Hollend voor je stress uit

Suzan Kuijsten
Hollen d voor
je stress uit
Weg wijz er voor rust
en ruimte in je hoof d
met een vo o r wo o r d va n D o lf J a n s e n
... klein e waa rsch uwing voor af .. .
Helaas, het zijn meestal niet die
veeleisende baas, je soms
onuitstaanbare partner, die logge
organisatie, zeurende kinderen,
uitpuilende agenda, irritante
collega, onmogelijke schooltijden
of die nooit tevreden opdrachtgever, die ons stress bezorgen.
Nee, de meeste stress veroorzaken we zelf, door de manier
waarop wij met situaties omgaan ...
en dat is dus goed nieuws ...
want dat kun je zelf veranderen!
Als coach, trainer, adviseur, werknemer én iemand die zelf geregeld is uitgegleden over stress weet
ik dat je levens kunt redden als je vaker de regie over je eigen leven voert. Want dat brengt rust.
Dat begint al door anders met gebeurtenissen om te gaan, ze anders te interpreteren en je vaker
te richten op datgene waar je nu juist wel invloed op hebt. Maar ook door minder snel in de bres te
springen voor anderen, alleen voor hun erkenning en waardering, het streven naar perfectie wat te
verslonzen, de nog-effe-dit- en nog effe-dat-mentaliteit eens even te laten varen, wat vaker los te
laten, onder de lat door te lopen, minder catastrofale scenario’s in je hoofd te huisvesten, onzekerheden een kleinere stem te geven, talenten en vaardigheden vaker als vertrekpunt te zien, meer te
denken in kansen en mogelijkheden en vaker succesvol te zijn door betere doelstellingen.
Dit boek gaat over de goede en slechte kanten van stress, over het verschil tussen lekker druk en
over-spannen, over presteren en ontspannen en over waarom je niet meer kunt stoppen met
hollen. Het is mijn bedoeling om je te leren dat er maar één is die iets aan jouw gevoel van
overbelasting kan veranderen. Jijzelf. En ik ga je de inzichten en gereedschappen aanreiken om dat
te bereiken. Stap voor stap.
Ik ben niet de eerste die over dit onderwerp schrijft, maar ik ben wel de eerste die laat zien hoe
verschillende stressfactoren in elkaar grijpen, hoe je daar invloed op hebt en dat niet stress het
probleem is maar vooral het gebrek aan voldoende ont-spanning.
Er hebben een hele hoop mensen aan dit boek meegewerkt die beroepsmatig of persoonlijk veel
met stress te maken hebben en ik heb volop gebruik gemaakt van een rijk fundament aan
wetenschappelijke theorieën en opvattingen uit onder andere de topsport, het bedrijfsmanagement,
de psychologie en de fysiologie. Door deze combinatie zit dit boek stampvol feiten, weetjes,
anekdotes en tips. Ik heb tal van bronnen geraadpleegd en de informatie zorgvuldig geselecteerd.
Het gaat echter altijd om een interpretatie hiervan. In mijn streven naar leesbaarheid en begrijpelijkheid ontkwam ik er niet aan om complexe materie soms vereenvoudigd weer te geven en hier en
daar wat nuances weg te laten.
Ik wil je aanmoedigen om beter voor jezelf te zorgen. Om minder ongezonde spanning te ervaren
en meer ruimte en lucht te creëren. Om met meer gemak de weg uit stressvolle situaties te vinden.
Ik hoop dat je na het lezen van dit boek zorgelozer en met een beter gevoel (over jezelf) in het
leven staat.
Enjoy!
Gebruiksaanwijzing
Om je naar
bepaalde
oplossingen
te gidsen
is het boek
opgebouwd
uit drie
onderdelen:
Even voorstellen
dit is stress
In dit deel wordt een stevige basis gelegd om
spanning te verminderen. Je ontdekt wat stress
nu eigenlijk is, hoe het werkt en wat het met je
doet. Wat de eerste tekenen van overbelasting
zijn en waarom het zo lastig is om te stoppen met
hollen. Het is daarmee de onderlegger van dit
boek.
Als je wilt weten wat de eerste signalen van
overbelasting zijn, kun je alvast naar de test
bladeren op pagina 31.
Spanningbezorgers
de hofleveranciers
van stress
Als je snapt wat stress is, kom je in level 2.
Hier leer je de veertien stressfactoren kennen
die op allerlei manieren met elkaar verbonden
zijn. Veertien hofleveranciers die met elkaar de
spanning ongewenst hoog houden. Als je ze
herkent, kun je ze ontwijken of uitschakelen.
Dat gaat de boel een stuk leuker maken.
