Het DOC traint de Antilliaanse brandweer

Het DOC traint de Antilliaanse brandweer
Docent Robert Mulder: ‘Hard werk maar ik wil zó weer terug.’
Docent Robert Mulder (witte blouse) tussen zijn geslaagde deelnemers, Brandweer Sint Maarten.
In augustus 2014 reisde Robert Mulder af naar de ABC-eilanden en Sint Maarten. Het was ‘eilandhoppen’ met een serieus
doel: onderhoud van de ademluchtcompressoren en opleiden
van technici voor het onderhoud van de ademluchttoestellen.
Robert was daarvoor de aangewezen persoon, omdat hij naast
zijn werk bij de afdeling Service en Onderhoud tevens docent
Hoe was je reis naar de eilanden?
RM: “Spannend, vooral omdat ik in mijn
eentje op stap was, maar ik ben uitstekend opgevangen en heb me geen
moment verveeld. De omgeving is schitterend. Tijdens mijn vliegreis had ik drie
forse koffers mee te nemen, en dat was
niet vanwege alle schone overhemden,
maar vooral vanwege het speciale
gereedschap, de ademluchtapparatuur
en enkele reserveonderdelen. Mijn eigen
duikuitrusting heb ik thuisgelaten, maar
op de eilanden heb ik nog wel even gelegenheid gehad om te kunnen snorkelen.
Ik ben eerst naar Aruba gevlogen, vervolgens naar Bonaire, Sint Eustatius, Saba
is bij het Dräger OpleidingsCentrum. Deze duizendpoot werkt
nu achttien jaar bij Dräger, en is daar binnengekomen via zijn
inmiddels gepensioneerde vader, die er een carrière van 25
jaar achter de rug heeft. Robert begon zijn loopbaan bij ‘Medical’, maar stapte al na een paar jaar over naar ‘Safety’, waar hij
zich tot op de dag van vandaag helemaal op zijn plaats voelt.
en tenslotte Sint Maarten, en overal had
ik een druk programma. Het was overigens niet mijn eerste reis naar de eilanden: twee jaar geleden heb ik met een
collega samen ook onderhoud mogen
verrichten, maar toen gaf ik nog geen
opleidingen.”
Wat is je – met je professionele blik –
opgevallen?
RM: “Dat alles beter onder controle is
dan ik eigenlijk had verwacht. Op Bonaire
heb ik een herhalingscursus onderhoud
ademlucht gegeven en tevens het onderhoud van testapparatuur en de compressor
uitgevoerd. Op de eilanden is men redelijk
zelfvoorzienend. Er is een doordachte
onderdelenvoorraad en de brandweer
kan heel veel zelf. Tussen de eilanden
bespeurde ik wel algemene verschillen:
op Sint Eustatius kun je denk ik eerder
een brand verwachten dan op Saba. Op
dat (kleinste, red.) eiland worden veel
huizen zelf gebouwd, volgens voorschriften
die door de brandweer worden gecontroleerd. Heel leuke witte huisjes met rode
daken waar mensen vaak jarenlang aan
werken. Dat brengt met zich mee dat
mensen voorzichtig zijn met hun bezit.
Bovendien is er nauwelijks industrie,
terwijl op Statia (Sint Eustatius) een
flinke petrochemische plant zit, overigens
Sint Maarten heeft toch een Frans en
een Nederlands deel?
RM: “Dat klopt en op beide delen wordt
Dräger-materiaal gebruikt. Ik ben ook
even op het Franse deel geweest. Het
korps heeft een samenwerkingsovereenkomst met de ‘Nederlandse kant’, vooral
bedoeld voor wederzijdse assistentie bij
grote calamiteiten. Mijn werk heb ik echter
uitgevoerd in de Nederlandse kazerne,
en ik denk dat ik me daar nuttig heb
kunnen maken.”
Op de eilanden moet je als brandweerman
van alle markten thuis zijn.
met een eigen bedrijfsbrandweer. Die
bedrijfsbrandweer werkt goed samen
met de overheidsbrandweer en gebruikt
ook adembescherming van Dräger.”
