De Scheepsroeper De Scheepsroeper W.S.V. “De Oude IJssel” Doesburg Voorjaar 2014 De Scheepsroeper Colofon DE SCHEEPSROEPER is een uitgave van WSV “De Oude IJssel“ te Doesburg. Aangesloten bij het KNWV nr. JB-03 Voorjaar 2014 Redactieadres: Magnolialaan11, 6982 DJ Doesburg, tel.0313-472100, [email protected] Verenigingswebsite: www.wsvdoij.nl Voorzitter: Gerrit Reiling Molengaarde 69, 6983 BE Doesburg, tel. 0313-484598; [email protected] Secretaris: Ruerd de Groot Brouwerslaan 8, 6931 AC Westervoort, tel. 026-3112983, [email protected] Penningmeester: Lex Fokkinga, Schoutenveld 742, 7327 BX Apeldoorn, tel.055-5411352, [email protected] Commissaris winterberging: Marten Sanders, Koppelweg 73, 6982 AC Doesburg, tel. 06-53575718 Commissaris haven: Niels Ongering Doornbosch Hofstede 22, 6961 MK Eerbeek, tel. 06-12226253 Inhoud Colofon Familieberichten Het Bestuur Tarieven 2014 Het Watersportverbond Mag ik me even voorstellen Combuisgerechten Bootnamen De Havenmeester Leden vertellen Evenementen Jaarprogramma 2014 3 4 5 t/m 8 9 10 t/m 11 12 t/m 15 15 16 t/m 17 18 19 t/m 23 24 t/m 26 26 Van de Redactie Ons tweede clubblad in kleur is eindelijk klaar. Het online-programma van de drukker gaf wat problemen, maar het is uiteindelijk gelukt! Het is weer een mooi blad geworden, vol verhalen en foto's. We kijken dan ook met spanning uit naar de volgende leuke en interessante verhalen voor de Scheepsroeper van het najaar. We wensen u veel leesplezier. Om een foto van je boot op de achterkant van het clubblad te krijgen, moet je wel iets heel bijzonders doen en dat is Bert deze keer gelukt. Gefeliciteerd Bert! De Redactie Commissaris evenementen: Henny en Jeannette van Grol, Wederiksveld 5, 7006 VT Doetinchem, tel 0314-366104, [email protected] Commissaris werkvoorbereiding: Arend Bello Hoofdstraat 36, 6974 AX Leuvenheim, tel. 0575-562149 / 06-27539625 Drukker: Editoo b.v. Arnhem 3 Familieberichten In memoriam Jopie Hendriks Straalman Overlijden Rengert van Kesteren Om te beginnen, zij heeft geen enkele band met het genoemde café. Het is puur toeval dat er in die jaren een café was met de naam Straalman, waarin onze vereniging haar ledenvergadering hield. Op de foto zit Jopie geheel rechts aan de bestuurstafel. Zij was dus destijds bestuurslid. Voor zover ik heb kunnen nagaan vermoed ik dat zij op 30 jarige leeftijd in 1965 lid is geworden van onze vereniging. In 1966 werd zij gekozen als bestuurslid in de functie van 2e secretaris en als redacteur van de Scheepsroeper. Zij trad af in 1977. Zij was getrouwd met Jaap Hendriks die een slagerij met winkel runde in de Ooipoortstraat in Doesburg. Omdat de slagerswinkel op zaterdag altijd open was en alles naderhand schoongemaakt moest worden, was er geen mogelijkheid meer om af te schutten. De sluis was toen nog op zondag gesloten. Het vaargebied werd daardoor te klein. Dit was de reden dat de familie Hendriks lid werd van “Giesbeek” en ze een tijdje uit het zicht verdween. Nog voor het overlijden van haar echtgenoot in 2003 is de motorboot “Barlham” weer terug gekomen op de Oude IJssel. Begin januari bereikte ons het droevige bericht dat ons lid Rengert van Kesteren is overleden. Rengert was sinds 2004 lid van onze vereniging en nam met zijn stoere schip de Floris III op Zuid een opvallende plaats in. Samen met zijn vrouw Flora, was Rengert een betrokken lid van onze vereniging. Bij evenementen en vergaderingen waren zij beiden, als het even kon, aanwezig. De laatst keer nog eind augustus bij het Havenfeest ter gelegenheid van ons 75-jarig jubileum. Gerrit Arendsen Rengert genietend tijdens het Havenfeest in 2013 Bij de sluiting van het vaarseizoen in september moest Rengert helaas wegens ziekte verstek laten gaan. Jopie op Hemelvaartsdag 1965 Rengert is op 69-jarige leeftijd overleden. Wij zullen hem missen. Wij wensen Flora en de kinderen veel sterkte toe bij dit verlies. Zij moeten nu verder zonder deze ‘rebelse’ Rengert. Jopie bij de doop van het schip van Wim Naaldenberg in 1970 4 Ruerd de Groot Het Bestuur Nieuwjaarstoespraak Hartelijk welkom op onze nieuwjaarsbijeenkomst en goed dat u na alle feestelijkheden van de afgelopen dagen, weer met zo velen bent gekomen om elkaar het beste te wensen. Zoals gebruikelijk kijken we bij onze nieuwjaarsbijeenkomst altijd even terug naar het afgelopen jaar. Het mooie weer begon voor de gemiddelde watersporter in 2013 wat laat, het voorjaar liet nog wel wat te wensen over, maar daarna was het prima watersportweer, waarvan we heerlijk hebben kunnen genieten. Het jaar 2013 was voor onze vereniging een prachtig jaar, waarin onze vereniging zijn 75 jarige bestaan op verschillende manieren heeft gevierd. Er was hiervoor een jubileumcommissie samengesteld die de activiteiten door het jaar heen aan elkaar heeft geregen. Zo zijn zij begonnen bij de algemene leden vergadering in februari met extra consumpties en lekkere hapjes. In juni werd er een weekend met een vaartocht georganiseerd naar Doetinchem waar we van diverse activiteiten konden genieten en ons een prima buffet en de volgende dag een ontbijt werd voorgeschoteld en waarbij op de terugweg nog luchtfoto’s zijn gemaakt. Aangekomen bij eind augustus brak het feest los op onze eigen haven waar we een geweldige dag hebben beleeft, met als hoogtepunt het bezoek van onze burgervader die de vereniging een oorkonde aanbood uit naam van Koning Willem Alexander met daaraan verbonden de Koninklijke Erepenning. Op dat moment was er nog geen Erepenning met de beeltenis van de nieuwe Koning voorhanden, maar inmiddels hebben we die ook daadwerkelijk ontvangen zoals u heeft kunnen zien in het vernieuwde verenigingsblad “de Scheepsroeper”. En als laatste hebben we nog een kerstkaart met de afbeelding van de jubileumcommissie mogen ontvangen. Natuurlijk zijn er buiten de feestelijkheden om ook weer veel werkzaamheden verricht om onze vereniging, de haven en zijn terreinen in optimale staat te krijgen en te houden. In de winterberging hebben we nu zelfs een dagverblijf waar de harde werkers na het roest krabben of schuren even kunnen bijkomen en lekker in de warmte hun kopje koffie of broodje kunnen nuttigen. Zoals al vaker gezegd, draait alles binnen een vereniging op de inzet van vrijwilligers en gelukkig is deze inzet van onze leden zeer goed te noemen. Over het algemeen draagt iedereen zijn steentje bij, wat onze vereniging tot een bloeiende vereniging maakt waar de huidige en nieuwe leden graag bij willen horen. Ook voor het nieuwe jaar 2014 hoopt het bestuur weer op de inzet van de leden te kunnen rekenen om zo gezamenlijk van dit jaar weer een mooi jaar te maken waarin we met de watersport bezig kunnen zijn en we weer van de watersport kunnen genieten. Het bestuur wil iedereen die zich op wat voor manier dan ook heeft ingezet in het jubileumjaar 2013, bedanken voor deze inzet en het bestuur en de commissarissen wensen u een voorspoedig 2014 met vooral veel gezondheid, gezelligheid en watersportplezier. Meinert de Beer 5 Het Bestuur Algemene ledenvergadering Verslag Algemene Ledenvergadering 25 februari 2014. Meindert heeft aangegeven dat zijn termijn als voorzitter er op zit en dat hij het stokje aan een ander wil overdragen. Dit is dus zijn laatste vergadering als voorzitter. Vanaf 2010 is Meindert voorzitter geweest en heeft hij de vereniging weer in rustig vaarwater gebracht. Onder zijn leiding is de organisatiestructuur veranderd en is een nieuw Huishoudelijk Reglement opgesteld. Met dank voor het vele werk dat Meindert de afgelopen periode heeft gedaan, wordt het voorzitterschap van een financieel gezonde Watersport Vereniging overgedragen aan Gerrit Reiling. Gezien de gezonde financiële situatie van de vereniging kan de verhoging van contributie en tarieven beperkt blijven tot de eerder afgesproken inflatiecorrectie. Het voorstel om de tarieven met deze 2 % te verhogen wordt door de vergadering overgenomen. Het elektratarief en het liggeld voor passanten blijft ongewijzigd. Ondanks diverse besprekingen met de gemeente over een nieuwe erfpachtovereenkomst is er nog steeds verschil van inzicht over de waardebepaling van de grond. Met behulp van een externe deskundige blijft het bestuur streven naar een redelijke vaststelling van de grondwaarde waarna een keuze kan worden gemaakt voor koop dan wel erfpacht. Op de verenigingsverzekeringen zullen wat kleine aanpassingen en aanvullingen worden gedaan. Voor