Hebbes
stressreducerende
technieken
Level 3 is de praktijk, het ontwikkelen van
vaardigheden. Alle wijsheden worden immers pas
zichtbaar in de uitvoering. Hier leer je technieken
om stress te reduceren en je krijgt ideeën
aangedragen om de opgedane kennis om te
zetten in kunde.
1 2 3
level
level
level
Voorwoord
Kaa s en stress
Veel mensen die denken mij goed te kennen, kennen mij eigenlijk helemaal niet zo goed. Dat geeft niks,
al was het maar omdat het andersom natuurlijk vaak insgelijks is. En dat is wel zo rustig.
Veel mensen (zie twee regels hierboven) denken dat ik onrustig ben, zenuwachtig, altijd maar snel snel
snel, gestresst zelfs. Ik kan u verzekeren: niks van waar. En dat vertel ik mensen dan ook. Heel rustig
natuurlijk. Hoewel HOE KOM JE ERBIJ, ECHT HELEMAAL NIET…TSSSSSSSSS, GESTRESST, IK!!
NO FUKKIN WAY, HOSEE natuurlijk een veel aardiger reactie is, maar voor je het weet gaan mensen
(zie boven) dat alleen maar als bewijs zien van het beeld dat ze toch al van me hadden…
Afijn, als u tot hier met me bent meegegaan, in dit voorwoord, bent u een volhouder en durf ik eerlijk
& oprecht te zijn. Tegen u. Ik ben een vrij rustige jongen. Ik denk snel, ik praat in een tempo dat met dat
denktempo meegaat (anders houd je aan het eind van elke dag een stapel gedachtes over die je niet
hebt uitgesproken, en dat zou maar zonde zijn. Denk ik) en ik loop ook wel eens iets harder dan
gemiddeld, maar verder…rust. Controle. Chill, soms. Zen, heel soms.
Je zou kunnen zeggen dat ik mijn snelheid gebruik als ik hem (haar?) nodig heb, en verder het leven laat
stromen. En hoop dat dat leven mijn 62-kilo-lichaam niet omver stroomt of hard wegblaast.
Zo bracht het leven - en een contract, ook – me eens in Castricum, mooi plaatsje vlakbij een overvloed
aan bos en duin en dan ook nog eens met een eigen treinstation. Ik zou daar spreken voor een kaasbedrijf. De aanleiding is me ontschoten, maar ik was blij dat het een solo-optreden was, want Lebbis, in die
tijd nog mijn partner in crime & comedy had maar aan een ding een grotere hekel dan aan kaas en dat
was nog meer kaas. De lucht, de smaak, het uiterlijk, het feit dat er kaas bestond, Leb werd er stapelgek
van. En ik dan weer van hem, maar goed, dat was natuurlijk de basis van onze jarenlange samenwerking
en ons onbegrijpelijke succes.
In Castricum binnen-getreind liep ik in de richting van de kaasfabriek, een kilometer verderop. Als ik
haast had gehad, was dat een tocht van nog geen 3,5 minuut geweest, maar haast had ik niet en
(hard)lopen kon altijd nog.
Sterker nog, nadat ik wat handen had geschud en een kop thee had genuttigd en het podium had
gezien en betreden en zelfs een stukje soundcheck had afgewerkt, lag het aanvangstijdstip van de
vrolijke en grotendeels aan kaas gewijde middag nog een kleine twee uur in de verte. En dus genoeg tijd
om nog even hard te lopen. Ik kleedde me om in een ruimte afgeschermd met, naar ik aanneem een
kaasdoek, kleedkamer kon je het met de beste wil van de wereld nauwelijks noemen en ging op zoek
naar een achteruitgang. Dit om de vroeg-arriverende gasten niet teveel te laten schrikken…schrijver
dezes in een strakke tight (een nogal niets verhullend hardloopbroekje) is voor sommige mensen
namelijk wat eh veel (wat in dit verband misschien een wat verwarrende term is..).
Vlak voor de uitgang kwam ik de dame tegen die de bijeenkomst organiseerde, ik wilde net met een
glimlach de aandacht van mijn tight afleiden, toen ze op een toon tussen hoog en vriendelijk in wist uit te
brengen ‘waar ga jij heen…?!’ Ik antwoordde, geheel naar waarheid dat ik het bos inging, en de duinen
ook, en dat ik een uur later zeker terug zou zijn. Zij verwees naar het begin van de bijeenkomst, over
1 uur en 47 minuten en het belang van een stipt begin en mijn aanwezigheid ruim voor dat moment en
wat er zou gebeuren met die middag, het bedrijf (en de kaasindustrie in Nederland überhaupt) als ik er
dan niet zou zijn…
Ik antwoordde, weer geheel naar waarheid (en nog altijd glimlachend) dat ik altijd liep voor voorstellingen
en dat ik ruim op tijd en fris gedoucht zou klaarstaan. Ze begreep dat ik een eigenwijze artiest was.
