Lees meer

Vastenreflectie
Vijfde Zondag van de Vasten
Joh. 12: 20 – 33 : Maar daarom juist ben Ik tot aan dit uur gekomen.
Het menselijk geest kan zeer opvliegend reageren. We krijgen niet wat
we willen en we worden woedend, maken ons beklag of halen uit naar
alles en iedereen waaraan we onze ontgoocheling toeschrijven. Het is
verbazingwekkend hoe wreed en irrationeel we kunnen reageren bij
zelfs relatief kleine zaken die niet verlopen zoals we gewenst hadden.
In die ogenblikken zetten we ons schrap in de modder van negativiteit
en boosheid ook al vergroten wij daardoor onze eigen pijn en de
afstand tussen ons en de anderen.
Pijn en verdriet zullen ons meestal afzonderen en isoleren. Zelfs
verbreken ze soms het contact met de uitgestoken hand die ons wordt
aangeboden om ons te redden door de verbinding te herstellen met
de bron van medelijden en heling. Pijn en woede kunnen een hevige
explosie veroorzaken waarvan we heimelijk genieten ook al berokkent
ons dit schade.
Reageren of in gesprek gaan. De geoefende geest die toegang heeft
tot de spirituele intelligentie van het hart, een kennis die wij wijsheid
noemen, zal veeleer in gesprek gaan dan wel reageren. Zelfs te
midden van verlies, verwarring en angst kunnen we leren om een
andere weg in te slaan. Eerder dan de angstreflex is er het antwoord
van de aanvaarding. Gewoon aanvaarden wat zich aandient. In deze
openheid naar de waarheid toe – de waarheid is wat is – verdwijnt de
optie van het geweld. Met een duidelijker begrip zien we dat geweld
een verschrikkelijk tekort is aan verbeelding.
Dit is de reden waarom Ik hier ben en dit alles moet ondergaan – zei
Jezus. Als we op deze manier met de feiten omgaan dan laten we het
verleden achter ons en een helder licht dat van achter ons schijnt
verlicht de weg vooruit.
With Love,
Laurence Freeman