Het DOC traint de Antilliaanse brandweer Docent Robert Mulder: ‘Hard werk maar ik wil zó weer terug.’ Docent Robert Mulder (witte blouse) tussen zijn geslaagde deelnemers, Brandweer Sint Maarten. In augustus 2014 reisde Robert Mulder af naar de ABC-eilanden en Sint Maarten. Het was ‘eilandhoppen’ met een serieus doel: onderhoud van de ademluchtcompressoren en opleiden van technici voor het onderhoud van de ademluchttoestellen. Robert was daarvoor de aangewezen persoon, omdat hij naast zijn werk bij de afdeling Service en Onderhoud tevens docent Hoe was je reis naar de eilanden? RM: “Spannend, vooral omdat ik in mijn eentje op stap was, maar ik ben uitstekend opgevangen en heb me geen moment verveeld. De omgeving is schitterend. Tijdens mijn vliegreis had ik drie forse koffers mee te nemen, en dat was niet vanwege alle schone overhemden, maar vooral vanwege het speciale gereedschap, de ademluchtapparatuur en enkele reserveonderdelen. Mijn eigen duikuitrusting heb ik thuisgelaten, maar op de eilanden heb ik nog wel even gelegenheid gehad om te kunnen snorkelen. Ik ben eerst naar Aruba gevlogen, vervolgens naar Bonaire, Sint Eustatius, Saba is bij het Dräger OpleidingsCentrum. Deze duizendpoot werkt nu achttien jaar bij Dräger, en is daar binnengekomen via zijn inmiddels gepensioneerde vader, die er een carrière van 25 jaar achter de rug heeft. Robert begon zijn loopbaan bij ‘Medical’, maar stapte al na een paar jaar over naar ‘Safety’, waar hij zich tot op de dag van vandaag helemaal op zijn plaats voelt. en tenslotte Sint Maarten, en overal had ik een druk programma. Het was overigens niet mijn eerste reis naar de eilanden: twee jaar geleden heb ik met een collega samen ook onderhoud mogen verrichten, maar toen gaf ik nog geen opleidingen.” Wat is je – met je professionele blik – opgevallen? RM: “Dat alles beter onder controle is dan ik eigenlijk had verwacht. Op Bonaire heb ik een herhalingscursus onderhoud ademlucht gegeven en tevens het onderhoud van testapparatuur en de compressor uitgevoerd. Op de eilanden is men redelijk zelfvoorzienend. Er is een doordachte onderdelenvoorraad en de brandweer kan heel veel zelf. Tussen de eilanden bespeurde ik wel algemene verschillen: op Sint Eustatius kun je denk ik eerder een brand verwachten dan op Saba. Op dat (kleinste, red.) eiland worden veel huizen zelf gebouwd, volgens voorschriften die door de brandweer worden gecontroleerd. Heel leuke witte huisjes met rode daken waar mensen vaak jarenlang aan werken. Dat brengt met zich mee dat mensen voorzichtig zijn met hun bezit. Bovendien is er nauwelijks industrie, terwijl op Statia (Sint Eustatius) een flinke petrochemische plant zit, overigens Sint Maarten heeft toch een Frans en een Nederlands deel? RM: “Dat klopt en op beide delen wordt Dräger-materiaal gebruikt. Ik ben ook even op het Franse deel geweest. Het korps heeft een samenwerkingsovereenkomst met de ‘Nederlandse kant’, vooral bedoeld voor wederzijdse assistentie bij grote calamiteiten. Mijn werk heb ik echter uitgevoerd in de Nederlandse kazerne, en ik denk dat ik me daar nuttig heb kunnen maken.” Op de eilanden moet je als brandweerman van alle markten thuis zijn. met een eigen bedrijfsbrandweer. Die bedrijfsbrandweer werkt goed samen met de overheidsbrandweer en gebruikt ook adembescherming van Dräger.” De langste tijd heb je doorgebracht op Sint Maarten. Waarom? RM: “Omdat daar het grootste brandweerkorps van de bovenwindse eilanden zetelt. Er is een goed uitgerust Fire Station, gebouwd in 2007, en ze hebben een flinke eigen adembeschermingswerkplaats. Het korps op Sint Maarten is wat kennis, uitrusting en faciliteiten betreft erg goed voorzien en fungeert ook als steunpunt voor Sint Eustatius en Saba.” Silvànico Pauletta Aldus wordt bevestigd door ing. Silvànico Pauletta, Sectiehoofd Preventie, Preparatie, Opleiden en Oefenen van de brandweer op Sint Maarten. Pauletta: “De brandweer van Sint Maarten gebruikt al tientallen jaren ademluchtmaterialen van Dräger. Regelmatig zijn personeelsleden naar Nederland gegaan voor opleiding bij het Dräger OpleidingsCentrum, maar de laatste jaren worden onze mensen door het DOC ‘aan huis’ opgeleid, wat beduidend efficiënter werkt. De laatste uitgebreide trainingsronde werd gedaan door Robert Mulder, en dat is ons goed bevallen. Robert is een allrounder die meteen het groot onderhoud van de ademluchtcompressoren heeft uitgevoerd.” Maar onderhoud kan niet altijd wachten tot er een Dräger-technicus is. Pauletta: “Nee, daarom is een gedegen en brede opleiding voor ons ook zo belangrijk. De voertuigmonteurs die het onderhoud doen aan onze Amerikaanse E-one crashtenders, tankautospuiten en alle andere voertuigen zijn daardoor ook in staat om de ademluchtcompressoren te servicen. Wij kunnen ons niet voor alles de ‘luxe’ veroorloven van aparte specialisten. Maar als we lastige problemen tegenkomen dan kunnen we altijd even bellen of skypen met Dräger Nederland. Door mee te kijken via de camera is de zee tussen ons in nauwelijks een belemmering meer. Ik heb Dräger echter ‘graag over de vloer’, dus mochten jullie een uitvalsbasis op de eilanden nodig hebben dan zijn jullie welkom op Sint Maarten.” BRANDWEER SINT MAARTEN Het beroepsbrandweerkorps op het Nederlandse deel van Sint Maarten bestaat uit circa 70 manschappen. Behalve technische hulpverlening, brandbestrijding en ongevallenbestrijding gevaarlijke stoffen heeft de brandweer een voorname rol in het vergunningenbeleid (adviseren van de overheid en inspectie bij particulieren en bedrijven). De brandweer volgt zoveel mogelijk de Nederlandse wet- en regelgeving en hanteert onder andere NEN-normen en de Publicatiereeks Gevaarlijke Stoffen. Specifieke lokale risico’s betreffen de internationale luchthaven, de zeehaven (scheepsbrandbestrijding), de olieterminals en van juni tot en met november bestaat er een orkaanrisico. Sint Maarten heeft bovendien een eigen luchthavenbrandweer, net als Curaçao. Ontbrekende risico’s: op de eilanden rijden bijvoorbeeld geen treinen en het vriest er nooit. In samenwerking met het Instituut Fysieke Veiligheid is een Caribisch-Nederlands functiehuis tot stand gekomen, gelijkwaardig aan de Nederlandse variant, maar toegespitst op het specifieke risicopalet. Voor het bestuur van de voormalige Antilliaanse eilanden en de organisatie van hulpdiensten zoals de brandweer gelden aparte wettelijke regelingen, die momenteel worden herzien. Daarbij wordt gestreefd naar gelijke opleidingen en standaarden voor brandweerpersoneel.
© Copyright 2024 ExpyDoc