En met nog een laatste glimlach jogde ik naar de uitgang, over mijn schouder zei ik nog dat ik bijna nooit
verdwaalde. En weg was ik, het voorjaar in, en een kilometer verderop blij-makende bospaden op.
Zo ga ik om met stress, denk ik.
Zij had, natuurlijk, na weken organiseren in de lucht van kaas, de spanning van nu moet het gebeuren,
nu mag er niks meer misgaan. De spanning van de coach voor de openingswedstrijd van het
seizoen, de spanning van de organisator van de grote buurt-barbecue met een blik op buienradar.
De spanning van nu moet het goed gaan, uitroepteken. Want anders…
Ik daarentegen wist dat het niet de makkelijkste klus was of zou worden, die middag (een loods vol kaas
met 600 Noord-Hollanders en West-Friezen tegenover je, is natuurlijk best een uitdaging, als ik dat zo
omschrijven mag) maar wist ook daar niet teveel mee bezig te zijn, en een kilometer of 14 ontspannen
hard te lopen, me daar doorheen zou gaan helpen.
Dit boek gaat over stress, over het gebruiken daarvan en waar nodig het reduceren. Voor de organisator
van de bijeenkomst was mijn mild bezwete terugkeer een moment van grote stressreductie, om nog
maar te zwijgen over de vele lachen die later tussen de kazen zouden klateren. Voor mij was het lopen
even stress verminderen, zodat ik ontspannen kon beginnen met keten in een sfeervol versierde loods
in Castricum.
In dit boek gaat Suzan Kuijsten je zo relaxed laten hollen, dat de stress geen kans krijgt je nog dwars te
zitten. Dus neem vooral even de tijd, qua lezen, want dit is een boek waar je je leven lang plezier aan hebt.
Dolf Jansen
1
Even
voorstellen
dit is
stress
level
d it is s tres s
Stress, wat is dat nou precies?
Laten we beginnen met een ongeloofwaardig
verhaal waarin alles geloofwaardig is. Een paar
jaar geleden was ik even aan het wildplassen
in een prachtig natuurgebied in Canada toen er
zomaar ineens een beer voor me stond.
De spanning in mijn lijf liep in rap tempo op. Alle
spieren in mijn lichaam spanden zich aan, mijn
hartslag en ademhaling versnelden, gedachten
raceten door mijn hoofd en voor ik het wist zat ik
boven in een boom. Ik sta niet bepaald bekend
om mijn atletische vaardigheden, maar ineens
bleek ik superkrachten te bezitten. Net als
iedereen, weet ik inmiddels. Die superkrachten
komen vrij op stressmomenten. Dankzij
verhoogde spanning in lijf en hoofd kun je meer
dan anders. Op stressmomenten zijn we allemaal
superman en -vrouw. Stress zorgt ervoor dat
we alert zijn. Dat we sneller reageren en beter
presteren dan normaal. Het zorgt ervoor dat we
ons razendsnel aanpassen aan een bedreigende
situatie en dat we alles uit de kast halen om te
overleven. Stress is een overlevingsmechanisme.
Dank u stress!
In ons alledaagse bestaan zijn de beren vervangen
door andere spanningsverhogende zaken, zoals
een blind date, een boze baas, een deadline, een
sollicitatiegesprek, een reorganisatie, een nieuwe
baan, een presentatie, een huwelijksaanzoek
enzovoort. Hoewel we niet meer dagelijks oog in
oog staan met een beer, kom je ook in de jungle
van alledag allerlei bedreigingen tegen. Je kunt
worden afgewezen door iemand die jij wel zag
zitten, gekwetst door een vriend, afgekeurd door
een collega, raar aangekeken door de portier
als je te laat komt, je kunt kritiek krijgen van
een afdelingshoofd of balen van jezelf omdat
11
je hebt gefaald. Het zijn stuk voor stuk sociale,
maatschappelijke, emotionele en mentale ‘beren’
die je psyche lelijk kunnen toetakelen. De stressreactie is weliswaar veel minder heftig maar komt
wel veel vaker voor.
