nieuwsbrief mijnplein 16 dec 2014

16
jaargang 3, december 2014
Nieuwjaarsreceptie
Op donderdag 8 januari 2015 wordt de nieuwjaarsreceptie
gehouden in de bekende uitspanning Zwakenberg te Raalte.
Vanaf 15.30 bent u van harte welkom om elkaar het allerbeste
voor 2015 te wensen. Hoogtepunt om naar uit te kijken is
uiteraard het cabaret, dat alleen al is voldoende reden om te
komen. Misschien komt u er wel in voor!
Nieuwsbrief in een nieuw jasje!
Graag hadden we deze nieuwsbrief al in een nieuw jasje gestoken, maar helaas
is dat niet gelukt. U kunt er nu al wel vast rekening mee houden dat de
volgende nieuwsbrief er anders zal uitzien. Er komt een korte inhoudsopgave,
waarna vervolgens bij elk kopje enkele regels te lezen zijn, als u meer wilt lezen,
dan kunt u klikken op ‘lees meer’ waarna u het hele artikel op uw scherm te
zien krijgt.
Formulier vrijwillige mobiliteit
Via uw directeur heeft u het formulier vrijwillige mobiliteit ontvangen.
Wanneer u daar gebruik van wenst te maken, dan kunt u het formulier invullen
(Excel 2010/2013) en mailen/opsturen naar het bestuursbureau voor 31 januari
2015. U kunt het formulier ook downloaden vanaf de website.
Directeurswisseling Prins Willem
Alexanderschool Olst
Met ingang van 1 januari 2015 zal Jannie Kelder-Velten
de Prins Willem Alexanderschool en mijnplein definitief
gaan verlaten en zal ze samen met haar man Henk gaan
genieten van nieuwe dingen.
Over een lange reeks van jaren heeft Jannie ‘haar PWA’
gediend. Het woord ‘gediend’ kies ik niet voor niets,
want Jannie heeft al die tijd de school op het eerste
plan gezet. Dankzij haar werk is de PWA een begrip in
Olst en is het een school met een goede naam en
uitstraling.
Onderwijs zit in het DNA van Jannie, vooral als het gaat
om de jongste leerlingen. Eens een KLOSSER, altijd een KLOSSER zullen we maar
zeggen. Bij de jongste kinderen wordt immers de basis gelegd.
Vasthoudend aan haar visie op onderwijs en op de PWA bouwde zij aan de
school en ongetwijfeld zullen veel leerlingen in Olst goede herinneringen
bewaren aan haar.
Jannie, wij wensen jou en Henk heel veel goeds toe en hopen dat jullie samen
nog lang mogen genieten van veel mooie dingen. Dank voor alles wat je deed
voor de PWA en mijnplein en we wensen jou veel heil en zegen toe.
Daar waar iemand vertrekt, komt ook weer iemand binnen. Karin Olislagers, nu
Op 28 augustus 2014 is Mees geboren.
De trotse ouders zijn Joost en Nienke
Schoorlemmer (leerkracht Zonnehof).
Gedroomd, vervuld!
Verwacht, geboren! Finn van de Belt.
Hij is geboren op 9 september om
20.01 uur en hij is de zoon van Tom en
Cristel van de Belt –Koek (leerkracht
Antonius).
Alles is liefde. Dolblij en gelukkig zijn
Gert-Jan (vakleerkracht lichamelijke
opvoeding) en Maaike Baas met de
geboorte van hun dochter Yfke. Ze is
geboren op 28 september en Yfke
woog bij haar geboorte 2570 gram.
Trots, blij en gelukkig zijn Erik en
Rieneke (leerkracht Gouden Emmer)
met de geboorte van hun zoon Siem.
Hij is geboren op 7 oktober om 7.25
uur.
Dolblij en gelukkig zijn Karin Visser en
Nowel Horenberg (beiden leerkracht
aan de PWA) met de geboorte van
hun zoon Joep. Hij is geboren op 10
oktober en woog bij zijn geboorte
3520 gram.