uitkering bij calamiteiten is het van groot belang dat de vereniging en de afzonderlijke leden blijven voldoen aan de polisvoorwaarden. Voor de opstalverzekering van de loods op West geldt dat in de boten en loods geen gasflessen aanwezig mogen zijn. Ook mag in de loods geen polyester worden verwerkt en mag er niet worden gewerkt met verfverneveling spuiten. Gebruik van een heteluchtkanon, allesbrander o.d. en lassen, slijpen en roken in de loods is verboden. Nog onder leiding van Meindert verloopt de vergadering met de 47 aanwezige leden in een prettige sfeer. Ook deze vergadering kunnen weer 5 nieuwe leden met stemrecht tot de vergadering worden toegelaten en zij zijn daarbij dus ook van harte welkom. De boten in de loods zijn niet via de vereniging verzekerd. Elke boot moet volgens onze reglementen door de eigenaar minimaal WA-verzekerd zijn. Omdat in voorkomende gevallen schadeverhaal vaak moeilijk is, wordt de leden dringend geadviseerd om voor hun eigen boot ook een cascoverzekering af te sluiten. Het vooraf aan de leden toegestuurde financiële jaarverslag wordt door de penningmeester Lex Fokkinga toegelicht. Het jaar 2013 was een financieel stabiel jaar met een positief resultaat dat aan voorzieningen voor toekomstige uitgaven wordt toegevoegd. Dat de kosten binnen de begroting zijn gebleven is mede te danken aan de vele inspanningen van de leden. De vraag komt om ook weer voor een volgend jubileumfeestje te reserveren. Een 80-jarig bestaan is toch ook een feestje waard? De penningmeester wacht de eerste concrete voorstellen hierover even af. De heren LamanTrip en Reiling hebben als kascontrolecommissie de boekhouding gecontroleerd en geen onregelmatigheden geconstateerd. Zij stellen de vergadering voor om zowel de penningmeester als het bestuur decharge te verlenen voor het gevoerde financiële beleid. Onder applaus stemt de vergadering hiermee in. André van Ree stelt zich beschikbaar als reservelid van de financiële commissie. 6 In deze vergadering wordt er ook afscheid genomen van een aantal getrouwe leden van de diverse commissies. Jan Slotboom wordt bedankt voor zijn jarenlange inzet bij de hellingploeg en Gerda van de Weerd voor hulp bij de commissaris Haven waar ze als vervangend havenmeester haar mannetje stond. Het Bestuur Ook voor Siny Willemsen is deze vergadering een afscheid van haar functie Commissaris Evenementen. Ruim 28 jaar heeft Siny zich op velerlei gebied belangeloos ingezet voor de vereniging. Naast de evenementen regelde Siny een kaartje, een bloemetje of wat nodig was bij ‘lief en leed’ binnen de vereniging. Door haar jarenlange ervaring was zij ook voor menig nieuw bestuurslid een vraagbaak over vroegere zaken. Jan, Gerda en Siny worden bedankt door de voorzitter met een cadeaubon. De functie van Siny wordt overgenomen door Jeannette van Grol die, met ondersteuning van haar man Hennie, het als een uitdaging ziet om als Commissaris Evenementen aan de slag te gaan. Bij de rondvraag wordt nog de suggestie meegeven om een bestuursopvolger ruim voor de wisseling al te betrekken bij bestuursaangelegenheden. Ook wordt er nogmaals aandacht gevraagd voor het tijdstip van de nieuwjaarsbijeenkomst via een ledenpeiling. Om circa 22.00 uur sluit de voorzitter de vergadering. Gelukkig bleef de bar nog open. Ruerd de Groot Opening vaarseizoen 27 april 2014. Een korte samenvatting van de 1e toespraak van de nieuwe voorzitter. Welkom leden en vooral de nieuwe en belangstellende leden, Nadat Meindert namens de vereniging door Ruerd met een cadeaubon wordt bedankt voor zijn vele werk voor de vereniging, memoreert Meindert nog eens de periode van zijn voorzitterschap en bedankt een ieder voor het in hem gestelde vertrouwen. In het vertrouwen dat de nieuwe voorzitter op dezelfde steun van de leden kan rekenen, draagt Meindert de voorzittershamer over aan Gerrit Reiling. Door het regenachtige weer is dit de eerste keer dat we de Opening van het Vaarseizoen binnen, dus in de loods, moeten houden. 7 Het Bestuur We hebben al een prachtig voorjaar gehad, waarin veel is gebeurd en gedaan door onze leden: Handen uit de Mouwen op 29 maart. Door de 75 aanwezige leden is er heel veel werk verzet en ziet alles er weer netjes uit. Werkregeling. Te veel om op te noemen. Enkele werkzaamheden waren de nieuwe kantine, werkvlotten, bomenrij weghalen, nieuw rek voor de Skifs en voor de veiligheid zijn de steigers stroef gemaakt en is er verlichting aangebracht. E-Captain. Ook zijn er veel werkzaamheden gedaan die je niet direct ziet: Lex Fokkinga en Ruerd de Groot hebben met ondersteuning van Roel Stoltenborg de boekhouding en het leden- en schepenbestand overgezet naar het nieuwe programma E-Captain. Dit is dan goed om te weten: Het "gat van Kraayenvanger" bij Dieren is gesloten voor de watersport. Het Watersportverbond is een procedure gestart om het weer open te krijgen. De plas "De Byland" bij Tolkamer wordt afgestoten door het recreatieschap en vermoedelijk verkocht aan een watersportbedrijf en een camping. Hiermee blijft de plas dus beschikbaar voor watersporters. Kijk ook regelmatig op de internetsite van RWS op het kaartje: "geplande werkzaamheden Vaarweg". Dit alles is om trots op te zijn! Na al het werken gaan we nu weer varen! Ik wens iedereen een goed vaarseizoen toe en een behouden vaart. Het vaarseizoen 2014 is geopend! Gerrit Reiling 8 9 TARIEVEN 2014 52,00 52,00 52,00 26,00 winterseizoen = 16 oktober t/m 14 april; zomerseizoen = 15 april t/m 15 oktober BUITEN per seizoen per m² volgboten buiten / in de loods per seizoen of deel daarvan huur bokken per seizoen BINNEN (in winterberging) p/seizoen p/m² opm.: indien het jaartarief in de haven is betaald over hetzelfde seizoen, bedraagt de korting p/m² berging b. trailerschepen: b.1 berging a.4 a.3 a.2 a. hellingschepen: a.1 hellingen (inklusief eventueel afspuiten) per m² 3. Terrein "West" en winterberging c.1 c.2 buiten per dag per m² binnen (in de winterberging) per dag per m² 5,70 6,20 1,70 € € € € 0,15 0,20 6,20 2,60 € 5,70 € 40,80 € 7,80 € 51,00 € 16,60 € 41,60 € € 10,40 € € € 7,30 € 16,60 € 16,60 e. surfplanken per seizoen of gedeelte daarvan f. onderdelen van schepen per seizoen of gedeelte daarvan opm.: indien het schip niet binnen in de winterberging ligt € 31,20 d. overzetten van buiten naar binnen en/of van binnen naar buiten € 4,60 c.3 huur bokken (per periode van 6 weken of delen daarvan) € 16,60 € 4,60 € 16,60 Bij overschrijding tijdsduur seizoenberging en/of verandering van buiten naar binnen in de loop € 147,90 van het seizoen, wordt de aansluitende tijd berekend tegen het tarief voor tijdelijke berging; Echter geen bokkenhuur indien aansluitende tijd aan seizoenberging korter is dan een maand. € € € € € € BUITEN per seizoen per m² 7,70 stalling trailer, zonder schip per seizoen 6,70 BINNEN (in winterberging) p/seizoen p/m² 9,40 stalling trailer, zonder schip per seizoen 0,25 16,60 b.2 en b.3 Indien geen ligplaats op terrein “West” of in winterberging: 32,80 b.2 gebruik helling, lier en / of trekker per keer per m² b.3 alleen gebruik helling per keer per m² opm.: dus geen gebruik hellingwagen, lier en / of trekker € 1,00 € 1,50 Gratis c. tijdelijke berging minimaal 1 week en maximaal 6 weken opm.: verlenging alleen mogelijk met toestemming bestuur € 208,00 € € € € Voor winterligging in het botenhuis, de winterberging of op terrein "West" krijgt elk lid tijdig gelegenheid in te schrijven. Indien men te kennen geeft van een ligplaats gebruik te willen maken en er, na ontvangst van de nota van afziet, blijft 10% van het notabedrag verschuldigd. c. gebruik lier (Zuid), -indien geen vaste ligplaats in de haven of in de winterbrging per keer; geldt niet bij zeilwedstrijden! opm.: Leden zonder vaste ligplaats in de haven betalen 50% van het gastentarief b. botenhuis: opm.: voorrang voor open schepen, daarna eventueel overige - zomerseizoen = 15 april t/m 15 oktober; haventarief + toeslag per m² à - winterseizoen = 16 oktober t/m 14 april; haventarief + toeslag per m² à - onderdelen van schepen indien men niet in het botenhuis ligt: p/seizoen - skiff of wherry in de daarvoor bedoelde ligplaatsen a. haven: - zomerseizoen = 15 april t/m 15 oktober per m² - winterseizoen = 16 oktober t/m 14 april per m² - jaar = 15 april t/m 14 april per m² - gebruik van electriciteit per Kwh - volgboten in davits en/of op de wal (per seizoen of gedeelte daarvan) - kano's (per seizoen of gedeelte daarvan) opm.: Over toelating beslist het bestuur - Gasten: maximale ligduur 4 weken per meter lengte per nacht - Gasten: gebruik van electriciteit per nacht - Douchen en drinkwater botenhuis of terrein west / winterberging. 