Stress is dus eigenlijk betrokken bij iedere vorm
van inspanning die we leveren om een noodsituatie het hoofd te bieden. Zonder lichte stress
kunnen we zelfs niet wakker worden, niet opstaan,
niet ademen, niet eten, niet bewegen, niet kwaad
worden, geen pijn verdragen, geen kou of hitte
doorstaan en ons niet haasten. Zonder stress
kunnen we ook niet altijd voldoen aan noodzakelijke levensbehoeftes als water en voedsel,
veiligheid, verbondenheid, geborgenheid,
tevredenheid, erkenning en welbevinden. Stress
is dus functioneel en geeft je kracht en energie.
Het is onmisbaar in ons leven.
Of zoals neuropsychiater Theo Compernolle zegt:
‘Niemand heeft in zijn leven iets wezenlijks
gepresteerd zonder stress’.
Als we het echter over stress hebben dan bedoelen we daarmee meestal dat ongemakkelijke,
onplezierige, gespannen gevoel. De ongezonde
stress. Die ontstaat als er aanhoudend sprake is
van verhoogde spanning. Waarvan we maar lastig
afkomen.
De Firma STRESS
Om beter te begrijpen wat die ongezonde stress
nu precies is en hoe die ontstaat geef ik je een
kijkje achter de schermen van de Firma STRESS.
Aan de hand van deze metafoor ga ik je uitleggen
hoe stress werkt.
12
lev el 1
d it is s tres s
Analyseren informatie
De Firma STRESS
Bedrijfsnaam: Stress
Eigenaar: Jij
Missie: Overleven
Strategie: Bescherming bieden &
behoeftes vervullen
Core business: faciliteren van noodhulp
Bedrijfsactiviteiten: Inspanning (stress) en
Bestuur: Ontspanning (ontstressen)
De directie (het brein)
Afdeling in- en ontspanning
De Firma STRESS reguleert een groot aantal
functies in ons lichaam die invloed hebben op
onze gemoedstoestand. Dat doet ze via twee
afdelingen, die nooit tegelijkertijd actief zijn:
inspanning en ontspanning. Werkt de een, dan
rust de ander lekker uit. Als het goed is houden
ze elkaar in evenwicht, waarmee aan de volledige
behoefte van het lichaam wordt voldaan.
De afdeling inspanning maakt stress, de afdeling
ontspanning maakt rust.
Bestuur
De afdelingen worden aangestuurd door een
driekoppige directie die zetelt in het brein.
De directeuren heten Emotie, Ratio en Fysiek.
De hele dag door ontvangen zij informatie via onze
zintuigen, signalen van in en buiten ons lichaam.
Geuren, smaken, stemmen, beelden, maar ook
sensaties als pijn, dorst, spierspanning en
gevoelstemperatuur. In het geval van mijn
boomklimavontuur is de beer een signaal dat via
mijn ogen bij de directie wordt aangemeld.
13
Die informatie wordt als eerste beoordeeld door
de directeur Emotie. Hij moet bepalen of een beer
op 5 meter afstand acuut gevaar oplevert. Om dat
te beoordelen roept hij de interne veiligheidsdienst
te hulp, een gigantische database waarin
emotionele en feitelijke herinneringen en
ervaringen zijn opgeslagen (amygdala). Volledig
automatisch, buiten mijn bewustzijn om, wordt er
een verband gelegd tussen eerdere noodsituaties
en de informatie die zojuist is binnengekomen.
Op die manier kan de situatie in het hier en nu
razendsnel geanalyseerd en gescreend worden op
veiligheidsrisico’s. Als er sprake is van een levensbedreigende situatie dan treedt het meest basale
protocol in werking dat we kennen: overleven!
Bescherming
In de totale paniek die er ontstaat heeft de directie
de keuze tussen drie strategieën. Het wordt
vechten, vluchten of bevriezen. Bevriezen klinkt
misschien niet erg actief, maar is in feite ook een
toestand die een inspanning vereist. De directie
geeft met grote spoed een beschermopdracht
aan het hoofd van de Afdeling Inspanning.
Daarmee wordt een stressreactie in gang gezet.
Breng jezelf in veiligheid! Nu! Bij inspanning zitten
twee teams standby voor dit soort noodgevallen,
Adrenaline & Cortisol, de twee belangrijkste
stresshormonen. Zodra die twee in mijn lichaam
aan de slag gaan loopt de spanning onmiddellijk
op. Je hartslag versnelt, je spierspanning neemt
toe en je blik vernauwt zich. Kort samengevat
ontwikkel ik een grotere fysieke en mentale
activiteit dan normaal. Dat verklaart hoe ik boven
in die boom kwam. Iets wat me op de middelbare
school tijdens het touwklimmen overigens nooit
gelukt is. Mijn gymjuf van toen zou haar beruchte
rechterwenkbrauw ver hebben opgetrokken als ze
mij zo vlot in die Canadese boom had zien klimmen.
