maart 2014 - CNV Publieke Zaak

CAO-krant Gemeenten
In
voor respect,
werk & koopkracht
maart 2014
Er is in 2013 maandenlang onderhandeld over
een nieuwe CAO voor gemeenteambtenaren.
Vele keren zaten de vakbonden en de
werkgevers formeel en informeel om
tafel. Er is veel en intensief onderhandeld.
Helaas zonder concrete resultaten op onze
belangrijkste punten: respect, (kansen op)
werk en koopkracht. Ondanks dat het laatste
CAO-contract al is afgelopen op 1 januari
2013, weigeren de werkgevers, verenigd in
de Vereniging van Nederlandse Gemeenten
(VNG), tot op heden met een concreet
en serieus bod te komen. De vakbonden
vinden het respectloos dat jullie als
gemeenteambtenaren zo in de kou worden
gezet door jullie werkgevers! Het is tijd om
samen campagne te voeren voor een CAO met
respect voor ambtenaren en met afspraken
over werk en koopkracht.
Waarom deze krant?
Na maandenlange onderhandelingen door de vakbonden CNV Publieke Zaak, Abvakabo FNV en CMHF, is er nog geen nieuwe CAO voor Gemeenten. Tijdens de gesprekken kwam de werkgeversdelegatie van de VNG niet met concrete verbeteringen. Zij weigert ook maar één stap
te zetten naar een structurele loonsverhoging voor medewerkers van gemeenten, die al jaren niet zijn gecompenseerd voor de stijgende
inflatie. Daarnaast willen ze geen structurele afspraken maken over de instroom van jonge medewerkers, doorstroom van vaste medewerkers en duurzame inzetbaarheid van (oudere) medewerkers. Het getuigt niet van respect naar werknemers dat werkgevers landelijk geen
concrete stappen willen zetten naar verbetering, terwijl zij lokaal voorstellen blijven doen ter verslechtering van de arbeidsvoorwaarden.
In deze krant zetten wij de eisen van de leden van de vakbonden uiteen en de argumentatie waarom het belangrijk is voor de toekomst van
gemeenten om op deze punten concrete, reële afspraken te maken.
Wat kun jij doen?
Wil jij niet afwachten en (lokaal) in actie komen? Dat kan!
Neem met jouw regiobestuurder contact op om te kijken wat jij kunt doen en welke ondersteuning we jou hierbij kunnen geven.
2
3
Gemeenteambtenaar
speelbal van de politiek
In vele gemeenten zijn bezuinigingen op werkgelegen
landelijk en lokaal!
heid en arbeidsvoorwaarden aan de orde van de dag.
Nadat in voorgaande jaren al forse bezuinigingen zijn
doorgevoerd, zijn er weer nieuwe bezuinigingsronden
in aantocht. Het vet is van de botten. Hierdoor komen
deze bezuinigingen extra hard aan bij de medewerkers. De bezuinigingen op het aantal arbeidsplaatsen
gaat alsmaar door. De lokale politiek ziet het ambtelijke apparaat te vaak als een citroen die niet genoeg
uitgeknepen kan worden. Het leidt tot veel onzekerheid bij medewerkers die hun functie mogelijk gaan
verliezen. Gelukkig hebben we een goed ‘van-werknaar-werk’-beleid afgesproken in de vorige CAO. Toch
levert het forse spanningen op bij medewerkers. Dit
vraagt om zorgvuldig en respectvol personeelsbeleid!
De werklast wordt voor zittende medewerkers groter en groter. De geluiden over hoge werkdruk nemen toe. Maar ook de zorgen of het publieke
belang kan worden gediend met een door bezuinigingen getroffen organisatie. Gemeenteambtenaren hebben bewust gekozen voor een functie in
het publieke domein. Ze willen het publieke belang dienen. Maar dit komt
steeds meer onder druk te staan.
