Bijbels licht op gemengde relatie(s) - GJP

Bijbels licht op gemengde relatie(s)
Hij gelooft, zij niet...
Je leeft in een open samenleving. Je ontmoet veel ongelovigen of anders-gelovigen: een moslim,
een atheïst of iemand die wel lid is van een kerk maar er niks meer aan doet. Werkt het geloof
belemmerend in het contact met deze mensen? Meestal zal dat wel meevallen. Waarom zou het
dan wel een vaste verkering of huwelijk in de weg moeten staan?
En trouwens, zijn de verschillen met anders-gelovigen wel zo ingrijpend als ze lijken? Misschien
ken je wel voorbeelden van stellen, waarin dat maar weinig problemen lijkt op te leveren. En je
zult maar lang alleen zijn gebleven of weinig contact met geloofsgenoten hebben... Logisch dat
het dan in je opkomt om het dan in een andere richting te zoeken. Bovendien schakel je
verliefdheid niet zomaar uit. De ander kan echt veel voor je betekenen.
Misschien denk je dat de Bijbel niet tegen zo'n relatie is. ‘Gemengde verkering’: niet helemaal
ideaal misschien, maar het moet toch kunnen? Niet echt.
God voorziet de moeiten die zo’n relatie met zich meebrengt. Hij wil je ervoor bewaren. In 2
Korintiërs 6:14-16a vergelijkt Paulus het met twee dieren onder één juk. Een os en een ezel;
een scheve verhouding. Het werkt niet.
Als je een relatie aangaat met een ongelovige of anders-gelovige, sluit je je ogen voor deze
werkelijkheid.
Het staat je geluk in de weg
Wat betekent het dat de één gelooft en de ander niet? Het betekent dat er één heel belangrijk
punt in je verhouding is waarop je wegen uiteen gaan. Je kunt niet samen naar God toe gaan, je
kunt niet samen naar de kerk of naar de bijbelkring gaan. Je kunt niet samen bijbellezen of
bidden. Je kunt niet samen je kinderen in geloof opvoeden. Denk eens praktisch aan de
zondagmorgen. Als je echtgeno(o)t(e) lekker in bed blijft, stap jij er uit om naar de kerk te gaan.
Je hoort in de kerk iets wat je echt raakt. En dan? Je geloof niet kunnen delen maakt eenzaam.
Het staat je toewijding aan de Heer in de weg
Als gelovige wil je voor Christus leven, Hij staat centraal. Als ongelovige is je leefrichting anders.
Dat betekent niet dat je met een ongelovige of anders-gelovige geen goede dingen kunt beleven.
Maar juist in het centrum van je leven ontbreekt de eenheid. En dat doet pijn.
In de praktijk werkt het zo meestal niet. Als je intens en intiem met iemand omgaat, word je
gewoon beïnvloed. Je zult merken dat je te maken krijgt met botsende verlangens. Enerzijds
roept de Heer je om jouw aandacht, tijd, geld en je leven aan Hem te geven. Anderzijds word je
door je echtgenoot getrokken om samen met hem/haar een leven op te bouwen waarin ook
zijn/haar inzichten een plek hebben. En dan? Compromissen sluiten tussen je toewijding aan
God en aan de ander?
Vanuit Korinte wordt Paulus een vraag voorgelegd. Mag een vrouw die tot geloof is gekomen
haar man wegsturen die niet gelooft (1 Korintiërs 7)? Het antwoord is duidelijk; nee, niet als
regel. De vrouw en de man zijn aan elkaar gebonden. Tot de dood hen scheidt. Daarna is zij vrij
om eventueel opnieuw te trouwen.
Maar het vervolg is veelzeggend. Ze is vrij om
opnieuw te trouwen, ‘mits in de Heer’. Ze mag
niet wéér met een ongelovige trouwen. Als je als
christen trouwt, moet je een christelijk huwelijk
aangaan. Samen moet je leven ‘in de Heer’, in de
geloofsband met Christus.
‘Leven in de Heer’, een steeds terugkerend
refrein. Alles wat we doen of laten wordt
beïnvloed door onze band met Jezus Christus.
