Download de PDF van dit artikel

varkenshouderij
R E P O RTA G E
ER ZIJN VARKENSBOEREN IN DE VERENIGDE STATEN DIE ZICH GEEN ZORGEN MAKEN OM HET
PED-VIRUS. BENJI ANDERSON IN GEORGIA LAAT ZIJN VARKENS RUSTIG BUITEN LOPEN.
Waar varkens een naam hebben
PROFIEL
Naam: Benji Anderson (31).
Plaats: Madison County (Georgia, VS). Bedrijf: Anderson
Farms, negen zeugen en 100
vleesvarkens. De dieren krijgen
pellets die bestaan uit mais, sojameel en mineralen.
De vleesvarkens van alle leeftijden vreten hetzelfde voer uit dezelfde trog. Ze eten ook eikels, gras,
noten en zelfs slangen. FOTO’S: VIN CEN T TER BEEK
ERGEET voederconversie,
dagelijkse groei of fasenvoedering even. Voor varkenshouder Benji Anderson zeggen
getallen lang niet alles. Vraag
hem naar ieder individueel
varken en hij komt op de proppen met namen als Penny,
Queen Elizabeth en King Richard. Hij wijst bovendien zonder aarzelen voor- en nageslacht van zijn varkens aan.
Met negen zeugen en zo’n 100
slachtvarkens is dat te doen.
De Amerikaanse varkenshouder Anderson is lang niet
de enige die zijn varkens in de
wei heeft. Gestaag groeit in de
Verenigde Staten de vraag naar
vlees dat ‘anders’ is geproduceerd. Concepten als biologisch, lokaal, extensief, milieuof diervriendelijk vinden daarom hun markt, in het bijzonder
rondom de grote steden.
Andersons extensieve boerderij van ongeveer 19 hectare
ligt in de zuidelijke staat Georgia, op twee uur rijden van Atlanta en vlakbij universiteits-
V
BOERDERIJ 99 — no. 26 (25 maart 2014)
stad Athens. Met slechts een
paar dagen sneeuw per jaar is
het klimaat aangenaam voor
de varkens. Bang voor insleep
van ziektes is Anderson niet; in
de wijde omtrek is geen andere
varkensboerderij te bekennen.
De zeugen werpen in speciale
hutten. De vleesvarkens gaan
na spenen in één groot perceel
en krijgen hetzelfde voer.
€5 per kilo
Boeren op de traditionele ma-
nier is niet voor hem weggelegd, legt Anderson uit. “Begrijp me niet verkeerd, ik ben
geen activist. Petje af voor iedereen die op een reguliere
boerderij werkt. Ik heb het ook
gedaan – en het was niks voor
mij.” De mestgeur ging hem tegenstaan, vertelt hij. “Ik wil
ook niet dat mijn varkens daarin moeten rondlopen. Zodra de
varkens buiten lopen, heb ik er
zelf ook meer plezier in.”
Grosso modo vangt hij een
De zeugen hebben individuele hutten waarin
ze werpen. De biggen worden gespeend als ze
rond zes weken oud zijn.
kleine €5 per kilo geslacht-gewicht, ruim meer dan conventionele boeren krijgen. Rijk
wordt hij er niet van, het is net
voldoende om quitte te spelen.
Voor dat geld zorgt hij niet
alleen voor ruimte voor de dieren. Zijn klanten, restaurants
in Athens en Atlanta met ‘lokaal varkensvlees’ op het
menu, zeggen hun boeren te
kennen. In het geval van Anderson klopt dat. Hij brengt
zijn varkens zelf naar het
slachthuis, haalt de karkassen
een paar dagen later weer op,
bewaart het vlees in grote diepvriezers op zijn erf en levert het
vlees persoonlijk af bij de restaurants.■
De net gespeende biggen lopen nog even op een apart
perceel, waar ze wat extra aandacht krijgen van de
varkenshouder.
55