Daarnaast komen er taken bij als gevolg van verschuiving van taken van
het Rijk en provincies naar gemeenten, terwijl er onvoldoende financiële
middelen zijn om deze taken goed uit te kunnen voeren. Deze bezuinigingen maken ambtenaren een speelbal van de politiek. Maar ook burgers
dreigen hier de dupe van te worden. Tijd om op te komen voor jullie eigen
belangen. Laat je niet tot speelbal maken van de politiek en jouw werkgever. Landelijk, maar ook niet lokaal!
De drie eisen: respect, werk en koopkracht
De leden van CNV Publieke Zaak willen zowel landelijk als lokaal afspraken maken over het investeren in meer kansen op werk en koopkracht.
Maar bovenal willen we afspraken maken over respect en waardering voor gemeenteambtenaren!
arbeidsvoorwaarden 1-op1 overgaan. Ook willen
we dat het Georganiseerd
Overleg blijft behouden,
zodat op lokaal niveau
het overleg- en overeenstemmingvereiste in stand
blijft, én wordt toegepast.
Eis 1: Respect en waardering
’Een ambtenaar is een professional’
Behoud rechtspositie ambtenaren
De leden van CNV Publieke Zaak vinden dat het kabinet niet zomaar op eigen houtje aan de CAO van
ambtenaren kan morrelen en in hun populisme
een situatie creëren waarin ambtenaren gemakkelijk ontslagen kunnen worden. Met als doel een
zo klein en goedkoop mogelijke overheid. Ambtenaren moeten beschermd blijven tegen politieke
willekeur. Daarom blijft een bijzondere rechtspositie van ambtenaren nodig. In 1993 is na een
lange strijd bereikt dat de overheid niet meer zonder overleg met de vakbonden kan ingrijpen in de
arbeidsvoorwaarden van ambtenaren. Omdat we
moeten voorkomen dat er weer een ongelijke positie ontstaat, zijn we voor het in stand houden van
het overleg- en overeenstemmingsvereiste. Dit betekent dat er niets in de rechtspositie van ambtenaren kan worden gewijzigd, zonder dat daarover
overleg en overeenstemming over is gevoerd én
bereikt met de vakbonden. Als de afschaffing van
het ambtenarenrecht tóch doorgaat, stellen we onder meer als eis aan de werkgevers (en deels aan
de minister van Binnenlandse Zaken) dat in materieel opzicht niets ten nadele verandert en dat de
4
Investeren scholing en opleiding
Wij zijn voor erkenning van de ambtenaar als professional. Voor nu en in de toekomst moet blijvend
geïnvesteerd worden in scholing en opleiding. Dit
in het belang van organisatie en medewerkers.
Helaas zien we dat de bestedingen aan scholing
teruglopen. Daarom stellen we voor dat er een
minimum scholingsbudget komt van 2,5% van de
personele begroting. Op basis van een strategisch
opleidingsplan, met instemming van de ondernemingsraad, krijgt het management de opdracht te
zorgen dat dit budget goed en volledig wordt aangewend. Ook willen we het gebruik van het ILB (Individueel Loopbaan Budget) verder bevorderen.
Behoud van sociaal vangnet
Wij zijn voor het schrappen van de CAO-bepaling
(artikel 10d:33 lid 3 CAR-UWO), waarin staat dat
medewerkers van 62 jaar en 9 maanden, die vanwege werkloosheid een nawettelijke uitkering ontvangen, verplicht met pensioen moeten. Doordat de
AOW- en pensioengerechtigde leeftijd is verhoogd,
ontstaat er een inkomensgat voor oud-medewer-
kers met een nawettelijke uitwerking. Medewerkers die zich jarenlang loyaal hebben ingezet voor
de gemeenten, mogen niet de dupe worden van de
verhoging van de pensioen- en AOW-gerechtigde
leeftijd.