2. Liggelden - Bij toewijzing van een ligplaats in haven, b. entreegelden: - contributie: 100% van het tarief belangstellende leden a. contributie per jaar: - leden - belangstellende leden - gezinsleden en jeugdleden opm:15% boete op alle tarieven indien niet binnen de gestelde termijn van het betalingsverzoek wordt betaald met een minimum bedrag van € 40 1. Lidmaatschap WATERSPORTVERENIGING "DE OUDE IJSSEL" DOESBURG Het Watersportverbond stimuleert en faciliteert veilig, duurzaam en succesvol watersporten REGIO RIVIERENGEBIED De regio Rivierengebied bestaat uit de Het Watersportverbond (Koninklijk Nederlands Watersport Verbond) is het overkoepelend orgaan van de watersportverenigingen (motorboot-, zeil-, kano-, windsurf- en kitesurfverenigingen) en andere volgende vaargbieden: IJssel, Arnhem tot watersportorganisaties in Nederland. Het Watersportverbond bestaat aan Zwolle, Oude IJssel, Apeldoorns sinds 1890. Met bijna 450 aangesloten watersportorganisaties en Kanaal, Bussloo, Nederrijn, Lek ten oosten van en inclusief Schoonhoven, Bijland, Merwedekanaal, Linge. 100.000 leden is het Watersportverbond de grootste watersportorganisatie en de nationale autoriteit op het gebied van wedstrijdsport. Onze missie is om plezierig, veilig, duurzaam en succesvol watersporten te stimuleren en te faciliteren. Samen met de 200 vrijwilligers in de verschillende regio’s is het Watersportverbond, zeven dagen in de week, voor u aan het werk. Maak van www.watersportverbond.nl uw startpagina en blijf op de hoogte van alle ontwikkelingen op watersportgebied. Jan Berent Heukensfeldt Jansen, voorzitter. Belangenbehartiging Landelijk en internationaal: • Wet en regelgeving (Natura 2000, Arbo, milieuwetgeving) • Belastingen en heffingen • Overleg ministeries, Rijkswaterstaat, ANWB, Hiswa, Schuttevaer etc. Ondersteuning verenigingen: • Wet en regelgeving, vergunningen • Fiscale zaken (vennootschapbelasting, omzetbelasting) 10 • • • • • • • • Baggeren Verplaatsing en uitbreiding haven Bestuurlijke vraagstukken Cursussen (kadervorming, CWO, motorboot cursussen, toertochten) Jeugdzeilen en sportstimulering jeugd Wedstrijdreglementen Teruggave Ecotax Model reglementen 11 Mag ik me even voorstellen Een "nieuwe" voorzitter Mijn naam is Gerrit Reiling. Ik ben in 1955 geboren in het dorpje Gasselternijveenschemond in de Drentse veenkoloniën. Mijn ouders hadden daar een boerderij. Ik heb de Lagere, Middelbare en Hogere Landbouwschool doorlopen en heb vervolgens mijn militaire dienstplicht vervuld als reserve Officier bij de Koninklijke Marechaussee. In 1980 kwam ik uit dienst en werd ik aangenomen bij het Ministerie van Landbouw als bedrijfsuitrusting specialist voor de pluimveehouderij in Arnhem. Samen met mijn vriendin Gea kocht ik toen een huis aan de Molenveldsingel in Doesburg. Gea vond werk als lerares aan de Huishoudschool en we trouwden. We hebben daar 16 jaar gewoond en kregen er onze 4 kinderen; Ineke, Martine en onze tweeling Rob en Wianne. Toen de kinderen meer ruimte nodig hadden voor huiswerk maken etc. zijn we verhuisd naar Molengaarde, waar we nog steeds wonen. Mijn hobby’s zijn: fietsen (racefiets en mountainbike), zeilen, klussen, tuinieren en vrijwilligerswerk in een boomgaard en op een wijnboerderij. Bestuurlijke ervaring heb ik opgedaan bij Min. v Landbouw, schoolbestuur “De Bongerd”, Rabobank , en 8 jaar werk als verkoopleider bij een Landbouwcoöperatie. flower. Dat was een polyester zeilbootje dat meeging op het dak van onze auto op vakantie naar Italië. In de tijd dat de kinderen te klein waren om te varen heb ik een aantal jaren gesurft. In 1989 kochten we een houten “Top-klasse”, een zeilboot van 6 meter. We werden toen via Jacques en Siny Willemsen lid van de Zeilvereniging “De Oude IJssel”. Onze Top werd al snel te klein en er kwam een Dompkruiser. Deze was wel 7,40 m lang en had een “stahoogte” van 1,5 m. Hiermee gingen we met ons zessen op vakantie naar Friesland. We sleepten ook nog een piraatje mee voor de kinderen. Na de Domp volgde al snel een Wibo 835, de “Panacee”, die momenteel op terrein “west” staat. Onze vakanties bestonden in die tijd vaak voor de helft uit kamperen en voor de helft uit varen. We bewaren nog steeds erg fijne herinneringen aan die vakanties. Ondanks het feit dat we met ons zessen waren ging er soms ook nog een vriendinnetje mee. Er gingen veel makke schapen in een hok. Als het erg vol was, sliep ik bij goed weer wel eens buiten in de kuip. In 2008 verkochten we de Panacee en kochten in het najaar de klassieke S-spant “Nora". Dat is een renovatieproject waar ik nog steeds mee bezig ben. Het bootje is van 1960 en heeft nog steeds de eerste motor. We hebben er nieuwe zeilen bij en het scheepje vaart heerlijk. We zijn er al meerdere keren mee naar Zeeland, het IJsselmeer en naar de Nederlandse en Duitse wadden geweest. Dicht bij huis varen we met de Zwaluw, een houten BM 12 kwadraat, die in 1940 in Doesburg is gebouwd door de vader van ons lid Dick Tol uit Ellecom. Dit bootje is nog steeds in prima staat en wordt regelmatig gebruikt, ook door onze kinderen. We zijn lid van de in 2013 opgerichte Bergumermeer Klasse club. Er varen nog ongeveer 15 van deze bootjes rond in ons land. Varen….. Als jongetje van 11 jaar ging ik samen met mijn vader op zeilles bij jachthaven “De Bloemert” aan het Zuidlaardermeer. Daarna gingen we vaak met de familie een middagje zeilen in een BM 16 kwadraat. Dat was in die tijd best wel apart voor een boerengezin uit Drenthe. Van onze familie ben ik de enige die altijd is blijven varen. Toen we in Doesburg kwamen wonen, kochten we eerst een May- Onze vereniging… Nadat we lid zijn geworden van Wsv. “De Oude IJssel” zoals onze vereniging nu heet, ben ik al vrij snel Commissaris Winterberging geworden. Dat ben ik eerst voor een periode van 6 jaar geweest en later nog twee keer twee jaar als invaller voor mijn opvolgers, die om verschillende redenen moesten afhaken. Ik ben een paar keer aan het eind van mijn termijn gestopt als hellingcommissaris omdat ik in die tijd lange werkweken maakte in de pluimveehouderij en veel langs de weg zat. Bovendien vind ik het goed voor een vereniging als de functionarissen elkaar af en toe afwisselen. Je krijgt dan meerdere mensen binnen de vereniging die op een functie inzetbaar zijn. Dat is goed voor de betrokkenheid en het draagvlak binnen een vereniging. In de tijd dat ik Commissaris Winterberging was, maakten alle commissarissen deel uit van het bestuur. Dat maakte de vergaderingen lang, waarbij je als commissaris soms erg lang op jouw onderwerpen zat te wachten. Ik vind de opstelling van nu met een compact dagelijks bestuur, met om en om een vergadering met de commissarissen, beter. Tijdens de opening van het vaarseizoen vroeg onze redacteur of ik me als nieuwe voorzitter wil voorstellen in De Scheepsroeper. Dat voelt best wel een beetje vreemd, want ik ben al ca. 24 jaar lid van onze vereniging. Er zijn echter zóveel nieuwe leden bijgekomen de laatste jaren dat ik ze lang niet allemaal meer ken, dus dat zal andersom ook wel zo werken. 