Everyday I love you more…Trots,
dankbaar en dolgelukkig zijn Cris
Hutten en Esther Geerts (leerkracht
Matzer) met de geboorte van hun
dochter Suus. Ze is geboren op 13
oktober om 14.13 uur en Suus woog
bij haar geboorte 2960 gram.
Thijs en Carola (leerkracht Rietkraag)
Hunneman zijn op 16 november de
trotse ouders geworden van een
dochter. Haar naam is Novi en ze was
bij haar geboorte 3252 gram.
leerkracht op Sancta Maria in Lettele, gaat de scepter in Olst overnemen. Wij
wensen Karin alle goeds toe en een heel mooie tijd op deze mooie en leuke
school.
CAO-PO
Een CAO met een wel heel korte looptijd nl. van 1 juli 2014 tot en met 30 juni
2015. Tegelijkertijd een CAO met een hoop veranderingen. U zult daar
ongetwijfeld via diverse kanalen over zijn geïnformeerd. mijnplein heeft er in
elk geval voor gekozen om het overlegmodel te gaan invoeren. Dat model geeft
de meeste ruimte om eigen keuzes te maken op school- en stichtingsniveau.
Daarvoor moeten nog wel een aantal zaken worden uitgewerkt waar het gaat
om het taakbeleid. De directeurenraad heeft aan de Beleidsgroep Personeel
gevraagd om hier met voorstellen te komen. En zolang er geen nieuw beleid is,
blijft het huidige bestaan.
De onderwijsorganisaties zullen wel in het nieuwe jaar weer aan de slag
moeten. Er moet immers een nieuwe CAO komen vanaf 1 juli 2015. Wordt
vervolgd dus.
Aktes
Het komt regelmatig voor dat er onduidelijkheid is over de exacte datum van
een jubileum. Een jubileumgratificatie kan niet uitbetaald worden als er geen
onderliggende aktes in uw personeelsdossier zitten.
Om de exacte diensttijd te kunnen bepalen, moet er van alle ondertekende
aktes een kopie aan het administratiekantoor gestuurd worden. Dit is uw eigen
verantwoording: vergeet dit dus niet!
Pensioenvoorlichting
Vanaf 2015 verandert er nogal wat in de pensioenregelgeving.
Op dinsdag 6 januari om 15.30 u. is er, bij voldoende deelnemers, een
voorlichting door dhr. H. Hiemstra van het ABP in de vergaderzaal van het
bestuursbureau aan de Monumentstraat 55a. Graag van tevoren aanmelden:
[email protected].
Op woensdag 25 maart is er weer gelegenheid voor een persoonlijk advies
gesprek over uw individuele pensioensituatie. Dan is de heer W. van de
Wijngaard op het bestuursbureau aanwezig. Aanmelden kan uitsluitend via de
link op www.mijnplein.nl . Wie het eerst komt, het eerst maalt!
Tweedaagse directeuren
Op 13 en 14 november werd de jaarlijkse directeuren-tweedaagse gehouden.
Extra spannend deze maal, want de directeuren wisten niet wat het
programma zou zijn op dag 2.
De gehele tweedaagse stond in het teken van het
want een nieuw schoolplan moet op 1 augustus 2015 het licht zien. Inspiratie
opdoen, handvatten meekrijgen voor de schoolpraktijk en samen met een
collega-directeur gaan werken aan dit nieuwe plan waren de doelen op dag 1.
Op dag 2 stond ’s morgens de bus klaar. Instappen en op weg. De werkgroep
wilde dat iedereen een frisse wind door het hoofd kon laten waaien, beelden
kon opdoen voor de koers van de eigen school en ideeën zou krijgen voor de
vormgeving van het schoollandschap. De bus stopte in Den Haag bij het
museum Beelden aan Zee, want waar kun je dat nu beter doen dan aan de zee?
Na het museumbezoek en een frisse strandwandeling ging de tocht naar de
Hoftoren, de locatie voor het ministerie van OCW, om daar vanaf de 16 e
verdieping uit te kijken over het landschap.