Actieteams Adrenaline &
Cortisol
Team Adrenaline & Team Cortisol mobiliseren
alles wat in je lichaam een bijdrage kan leveren
aan de topprestatie die nodig is om de bedreiging
het hoofd te bieden. Adrenaline reguleert vooral
het eerste deel van de stressreactie, wanneer
de acute bedreiging het grootst is. Daarna komt
cortisol de stressreactie voor een langere periode
faciliteren. Beide teams stimuleren processen die
nodig zijn voor snelle actie. Tegelijkertijd zetten
ze processen stop die die actie zouden kunnen
tegenwerken. Ze zetten bijvoorbeeld een rem op
alles wat normaliter in het lijf energie verbruikt,
omdat die nu beter aangewend kan worden om
te vluchten. Zo word je spijsvertering geremd en
het immuunsysteem in een beperkte staat van
alertheid gebracht.
Stresshormoon adrenaline
Hoofdopdracht van Team Adrenaline is het
mobiliseren van energie om je zo goed mogelijk
aan te passen aan de stressvolle situatie en
effectief te blijven functioneren. Team Adrenaline
heeft als voornaamste taak om:
• de organen aan te sturen die betrokken zijn
bij de eerste fysieke vecht- of vluchtreactie
(hart, longen et cetera);
• de ademhaling te versnellen en de luchtwegen
meer te openen om zo extra zuurstof op te
•
•
•
•
•
•
•
nemen zodat je genoeg zuurstof hebt om snel
te vluchten;
beschikbare energie vrij te maken (een brandstofinjectie), voor de snelle actie maar ook om de stressrespons lang vol te kunnen houden;
het hartritme te versnellen om de extra energie
en zuurstof die het bloed vervoert snel op de
juiste plek te krijgen;
de bloeddruk te verhogen zodat het bloed
makkelijker rondgepompt wordt;
meer bloed naar je ledematen en minder naar
je huid te transporteren om zo op maximale
snelheid weg te kunnen rennen voor die beer;
de spijsvertering, de eetlust en de zin in seks
te remmen, deze processen vragen namelijk
allemaal energie die in tijden van nood veel
beter ingezet kan worden om te overleven;
het lijf te koelen door te gaan zweten.
het immuunsysteem in beperkte staat van
alertheid te brengen
Behalve fysiek grijpt Team Adrenaline ook mentaal
in. Je hebt het gevoel dat je niet meer helder kunt
denken. Onze focus vernauwt op alle details van
de bedreiging en eventuele nieuwe uitbraken. In
de paniektoestand die nu overheerst probeer je
grip op de situatie te krijgen en vliegen er allerlei
noodscenario’s door je hoofd, op zoek naar een
oplossing voor het veiligheidsprobleem. Er moet
zo snel mogelijk een uitweg gevonden worden uit
de benarde situatie. We zien alleen nog maar het
gevaar en als een dolle belichten we alle kanten
van het probleem om een uitweg te vinden.
Waarmee alle denkruimte volledig in beslag wordt
genomen en onze cognitieve en creatieve
vermogens tijdelijk afnemen. Adrenaline verhoogd
de alertheid maar ook het gevoel van tijd.
Gebeurtenissen lijken trager te verlopen waardoor
je sneller kunt reageren.
14
lev el 1
d it is s tres s
2%
Startpagina
Suuz @#&!!!!!>>>
e joh
Stress? Ik? Welne
ker druk
lek
on
wo
ge
n
be
Ik
Suuz @#&!!!!!>>>
s klaar is dan
Als dit klusje strak
n stuk rustiger
ee
ht
heb ik het ec
n?
En dat griepje da
Suuz @#&!!!!!>>>
Oh ...
n zomergriepje
dat is gewoon ee
rgriepje?
nte
wi
t
da
op
Boven
Suuz @#&!!!!!>>>
Maak je niet druk
n de hand hoor.
Er is echt niks aa
h
toc
Je kent me
Suuz @#&!!!!!>>>
r controle
Ik heb alles onde
t druk
nie
ar
ma
je
ak
Ma
t me!
me
a
Het gaat prim
999
999
:(
d it is s tres s
4.
Waarom we
niet meer kunnen
stoppen met hollen
Werken tot je er bij neervalt
Uit het feit dat zeventig procent van ons nationale ziekteverzuim stressgerelateerd is, blijkt
dat we ongezonde stress slecht (h)erkennen.