12 Mag ik me even voorstellen Nu voorzitter… Toen Meindert mij vroeg om hem op te volgen als voorzitter, moest ik daar eerst een poosje over nadenken. Meindert heeft de vereniging op uiterst kundige wijze geleid en hij heeft een bloeiende vereniging achtergelaten. Daar zijn wij hem allemaal erg dankbaar voor en ik had het prima gevonden als hij er nog een aantal termijntjes achteraan had geplakt. Maar als zo iemand te kennen geeft om ermee te willen stoppen, dan moet je daar respect voor hebben en serieus over de opvolging nadenken. Het gemakkelijkste is om gelijk nee te zeggen. In zo’n functie gaat veel vrije tijd zitten, je kunt fouten maken en je kunt op gespannen voet met mensen komen te staan omdat je het niet altijd iedereen naar de zin kunt maken. En kan ik het wel combineren met mijn werk in de hellingploeg, wat ik erg graag doe? Na een week bedenktijd heb ik toch ja gezegd. Ik heb er momenteel de tijd voor en ons clubje gaat me na aan het hart. Waar vind je een vereniging waar met zóveel enthousiasme wordt meegewerkt door vrijwel alle leden? Ik hoop in de komende tijd veel te leren en veel leuke en nuttige ervaringen op te doen en ik zal proberen iedereen zo snel mogelijk te leren kennen. Als nieuwe belangstellende leden zich even voorstellen in “De Scheepsroeper” wordt dat een stuk gemakkelijker. Wensen… Onze vereniging loopt op dit moment op rolletjes en ik hoor alom tevredenheid. De betrokkenheid en zelfwerkzaamheid van de leden is groot. Toch moeten we met z’n allen nadenken hoe we als vereniging “bij de tijd” blijven. Landelijk gezien neemt het ledenaantal van watersportverenigingen af en zien we duidelijk de vergrijzing toenemen. Individualisering is de trend en je kunt ook varen zonder vereniging. Ook ons watersportverbond worstelt met deze vragen. Van de ca.1 miljoen watersporters in Nederland zijn er slechts 100.000 lid van een vereniging en dit aantal neemt af. Als we als watersporters ook in de toekomst een stevige partij willen zijn tegenover overheden, die uit bezuinigingsoverwegingen vaarwegen willen afsluiten etc, moeten we zorgen voor voldoende leden en vooral ook jonge leden. Het is dus goed om na te denken hoe we de jeugd kunnen aanspreken en betrekken bij onze vereniging. Naar mijn mening gaat dit het best als je ze al vroeg bij activiteiten betrekt en ook bescheiden taken geeft. Iets om over na te denken. Onze haven en de werf aan de overkant liggen er prachtig bij. Dit komt door al het werk dat we met veel handjes en met veel plezier hebben gedaan. Het zou leuk zijn als we naast dit werk ook wat meer andere dingen samen kunnen doen. Ik denk hierbij aan gezamenlijke vaartochtjes, wedstrijdjes of spelletjes op het water voor de jeugd, een gezellige barbecue of noem maar op….. Misschien kunnen de activiteiten bij ons 75 jarig jubileum, vorig jaar, ons hierbij inspireren. Ik wens onze vereniging veel meewerkende én meedenkende leden toe en hoop jullie allemaal vaak te ontmoeten, zowel op het land als op het water. Véél vaarplezier!!! Gerrit Reiling Een "nieuwe" penningmeester Sinds 19 november 2008 ben ik lid van onze vereniging. Op 28 januari 1944 geboren op het voormalige eiland Schokland in de Noord- Oostpolder, de vroegere Zuiderzee. Mijn ouders waren daar in de oorlogsjaren kantine beheerders in het werkkamp. Mijn vader is in die tak blijven hangen en is na de oorlog exploitant geweest van Hotel Oude Schouw aan de kruising van het Margrietkanaal, de Borne en de Kromme Knillis aan de straatweg tussen Irnsum en Akkrum in Friesland. Daarna van het restaurant Het Tolhuis aan de Bonkevaart in Leeuwarden. Een gevaarlijke vaart. Ik ben er door mijn vader eens in bewusteloze toestand uitgehaald. De finish van de laatste Elfstedentochten ligt precies op de plaats waar het Tolhuis stond. Ondanks dat mijn vader een Fries van geboorte was, werd er bij ons in huis geen Fries gesproken. Mijn moeder verstond het wel maar sprak het niet. Het compromis was dat er thuis Nederlands werd gesproken. Het Fries heb ik op straat en van mijn grootouders (Pake en Beppe) geleerd. Daarna zijn we, op mijn elfde jaar, van het water naar het zand van de Twentse heuvelrug verhuisd en wel naar het mooie stadje Ootmarsum. Ook daar op straat Twents geleerd en gesproken. De participatie maatschappij zat er bij ons al vroeg in. Zo is Pake na het overlijden van Beppe bij ons in het hotel komen wonen. Tot zijn overlijden (hij is 97 jaar geworden) was het voor mij steeds drietaligheid wat de klok sloeg. In huis Nederlands met een vleugje Giethoorns, met Pake Fries en op straat Twents. Vooral dat Twents is in Twente van levensbelang om je sociaal te ontwikkelen. 13 Mag ik me even voorstellen In Ootmarsum was alleen een lagere school. Het voorgezet onderwijs heb ik genoten in Almelo, Denekamp en Oldenzaal. Heel veel gefietst dus. In Amsterdam 6 jaar gestudeerd en gewerkt binnen het financiële wereldje. Het hotel in Ootmarsum was ondertussen verkocht aan de Boerenleenbank aldaar. Als beoogd opvolger van mijn vader was ik onderdeel van de onderhandelingen en ben als het ware mee overgedragen aan de bank. In 1969 in dienst getreden van de Boerenleenbank in Apeldoorn. In 1973 meegegaan met de fusie naar de Rabobank. Intussen getrouwd met Elly en zijn onze kinderen Brigitte en Marc geboren. In 1970 in Apeldoorn komen wonen en woon daar nog steeds. In Friesland opgegroeid met alles wat watersport is, was het wel wennen aan al dat zand. Als het enigszins mogelijk was werd er met de trailerbare Schakel en later ook met de zelfgebouwde Optimist voor de kinderen richting het water getrokken en gekampeerd. De zomervakanties werden heel veel jaren zeilend en kamperend doorgebracht aan de Adriatische kust in het voormalig Joegoslavië. Een geweldig mooie kust en zeilgebied. In 1990 een houten Friese Schouw gekocht van een in scheiding liggend echtpaar in Apeldoorn. Zij waren begonnen met de restauratie (of de echtscheiding daar iets mee te maken had, is mij nooit duidelijk geworden) en wij hebben het schip met alle eraf gesloopte onderdelen opgeslagen in een schuur bij een boer in Twello. In al die jaren er nooit aan toegekomen de klus af te maken. Een gedeelte van het resultaat ligt op dit moment onder een oranje dekkleed in de loods op de werf. Als de tekenen mij niet bedriegen gaat hij (zij) me ook nog 2 flessen Jägermeister kosten dit jaar. Ondertussen samen met onze dochter en schoonzoon de boot van zijn overleden vader geëxploreerd en daarmee veel tijd aan (onderhoud) en op het water doorgebracht. In 2008 de boot verplaatst van Cuijk naar de haven in Doesburg. De eerste winter in de loods veel contact gehad met de leden die een boot in de loods hadden liggen ( o.a. Meindert de Beer en Bert Dijksta). In het voorjaar van 2009 kwam de nieuw gekozen voorzitter Meindert de Beer aan mij vragen of ik het penningmeesterschap ad-interim zou willen overnemen van Roel Stoltenborgh. Na door de ballotage te zijn gekomen, heb ik die taak op mij genomen. Een hele ervaring om contact te hebben met een bevlogen penningmeester die deze taak bijna 25 jaar had verzorgd. In dat jaar heb ik de administratie in diverse gesprekken langzaam van hem overgenomen en het voor hem mogelijk gemaakt aan het idee te wennen. Hij heeft heel veel 14 achtergrond- informatie aan mij overgedragen en hij heeft van mij de uitdrukkelijke garantie gekregen dat ik de zaken pas weer uit handen zal geven op het moment dat continuïteit gewaarborgd is. Deze gesprekken hebben op mij een diepe indruk gemaakt en ik denk dan ook met zeer warme gevoelens aan hem en aan die periode terug. Het ad-interim is toen niet omgezet in het penningmeesterschap. De oorzaak daarvan wil ik nu niet weer oprakelen. Gelukkig heeft Bert Dijkstra die taak toen wel op zich genomen. Hij heeft op uitstekende wijze (samen met de overige bestuursleden) de vereniging door die moeilijke periode geloodst. Shappo ! Tevens heeft hij de huidige structuur op voortreffelijke wijze vorm gegeven en de vereniging klaar gemaakt voor een goede toekomst. Ik ben steeds op de achtergrond gebleven en heb hem daar waar nodig ondersteund. In 2012 hebben Bert en ik aan het bestuur laten weten dat wij de taken graag wilden overdragen aan een nieuwe penningmeester. Het bestuur is er niet in geslaagd een kandidaat te vinden die deze taak op zich wilde nemen. Omdat ik vind dat Bert zijn tijd volledig aan hemzelf, Mieke en zijn persoonlijke omgeving moet besteden, heb ik mij kandidaat gesteld in de najaarsvergadering van 2013. Tot mijn niet geringe verbazing werd ik met grootst mogelijke aantal stemmen gekozen. Ik heb, voor ik mij kandideerde, mij verzekerd van de volledige ondersteuning van Roel Stoltenborgh Jr. Samen willen wij de administratie zo veel moge centraliseren en automatiseren. Met zijn ervaring en deskundigheid zal ons dat zeker lukken. Wat mij het meest verbaasd heeft, is dat een watersportvereniging die, in mijn ogen, met de beide benen in het zand staat, zo’n sterke traditie heeft in de zeilerij. Ik hoop een bijdrage te kunnen leveren aan het voortleven van onze vereniging die met deze traditie en met elkaar respectvol weet om te gaan. Lex Fokkinga Mag ik me even voorstellen Nieuwe evenementencommissie Henny is geboren op 14-11-1949 in Didam en heeft de opleiding van machinebankwerker en lassen gedaan, waarna hij ging werken in de metaalindustrie. Zijn ouders en zus hadden een horeca bedrijf in Terborg. In zijn vrije uren ambulante hij in dit bedrijf waardoor