Tot slot op weg naar het Mauritshuis alwaar we landschappen van Hollandse
meesters gingen bekijken met aansluitend een workshop over verf kan en het
eigen landschap schilderen. Voldaan en vol inspiratie terug naar Salland om
daar aan de slag te gaan in de school. Hebt u het al gemerkt?
Overstap naar Onderwijsbureau Meppel
Per 1 januari is het dan zover: mijnplein maakt de overstap
naar een nieuw administratiekantoor. Via een aparte brief
wordt u als medewerker van mijnplein over de praktische
gevolgen ingelicht. Die zullen overigens beperkt zijn.
De keuze op dit bureau kende een aantal redenen. Het voert
hier te ver om daar diep op in te gaan, maar 1 reden willen wij
u niet onthouden: mijnplein wordt ook lid van de vereniging van
besturen, die dit kantoor samen beheren. Via die route kunnen we dus zelf
invloed uitoefenen op de werkwijze van het kantoor. OB Meppel staat dus echt
‘in dienst van’ en dat is een belangrijk verschil met andere kantoren.
Wij kijken uit naar de nieuwe samenwerking en hopen dat het nieuwe kansen
geeft voor de verdere toekomst.
IB studenten
Wij zijn Maaike Burink (KDBS De Dolfijn) en Kira Overmars (KBS De
Korenbloem). Dit jaar zijn we gestart met het tweede jaar van de opleiding tot
Intern begeleider. In het eerste jaar hebben we vooral gekeken naar onze eigen
ontwikkeling en waar wij naar toe willen als intern begeleider. We hebben
gekeken naar de functiebeschrijving van de intern begeleider en waar we op dit
moment zelf staan.
Het tweede jaar is 3 september weer van start gegaan en daar hebben we
uitleg gekregen over het onderzoek dat wij moeten gaan uitvoeren. Om af te
kunnen studeren moeten we het onderzoek in Utrecht presenteren. Daarnaast
krijgen we dit jaar informatie over de kwaliteitszorg en innoveren,
samenwerken en netwerken. Ook gaan we ons vakinhoudelijk verdiepen op het
gebied van SEO-gedrag, taal/lezen en rekenen.
Ons eindgesprek zal 10 juni plaatsvinden en dan hopen we onze studie
succesvol af te ronden.
Afgestudeerde IB-ers
Wij, Wendy Slot (St. Aloysius, Boskamp), Marloes Kragt (St. Jozef, Wijhe) en
Martin Hondeveld (Gerardus Majella, Broekland) hebben afgelopen schooljaar
onze opleiding tot intern begeleider afgerond bij SonEdutraining. Het was een
mooie opleiding waarbij theorie en praktijk goed samengingen. De theorie kon
op een praktische manier verweven worden met de praktijk. Daarnaast kon je
ook goed de onderwerpen waar op school aan gewerkt werd, integreren in de
opleiding. Het was zeker prettig de opleiding te doen terwijl je ook als IB-er
werkzaam bent op school. Hierdoor was er voldoende ruimte om theorie en
praktijk op elkaar af te stemmen.
Het eerste jaar merkte je dat je even op gang moest komen en je een beeld
moest vormen van wat er precies van je verwacht werd. Dit jaar was in
vergelijking met het tweede jaar goed te doen. Het tweede jaar stond voor een
groot deel in het teken van je onderzoek op school. Dit moest binnen een van
de domeinen rekenen, taal of sociaal-emotioneel (gedrag). Doordat dit
onderzoek naast de modules moest worden uitgevoerd was het voor dit
tweede jaar wel een flinke belasting van de werkdruk. Achteraf bezien was het
een leerzame opleiding die ook goed aansloot bij de praktijk. De verschillende
modules vormden een verrijking van jezelf als IB-er en gaven een goed beeld
van wat er van een IB-er verwacht mag worden. De theoretische bagage die we
hebben meegekregen is goed toepasbaar in de dagelijkse praktijk. Alles bij
elkaar een opleiding om aan te raden.
Studiedag groep 5/6
Op woensdagochtend 22 oktober was de studiedag voor groep 5 en 6 van
mijnplein in het Hoftheater te Raalte. Mij is gevraagd of ik in het kort wil
vertellen wat wij deze ochtend hebben gedaan.
