Vastenreflectie Vijfde Zondag van de Vasten Joh. 12: 20 – 33 : Maar daarom juist ben Ik tot aan dit uur gekomen. Het menselijk geest kan zeer opvliegend reageren. We krijgen niet wat we willen en we worden woedend, maken ons beklag of halen uit naar alles en iedereen waaraan we onze ontgoocheling toeschrijven. Het is verbazingwekkend hoe wreed en irrationeel we kunnen reageren bij zelfs relatief kleine zaken die niet verlopen zoals we gewenst hadden. In die ogenblikken zetten we ons schrap in de modder van negativiteit en boosheid ook al vergroten wij daardoor onze eigen pijn en de afstand tussen ons en de anderen. Pijn en verdriet zullen ons meestal afzonderen en isoleren. Zelfs verbreken ze soms het contact met de uitgestoken hand die ons wordt aangeboden om ons te redden door de verbinding te herstellen met de bron van medelijden en heling. Pijn en woede kunnen een hevige explosie veroorzaken waarvan we heimelijk genieten ook al berokkent ons dit schade. Reageren of in gesprek gaan. De geoefende geest die toegang heeft tot de spirituele intelligentie van het hart, een kennis die wij wijsheid noemen, zal veeleer in gesprek gaan dan wel reageren. Zelfs te midden van verlies, verwarring en angst kunnen we leren om een andere weg in te slaan. Eerder dan de angstreflex is er het antwoord van de aanvaarding. Gewoon aanvaarden wat zich aandient. In deze openheid naar de waarheid toe – de waarheid is wat is – verdwijnt de optie van het geweld. Met een duidelijker begrip zien we dat geweld een verschrikkelijk tekort is aan verbeelding. Dit is de reden waarom Ik hier ben en dit alles moet ondergaan – zei Jezus. Als we op deze manier met de feiten omgaan dan laten we het verleden achter ons en een helder licht dat van achter ons schijnt verlicht de weg vooruit. With Love, Laurence Freeman
© Copyright 2024 ExpyDoc