hij in 1971 het metaal aan de wilgen hing en bij de Gouden Karper ging werken als kelner. In 1990 werd hij chef kelner. November dit jaar hoopt hij 65 te worden zodat hij in januari 2015 met pensioen kan en zich kan storten op zijn hobby’s waaronder de watersport vereniging. Jeannette is op 8-12-1957 in Doetinchem geboren en heeft de opleiding coupeuse in Didam gevolgd, daarna in Arnhem aantekening les geven. Maar eigenlijk wilde ik kraamverzorgster worden, dus die opleiding heb ik gedaan in een kraaminternaat waar ik naar 2 jaar mijn diploma haalde. Helaas was er toen geen mobiele telefoon en als Henny vrij was, wilden we wat anders dan thuis blijven als ik in de wacht zat. Ik heb gewerkt als verkoopster coupeuse in een dames modezaak, daarna bij Albert Heijn waar ik in 1995 ontslag nam. In 1996 ben ik gaan werken bij de Gouden Karper als gastvrouw. Heerlijk ! Samen vrij. In september 1999 hebben we onze eerste boot gekocht en we zijn nu 4 jaar lid van de watersportvereniging. Zoals jullie weten, hebben wij de evenementen over genomen van Siny en Jacques en dit jaar lopen we “stage” bij hen. Laat ons weten wat jullie wensen zijn zodat we een programma kunnen maken voor volgend jaar. Dit kan via de mail: [email protected] of via de post: Wederikveld 5, 7006 VT Doetinchem. Laat van je horen,,,,, Henny en Jeannette van Grol Combuisgerechten Gevulde wraps Voor 4 personen heb je nodig : - 400 gram kipfilet in dunne reepjes gesneden en kruiden naar smaak. - 1 zak roerbak groente - 1 paprika in stukjes snijden - 4 eetlepels mosterd of tomatenketchup - 1 dl tomatensaus - 8 tortillawraps Heb je geen wraps, dan bak je zelf dunne pannenkoeken. Bereiden: Kip kruiden en in olie bruin bakken. Voeg de groente toe en roerbak 5 min. Voeg dan de tomatensaus toe en laat nog even sudderen tot alles gaar is. Verwarm de wraps in een koekenpan en bestrijk ze met mosterd of tomatenketchup. Verdeel het kipmengsel over de wraps en rol het zo op dat de onderkant dicht zit. Lekker met een salade. Eet smakelijk! Rosbief met krieltjes, salade en sinaasappeldressing Voor 4 personen heb je nodig: 300 gram rosbief [vleeswaren] 450 gram gekookte krieltjes of aardappels 1 bosje lente uitjes of een kleine prei 1 bakje kleine tomaatjes Voor de dressing: 200 ml sinaasappelsap, 3 eetlepels olie, 1 theelepel mosterd, 1 eetlepel honing , peper en zout naar smaak. Dit samen kloppen tot een dressing. Bereiden: Aardappels koken en iets laten afkoelen. De kleingesneden bosui samen met dressing mengen. Rosbief verdelen over 4 borden en doe op ieder bord in het midden de salade. Garneer met tomaatjes en eventueel groene kruiden. Eet smakelijk! Jeannette van Grol 15 Bootnamen En we dopen haar ”Nora” Eind oktober 2008 zijn we in het bezit gekomen van ons zeilscheepje. Een Trewes uit 1960, die al enige jaren op het terrein west stond te verkommeren. Een scheepje met een mooie lijn, maar oh, oh, oh, wat zag het er slecht en verwaarloosd uit! Wij hadden onze Panacee verkocht en op dat moment op zoek naar iets anders, en de Trewes had geen bemanning, dus dat paste prima. Voordat we met dit bootje konden zeilen moest er nog wel heel wat gebeuren, zowel al het houtwerk en bekleding aan de binnenkant als alles aan de buitenkant. Een heel groot project, wat verscheidene jaren in beslag zal nemen. In november hadden we een kleindochter gekregen en zij mocht samen met opa de naam onthullen door een kleed van het naambordje af te halen en daarna kon het door champagne worden bespoten. In het bijzijn van de hele familie hebben we hier een feestje van gemaakt en kreeg ons bootje de naam “NORA”, vernoemd naar ons eerste kleinkind. Dit was toch een mooie verrassing voor onze kinderen. Het project is nog niet helemaal klaar; ieder jaar wordt er nog weer verder geklust en wordt het steeds mooier, maar ondertussen hebben we met z’n allen al heel veel plezier beleefd met dit scheepje. Zowel de kinderen als wijzelf hebben al heel wat vakanties met de “Nora” op het water doorgebracht. Volgens plan, met veel doorzettingsvermogen en bijna iedere avond en weekend klussen, klussen en nog eens klussen wordt er toch naar gestreefd om de volgende zomer met dit bootje te kunnen zeilen. Na een koude winter en stug doorwerken komt langzamerhand dit eerste doel in zicht. Eind april was de binnenkant en ook de buitenkant zover klaar dat de Trewes het water in kon, maar toen moest het houtwerk en het dek nog onder handen worden genomen. Met man en macht werd er weer verder gewerkt; alle kinderen hebben meegeholpen om de Trewes toch nog op tijd vaarklaar te hebben. En er moest nog een naam worden verzonnen. Onder het werken door werden er vaak de meest fantastische godinnennamen aangedragen, maar dat vonden we maar niks. Wij hadden al lang een mooie naam in gedachten maar dit was nog een verrassing voor iedereen. Begin juli was het dan zover dat we trots het scheepje met vlaggetjes konden versieren en “dopen”. 16 Gerrit & Gea Reiling Bootnamen Dit is onze boot "Fleur" Nooit aan gedacht dat je eerst moet zorgen voor een ligplaats in een haven bij je in de buurt, met het gevolg dat de boot in Ammerzoden moest blijven liggen, waar wij hem gekocht hebben. De havenmeester vertelde ons dat de boot elk jaar uit het water gehaald werd en dat de onderkant dan werd behandeld. Nou dachten wij, dat kan niet verkeerd gaan dus laten wij die maar kopen. Het was een leuke boot een Vechtkruiser. Maar goed, wij op zoek naar een ligplaats in Arnhem waar wij toen ook woonden. In Arnhem géén plaats, in Westervoort géén plaats, in Rheden wel plaats maar dat was alleen voor mensen die ook in Rheden woonden. En zo ging het nog enige tijd verder totdat wij in Doetinchem bij BOMMEN BEREND kwamen en ook zij geen plaats voor ons hadden. "Ga maar eens naar Doesburg", zei een mevrouw die ons daar aansprak. "Naar de W.S.V. de OUDE IJSSEL en vraag daar naar de havenmeester de heer Korver". Zo gezegd, zo gedaan. De volgende dag de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. Zijn vrouw nam de telefoon op. De havenmeester was er niet en we moesten maar terugbellen. Dat hebben wij gedaan en een afspraak gemaakt met de heer Korver. "Jullie moeten foto`s meebrengen van de boot die jullie gekocht hebben want wij willen geen rommel in de haven". Dat is prima. Die foto`s hadden wij gemaakt toen wij de boot kochten want we moesten hem natuurlijk aan Marten laten zien. Wij vonden het wel een beetje raar toen wij in de haven kwamen. Er zaten mensen onder een boom heerlijk uit de zon, want het was nog al heet die dag. "Laat maar eens zien", zei Peter Korver. "Leuke boot. Ja, hier heb ik wel een plaatsje voor". Wij helemaal blij naar huis. Wie had dit gedacht, een plaats niet te ver van huis. Boot opgehaald in Ammerzoden samen met een kennis van onze zoon Marten. kijken wat er aan gedaan kan worden. Dat is niet zo moeilijk", zei Henk. "Je moet de bodem dubbelen en dat wil ik wel voor jullie doen samen met Kees Welbie". En dat hebben ze ook gedaan. Het is heel veel werk geweest maar het is goed gekomen. De boot geschuurd, geschilderd en toen het ruime sop in. Heerlijk! Eindelijk na een zomer op de kant te hebben gelegen. De plaats die wij toen hadden was op Zuid. Na enige tijd was onze schoondochter José zwanger en het kindje werd geboren. Minie Welbie stond op de kant te roepen naar ons. Wij zaten in het roeibootje van de vereniging. "Jullie zijn opa en oma geworden!". Wij naar de kant waar Minie ons op stond te wachten met twee bekers gevuld met snoep, één voor opa en één voor oma. José lag in het ziekenhuis. Wij er heen, helemaal niet wetend in welk ziekenhuis. Dus wij gewoon naar Velp. "Kunt u ons vertellen in welke kamer José Sanders ligt?" "Welke afdeling?", vroeg de verpleegster. "Verloskunde? Die hebben wij hier niet. Ik denk dat jullie naar Zevenaar moeten". Wij daar zo snel we konden heen, waar José en Marten op ons zaten te wachten met in hun armen onze kleindochter NADINE. Dit is het, zó noemen wij de boot, die nu inmiddels de boot van Marten is geworden. Wij hebben nu een Crown kruiser die wij naar onze hond FLEUR hebben vernoemd, die ons 14 jaar heel veel plezier heeft gebracht en ook in de haven de baas was en iedereen kende. Dit is een beetje het verhaal hoe wij aan de namen zijn gekomen van de boten NADINE en FLEUR. Martha Sanders Toen het water uit om de boot te bekijken en iedereen zei: "Hier hoeven jullie niets