Versterking vakbondsfaciliteiten
Versterking en verbetering van de regeling vakbondsfaciliteiten in de CAO is nodig voor een goede
belangenbehartiging van medewerkers van gemeenten. De tekst van de regeling en de toelichting
zijn niet duidelijk genoeg. Hierdoor zijn er steeds
vaker situaties waarin wordt geweigerd verlof toe
te kennen voor vakbondsactiviteiten. Onze kaderleden zetten zich dagelijks vrijwillig in voor het behartigen van de collectieve én individuele belangen
van jou en jouw collega’s op het gebied van werk
en inkomen binnen de gemeente. Deze groep leden verdient dan ook wel de mogelijkheid om hun
werk goed te kunnen uitoefenen en heeft dan ook
de waardering en respect van de werkgevers nodig
om dit te kunnen blijven doen.
Wat zegt de VNG?
Ze onderkent het probleem van het inkomensgat door
de stijging van de AOW- en pensioengerechtigde leeftijd van mensen met een nawettelijke uitkering, maar
vindt dat dit veel geld kost. Een oplossing zien zij alleen in het ‘inruilen’ van andere CAO-afspraken. Ook
is VNG bereid verder te willen praten over de versterking van de vakbondsfaciliteiten, maar daar staan ook
weer nieuwe voorwaarden tegenover.
Eis 2: Kansen op werk en echte banen
‘Gemeente gericht op de toekomst’
Bevorderen van werkgelegenheid
Het is belangrijk om een landelijk beleid te ontwikkelen (generatiepact) waarin concrete afspraken
staan om jonge mensen (zonder baan) kansen krijgen op werk en/of werkervaring, op doorstroom
van vaste medewerkers binnen de gemeenten én
gericht op duurzame inzetbaarheid van (oudere)
medewerkers. CNV Publieke Zaak vindt dat met
de gemaakte afspraken in het sectorplan een eerste aanzet is gedaan naar het beoogde doel, maar
wil hierover in de CAO verdere afspraken maken.
Daarnaast moet strategische personeelsplanning
de leidraad zijn voor meerdere jaren. En moet
de gemeentelijke sector aantrekkelijk blijven als
werkgever en toegerust zijn op de ambities van de
toekomst.
Ook wil CNV Publieke Zaak afspraken maken over werkgelegenheid voor mensen
met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Door functiecreatie worden nieuwe functies gecreëerd door het afsplitsen van eenvoudige taken uit (verschillende) bestaande
functies. Hierdoor kunnen huidige
medewerkers zich meer richten op hun kerntaken. De VNG
heeft samen met de vakbonden afspraken gemaakt in het
A&O-fonds Gemeenten over
pilots met functiecreatie. We
willen in de cao een ambitie afspreken hoeveel concrete arbeidsplaatsen dit moet opleveren.
Werkzekerheid
CNV Publieke Zaak is voor het versterken van het
‘van-werk-naar-werk’-beleid en bevorderen van
mobiliteit door het opzetten van EVC-trajecten
(Ervaringscertificaat Verworven Competenties)
voor medewerkers zonder een startkwalificatie
én een landelijk kennis- en mobiliteitsplatform.
Bij het EVC-traject kunnen degenen die dat willen én kunnen op MBO-2 niveau worden gebracht. Daarnaast wil CNV Publieke Zaak dat de
gemeenten een landelijk kennis- en mobiliteitsplatform oprichten: een digitaal loopbaanplatform dat landelijk informatie kan geven over de
arbeidsmarktontwikkeling, de aanwezigheid van
vacatures en de mogelijkheden tot opleiding voor
specifieke functies bij gemeenten.
Terugdringing onzeker werk
CNV Publieke Zaak is voor het terugdringen van onzeker werk. We willen aanpassing van de duur van tijdelijke
aanstellingen. Deze willen we
gelijkstellen met het wetsvoorstel voor de private sector
over opeenvolging van tijdelijke contracten naar 24
maanden. Hiermee willen wij het veelvuldige
gebruik van tijdelijke
contracten tegengaan.
In plaats van drie keer een jaar of drie jaar met tussenpoos van drie maanden willen wij deze wijzigen
in drie aanstellingen in twee jaar met een tussenpoos van zes maanden.
