Een gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studie naar EEG

Een gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studie naar EEG
neurofeedback in kinderen met ADHD
[A randomized placebo-controlled trial of electroencephalographic (EEG) neurofeedback in
children with attention-deficit/hyperactivity disorder]
&
[Does EEG-neurofeedback improve neurocognitive functioning in children with attentiondeficit/hyperactivity disorder? A systematic review and a double-blind placebo-controlled
study]
Journal of Clinical Psychiatry
&
Journal of Child Psychology and Psychiatry
van Dongen-Boomsma, M., Vollebregt, M. A., Slaats-Willemse, D., & Buitelaar, J. K.
&
Vollebregt, M.A.*, Van Dongen-Boomsma, M.*, Buitelaar, J.K., and Slaats-Willemse, D.
* gedeeld eerste auteurschap
Doel
Het eerste artikel beschreef een studie bij kinderen met ADHD naar de effectiviteit van EEGneurofeedback op de ADHD-kernsymptomen en het globaal klinisch functioneren en de veiligheid,
zoals deze gegeven wordt in de dagelijkse klinische praktijk. Het tweede artikel beschreef dezelfde
studie waarbij ditmaal de effectiviteit van EEG-neurofeedback op neurocognitief functioneren bij
kinderen met ADHD onderzocht werden. Het artikel bevatte tevens een systematische ‘review‘ over dit
onderwerp. Daarnaast werd het EEG gedurende de sessies geanalyseerd met als doel te onderzoeken
of er toename van neurale regulatie plaatsvond gedurende de EEG-neurofeedback.
Opzet
Dit onderzoek betrof een dubbel-blinde, semi-gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studie. De
studie droeg de naam ‘PANther’. Eenenveertig kinderen (8-15 jaar) met ADHD werden semiwillekeurig toegewezen aan EEG-neurofeedback of placebo-neurofeedback voor 30 sessies met een
frequentie van tweemaal per week. Stratificatie werd toegepast voor leeftijd, elektrofysiologische staat
van ‘arousal’ en medicatiegebruik. Alle betrokkenen in deze studie, behalve de EEG-neurofeedbacktherapeut, waren blind ten aanzien van groepstoewijzing. Een breed palet aan vragenlijsten en
neurocognitieve taken werd voor en na de behandeling afgenomen. Deze neurocognitieve taken
waren uitgekozen op grond van de veronderstelde neurocognitieve disfuncties bij kinderen met ADHD
(aandacht, executief functioneren, belonings-gerelateerde processen en ‘timing’).
Resultaten
Hoewel beide groepen op het niveau van ADHD-kernsymptomen verbetering lieten zien, kon de
studie geen superieur effect aantonen voor EEG-neurofeedback groep ten opzichte van de placeboneurofeedback groep (zie figuur). Bovendien werd er ook geen superieur effect gevonden op globaal
klinisch functioneren. Er werden geen relevante bijwerkingen gevonden. Haalbaarheid van deze
studie-opzet ten aanzien van de geïmplementeerde placebo-neurofeedback, waarbij het feedback
signaal gebaseerd was op een gesimuleerd EEG signaal, bleek uit de bevinding dat het raden van de
groepstoewijzing niet beter was dan op basis van kans.
Zowel op groepsniveau als op individueel niveau werden geen significante effecten gevonden op
neurocognitief functioneren ten gunste
van EEG-neurofeedback. In lijn met de
bevindingen van deze studie, liet ook
de
systematische
review
over
dit
onderwerp geen superieur effect zien
van
EEG-neurofeedback
op
neurocognitief functioneren. Daarnaast
werd
geen
steun
gevonden
voor
toegenomen neurale regulatie na EEGneurofeedback.
geen
steun
Er
werd
gevonden
bovendien
voor
de
neurofysiologische hypothese van EEGneurofeedback.
Conclusie
De studies naar de effectiviteit van EEG-neurofeedback bij kinderen met ADHD toonden geen
superieur effect aan van de behandelconditie ten opzichte van de placebo conditie. Het is mogelijk dat
methodologische en andere tekortkomingen van deze studies oorzaak zijn van het niet vinden van
grote specifieke behandeleffecten zoals die gevonden worden bij ADHD-medicatie; hoewel de
resultaten niet inconsistent waren, maar significant afwezig waren op alle niveaus.
Klinische implicaties
Voorlichting aan ouders en hun kinderen met ADHD over EEG-neurofeedback dient in lijn te zijn met
de actuele onderzoeksresultaten.
Vervolgonderzoek
Het belangrijkste advies voor toekomstig wetenschappelijk onderzoek is het optimaliseren van eerdere
studies om de mogelijk specifieke en unieke effecten van EEG-neurofeedback verder te onderzoeken,
met als doel een meer definitieve uitspraak te kunnen doen over de werkelijke betekenis van deze
potentiele behandelmethoden bij kinderen met ADHD.