aan te doen, ziet er prima uit". Dat was ook zo, totdat wij op het toilet kwamen waar de vloer verrot was. Nou ja, dat is niet zo erg. Dat halen we er wel uit. Onderkant schuren en behandelen. Nou, dàt hebben we geweten! Er vielen gaten in zó groot dat wij de vuist erin konden stoppen. Daar stonden wij met onze boot, helemaal teleurgesteld. Kom, we gaan naar huis. Nergens geen zin meer in. Maar ja, hier moest toch wel wat aan gedaan worden. De volgende dag naar de haven waar mensen bezig waren met hun boot en zo ook Henk Brunsveld. "Laten we eens 17 De Havenmeester Paniek op Donderdag 1 mei! ’s Morgens rond een uur of 9 ontdekte men dat het schip van Bert Dijkstra er wel erg vreemd bijlag: De boeg stond schuin omlaag door een kennelijk aanzienlijke hoeveelheid water in het schip. Bert werd gebeld. Intussen het schip meer naar voren getrokken zodat, mocht het schip nog dieper zinken, de boeg op de steiger kwam te rusten. Dompelpomp, kabelhaspel klaargelegd voor het moment dat Bert het schip kon openen. Van Gerda van de Weerd kwamen nog een stel pompen. Na 2 ½ uur pompen lag de “Dolfijn” weer zoals het hoort. Dankzij Arend Bello, Jan de Haas, Gerrit Sanders, Dick Koning en Jan Schel is een en ander voor elkaar gekomen. Een lesje ... WIST U? Dat sommige mensen af en toe een cursus volgen bij de havenmeester? Dat hij dit alleen maar doet om een corenwijntje te scoren? Dat hij dat overigens wel met veel plezier doet? Neééé niet het scoren!!!! Altijd weer die hebberts! Sufferds! En zijn pupillen weet te treiteren met de meest onmogelijke opdrachten? Zoals achteruit aanleggen? Tsja, waar is dat nou weer voor nodig! Hij tevreden gromt als zijn pupillen zijn verwachting overtreffen? Dat deze knar zit te broeien op nog meer moeilijke manoeuvres en daarom uitkijkt naar een windje met kracht 6 ? Gemene kerel nietwaar? Tsja, Ouwe knar heeft ook geleerd door schande en minder schade. en nog een lesje ... Wist U? Dat het lozen van koelvloeistof in het oppervlaktewater u kan komen te staan op een boete van €2000,--? Zie http://www.infomil.nl/onderwerpen/klimaat-lucht/ handboek-water/activiteiten/lozen-per-activiteit/jachthavens/ De ravage is behoorlijk: De motor bevatte 10 liter water in het oliecarter, De koelkast heeft half onder water gestaan, Gelukkig scheen de zon de hele dag zodat een en ander buiten te drogen kon worden gelegd. Verder is het afwachten wat er nog meer aan schade is te vinden. Oorzaak? Een bilgepomp is gaan hevelen. Lesjes geleerd? Draai kranen dicht als je ze niet nodig hebt. (Ook een onderwatertoilet is een vaak gehoorde oorzaak) Geef een reservesleutel aan de havenmeester zodat ingrijpen sneller kan. 18 Scheepsmotoren worden gekoeld met oppervlaktewater. Om bevriezing te voorkomen wordt het koelsysteem in de winterperiode afgevuld met koelvloeistof. Deze koelvloeistof bestaat uit alcoholen en komt bij de start van het recreatieseizoen in het voorjaar vrij. Koelvloeistof mag niet worden geloosd. Dit betreft een afvalstof die apart moet worden ingezameld. Het standaard havenreglement van de KNWV sluit hierbij aan door een verbod op het brengen of lozen van stoffen in het oppervlaktewater. Niels Ongering Leden vertellen Eigen opening vaarseizoen Het schip de Dolfijn is na een half jaar weer te water gelaten. Een mooie bijna lege loods staat nu met slechts drie schepen verlaten op West. Wij zijn direct weer naar onze oude plaats Zuid 14 gevaren. Er zijn nieuwe schepen aan de zuidkant van de haven komen te liggen doordat de trotse Floris III helaas vertrokken is. Na een paar dagen toch maar even aan een paar buurtbewoners onze prachtige knusse haven, ons schip en de Oude IJssel, laten zien. Na twee uurtjes is de tour compleet en zijn we klaar voor vertrek naar huis. Als laatste in de box alle spullen naar binnen en op orde brengen. Maar iets leek me niet helemaal correct. Door dit onzekere gevoel besloot ik de volgende morgen, donderdag naar Doesburg te rijden waar ik al onderweg in Arnhem een telefoontje kreeg van de havenmeester dat de Dolfijn een probleem had. Binnen een kwartiertje was duidelijk dat de achtersteven gewoon op het water lag maar de kop vervaarlijk diep stak. Niels Ongering liep direct met me mee de steiger op waar Arend Bello al een groot houtblok onder de kop van de boot op de steiger had aangebracht. Inmiddels de deur open gemaakt en gezien dat het waterniveau al boven de motor stond. Vloerluiken van de stuurhut verwijderd en afsluiters onder water gecontroleerd. Inmiddels was Gerrit Sanders al met de klokpomp van Niels in de weer om deze na stroomaansluiting in het onderwater staande motor compartiment te laten. Binnen een half uur waren er drie pompen geplaatst door vele handen van o.a.: Martha Sanders, Jan de Haas, Dick de Koning, Jan Schel, Andre Evertse, Guus Jurok en zeker nog van een paar andere leden die ik nu vergeten ben. De eerste indruk van drijvende vloerbedekking en vooroverliggend schip maken dat je niet rustig om je heen kijkt. Na twee uur was al het water uit het schip gepompt en hebben Gerrit en ik nog wat “nageblust” met een pomp om de wat moeilijk bereikbare en diepere delen watervrij te maken. Er kwam geen water meer binnen en het gevaar voor afzinken was afgewend. Dan volgen nog wat raadgevingen van diverse hulp-troepen die zeker nuttig waren. Toevallig lagen de rekeningen- en documentenordner in de auto en dus direct samen met Niels de verzekering doorgenomen. Keizer Revisie in Doetinchem gebeld die pas maandags een monteur beschikbaar had maar wel direct wat adviezen gaf. De adviezen kwamen overeen met die van de consulent van de ANWB en dus zijn we met het leegpompen van olie en water uit het motorblok begonnen. De rest bestond uit rond kijken, waterschade opnemen en zo mogelijk direct herstellen. Dat gaf ons nog wel een paar dagen afleiding. Het is weer bewezen wat een geweldige vriendenclub onze vereniging is. Niet eerst een discussie-proces starten maar direct handen uit de mouwen onder informele gezamenlijke leiding. Arend komt ‘s morgens vroeg op de haven, overziet het werkterrein, vindt een schip dat er vreemd bij ligt en belt direct Niels die de betreffende schipper contact en 30 min later is de eerste pomp geplaatst en staan er direct minstens vijf vrijwilligers klaar om te helpen. Zoals ik al eerder schreef: Zie ze gezellig zitten onder de treurwilgen op Noord of op de artistiek geverfde plastic stoelen op West! Het is een goed stel clubvrienden en ik dank u allen heel hartelijk voor deze prachtige hulpactie. Bert Dijkstra 19 Leden Vertellen "Jaimy" Zeezeilen De voorspelde "strenge" winter is voorbij. Door deze zeer zachte winter hebben wij de hele bovenbouw weer in de verf kunnen zetten. Verder hebben we niet zoveel gedaan, victron vervangen, accus vernieuwd, plafond keuken vernieuwd (was nog over gebleven van de renovatie 2011/2012), navigatie verlichting uit 1972 beetje opgepoetst en gemonteerd, koelkast vervangen door energie zuinige, vloerbedekking vervangen, andere salon tafel (van Martha gekregen) etc etc. "Gekkenwerk - waaghalzerij - je verzuipt - moet dat nou zo nodig? - het water is toch overal even nat". Enkele commentaren van bekenden als je over zeezeilen begint. Maar hoe vergaat het een zeiler van het binnenwater? In de loop der jaren lokt het echte "grote werk" nl. zeilen op zee. In zijn hart wil hij het ook eens beleven. Dus wat ons betreft kan het vaarseizoen beginnen. Wij wensen iedereen een mooi en veilig vaarseizoen. De bemanning van de "Jaimy" Terugblik 2 In de vorige Scheepsroeper heb ik onder deze aanhef een stukje geschreven over de roestvrijstalen bescherming voor de deur van het schiphuis. Eén belangrijk ding heb ik daar echter niet in vermeld, n.l. wie dit kunstwerk gemáákt heeft! Dat is onze erevoorzitter Gerrit Arendsen. Ik vind het stukje niet compleet als dit belangrijke gegeven er niet bij vermeld is, vandaar. En dan komt ineens onverwacht de kans. Een Waarschip moet naar de kop van Denemarken worden gevaren, waar de familie een paar weekjes wil zeilen. Niet door het Kielerkanaal, nee, het echte werk, rechtstreeks over de Noordzee naar Thyboron. Even opzoeken op de kaart, oh ja, dat ligt aan de ingang van het Limfjord. Door het Limfjord kun je naar de Oostzee varen. Het is een open verbinding. Dat was even de aardrijkskundige kennis ophalen. Nou je denkt niet verder na en zegt meteen: Ja ! Dan komen de twijfels. Hoe gaat