Ook willen we een artikel op nemen in de cao dat
draaideurconstructies tegen zal gaan. Op grond
van het huidige artikel 2:4 CAR-UWO wordt het
uitzendwerk niet meegeteld in het aantal aanstellingen, terwijl bij andere overheden uitzendwerk
(hetzelfde werk) wel meetelt. Hierdoor kunnen
zogenaamde draaideurconstructies worden gebruikt om medewerkers geen vaste aanstelling
te geven. Daarnaast willen we schijnconstructies,
zoals payrolling, zoveel mogelijk terugdringen. Om
dit te voorkomen, wil CNV Publieke Zaak hierover
afspraken maken in de CAO, zodat er meer kansen
zijn op echte banen.
Wat zegt de VNG?
De VNG wil geen verdergaande afspraken maken in
de CAO over een generatiepact. Tevens wil ze geen
afspraken maken over de terugdringing van onzekerheid werk door middel van payrolling. Over inen aanbestedingsafspraken meent de VNG hierover
geen afspraken te kunnen maken met de vakbonden.
Beperken uitbesteden werk
CNV Publieke Zaak is voor het binnen gemeenten houden van de uitvoerende taken
en wil uitbesteding aan (private) partijen tot
het uiterste beperken. Hierdoor blijft kennis
behouden en blijft de uitvoering van taken beter zichtbaar en herkenbaar. Daarnaast betekent
het dat de werkgelegenheid voor functies aan de
onderkant van het loongebouw beter blijven gewaarborgd. We zijn voor duidelijke afspraken over
Social Return bij aanbesteding. Dit houdt in dat
wanneer er wordt aanbesteed, wat naar onze mening zoveel mogelijk moet worden beperkt, dat de
gemeente zich houdt aan afspraken over regionale
werkgelegenheid en de inzet van medewerkers
met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daarnaast
moet het aan- en uitbesteden van werk alleen
mogelijk zijn wanneer uit onderzoek blijkt dat
de kwaliteit niet ‘in huis’ te vinden is.
Wij stellen voor dat gemeenten de partijen
- die zij deze opdrachten verstrekken toezicht uitvoert op goed werkgeverschap.
Dit houdt onder andere in dat zij bij een inof aanbesteding sturen op kwaliteit, in plaats
van prijs en controleren of dit wordt nageleefd.
5
Voldoende koopkracht en inkomenszekerheid
CNV Publieke Zaak is voor een betere beloning die meestijgt met
de inflatie en met de lonen die worden gehanteerd in concurrerende markten. We willen dat medewerkers voldoende koopkracht en inkomenszekerheid hebben. Wij hebben daarom als
looneis een investering in koopkrachtmaatregelen voorgesteld
van 2,5% voor 2013 en 3% voor 2014. Dit kan door: een structurele loonsverhoging, verhoging van de tegemoetkoming in ziektekosten en de opbouw van een dertiende maand. Loonstijging is
hard nodig om jullie koopkracht te herstellen. Dit is niet alleen
belangrijk voor jullie, maar ook voor de gehele economie. Want
zonder koopkracht van mensen, wordt er niet gekocht en blijft de
economie kwakkelen.
Wat zegt de VNG?
De VNG biedt tot nu toe 0% structurele loonsverhoging voor 2013
en 2014. De VNG zegt dat jullie inkomen desondanks in 2014
met ongeveer 2% stijgt. Het klopt
dat jullie dit jaar netto meer loon
krijgen door de afspraken aan de
pensioentafel. Maar…. dit betekent ook dat je als medewerker
vanaf 2014 minder pensioen opbouwt en dat dit negatieve consequenties heeft op langere termijn. Het brutoloon stijgt niet! En
het kan nodig zijn extra geld opzij
te zetten, omdat jouw pensioenopbouw lager is. Dus het is een
sigaar uit eigen doos!