Zou dit niet juist gelden voor het kiezen van
degene die het meest dichtbij komt?
De Heer zegt tegen de Israëlieten in het Oude Testament:
Trouw niet met vrouwen uit de volken om jullie heen, want
dan schiet Ik erbij in. Zij kennen Mij niet, ze hebben Mijn
wonderen niet gezien. Als jullie Mij werkelijk willen dienen,
vraagt dat alles van je. Exodus 34:15-16; Deuteronomium 7:34; Jozua 23:11-13; Ezra 9 en 10; Nehemia 13:23-27.
Wie kende deze woorden beter dan Salomo? En toch. Hij
verliest zijn hart. Aan de vele vrouwen van zijn harem. Ten
koste van de Heer. Hij is de Heer niet langer ‘met hart en ziel
toegedaan’ (1 Koningen 11:4)
Zij gelooft, hij nóg niet
Maar de ander kan toch ook tot geloof komen? God kan grote dingen doen. En Hij doet ze ook.
Voorbeelden kennen we soms van heel dichtbij. Bekend is het Bijbelverhaal over Ruth. Via een
huwelijk dat God verboden heeft, leert ze God kennen. En uiteindelijk kiest ze voor de Heer en
zijn volk.
Zulke voorbeelden geven moed als je leeft met een ongelovige partner, doordat jij ging geloven
en je partner niet. Of als die ander zijn/haar geloof verloor. En ook als je in het verleden op dit
punt tegen Gods wil hebt gehandeld. Juist als je dat eerlijk en met berouw erkent, mag je rust
vinden in zijn liefde. En hopen en bidden dat Hij grote dingen doet. Als je in zo'n situatie leeft
kunnen teksten als 1 Petrus 3:1-2 je bemoedigen.
Toch kun je er niet van uitgaan dat de ander wel tot geloof zal komen. Maar als je je
aangetrokken voelt tot iemand die niet of anders gelooft? Is zo’n relatie dan bij voorbaat al
uitgesloten?
Zonder eenheid in geloof gaat een blijvende relatie of huwelijk moeilijk lukken. Wees eerlijk.
Tegenover God en jezelf, maar ook richting de ander. Je vraagt heel wat van de ander; hij/zij zal
bereid moeten zijn om zich te verdiepen in de boodschap van de bijbel. Niet zomaar vrijblijvend.
Als je echt deze moeilijke weg wilt gaan, dan moet je je ook realiseren dat dit gevolgen heeft voor
de relatie zelf. Je zult wat afstand van elkaar moeten houden. Dat is niet makkelijk.
Achter de Heer Jezus aan willen gaan is geen eenvoudige weg. Als je vriend of vriendin na
verloop van tijd niet wil meegaan in jouw keuze voor God kan dat heel pijnlijke beslissingen van
je vragen. Maar je band met Christus en zijn Woord is te kostbaar om op het spel te zetten. Hij
houdt meer van je dan wie dan ook, kent je moeiten, tranen, vragen. Breng het bij je Vader, een
veiliger plaats is er niet.
Maar als de ander nu een oprecht christen is? Met het verschil dat hij/zij naar een andere kerk
gaat? Probeer eerst geestelijke eenheid te vinden. Dat kan een hele opgave zijn. In je
verkeringsperiode zul je serieus aan het werk moeten om te ontdekken wat je verbindt en wat je
scheidt.
Keuze voor een gemeente doet er wel degelijk toe. Kies bewust. Het is goed om met anderen die
jullie situatie kennen te praten en te bidden. Onderschat de pijn van kerkelijke verdeeldheid
juist binnen een huwelijk niet. Omdat je één bent in je huwelijk is het ook belangrijk dat je
kerkelijk een eenheid vormt. Zo kun je samen groeien in geloof en elkaar stimuleren je gaven te
ontplooien. Om hier anderen mee te kunnen dienen.
Zonder eenheid in geloof gaat een blijvende relatie of huwelijk niet lukken.
Wees eerlijk. Tegenover God en jezelf, maar ook richting de ander.

Download Report