de Brabantse Wal kapot gereden wordt?
Grensbewaking Natura 2000 – ‘vechten’ voor een paar spechten
Namiro doet aan grensbewaking. Samen met Viridis uit Woensdrecht, Benegora uit Bergen op Zoom,
Namiro uit Hoogerheide, IVN, Brabants Landschap, BMF en Natuurmonumenten hebben we bezwaar
gemaakt tegen de grenzen die staatssecretaris Dijksma heeft aangewezen voor het Natura 2000gebied de Brabantse Wal en tegen een aantal ‘instandhoudingsdoelstellingen’, een lang woord voor
hoeveel vogels, dieren en planten er minimaal nodig zijn in een gebied om te kunnen voortbestaan.
Het lijkt om futiliteiten te gaan, om ‘waarom maak je je toch druk’-aantallen. Een paar spechten
meer of minder, wat maakt het uit? Maar weet u hoeveel spechten er zijn in uw omgeving? U hoort
er misschien af en toe een, als u in de tuin zit of op uw wandeling. Maar als u er geen hoort, mist u
hem niet. U denkt er misschien verder niet over na, blijkbaar zitten hier geen spechten. Maar dit bos,
deze omgeving is met al dat dode dennenhout, waar veel insecten in zitten, juist ideaal voor
spechten! Er zouden er heel veel kunnen zitten! Maar hoe weet je hoeveel er zijn of hoeveel het er
zouden kunnen of moeten zijn om zich te kunnen voortplanten? Door ze te tellen. Er zijn, gelukkig,
vogelliefhebbers, zoals Namiro-lid Ray Teixeira, die precies weten waar een specht zich ophoudt,
hoeveel paren er broeden, en die zich er druk over maken dat dat waardevolle houthakkersvogeltje
beschermd blijft op de Brabantse Wal.
Lente in het weiland: dat kun je horen! Tjoewiet!
Vogelbescherming Nederland is een ambitieuze actie begonnen om in 2020 een oppervlakte van
200.000 hectare bloemrijke weide te hebben, om de weidevogels in Nederland te behouden. U kent
ze wel: kievit, grutto, wulp en scholekster… Op de website www.vogelbescherming.nl staan ze
allemaal én er staan 83 boeren die zich hebben aangemeld als weidevogelboerderij. De
Vogelbescherming heeft een aantal projecten gesubsidieerd om de weide aantrekkelijker te maken
voor weidevogels, zoals het gebruik van mest met meer stro erin (zoals dat vroeger werd gedaan), en
weilanden tijdelijk natter maken. Weilanden zoals ze vroeger waren, met bloemen, hommels, bijen
én weidevogels. Boeren in de Zuidwesthoek: jullie doen toch ook mee?
Kringlooplandbouw
Echte duurzame, grondgebonden landbouw is een kringlooplandbouw waarin de bodem weer als
basis voor de productie gaat gelden, kringlopen worden hersteld en organische reststromen als mest
en compost teruggaan op het land en waarbij het voortbrengend vermogen van die bodem weer
gaat gelden als maat voor de omvang van de veehouderij (dat kan vaak alleen met minder dieren).
Namiro ondersteunt het initiatief van de BMF om met de gemeenteraadsverkiezingen voor de deur
alle natuurliefhebbers te vragen om op 19 maart te kiezen voor een partij die het belang van
duurzame landbouw en veehouderij op haar agenda heeft staan.
Diftar: lees ook de bijwerkingen op de verpakking
Teus Slagboom, lid van het dorpsplatform van Woensdrecht, heeft er veel werk van gemaakt om de
meldingen van illegaal gedumpt afval bij elkaar te krijgen. De gemeente weet natuurlijk alleen van
dumpingen langs de kant van de weg en op gemeenteterreinen, maar niet van die van
Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten bijvoorbeeld, of van particuliere eigenaren. Dank zij het
werk van Teus Slagboom wordt het probleem van Diftar iets duidelijker: de gemeente zal intensiever
met alle partijen moeten gaan samenwerken om illegale stortingen aan te pakken, deze zijn tenslotte
een te voorspellen bijwerking op dit op zich goede, milieubesparende afvalverwerkingssysteem. De
vervuiler betaalt, maar voor illegale dumpingen betaalt de gemeente of de natuurorganisatie of de
eigenaar van het terrein om de rommel weer op te ruimen.

Download Report