Als eerste werden wij welkom geheten door Marie-José Kupers en Hetty Groot
Schaarsberg. Na dit welkom werden de rollen even omgedraaid. Alle
leerkrachten mochten op het podium komen en Marie-José en Hetty hadden
een aantal stellingen voor ons bedacht die aansloten bij de thema’s van de
workshops . Bij elke stelling ging je aan een kant van het podium staan. Links
was ja en rechts was nee.
Na deze opening gingen we in groepjes uit elkaar voor drie workshops.
Workshop 1: “Technisch” lezen?
Wij begonnen bij Erna Damhof, leerkracht en intern begeleider, gespecialiseerd
in taal/leesonderwijs. Ze had een interessant verhaal over hoe je techniek kan
inzetten om het begrijpend leesniveau van de leerlingen omhoog te krijgen.
De opening startte met de vraag: Wat is een vingertroffel en wat is een
paleerijzer? Wij mochten dit gaan uitzoeken op internet. Daarbij wordt al heel
veel van je taalvaardigheid gevraagd. Bijv. welke woorden gebruik je in de
zoekmachine en welke gegevens kan ik gebruiken om deze vraag te
beantwoorden. Je moet namelijk informatie kunnen scannen en daaruit
opmaken of de informatie bruikbaar is. Wij kunnen dat wel, maar kunnen de
kinderen dat ook of moet je dit wellicht voorbewerken?
Wijzelf kregen ook 2 techniekopdrachten op papier die wij mochten gaan
maken. Door te lezen kwamen we erachter wat we moesten doen. Wij
begonnen met de opdracht welk bouwwerk het stevigst was, de andere
opdracht ging over de werking van een hefboom. Bij beide opdrachten wordt
veel van je leesvaardigheid gevraagd en je bent tegelijkertijd praktisch bezig.
Erna vertelde dat je op deze manier van werken 2 vliegen in 1 klap slaat.
Kinderen groeien in hun begrijpend lezen en tegelijkertijd vergroot je de kennis
van techniek. Vooral als je pas na de uitvoering van de opdracht gaat
reflecteren op het proces van het vinden van je antwoorden. Hoe heb je
gezocht en waarom? Waaruit kon je afleiden dat je de juiste informatie hebt
gevonden etc. Door achteraf te reflecteren op dit proces leer je kinderen in te
zien dat ze hiervoor bepaalde leesvaardigheden nodig hebben.
Workshop 2: “Techniek en de basisschool”
Deze workshop werd gegeven door Valerie Braakman van TechYourFuture en
Gerard Venneman van Platform Techniek Salland. Deze workshop was gericht
op techniek. Als eerste werd de vraag gesteld: “Wat ís techniek?” Dit werd
verduidelijkt door een filmpje, waardoor helder werd dat techniek overal is. Ter
inspriratie twee filmpjes:
http://www.youtube.com/watch?v=9DL6F7xerdc
http://www.youtube.com/watch?v=9qOYd_flja8
Waar je ook naar kijkt, wat je eet, de kleding die je draagt, techniek is niet weg
te denken in onze maatschappij. Het is ook belangrijk dat kinderen zich hier
bewust van zijn en weten dat er dus veel verschillende beroepen te maken
hebben met techniek. Om kinderen (jongens, maar ook vooral meisjes)
nieuwsgierig te maken kun je een uitstapje maken naar een bedrijf in je
omgeving. In deze workshop werd uitgelegd hoe je een uitstapje met je groep
kan maken bij een bedrijf en hoe je dit zinvol maakt voor kinderen én voor het
bedrijf waar je bij op bezoek gaat.
Workshop 3: “Sociaal emotionele ontwikkeling in groep 5/6”
Deze workshop werd gegeven door Eva Bronsveld en ging over de
veranderingen op sociaal emotioneel gebied in de groepen 5 en 6.
Gevoelsmatig verandert er veel voor kinderen in deze leeftijd.
