Tim Altena NK indoor te Apeldoorn rev

NK indoor te Apeldoorn
Op 18 en 19 januari was het dan zover. Het NK indoor te Apeldoorn stond op het
punt te beginnen. Zoals bekend had Tessa Smits de week ervoor een minimeerkamp gedraaid met goede resultaten en als enigste D-meisje deed ze mee aan
het NK op zaterdag. Op zondag was het de beurt aan Stan Hendriks, Tijn Vaessen,
Laurens Handels, Janneke Verspagen, Sigrid van Gemert, Bieke Beris en nogmaals
Tessa Smits.
Voor alle atleten was het de eerste wedstrijd waar het allemaal zeer officieel ging en
de zenuwen waren ook goed zichtbaar en moeilijk in bedwang te houden. Bij elke
andere wedstrijd kunnen ouders en trainers vaak gewoon op de baan komen maar
hier lag het net even iets anders. Alleen de trainers mochten mee naar de warmingup ruimte en vervolgens gingen de atleten de call-room in. Hier werden ze verzameld
en liepen vanuit daar ondergronds naar de baan. Er kon geen ouder of trainer bij
komen dus de atleten waren volledig op zichzelf aangewezen. Dit was voor de
meeste een hele stap.
Op de zaterdag was het de beurt aan Tessa. Wat het voor haar lastig maakte was
dat er geen andere atleten/vriendinnen bij waren maar dat ze alleen was met haar
vader en trainer de gehele dag. Tessa had als eerste onderdeel horden lopen waar
ze de week ervoor nog eerste was geworden met een PR. Vol goede hoop begon ze
aan een rustige warming-up en was ze bezig zich meer mentaal voor te bereiden.
Eenmaal richting de call-room moest trainer Tim Altena zich ook terugtrekken en
gespannen wachtten haar vader en trainer af tot ze zou starten. Tessa maakte zich
klaar voor de start en toen het schot klonk schoot ze uit het blok en liep ze tot de 3e
horde op een 2e positie en ze liep in op de nr.1. Ze had zoveel snelheid en
adrenaline dat ze bij de 4e horde niet meer uitkwam en helaas ten val kwam. Menig
ander atleet had zich gewonnen gegeven maar Tessa stond op en kwam nog als 6e
binnen van de 8. En slechts 1.9 seconde boven haar PR dus dat was prima gedaan.
Met het hoogspringen speelde het mentale aspect van de val helaas mee en zowel
vader als trainer mochten niet de baan opkomen om wat opbeurende woorden te
spreken. Tessa werd hier 10e met slechts 5 cm onder haar PR.
Op zondag was het de beurt aan de C-junioren. De dag begon met het hordenlopen
van Stan Hendriks die net als Tessa vol spanning was. Hij was behoorlijk
zenuwachtig en gelukkig waren de mede atleten er voordat Stan moest starten om
hem wat op te beuren. Tessa kon hem nog snel vertellen hoe het er in de call-room
aan toe ging omdat ze de dag ervoor zelf al de ervaring had opgedaan. Stan
eindigde als 7e in zijn serie en verbrak zijn PR met 0.14 seconden maar dit was
helaas niet voldoende voor de halve finale. Ook deed Stan mee met de sprint. Hier
kwam hij ook als 7e van de 8 binnen in zijn serie en hier verbrak hij zijn PR met 0.31
seconden. Stan was niet heel erg tevreden hoewel zijn trainer dat wel was. Stan wil
nu nog harder aan de bak gaan.
Tijn Vaessen had alleen sprint op zondag. Ook hij was redelijk gespannen maar
rende zich in de series naar een 2e plaats en verbrak gelijk zijn PR van 8,10
seconden met 0,06 seconden. Hiermee plaatste hij zich voor de halve finales.
Tussendoor was Tijn zoals het een echte sprinter betaamt lekker lui. Hij bleef lekker
op de bank zitten tot het tijd was om weer in te lopen. Ook in de halve finale werd
Tijn 2e en weer verbrak hij zijn PR tot een tijd van 8.02 seconden. Vol verwachting
keken we naar de finale die pas om half 7 in de avond was. Tijn was 2 keer 2e
geworden en zou in de finale hard aan de bak moeten. Maar Tijn deed de
verwachtingen van zijn trainer volledig teniet. In de finale liep Tijn onder de 8
seconden. Razendsnel was hij met een tijd van 7.95 seconden wat goed was voor
een 3e plaats. Daarmee was onze 2e medaille van het weekend verdiend…
De eerste medaille werd verdiend door Laurens Handels. Ook hij had 1 onderdeel,
het hoogspringen… Laurens dreigde er op 1.45m bijna uit te vallen door 2 ongeldige
pogingen te hebben gesprongen. De 3e poging was ruimschoots gehaald en hij
sprong door tot een oogverblindende hoogte van 1.60 meter waarmee Laurens een
3e plaats behaalde. Laurens heeft zeker de potentie om nog hoger te kunnen
springen en dit zal hem ook lukken.
