Dappere dokters

H O O F D R E DAC T I O N E E L
Dappere dokters
A n d ré We e l
‘Dappere dokters’ is een initiatief van professionals in de zorg die een eenvoudig ideaal delen:
goede zorg leveren. Niet de ziekte of het systeem
staat centraal, maar de patiënt.
Met dokters die worden opgejaagd door een focus
op kwantiteit, procedures en financiële prikkels
(bonussen of sancties) wordt de zorg absoluut
niet beter. Dappere dokters vinden dat je niet vanuit de regels moet kijken, maar vanuit medische
argumenten. Als je echt gaat voor de beste zorg
creëer je veel ruimte om dingen te verbeteren.
Als dokters zijn we niet zo gewend om onszelf het
predicaat ‘dapper’ toe te dichten. Je gaat jezelf
toch niet op de borst slaan? Maar in Amsterdam
hebben ze er geen moeite mee. Sinds twee jaar
timmert de huisartsenkring Amsterdam ermee
aan de weg. Optimale in plaats van maximale
zorg, is het devies!.1,2 Ab Klink (VGZ), Henriette
van der Horst (VUmc) en Marcel Levi (AMC) ondersteunen dit dappere initiatief.
Bas Sorgdrager en Dick Spreeuwers zetten in
Standpunt.tbv uiteen dat er ook behoefte is aan
dappere bedrijfsdokters. Ook voor de bedrijfsgeneeskunde is de regelgeving doorgeschoten. Poortwachter is verworden tot het naleven van een protocol omwille van dat protocol. Sancties vermijden en formulieren op tijd inleveren is tegenwoordig het hoofddoel. Terwijl dat zou moeten zijn: de
werkende met gezondheids- en functioneringsproblemen optimaal ondersteunen. Die werkende
wordt nu op afstand gezet in een bureaucratisch
afvinksysteem. Om dat te doorbreken is moed nodig. De NVAB reageert in de gebruikelijke braaftaal. De kool en de geit sparen, oftewel twee heren
dienen: Hippocrates en de wet! Van Dappere Dokters hebben ze kennelijk nog niet gehoord.
Ethics: de kernwaarden voor de internationale gemeenschap van professionals arbeid en gezondheid. Vanuit die expert-rol geeft hij nuttige adviezen voor wie de ethische principes als uitgangspunt neemt voor eigen kernwaarden.
Nico Plomp zet in zijn tweede artikel over de arbeidssatisfactie van bedrijfsartsen uiteen wat hen
frustreert. Die frustraties zitten vooral in de grote
commerciële arbodiensten en hebben betrekking
op organisatie en leiding. Arbodiensten hebben
hun tijd gehad, zo betoogde Bas Sorgdrager kort
geleden al in dit tijdschrift.3
Geüniformeerden (politie, brandweer, ambulancepersoneel) met een posttraumatisch stresssyndroom komen in aanmerking voor een buddyhond,
zo betoogt politiearts Vivian Niekoop. Inzet van
een buddyhond kan re-integratie in het werk bevorderen bij uitval door een geweldservaring. Natuurlijk roept een hond op de werkplek vragen op.
Die problemen lijken evenwel oplosbaar.
En verder gaat Jurjen Breedijk in zijn tweede
Ramazzini-artikel in op de beroepsziekten der
vrouwen in de vroege achttiende eeuw.
LITERATUUR
1. Meer weten over Dappere Dokters? Kijk op www.lhv.
artsennet.nl, onder Amsterdam, Optimale-zorg-Dappere-dokters
2. Dappere dokters keren zich tegen overdiagnostiek. De
Dokter, ledenblad LHV, 2014; 5(1): 30-32.
3. Sorgdrager B. Arbodiensten zijn te groot geworden.
Standpunt.tbv. Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd
2014; 22: 147.
TBV reisde naar Zweden om Peter Westerholm te
ontmoeten. Wij spraken hem in Uppsala, waar
deze emeritus onverdroten doorgaat met onderzoek en onderwijs in de bedrijfsgeneeskunde. Wij
publiceren het interview met hem in het Engels:
de taal waarin het is afgenomen.
Wat is het geheim van Westerholms productieve
en duurzame inzet? In het interview licht hij een
tipje van de sluier op. Gewoon doorgaan! Zodra je
met een activiteit stopt leidt dat onherroepelijk
tot spieratrofie en verlies van vaardigheden. En je
telt niet meer mee. Ga dus door en blijf in beweging! Westerholm was de afgelopen jaren nauw
betrokken bij de herziening van de ICOH Code of
TB V 2 2 / n r 7 / s e pte m be r 2 0 1 4
297