Op deze leeftijd komt bijvoorbeeld het besef dat wie ze zijn en wat ze doen
invloed heeft op anderen. Dat kan fijn zijn, maar ook heel vervelend voelen. De
kinderen maken bijvoorbeeld meer vaste vriendschappen, kinderen zoeken
meer contact met hetzelfde geslacht. Als jij ergens je mening geeft, dan kan een
ander dat raar vinden, of juist heel stoer. Dit maakt dat kinderen in deze leeftijd
hier mee gaan experimenteren. Het besef dat je met je eigen handelen
anderen kunt plezieren of juist verdrietig kan maken, maakt een kind op deze
leeftijd daarom ook kwetsbaar. Goede sturing en een open houding door de
leerkracht is zeer belangrijk. Vooral ook omdat niet elk kind op dezelfde dag
deze ontwikkeling doormaakt. Filosoferen over dingen die in de wereld
gebeuren, maakt dat kinderen ervaren dat je eigen denken niet goed of fout is
en dat ieder mens een andere gedachte over iets kan en mag hebben. Door dit
regelmatig te doen in je groep, sterk je kinderen in deze leeftijd in dit
ingewikkelde proces.
De ochtend werd afgesloten met een heerlijke lunch.
Veronique Rabs
Bezoek aan Oostenwind
5 november 2014.
We voelden ons meer dan welkom. Na een telefoontje en overleg kregen we
van Paulien een prachtig programma.
Zij heeft ons op haar vrije dag rondgeleid en meegenomen in de visie, cultuur
en het onderwijsconcept van Oostenwind. Heel veel waardering hiervoor.
Het programma was zorgvuldig opgezet en gaf veel afwisseling. Naast
informatie van Paulien en Anita, konden we in de verschillende units kijken en
ook in gesprek met leerlingen.
Het was mooi om te zien hoe betrokken alle leerlingen waren en het
enthousiasme van de leerkrachten was indrukwekkend.
Jullie hebben in een paar jaren vormgegeven aan een prachtig concept en zoals
Paulien al opmerkte, “Eigenlijk ben je nooit klaar.” Maar jullie hebben heel hard
gewerkt en al heel veel bereikt!
We hebben heel veel indrukken opgedaan en zijn enthousiast over het concept.
Vooral de zorgvuldigheid in de manier waarop alles is doordacht, viel ons op.
Schoolbreed werken vanuit een kernconcept, doelen opstellen en
daaraan betekenisvolle activiteiten koppelen.
Oog hebben voor het kind. Het kind is eigenaar van zijn eigen
ontwikkeling en kan aangeven waar zijn/haar onderwijsbehoefte ligt.
Het volgsysteem (Kijk) en de kind- en oudergesprekken, niet praten
over het kind, maar met het kind.
De structuur in de organisatie. Middels een goed doordacht systeem
weten alle kinderen hoe de dag eruit ziet en wat zij moeten doen.
Het gebouw en de middelen. Heerlijk die open ruimtes, waar
leerkrachten en kinderen leren rekening te houden met elkaar.
Ondanks het feit dat jullie aangeven dat jullie moeten roeien met de
riemen die jullie hebben, hebben jullie ons laten zien dat er met
bestaande middelen heel veel mogelijk is.
We hebben heel veel respect voor de manier waarop jullie het onderwijs vorm
geven. Werken vanuit concepten en samen school zijn. Jullie hebben als team
heel veel werk verricht en samen aan een school gebouwd waar jullie trots op
mogen zijn. We zijn geïnspireerd en enthousiast en willen jullie hiervoor heel
hartelijk danken. We zijn verrijkt en gaan met een “vol hoofd” terug naar ons
team.
-
Marlous Esselink
Marjo Meiberg
Talentontwikkeling, wetenschap & Techniek
Door: Gerard Venneman; projectleider KWTO en projectleider Platform
Techniek Salland.
Hulde aan de vrouwelijke toptechneuten
Tijdens een week van de techniek in de regio, maakte ik een excursie mee die
plaatsvond bij een bedrijf dat met professionele naaimachines werkt om
zeildoeken aan elkaar te naaien. En uiteraard mochten de leerlingen van groep
6 die op bezoek waren, die naaimachine even voorzichtig uitproberen. Nou ja,
voorzichtig!