Ambtenaren blijven achter in koopkracht
Uit een door ons gemaakte berekening blijkt dat in de
periode vanaf 2003 tot en met 2014 de structurele salarisverhoging (totaal 17 %) binnen gemeenten met ruim
6,5% achterloopt ten opzichte van de gemiddelde inflatiecijfers (totaal 23,7%) in die periode. Ten opzichte van
de contractlonen in de marktsector (totaal 24,2%) lopen de salarissen van de gemeenteambtenaren achter
met bijna 7%. Er moet dus een flink gat worden gedicht!
Wanneer werkgevers blijven vasthouden aan de nullijn,
en de salarissen niet mee laten stijgen met de inflatie,
zal dit gat alleen maar groter worden. Het zal leiden tot
extra uitstroom bij gemeenten wanneer de arbeidsmarkt
aantrekt. Dit is een groot risico voor de kwaliteit van de
dienstverlening op lange termijn. Wil de publieke sector
een aantrekkelijke werkgever blijven voor werknemers,
dan is onder meer een steviger garantie van marktconforme loonontwikkeling gewenst én behoud van goede
arbeidsvoorwaarden!
Ook in 2011 werd actie gevoerd voor een goede cao; bestuurder
Juan Schot overhandigt op deze foto een petitie aan wethouder
Kriens van Rotterdam.
De 3 dwaalsporen
Er worden door werkgevers, politieke partijen en/of in media argumenten genoemd waarom ambtenaren niet onze eisen zouden mogen stellen voor koopkracht én werk. Hieronder geven we aan
waarom wij ons niet door deze argumenten moeten laten misleiden.
1. Het is óf werk, óf inkomen
Hiermee wordt de indruk gewekt dat als we niet
voor inkomen gaan, er minder werkgelegenheid
verloren gaat. Niets is minder waar: er is een
obsessie bij de politiek om de overheid te verkleinen. Men wil minder ambtenaren hebben
om daarmee overheidsuitgaven te besparen.
Deze obsessie blijft bestaan, ook als we niet
voor inkomen gaan. Als we geen loon eisen, zal
geen enkele gemeente of werkgever beloven
dat er geen werkgelegenheid verloren gaat.
6
2. Iedereen moet inleveren,
dus ambtenaren ook
Het klinkt redelijk, maar de feiten geven aan dat
ambtenaren al jarenlang moeten inleveren en
meer dan de medewerkers in de marktsector.
De grafieken in deze krant liegen niet. Door iedere keer weer in te leveren, lopen ambtenaren
inmiddels flink achter op de markt (ruim 7%).
Het is dus tijd voor een inhaalslag in plaats van
weer inleveren!
3. Er is geen geld voor loonsverhoging
Natuurlijk hebben gemeenten het in deze tijd
moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen,
maar het blijft een kwestie van keuzes maken.
Er is nog steeds geld voor prestigieuze bouwprojecten of voor het inhuren van dure adviesbureaus. De vraag is of gemeenten bereid zijn
te investeren in ambtenaren die het werk moeten doen, in kwaliteit van de dienstverlening
aan burgers of dat ze liever geld in andere zaken steken. Onze stelling is dat investeringen
in personeel op termijn worden terugverdiend.
Het ontbreken van een langetermijnvisie is in
de meeste gevallen het echte probleem van gemeenten.
De argumenten
om wel te gaan voor respect, werk én koopkracht
2. Gemeente moet
aantrekkelijke werkgever blijven
Met goede arbeidsvoorwaarden voor alle medewerkers binnen de organisatie en een passend,
toekomstgericht personeelsbeleid. Gezien de
verwachte uitstroom van 20.000 60-plussers in
de komende jaren, de veranderingen in het takenpakket van gemeenten en de steeds verdergaande vormen van samenwerking tussen
gemeenten, is het noodzakelijk dat er goede
concurrerende arbeidsvoorwaarden komen ten
opzichte van de markt.
kracht zich verder doorzet. Het perspectief voor
2015 en verder is namelijk niet veel beter dan
nu. Wachten op betere jaren heeft geen zin.
