Stout geweest en toch geen straf? Een tijdje geleden las ik een

Stout geweest en toch geen straf?
Een tijdje geleden las ik een aardig artikeltje in de krant van een journalist die verslag deed
van een dag zittingen bijwonen bij de politierechter. In dat artikel beschreef hij beeldend de
verdachten die zich moesten verantwoorden en de manier waarop de rechter deze mensen
behandelde.
De journalist leek redelijk op de hoogte van de reilen en zijlen bij de poltierechter en leek ook
redelijk thuis in de juridische kanten van de zaak. Bij een zaak maakte hij echter een fout, die,
naar mij opviel, vaker gemaakt wordt als in de media over strafzaken gesproken wordt.
De zaak was eenvoudig: meisje ziet al weken vlak bij haar huis een onafgesloten fiets tegen
een muur staan en meldt dat ook een aantal keren bij de politie. De politie doet niets en de
fiets blijft staan waar hij staat. Dan op een kwade dag heeft het meisje zelf een fiets nodig en,
mede op aanraden van haar vader, pakt zij de onafgesloten fiets en gaat die gebruiken.
U raadt het al, nu komt de politie wel in actie en het meisje wordt gedagvaard wegens diefstal.
Tijdens de zitting, waar blijkbaar ook de vader aanwezig was, wordt het hele verhaal nog eens
gedaan en is de conclusie dat het toch allemaal erg oneerlijk is wat er is gebeurd. Eind van het
liedje is dat het meisje geen straf opgelegd kreeg.
En toen trok de journalist in kwestie een onjuiste conclusie: omdat het meisje geen straf kreeg
was zij vrijgesproken.
Dat hoeft niet zonder meer het geval te zijn en zal het in dit geval ook niet geweest zijn.
Immers het meisje heeft zich schuldig gemaakt aan diefstal door een goed (de fiets) dat geheel
of gedeeltelijk aan een ander toebehoorde (nl. de eigenaar) wederrechtelijk (zonder recht) zich
toe te eigenen (te gebruiken als was zij de eigenaar). Dat is een strafbaar feit en daarvoor kan
een straf worden opgelegd.
Als het plegen van een strafbaar feit bewezen kan worden, kan de rechter niet vrijspreken.
Vrijspraak betekent in feite niet meer dan de juridische constatering dat er onvoldoende
bewijs is voor het feit dat is ten laste gelegd.
In dit geval was dat bewijs er wel en kon de rechter dus ook een straf oplegge. Kon… want de
rechter heeft de mogelijkheid om, als daarvoor aanleiding bestaat, iemand wel schuldig te
verklaren maar hem of haar geen straf op te leggen. De rechter was blijkbaar van oordeel dat
de feiten en omstandigheden in dit geval zò waren dat het opleggen van een straf niet terecht
zou zijn.
Echter, het meisje is wel schuldig verklaard aan diefstal; de rechter heeft vastgesteld dat zij
iets had gedaan dat niet mocht.
Iemand die geen straf opgelegd krijgt is dus nier per definitie vrijgesproken.

Download Report