De leerlingen hadden nog weinig gevoel
voor een voetpedaal maar ze waren
flink gemotiveerd en grepen direct de
kans deze flink in te trappen. Ik zag
menig leerling plaatsnemen achter die
naaimachine. Vol trots maakten ze
kennis met dit vakmanschap. De
begeleider moest wel zeer attent zijn
om ervoor te zorgen dat de snelheid
niet al direct zo hoog werd dat het
tentdoek de regie overnam van de leerling of begeleider.
Meneer Pfaff en de thuiseconomie
Het zien van deze professionele naaimachines zorgden bij mij toch voor enige
nostalgie. Ik weet nog goed dat mijn moeder vroeger een naaimachine had die
je met de hand moest draaien. Echter, ene meneer Trimbach uit Deventer en
die ik steevast meneer Pfaff noemde, overreedde mij moeder een naaimachine
met voetpedaal te kopen. Ook toen al en het is nooit anders geweest, hielp de
techniek een handje om diverse werkzaamheden te vergemakkelijken.
Vrouwen en moeders waren destijds wekelijks zo niet dagelijks aan het werk
met de naaimachine, dat was vanzelfsprekend op het platteland. Het was een
wezenlijk onderdeel van een andere economie. Dus niet om de landseconomie
en belastingafdracht te stimuleren maar wel om de inkomsten en uitgaven in
het huishouden in evenwicht te houden.
Moeders als ontwerpers
Als ik eraan terugdenk en zag wat mijn moeder aan kleding repareerde maar
ook zelf maakte, dan zijn de termen onderzoekend en ontwerpend leren zeker
van toepassing. Eigenlijk waren de moeders van toen daar voortdurend mee
bezig: vergelijkbaar met een bouwtekening hadden zij de knippatronen als
ontwerp om iets moois in elkaar te zetten. En uiteraard werd een volgende
generatie hiermee ook besmet. Passend bij het rolpatroon in die tijd bedoel ik
uiteraard de meisjes.
Mijn zussen gingen gewoonlijk naar de katholieke basisschool Gerardus Majella
in Broekland, een zondagsschool kenden we niet. Voor hen was er wel de
zaterdagsschool in de openbare school op de Elshof waar ze de zogeheten
naaischool hadden. De denominatie deed er daarbij kennelijk niet toe. Ook zij
leerden het onderzoeken en ontwerpen en ook nog het construeren. En als
broer heb ik daar natuurlijk volop van geprofiteerd.
De mutsenmaakster als toptechneut
Nog een stapje verder: mijn oma had diverse Sallandse
mutsen en hoeden en die werden gewassen bij de echte
mutsenmaakster. Ik heb veel mutsen en hoeden gebracht
naar deze oude mevrouw die liep met een driepoot en
tegenwoordig zou zij het met een scootmobiel stukken
gemakkelijker hebben gehad. De mutsenmaakster was
blijkbaar een geweldige techneut die de ingewikkelde
Sallandse muts en hoed perfect uit elkaar kon halen en
weer in elkaar kon zetten. Gewoon een toptechneut dus.
Tegenwoordig zouden ze deze naaisters en mutsenmaaksters scharen onder de
categorie mensen met een Mode en Design achtergrond. Vroeger leerden ze
het vak misschien voor een deel op de basisschool en huishoudschool als nuttig
handwerken of naaldvakken en voor het overige was het praktijkleren. Ook
toen waren er talenten die, gestimuleerd door hun omgeving, boven kwamen
drijven.
In het bedrijf waar de eerder genoemde groep 6 leerlingen kwamen, zal men
het werken met de naaimachines ongetwijfeld onder de noemer techniek
scharen. In wezen is het werken dat de vrouwen vroeger thuis met behulp van
de naaimachine deden, niet anders.
Zo krijgen, met mijn bezoek aan een bedrijfsexcursie in 2014, de naaisters en
mutsenmaaksters van vroeger een eigentijds gezicht en waardering.