En dus te laat ingrijpen. We zijn immers niet
overbelast, we hebben het gewoon ‘lekker
druk’. Signalen van collega’s, leidinggevenden, partners, vrienden of familieleden om het
wat rustiger aan te doen worden steevast genegeerd. Het valt allemaal immers allemaal wel
mee. Ontkenning is een meer dan vervelend
bijeffect van de uitputting. Reflectie op je eigen
gedrag is nodig om te erkennen dat je het
niet ‘lekker druk’ hebt, maar te druk. Maar
die reflectie vergt extra geestelijke inspanning
en daar heb je geen tijd meer voor. Je bent
er alleen nog maar op gericht om je hoofd
boven water te houden en alle activiteiten en
werkzaamheden alsnog tot een goed einde te
brengen. Misschien geloof je dat het overzicht
komt zodra je al die taken af zult hebben. Of
misschien voel je alleen afkeer van de zwakte
waar al die goedbedoelde adviezen naar
verwijzen. In elk geval neem je de goede raad
niet serieus, maar doe je er juist een schepje
bovenop. Waarschijnlijk denk je dat een burn-
29
out jou niet zal overkomen. Maar op een dag is de
accu toch echt leeg. Wie zichzelf jarenlang uitput,
uitwringt en vooruit duwt loopt op een dag onvermijdelijk tegen een burn-out op.
Crisis
Stressklachten hebben dus altijd iets te vertellen.
Het zijn alarmbellen die je beter niet kunt negeren.
Ze melden je dat je in nood verkeert. Negeer je ze
wel, dan breng je je gezondheid schade toe. Op
den duur leidt dat gegarandeerd tot een burn-out
en chronische vermoeidheid. Op lange termijn kun
je er hart- en vaatziekten van krijgen en die verhogen weer je kans op dementie. Ongeacht hoe
ernstig je klachten, naarmate je ze langer negeert
zullen ze verergeren. Je wordt steeds minder belastbaar en op een dag dwingt de situatie je ertoe
drastische maatregelen te nemen om al het achterstallig onderhoud te plegen. Je moet deze fase van
uitputting opvatten als een crisissituatie.
Toen ik eenmaal ‘goed draaide’ als
zelfstandig professional vond ik het leven
één groot feest. De leuke opdrachten
stroomden binnen en mijn agenda barstte
uit elkaar van alle leuke dingen. Het was
grenzeloos genieten. Ik kon alles, mocht
alles, deed alles en genoot overal van. Maar
op den duur konden mijn lijf en mijn hoofd
de grote hoeveelheid activiteiten niet meer
bijhouden en kreeg ik last van allerlei vage
klachten. Wat begon met af en toe wat
draaierigheid en lichte hoofdpijn, mondde
uit in een klachtenlijst die nauwelijks op een
behangrol paste. Ik kreeg steeds minder zin
in de dingen. De dag leek almaar vroeger te
beginnen met een hoop gepieker en getob
over alles wat er nog moest. Maar gas
terugnemen lukte niet, dus sleepte ik me
voort langs alle to do-lijstjes. Het gaat wel
weer over, maakte ik mijzelf wijs. Ik had
geen idee dat ik roofbouw pleegde. Zelfs
toen ik instortte dacht ik dat het allemaal
wel meeviel. En het erge was dat iedereen
het had zien aankomen, behalve ikzelf.
Grenzeloosheid is blijkbaar ook niet alles.
Inmiddels heb ik de regie weer in handen
en doe ik een hoop dingen anders dan
voorheen. Mijn leven is daardoor weliswaar
minder flamboyant, maar er heerst wel een
bepaalde rust waardoor ik veel zorgelozer
door het leven ga.
Het is lastig om in te grijpen en gas terug te nemen,
maar ook noodzakelijk. In de praktijk slaan we in
deze uitputtingsfase alle waarschuwingssignalen
in de wind. We hebben meestal grote moeite om
te stoppen met hollen. Het zal je niet verbazen dat
ook daar weer verklaringen voor zijn:
1. Kapotte rem
Bij overbelasting van het stressmechanisme is de
rem deels of helemaal kapot. De productieleider
kon de grote hoeveelheid aanvragen niet aan en is
overgegaan tot een terugtrekactie. Op die manier
kan hij de aanvragen beter managen omdat hij er
minder gevoelig voor is geworden. Om hem toch
weer te laten remmen, moet je hem meer prikkels
toedienen dan vroeger, dan ooit. Zolang hij die
niet krijgt, blijf jij op volle snelheid doorgaan tot je
ontspoort. Sterker nog, je verhoogde cortisol-spiegel maakt dat je het gaspedaal liefst nog verder
intrapt.