het met zeeziekte, kan ik daar wel tegen? Je krijgt genoeg middeltjes aangeboden, maar helpen ze ook wel? Je moet je echtgenote geruststellen, want die begint al van: "Je zorgt toch wel dat de verzekeringen goed in orde zijn?" En wat moet er aan kleding mee? En ik weet niets van kustnavigatie! Mensenkinderen, van declinatie en inclinatie, moet ik daar ook wat van weten? En sterretjes schieten, dat heeft me altijd al zo moeilijk geleken! Gelukkig valt het allemaal nogal mee. In ieder geval zorg je voor warme kleren. Zelfs handschoenen en een warme muts, want het kan 's nachts op zee, ook midden in de zomer, knap koud zijn. En natuurlijk goed schoeisel en een regenpak. Tegenwoordig zijn er overlevingspakken, lekker warm en je blijft er mee drijven als je onverhoopt over boord gaat. Wel duur voor één reisje, maar voor hen die vaker de zee opzoeken zijn ze ideaal. Op booreilanden gebruiken ze ze en als je adressen kent waar offshore lui hun spullen kopen kun je er wat voordeliger aankomen. Maar voor mij gewoon regengoed en een goed zwemvest. Ja, zo'n zwemvest. Op de Noordzee, waar altijd deining is, zou je het eigenlijk steeds aan moeten hebben. Maar nu schijnt de zon lekker en er is een zacht briesje. Dus heb ik zo'n kreng natuurlijk niet aan. Maar voor kinderen vind ik het een "must". En dan 's nachts - altijd met zwemvest. Ook heb ik steeds een "life-line" gebruikt, hoewel ervaren zeezeilers hier vaak wat minder strikt in zijn. Maar ik ben ook wel eens bij licht uitgegleden en in de plomp terecht gekomen. En reken er op dat een drenkeling vooral 's nachts op zee moeilijk te vinden is, al kun je nog zo goed zwemmen. Jan Westenberg 20 Leden Vertellen Zeezeilen is niet veel gevaarlijker dan autorijden, alleen moet je andere voorzorgsmaatregelen nemen. De één gebruikt altijd zijn autogordel, de ander niet. Zo is het ook met zeezeilen. De één neemt meer risico's dan de ander. Voor mooi weer heb je natuurlijk je zwemspullen bij je en wat zonnebrandolie. Ook zo'n stift voor je lippen is handig want als de zon goed schijnt, hangen de vellen er zo bij. De kapitein heeft voor eten en drinken gezorgd. Wat er allemaal in zo'n jacht gestouwd kan worden is ongelooflijk. Met wat ervaring en overleg hoeft er niets te bederven, ook al is er geen koelkast aan boord. Er was bv. ingeblikt vlees, zo van de slager. Erg handig en lekker. Dan voor vijf dagen brood en drank. Natuurlijk niet meer dan de Deense douane toestaat, want die kan knap vervelend zijn. Overigens hebben we daar niets van gemerkt. We hadden bij aankomst in Denemarken keurig de voor de douane bestemde vlag gehesen, maar we hebben niemand gezien. Dus hadden we nog wel een extra flesje mee kunnen nemen, hoewel we wel gezien hebben dat een Zweeds jacht totaal ondersteboven werd gekeerd. Drie douanebeambten waren er meer dan een half uur aan boord! Nog even over wat drinken. Bekend is dat zeilers er wat van kunnen. (Ook motorbootvaarders, kijk maar in onze vereniging) Een goede borrel op zijn tijd hoort er bij. Dat gaat wel op als we gezellig is in de haven liggen, maar op open zee was er bij ons aan boord uitdrukkelijk bevel van de kapitein: "Geen drank!" Er moet van uit worden gegaan dat het weer in en uur tijd volledig kan omslaan en dan moeten alle hens aan dek. Zeeziekte is dan al erg genoeg en een bemanningslid die uitvalt wegens teveel drank is nooit verantwoord. Ik vond dit een hele goede regel van de kapitein, die weinig voorschreef, maar op momenten dat het echt nodig was de zaak steeds goed in de hand had. En dan is de grote dag aangebroken! Je monstert aan, jezelf toch wel een beetje moedig vindend. Vooral dat "aanmonsteren" klinkt zo stoer. Je maakt kennis met de overige bemanningsleden en verwondert je over de vele grote jachten in de haven van Lelystad. Is onze welvaart werkelijk zo slecht als er geschreven wordt? Het eerste probleem aan boord is waar laat ik mijn spullen? Je krijgt je plaatsje aangewezen en daar moet je steeds je eigendommen opbergen. Daar moet iedereen zich strikt aan houden anders wordt het, vooral als het gaat waaien, een ongelooflijke troep. Voor slordige mensen is zo'n zeereis op een klein jacht erg goed. Ze leren er op hun spullen te passen. Doen ze dat niet, dan lopen ze op een zeker ogenblik een half uur naar een onderbroek te zoeken en de anderen maar lachen. Tot besluit van deze inleiding op de zeezeilerei nog dit: Zorg dat je lichamelijk in een goede conditie bent, dat is de beste garantie tegen zeeziekte en andere kwalen. Want ook bij licht weer is zeezeilen vermoeiend. Je bent dag en nacht in touw, slaapt onregelmatig en zit 's nachts uren achter de helmstok te turen over een oneindig wateroppervlak, steeds beducht op andere schepen. Waait het hard, dan moet je er echt aan trekken. Maar het is een geweldige ervaring, zeker als je met elkaar een goed team vormt en dat vormden we! Herman Bakker Nieuws.... De "Fleur" wil een deur. Na lang wikken en wegen, heeft de "Fleur" een "deur" gekregen. Na 4 weken is de "Fleur" in de laatste fase, zij wil nog even naar Zutphen met de Pasen. Van Leiderdorp naar Zutphen in anderhalve dag, het is te doen maar wel een beetje maf. Voor Gerrit en Martha is de deur een genot, En hij kan ook nog op slot. Wij wensen jullie nog jaren veel plezier met de "Fleur", en nu helemaal met die hele mooie deur. De buurt 21 Leden Vertellen Een goed anker is van groot belang! Dat ondervonden Rob Slinger en ondergetekende op hun trip via de IJssel en de randmeren naar de Zaan. Het leek een makkelijke tocht te worden, maar zo'n anderhalf na ons vertrek uit Doesburg diende de eerste tegenslag zich aan; de V-snaar brak en in een ogenblik raakte de motor oververhit en spoot water en stoom via het expansietankje in de kuip. Motor stopt en met de stroom mee dobberen zodat Rob het verborgen anker uit zijn kluis kon jagen. Ook bellen met Rijkswaterstaat en de Waterpolitie. Die kwamen niet. Omdat de motor zeer heet was (boven het kookpunt) moest ik even wachten voordat de gelukkig aanwezige reserve V-snaar gemonteerd kon worden, Het is een kleine ruimte aan weerszijden van de motor en als je dan tussen de Speckpomp en het hete motorblok ligt, valt sleutelen niet mee! Vooral niet als blijkt dat nou net steeksleutel 15 verdwenen is en je het moet stellen met een Bahco van 30 centimeter en een waterpomptang.... Bovendien is de monteur ook geen 18 meer en is het moeilijk de snaar langs de poelie te wurmen. De dynamo moest ook nog los en later weer gespannen, maar na ongeveer drie kwartier was het karwei geklaard. Dus lekker varen: de IJssel af, maar Kampen was nu geen haalbare stop. Hattem is ook leuk en er is een ruime moderne jachthaven. We lagen naast een vriendelijke schipper uit Waarland met een prachtig jacht dat hij 3 jaar geleden in Turkije had laten bouwen. We dachten zo te zien, dat er een prijskaartje van zeker 3 ton aan heeft gehangen… De volgende morgen om 9 uur starten en los, maar toen begon de ellende; de motor sloeg af. Weer afmeren. Het advies van de andere schipper was: brandstoffilter inspecteren want na een lange rustperiode kan er vocht onderin het filter zitten. Dus het bovenste filter demonteren en terwijl ik het filter losschroefde, zag ik dat daardoor de motor niet was afgeslagen; het borgschroefje op de kabel van de stophendel was los! Daardoor was dat hendel in de stopstand getrild en er was dus niks met het brandstoffilter aan de hand. Maar nu moest wel het filter weer ontlucht worden…en dat wou maar niet lukken. Eindelijk, na veel pogingen (ook de brandstof pomp moest ontlucht) konden we weer varen. Nu eerst even wat brandstof tanken in Kampen en daarna weer verder richting Ketelhaven. Ja ja, dat had je gedacht.... Bij de splitsing IJssel- Keteldiep -Kattendiep had de motor geen zin meer, althans hij stopte er mee. Dus moesten we weer het anker laten zakken en Rijkswaterstaat bellen en de Motorwacht (een zusje van de wegen- 22 wacht). Maar die komen pas in actie als je op de randmeren dobbert…. Toen dachten we, laten we voor alle zekerheid het onderste filter vernieuwen, want waarschijnlijk zit er rommel of vlokken of wat dan ook in de tank. Daarna weer ontluchten, starten en anker ophalen. Maar gas geven was er niet bij want hij sloeg weer af en het was inmiddels pittig gaan onweren; grote klappen vlakbij….. Een vriendelijke Duitser probeerde met zijn zeilboot ons te slepen, maar in de modderige