Column Louis Peeters
Op 17 september schrijft De Volkskrant i.v.m. de
onderwijsbegroting op Prinsjesdag: “… in het
onderwijs komt er geld voor een lerarenbeurs. De beter
geschoolde leraren moeten er voor zorgen dat
leerlingen zich op school niet meer vervelen.”
Mag ik daar een uiterst genuanceerd standpunt tegenover stellen: onzin.
Het tegendeel is waar. Kinderen hebben een fundamenteel recht om zich te
vervelen, ook op school. Dat recht zou opgenomen moeten worden in de
universele rechten van het kind. Door onze opvoeding ervaren de meeste
mensen het woord “vervelen” als iets negatiefs. Iedere ouder van een puber
zegt wel eens een keer tegen “iets slungeligs, hangend over een bank”: zou je
niet iets gaan doen? Het goede antwoord: ik ben juist iets uiterst zinvols aan
het doen! Vervelen is ook een werkwoord. Goed vervelen is nog een kunst en
behoeft training. We zijn beïnvloed door opvattingen uit het begin van de
vorige eeuw. Ledigheid is des duivels oorkussen, een paardentand en een
vrouwenhand staan nooit stil…
Het woord “school” stamt af van het Griekse “skholê” wat “vrije tijd” betekent.
Tijd die uiteraard voor leren gebruikt kan worden, maar ook voor niets doen.
Het is bekend dat de meest creatieve ideeën ontstaan door uit het raam te
staren, door te dagdromen. “Nooit is de mens actiever dan wanneer hij niets
doet” (misschien kun je deze uitspraak zelf gebruiken voor je volgende
functioneringsgesprek).
Het gevaar bestaat dat wanneer kinderen een groot deel van de schooldag
digitaal en achter hun Ipad doorbrengen, hun cognitieve en creatieve
ontwikkeling belemmerd wordt (“eat that” Maurice de Hond!).
Volgens Hannah Arendt wordt de mens gekenmerkt door twee principes:
nataliteit (het voortbrengen van nieuwe inzichten en gezichtspunten) en
pluraliteit (het onderling van elkaar mogen verschillen).
Denken moet zich volgens haar richten op wat nog niet gedacht, verwoord of
verbeeld is. Dat betekent dat ons onderwijs niet alleen moet gaan over kennen
en weten, maar ook over denken, inspireren tot nieuwe gedachten.
Dus je weet wat je te doen staat: weg met die uitloopopdrachten en extra
taken, steek je duim op tegen kind dat niets aan het doen is. Dat kind kon wel
eens de volgende Einstein worden. Kinderen hebben recht op ruimte in hun
hoofd, ruimte om hen heen. Ruimte voor geweldige invallen, voor onverwachte
ontdekkingen. Laat kinderen af en toe zonder opdracht lekker hangen, uit hun
neus peuteren, dagdromen. Ze hoeven niet de hele dag bezig gehouden te
worden.
Misschien is een kind met tijdelijke terugval of een ander leer- of
gedragsprobleem wel meer gebaat bij even niets doen. Misschien is zijn of haar
ondersteuningsbehoefte voor jou als leerkracht wel even afstand nemen, goed
observeren en dan aan het kind vragen waarmee het geholpen zou zijn.
Maar wat voor kinderen geldt, gaat ook voor ons op. Er zit een mechanisme in
ons (en daardoor in het onderwijs), dat we onmiddellijk iets willen doen, actie
willen ondernemen.
De grootse valkuil voor leidinggevenden en bestuurders is, dat als men even
niets te doen heeft, die tijd gaat opvullen met het bedenken van nieuwe regels,
afspraken en leuke plannetjes. Niet doen! Geniet van het feit dat je elke
werkdag een uur niets te doen hebt.
De opdracht voor deze maand: staar elke dag om te beginnen eens tien
minuten uit het raam. En mocht een kind, ouder, collega, directeur of je partner
thuis er iets van zeggen, dan weet je nu het antwoord: “stoor mij niet, ik maak
ruimte voor een geniaal idee!”
en rest ons nog…




u heel goede feestdagen te wensen
een heel fijne jaarwisseling
een prachtig 2015
een mooie vakantie