De langste tijd heb je doorgebracht op
Sint Maarten. Waarom?
RM: “Omdat daar het grootste brandweerkorps van de bovenwindse eilanden
zetelt. Er is een goed uitgerust Fire Station,
gebouwd in 2007, en ze hebben een
flinke eigen adembeschermingswerkplaats. Het korps op Sint Maarten is wat
kennis, uitrusting en faciliteiten betreft
erg goed voorzien en fungeert ook als
steunpunt voor Sint Eustatius en Saba.”
Silvànico Pauletta
Aldus wordt bevestigd door ing. Silvànico
Pauletta, Sectiehoofd Preventie, Preparatie,
Opleiden en Oefenen van de brandweer
op Sint Maarten. Pauletta: “De brandweer
van Sint Maarten gebruikt al tientallen
jaren ademluchtmaterialen van Dräger.
Regelmatig zijn personeelsleden naar
Nederland gegaan voor opleiding bij het
Dräger OpleidingsCentrum, maar de laatste jaren worden onze mensen door het
DOC ‘aan huis’ opgeleid, wat beduidend
efficiënter werkt. De laatste uitgebreide
trainingsronde werd gedaan door Robert
Mulder, en dat is ons goed bevallen.
Robert is een allrounder die meteen
het groot onderhoud van de ademluchtcompressoren heeft uitgevoerd.”
Maar onderhoud kan niet altijd wachten
tot er een Dräger-technicus is.
Pauletta: “Nee, daarom is een gedegen
en brede opleiding voor ons ook zo
belangrijk. De voertuigmonteurs die het
onderhoud doen aan onze Amerikaanse
E-one crashtenders, tankautospuiten en
alle andere voertuigen zijn daardoor ook
in staat om de ademluchtcompressoren
te servicen. Wij kunnen ons niet voor
alles de ‘luxe’ veroorloven van aparte
specialisten. Maar als we lastige problemen
tegenkomen dan kunnen we altijd even
bellen of skypen met Dräger Nederland.
Door mee te kijken via de camera is
de zee tussen ons in nauwelijks een
belemmering meer. Ik heb Dräger echter
‘graag over de vloer’, dus mochten jullie
een uitvalsbasis op de eilanden nodig
hebben dan zijn jullie welkom op Sint
Maarten.”
BRANDWEER SINT MAARTEN
Het beroepsbrandweerkorps op het
Nederlandse deel van Sint Maarten
bestaat uit circa 70 manschappen.
Behalve technische hulpverlening,
brandbestrijding en ongevallenbestrijding gevaarlijke stoffen heeft
de brandweer een voorname rol in
het vergunningenbeleid (adviseren
van de overheid en inspectie bij
particulieren en bedrijven). De
brandweer volgt zoveel mogelijk de
Nederlandse wet- en regelgeving en
hanteert onder andere NEN-normen
en de Publicatiereeks Gevaarlijke
Stoffen. Specifieke lokale risico’s
betreffen de internationale luchthaven, de zeehaven (scheepsbrandbestrijding), de olieterminals en van
juni tot en met november bestaat er
een orkaanrisico. Sint Maarten heeft
bovendien een eigen luchthavenbrandweer, net als Curaçao. Ontbrekende risico’s: op de eilanden
rijden bijvoorbeeld geen treinen en
het vriest er nooit. In samenwerking
met het Instituut Fysieke Veiligheid
is een Caribisch-Nederlands functiehuis tot stand gekomen, gelijkwaardig aan de Nederlandse variant,
maar toegespitst op het specifieke
risicopalet. Voor het bestuur van de
voormalige Antilliaanse eilanden en
de organisatie van hulpdiensten
zoals de brandweer gelden aparte
wettelijke regelingen, die momenteel worden herzien. Daarbij wordt
gestreefd naar gelijke opleidingen
en standaarden voor brandweerpersoneel.

Download Report