vaart lukte dat niet. In de verte zagen we op dat moment een grote boot van Rijkswaterstaat aankomen en hoewel ongebruikelijk, waren deze mannen zo vriendelijk ons naar Ketelhaven te slepen. Daar waren wij bijzonder dankbaar voor, want ik wist uit ervaring, dat in Ketelhaven een reparatiebedrijf is met een goede servicedienst. De havenmeester had ons een ligplaats aan de meldsteiger gegeven en gelukkig was het restaurant geopend dus hoefden we niet te verhongeren. De volgende morgen kwam de monteur en ontdekte dat ook de tweede schroef van de brandstofpomp ontlucht moet worden. Wij blij want nu was het leed geleden ... dachten we! De motor liep eerst wel aardig, maar trekken, ho maar. Dus kwam de monteur weer opdraven en controleerde alles nogmaals. Nu bleek dat ook een klein ringetje bovenop het eerste filter vervangen moest worden. Dus weer los schroeven, monteren en ontluchten en jawel toen was het voor mekaar! We konden eindelijk zonder angst starten en de randmeren op, richting Harderwijk. Maar voordat we daar arriveerden kregen we eerst nog een enorme onweersbui op ons dak. We hadden nu wel een beetje geluk, want toen we om kwart over zeven bij het Dolfinarium afmeerden was het inmiddels droog. Ook bleek het nog mogelijk om snel een paar boodschappen te doen, zodat we de volgende dag niet zonder proviand zaten. Het vervolg van de reis verliep voorspoedig maar we waren het over een ding eens: Voor het vertrek altijd je anker controleren!!!!!!! Adri Prins Leden Vertellen Verliefd op een boot Het is mei 2011. We worden gebeld door een vriend uit Elst. “Luister Karel, een schoonvader van een collega van me heeft een prachtige boot te koop. De man is echter op leeftijd, zijn vrouw wil al jaren niet meer mee en de boot kost hem alleen maar geld. Probeert al jaren de boot te verkopen. Eerst in Terherne, nu in Lathum omdat hij denkt in Gelderland meer kans te maken. Volgens mij kunnen we die boot voor weinig geld op de kop tikken. Wij willen hem echter niet alleen kopen, omdat we bang zijn dat het ten koste gaat van onze grote passie, zeilen in Griekenland. Een combi-aankoop lijkt ons de beste optie. Zullen we morgenavond even gaan kijken?”. Ik vertel het aan mijn vrouw Hetty. Ze wil niet mee, we hebben het nooit over een boot gehad. In haar jeugd had ze met tegenzin meegevaren op de boot van haar ouders. Na wat aandringen ging ze op zaterdagavond mee naar de haven op de camping van Lathum. Zoals de Beatles zich al afvroegen:“Do you believe in love on first sight”kan ik daar inmiddels een bevestigend antwoord op geven. In de haven lag een prachtige boot, een Texelse vlet, overnaads geklonken. Opgebouwd in mahonie, met een prachtig teak dek. Gebouwd in 1968 in Oudeschildt op Texel. Onderweg naar huis had ik al door dat mijn rol uitgespeeld was. Hetty had watervlinders in haar buik. Ik stelde nog een nadenkperiode voor. Angeline en Ron stonden op het punt een maand te gaan zeilen in Griekenland, leek me een mooie tijd om na te denken over alle consequenties als onderhoud, opslag, techniek en kosten. Bovendien vroeg ik me af of een gedeeld eigendom van een boot van twee echtparen goed zou werken. Praten als Brugman, niets hielp. Na wat onderhandelen werd de boot gekocht. Hetty' s watervlinders dartelden vrolijk rond, terwijl mijn gemoedstoestand meer de neiging had naar diarree, hoofdpijn en maagklachten. Nooit meer vrije tijd en de bodemloze put waren de voornaamste kenmerken van de commentaren uit mijn omgeving. Inmiddels waren Angeline en Ron naar Griekenland vertrokken en konden we naar hartenlust oefenen op de plassen bij Lathum. Varen vond ik moeilijk, gelukkig bleek dat Hetty er meer gevoel voor had. Mijn specialiteit zat meer in de lange rechte einden zonder dwars- en tegenliggers. Natuurlijk waren er ook positieve kanten, de vriendelijkheid en behulpzaamheid van medebootjesmensen, de rust en de prachtige natuur. Ook bij de vereniging voelden we ons onmiddellijk thuis. Ik heb nog nooit zoveel terechte betweters bij elkaar gezien. De IJssel durfden we nog niet op, we hadden tenslotte nauwelijks kennis van de regels. We volgden een cursus in Huissen, en zijn nu redelijk op de hoogte van de voornaamste regels. Het gezamenlijke eigendom bleek geen probleem, zowel Angeline en Ron als wij hadden een positieve grondhouding. Ook zonder boot zijn er veel leuke dingen te ondernemen. De vaarroute naar Doetinchem konden we inmiddels dromen. Het eerste volledige seizoen (2012) begon slecht, in de haven van Jason Arnhem dobberden we rond met een kapotte homokineet. Het vervangen bleek een hele opgaaf, want blijkbaar is in botenland niets standaard. Gelukkig is Ron technisch goed onderlegd. Ron en Angeline maakten dat jaar de eerste langere trip, via Kampen, Muiden, De Vecht en De Rijn. Enthousiaste verhalen over de schoonheid van Nederland, zeker vanuit een varend perspectief. Toch weer heel anders dan rijdend, fietsend of lopend. Wat bovendien opviel waren de vele faciliteiten die Nederland heeft voor bootjesmensen. Het jaar 2013 was voor ons de echte vuurdoop. Ieder weekend (voor ons zondag en maandag) naar de boot. Via Zwolle, Emmen (nieuwe kanaal), Ter Apel, Bourtange, Groningen, Zoutkamp, Leeuwarden, Sneek, Giethoorn terug naar Doesburg. Een geweldige ervaring, steeds een goed plekje zoeken voor de boot op de doordeweekse dagen, steeds weer puzzelen hoe we terug moesten komen bij de auto. We verheugen ons op dit nieuwe seizoen. Hetty en Karel Hoegen 23 Evenementen Handen uit de mouwen Het er zijn……… Voordat ik dit stukje begon te schrijven heb ik even “de grote van Dale” geraadpleegd…… Deze zegt over het woord “ZIJN” o.a. het volgende: ik ben, jij bent, hij is; ik was, wij waren; is geweest “het zijn” : het bestaan En natuurlijk “zijn” als koppel werkwoord. ( bijv.zijn boot ) Deze sterke aantrekkingskracht tot dit woord zat direct in mijn gedachten toen ik de oproep las voor het schrijven van een stukje voor onze Scheepsroeper. Wat is er mooier dan dat je beseft dat je er bent… Dit kan ik mooi concreet maken met de beleving die ik had tijdens de laatste Handen uit de mouwen. Het was schitterend weer en de leden waren in grote getale op komen dagen. Dat doet je goed.. mij althans. Een voor mij onbekend lid (excuus) vertelde me dat hij kort gelden was gescheiden. Triest verhaal…. Heel voorzichtig vroeg ik hem of hij ook een boot in de haven had. Ja, die had hij. Het bootje van zijn overleden vader. Vroeger had hij er mee gevaren en later is het met zijn gezin gebruikt. Nu voer hij er af en toe op met zijn kinderen. Je kon zien dat het hem raakte. Het bootje gaf troost. Het bootje gaf plezier. Het bootje zorgde voor binding met z’n kinderen. Kortom: weer een duidelijke score voor de watersport zoals zo velen van ons die ervaren. Genieten van, zorgen maken om, ergeren aan, zweten onder, avonturen meemaken met, pronken met, leeglopen op… Allemaal kenmerken die waarschijnlijk ook voor u herkenbaar zijn en die het beoefenen van onze hobby zo interessant maakt. Ondanks de veranderende wereld om ons heen lukt het ons als vereniging om op zo’n dag allerlei mensen bij elkaar te brengen die een gemeenschappelijke hobby hebben EN zich verbonden voelen in een vereniging die al zo lang bestaat. Mensen met allerlei achtergronden en van zeer verschillende leeftijd. Ook mooi dat voor, een enkeling uitgezonderd, veel mensen deze samenkomst aangegrepen wordt om de sociale contacten weer eens aan te halen. Je praat met bekenden en (voor jou) nieuwelingen. Het blijft ook verassend om te merken dat je soms in eens midden in iemands persoonlijke leven lijkt te komen. 24 Ik denk dat ik daarmee ook weer terug ben bij de titel van dit stukje en zou het woord “ZIJN” kunnen gebruiken bij: · IK BEN lid van een mooie vereniging · JIJ BENT ook lid en dat verbindt · HIJ IS de voorzitter en ik ben blij dat hij die taak wil invullen · IK WAS erbij en heb zo ook een klein stukje kunnen bijdragen · WIJ WAREN samen aan het werk voor onze mooie plekjes aan het water · Ook dit IS weer een mooie dag uit ons leven GEWEEST · Kortom: dit is een heel waardevol onderdeel van ons BESTAAN….. René Visser Evenementen Foto-impressie van het Hellingen 25 Evenementen Jaarprogramma 2014 4 t/m 7 september Stadsfeest Doetinchem 13 september Moonlight avond 5 oktober Sluiting vaarseizoen 25 oktober Verenigingsavond 18 november Ledenvergadering 26 1
© Copyright 2024 ExpyDoc