6. Koopkracht is nodig voor economie
Er is een heel rationeel argument om voor koopkracht en echte banen te gaan, want het CPB en
diverse economen zeggen dat het aanhouden
van een nullijn slecht is voor de economische
ontwikkeling. Het bevriezen van ambtenarensalarissen levert geen structurele bezuiniging
op, omdat de salarisachterstand via CAO-onderhandelingen weer moet worden ingehaald.
Koopkracht is nodig om de economie weer op
gang te krijgen. De enige reden om tot loonmatiging te komen, is om de exportsector concurrerend met het buitenland te houden. Maar
overheden hoeven niet te concurreren; sterker
ze mogen niet concurreren.
7. Gemeentefonds wordt verhoogd in 2014
Het budget dat het Rijk aan gemeenten biedt
via het Gemeentefonds, zal in 2014 stijgen met
4,24%, oftewel 691 miljoen euro. Het budget
neemt dus toe! Als er geld is voor het compenseren van andere kostenstijgingen, waarom kan
een deel dan niet worden gebruikt om werknemers te compenseren voor gestegen prijzen?!
Foto: Pim Geerts
1. Investeren in ambtenaren is
in het publieke belang
Teveel worden ambtenaren als kostenpost gezien. Wat niet in beeld komt is dat ambtenaren
werken voor het publieke belang en daarmee
een maatschappelijk product neerzetten dat
voorziet in behoeften. Ambtenaren zorgen voor
veiligheid, sociaal beleid, schone straten en
voor dienstverlening aan burgers. Investeren in
ambtenaren is investeren in de kwaliteit van de
samenleving! Jullie strijden dus niet alleen voor
eigen belangen, maar ook voor de belangen van
de samenleving in zijn geheel!
3. Bezuiniging mogelijk op externe inhuur
Ondanks dat de inhuur van externen in afgelopen jaren is afgenomen, wordt nog steeds voor
meer dan 10% aan externe inhuur uitgegeven.
Dit kan echt minder! Door meer talenten in eigen huis te benutten en mensen intern op te leiden, hoeft er minder te worden ingehuurd. Ook
het regionaal inzetten van mensen kan helpen.
Hiermee kan fors worden bespaard op externe
inhuur.
4. Geen nullijn meer
Er is een positief lichtpuntje uit de Prinsjesdagstukken. Hieruit blijkt dat er wel budget is
voor (structurele) salarisverhoging. In 2013 is
een eenmalige meevaller van 200 miljoen euro
vanuit het AOF (arbeidsongeschiktheidsfonds).
Daarnaast is er een structurele vrijval van 200
miljoen euro vanuit het ABP-akkoord. Dit zou
voor de gemeentelijke sector 2 x 0,45% op kunnen leveren. Volgens minister Asscher kunnen
deze middelen worden ingezet voor verbetering
van de salarissen in de publieke sector. Deze financiële middelen dienen dan ook rechtstreeks
te worden geïnvesteerd in de salarissen van de
medewerkers!
5. Er dreigt een minlijn
zonder perspectief
Als we nu geen loonontwikkeling afdwingen, is
er een grote kans dat de nullijn meerdere jaren
in stand blijft en de minlijn wat betreft koop-
7
Gemeenteambtenaar
is dubbel de klos!
Tekst Juan Schot
Sinds jaar en dag moet de gemeenteambtenaar
knokken voor een rechtvaardige CAO. Er gaat geen
onderhandelingsronde voorbij of er ontstaat een
conflict. Wat is hier de achtergrond van? Waarom
is de VNG zo star als het om de arbeidsvoorwaarden van het eigen personeel gaat? Of zijn juist de
bonden onredelijk? Als we de laatste CAO-inzetten
bekijken van de bonden zien we dat er geen absurde financiële eisen zijn gesteld. Verder hebben
we ons gericht op kwalitatieve dossiers. VNG heeft
zich telkens achter de mondiale financiële crisis
weten te verschuilen. Hier werd wel erg gemakkelijk mee geschermd en de arbeidsvoorwaarden van
de medewerkers zijn telkens weer het sluitstuk op
de begroting. We hebben het wel over de mensen
die het ‘apparaat’ aan de praat houden. Het wijzen
naar de financiële situatie in heel Nederland bekt
lekker naar buiten toe. Feitelijk is de nullijn nauwelijks terug te vinden in de marktsector. Er is ook
geen enkele sector waar naast centrale maatregelen (nullijn kabinet) ook in de eigen bedrijfsvoering
wordt gesneden. De medewerker is dubbel de klos.