2. Stress is fijn
Stress wordt door de meeste mensen in beginsel
als zeer prettig ervaren. Het mobiliseert energie en
kracht. Je krijgt er in de eerste plaats een heerlijk
energiek ik-kan-de-hele-wereld-aan-gevoel van.
Je stijgt boven jezelf uit en kunt dag in dag uit
topprestaties leveren. Het maakt dat je sneller kunt
werken, schakelen en tempo maken.
Je leert er de betere versie van jezelf door kennen.
Jij 2.0! Natuurlijk is het lastig om dat op te geven.
3.Zelfoverschatting
De meeste van ons zien ziek worden als iets onvoorstelbaars. Een mens kan immers veel
hebben; schouders eronder en door! We denken
30
2
Spanningbezorgers
level
De 1 4 ho flev er ancier s v an s tres s
Er moet eerst rust zijn om tot rust te komen.
Tenminste dat zei mijn oma altijd. Toen ik nog wat
jonger was vond ik dat een verwarrende boodschap.
Inmiddels snap ik wat ze daarmee bedoelde.
Op het moment dat we onder (hoog)spanning
staan kunnen we namelijk niet tot rust komen. De
hofleveranciers van stress blijven ons dan alsmaar
aanzetten om door te hollen. Willen we daarmee
stoppen dan moeten we vrij baan maken voor de
hofleveranciers van rust. Dat kan alleen als we het
gevoel hebben dat we niet meer in nood verkeren.
Daarvoor zullen we de grootste leveranciers van
stress moeten leren temmen. Dan moeten we ze
alleen wel leren (her)kennen. Er zijn veertien grote
stressleveranciers, dat klinkt overzichtelijk, maar
ze werken op allerlei manieren met elkaar samen.
Daarmee vormen ze een krachtige keten van
stressbezorgers die elkaar voortdurend oproepen.
De 14 hofleveranciers van stress
de hofleveranciers
van stress
1. Slecht onderhoud (rust, beweging en voeding)
2. Probleemgerichte ondertitelingsservice (interpretatie en betekenisgeving)
3. Piekeren (wat als? voorsorteren op verwachte problemen)
4. Negatief zelfbeeld (een saboterend vooroordeel over jezelf)
5. Wankel zelfvertrouwen (grenzeloze inzet naar erkenning)
6. Belabberd perfectionisme (superveeleisend)
7.Prestatiedruk (afhankelijk zijn van het verkeerde succes)
8. Fixed mindset (denken in beperkingen)
9. Moeizaam samenwerken (relaties in nood)
10. Vijandige kritiek (ik heb het verkeerd gedaan)
11. Té hoge werkdruk (stapels werk)
12. Knellende combinatie werk en privé (nog effe dit)
13. De verkeerde baan (geen zin meer in je werk)
14. Geen grip (gevoel weinig invloed te hebben)
37
38
d e ho flev er ancier s v an s tres s
1.
Slecht onderhoud
(rust, beweging en voeding)
De
batterijen van
mijn telefoon
laad ik iedere
avond op, maar
die van mijzelf
wil ik nog wel
eens vergeten.
Oprah W infrey
Een huis met een gat in het dak gaat lekken. Op
allerlei plekken ontstaat vochtschade. Gaandeweg
raken hout en andere materialen aangetast.
Je krijgt schimmels, die de atmosfeer verzieken,
houtrot, beestjes enzovoort. Het wordt stukje bij
beetje onbewoonbaar. Krakend en piepend zal
het alsmaar sneller gebukt gaan onder nieuwe
regenbuien en stormen. Op termijn zakt het
scheef en stort in. Had je het dak op tijd gedicht,
dan was het allemaal niet gebeurd. Met je lijf is
het niet anders. Kleine schades moet je repareren.
Grote natuurlijk ook. Je moet je huis onderhouden.
Anders krijg je het onnodig zwaar te verduren.
Loop maar eens een uurtje rond met een glas
water in je hand. Het gewicht bedraagt misschien
200 gram, maar na een uur voelt het zwaarder.
Hou je het nog langer vol, dan zullen je vingers
verkrampen. Twee ons wordt loodzwaar.
Zo werkt dat ook met de belastbaarheid van
stressvolle situaties. Hoe langduriger je achter
elkaar belast wordt, hoe zwaarder alles voelt.
39
Door af en toe even los te laten, kan het lichaam
zich herstellen. Daardoor kun je even later weer
goed functioneren. Je bouwt zodoende stress af
en zorgt er meteen voor dat die later minder snel
oploopt. ‘Effe rust’-momenten maken je energieker, productiever, innovatiever, creatiever en
efficiënter. En ze geven je ook vaak een rustig,
veilig gevoel, waardoor we gelukkiger en tevredener worden. Er hoeft even niets en alles is oké.