Janneke Verspagen was het meest gespannen van allemaal. Janneke had nog nooit
met een echte wedstrijd meegedaan, behalve bij een competitie. Elke atleet mocht
van de trainer doen wat hij/zij wilde om warm te worden maar Janneke scheen een
kleine black-out te hebben voor de series. De trainer heeft flink op haar in moeten
praten en mee in moeten lopen om haar een beetje gerust te stellen. Gelukkig waren
de overige atleten er ook om haar te steunen en Janneke werd wat zekerder van
zichzelf. Eenmaal voor de call-room kwamen de zenuwen weer terug. Menig atlete
was een stuk groter en dit zorgde voor nog meer spanning en twijfel. De letterlijke
woorden waren..; ‘Wat doe ik hier, hun zijn allemaal veel beter…’
Janneke, net in het bezit van nieuwe spikes, betrad de baan en stelde zich op in haar
serie. De spanning was te snijden en ze kwam als 5e binnen met een PR verbetering
van 0.56 seconden met een tijd van 8.72 seconden. Janneke begon zich al voor te
bereiden op haar volgende onderdeel maar Jo Smits (vader Tessa), had zich stiekem
naar de warming-up ruimte weten te bewegen en fluisterde trainer Tim in dat
Janneke wellicht in de halve finale kon komen. We bekeken samen de uitslagen en
Janneke’s tijd bleek de snelste te zijn, waardoor zij in de halve finales terecht kwam!
In de halve finales verbrak ze weer haar PR tot 8.70 seconden en kwam ze hier als
7e binnen.
Dan was er als laatste onderdeel de estafette. Deze werd gelopen door onze
sprintster Janneke Verspagen 1e, Tessa Smits 2e, Sigrid van Gemert 3e, en Bieke
Beris als 4e loopster. De dames waren er klaar voor en trainer Tim had zeer hoge
verwachtingen van deze groep. De dames liepen lekker in en voelden zich wel lekker
in hun vel zitten. Sigrid was behoorlijk rustig en leek zich niet zoveel aan te trekken
van andere atleten en deed lekker haar ding. Bieke daarentegen was in volle
spanning. Eigenlijk was alles wat teveel en ze wist dat haar vader zou komen, de
vraag was alleen of die op tijd zou zijn. Bieke was meer met haar vader bezig dat
met de wedstrijd maar dat maakte de groep niets uit. De dames staan altijd voor
elkaar klaar en ze begrepen Bieke ook. Alleen trainer Tim had er wat moeite mee,
niet zozeer dat ze niet bezig was met de wedstrijd, maar meer dat het haar zo
aangreep dat haar vader er nog niet was. Bieke had het hier best moeilijk mee. Toen
hij eenmaal op tijd binnen was brandde Bieke ook los. Tessa, Janneke en Sigrid
waren al bezig met het inlopen en elke keer liep er minimaal 1 met Bieke mee zodat
die niet alleen was, dus meiden, van jullie trainer een groot respect aan team gevoel.
Vervolgens het klaarmaken voor de estafette. Janneke had een bliksemsnelle start
en ze leek nog sneller te lopen dan bij de sprint, Tessa nam het stokje over en
ondanks haar knie waar ze wat last van had gaf ze alles wat ze had, Sigrid nam
daarna het stokje over en de afstand tussen de andere 3 teams werd steeds groter.
Bieke nam als laatste wissel het stokje over en ze schoot richting de finish, maar op
10 meter voor de finish klapte haar enkel dubbel en Bieke maakte een lelijke val. Ze
raapte zich bijeen en rende nog naar de finish en uiteindelijk werden ze een na
laatste. Bieke zat met een schuldgevoel maar net als bij Tessa had trainer Tim het
volle respect voor haar, omdat ze toch de race had uitgerend. Ze zullen samen nog
op zoek gaan naar een andere estafette aangezien net NK-record te pakken is met
deze groep. Elke atleet mag trots op zichzelf zijn, medaille of niet, het was een
ervaring voor een ieder en jullie mogen trots zijn op jezelf.
Verder zou ik de ouders van alle atleten nog willen bedanken, zonder hen was het
niet mogelijk geweest om de atleten in Apeldoorn te krijgen en om randzaken te
regelen waar ik niet aan toe kwam. Dus heel erg bedankt. In het speciaal wil ik Jo
Smits bedanken die als “mede trainer” optrad op de momenten dat trainer Tim wat
hulp nodig had. Het was een top weekend.
Tim Altena trainer ABC-junioren.