Droge ogen
En dit verkoopt VNG met droge ogen als redelijk
en onvermijdelijk. Respect en waardering voor de
gemeenteambtenaar is ver te zoeken en als werkgeversvertegenwoordiger helpen we de eigen medewerker aan het toch al niet te beste imago in de
publieke opinie. Hoezo, goed werkgeverschap? De
gemeenteambtenaar weet als geen ander wat de
financiële problemen binnen de eigen organisatie
zijn. Lokaal wordt ook constructief met elkaar gesproken en gelukkig wordt er ook tot oplossingen
gekomen middels sociale plannen. Maar het houdt
echt een keer op!! De balans slaat door en VNG en
gemeentebesturen kunnen niet telkens misbruik
maken van de loyaliteit van de medewerker voor de
organisatie. De maat is vol!
Juist nu investeren
Juist nú is het belangrijk dat we de economie
stimuleren door te investeren in gemeentelijke
organisaties, in gemeenteambtenaren en in de
arbeidsmarkt. Dat we zorgen voor voldoende
werkgelegenheid én lonen die meestijgen
met de inflatie en met de marktsector. Dat we
blijven werken aan kwalitatief goed werk met
Vreemde feit
Vervolgens doet zich het vreemde feit voor, dat er afzonderlijke gemeenten zijn die lokaal afspraken maken
die wij als bonden graag centraal willen vastleggen. VNG op haar beurt wijst deze voorstellen telkens weer
resoluut van tafel op de CAO-tafel. Begrijp je het nog? Je gaat je serieus afvragen of VNG überhaupt wel een
CAO wil. Durft men zich als werkgeversvertegenwoordiger de vingers niet te branden? Laat men het bewust
over aan de lokale tafel? Dit mag toch niet de bedoeling zijn van het arbeidsvoorwaardenoverleg voor zo’n
170.000 medewerkers?
Wij roepen VNG op om haar verantwoordelijkheid te nemen en af te stappen van het huidige hautaine gedrag!
Word lid en volg ons op social media!
•Je kunt heel gemakkelijk lid worden via onze site:
www.mijnvakbond.nl/Word-ook-lid-van-CNV-Publieke-Zaak
• Meld je aan voor de gratis tweewekelijkse digitale nieuwsbrieven via www.mijnvakbond.nl/Gratis-nieuwsbrieven
• Like ons op www.facebook.com/mijnvakbond
• Ga ons volgen via www.twitter.com/mijnvakbond
perspectief, zekerheid en met behoud van goede
arbeidsvoorwaarden. Dat we kunnen blijven
Volg onze cao-onderhandelaar Juan Schot via @JuanSchotLaz
vertrouwen op een passende rechtspositie voor
gemeenteambtenaren, waardoor zij veilig en met
vertrouwen hun werk kunnen blijven doen. Dat
we zorgen voor het opleiden, het ontwikkelen
en het door ontwikkelen van medewerkers.
Kortom, dat we zorgen voor meer respect en
waardering voor medewerkers.
8
Colofon
Deze CAO-krant Gemeenten
is een uitgave van CNV Publieke Zaak
in samenwerking met AbvaKabo FNV.
Productie en redactie:
Juan Schot en afdeling Communicatie.
Vormgeving:
Marjoleine Reitsma
Fotografie:
Pim Geerts en CNV Publieke Zaak, Shutterstock
Oplage: 7000
Maart 2014

Download Report