Helaas hebben we maar weinig van dit soort
momenten op ons dagelijks menu staan.
We hebben het namelijk aanhoudend druk. Onze
agenda puilt uit van de leuke en minder leuke
activiteiten. Er blijft geen tijd over om de spanning
er even af te halen.
Het is gek dat we daar niet mee lijken te zitten.
We moeten door en willen niets missen. Ontspanning is tijdverlies. We zijn zo gulzig als kinderen
in een snoepwinkel en eindigen net als zij met
buikpijn. Een van mijn cliënten vertelde me hoe
laaiend hij op zichzelf was geworden toen hij zijn
40
lev el 2
mobiel was vergeten op te laden. Moest hij met
een onbruikbare telefoon naar zijn werk. Onderweg realiseerde hij zich ineens dat hij nog nooit
zo boos op zichzelf was geworden, wanneer hij
slecht voor zichzelf gezorgd had. Het batterijicoontje liegt net zo min als de benzinemeter van
je auto, maar hoe peil je je eigen energielevel?
De aan-knop doet het, maar nu moeten we de
pauzeknop nog weten te vinden.
Liever moe dan lui
We zijn met zijn allen gaan geloven dat we een
onuitputtelijke bron van energie tot onze beschikking hebben en dat alles wat leuk is ons geen
schade kan toebrengen. Ten onrechte.
Overspoeld worden door een te veel aan leuk en
alles wat moet is namelijk nog altijd een teveel. We
zijn ervan overtuigd dat we meer bereiken als we
maar doorgaan. Daar komt nog bij dat lummeltijd
maatschappelijk onacceptabel is. Je wordt er al
snel op aangesproken. Dus jakkeren we door.
Doodzonde want daarmee missen we allerlei hele
nuttige en noodzakelijke opfrismomenten. Die ons
fijne energie, denkkracht, prestatievermogen en
voldoening opleveren. Door blijven hollen resulteert
in een afname van cognitieve functies en slechtere
concentratie maakt juist dat we minder goed
presteren en functioneren. Onder invloed van
stresshormonen ontwikkelen we tunnelvisie,
denkkramp en vliegen gedachten gemakkelijk uit
de bocht. Ontspannen geeft ruimte en rust, een
situatie waarin we tot de beste ideeën komen.
Mocht dit bij je leidinggevende overkomen als
een slappe smoes, dan volgt hier de technische
verklaring: naarmate je spierspanning afneemt,
kalmeert ook je ademhaling. Daardoor laadt het
lichaam weer op, wordt je sterker en vitaler wat
41
direct invloed heeft op je denkkracht. Maar goed,
ontspanning is saai, voelt zinloos en we hebben
er helemaal geen tijd voor. We moeten dóór.
Uitpuffen komt wel aan het einde van de dag of
de week – niet als regelmatig tussendoortje. Dat
we door de langdurige druk ook meer tijd nodig
hebben om de balans te herstellen, vergeten we.
We herstellen zodoende slechts gedeeltelijk,
zeulen stressresten mee naar de volgende
inspanning en zijn eigenlijk aan het stapelen.
Het glas wordt steeds zwaarder.
........................................................................
Slaaptekort
Sorry, de door u
aangevraagde
leefstijl is tijdelijk
uitverkocht.
Slaap is één van de belangrijkste leveranciers van
onderhoud- en herstelwerkzaamheden aan het
immuunsysteem en het heeft grote invloed op
een positieve stemming en op je geheugen. Slaap
wordt helaas massaal opgeofferd aan andere
activiteiten.
........................................................................
Sporten als ontlader
Dagelijks bewegen is een prima manier om stress
te verlichten, mits matig intensief. Mijn echtgenootannex-hardloopcoach noemt dat liefdevol een
‘ontspannende inspanning’. Sport reguleert je
ademhaling. Daardoor verloopt de zuurstofopname in je bloed gemakkelijker, met als gevolg
dat je je fitter en sterker voelt. Dat verhoogt de
stressweerbaarheid. Van de stofjes die er
onderweg vrijkomen, krijg je bovendien een beter
gevoel. Een halfuur stevig wandelen is al
voldoende om overtollige spanning af te breken
en je een goed gevoel te geven. Het sterkt je
conditie, waardoor je lichaam weinig onder de
Banksy
d e ho flev er ancier s v an s tres s
7.
Prestatiedruk
(afhankelijk zijn van
het verkeerde succes)
Succes is het resultaat van
een collectieve hallucinatie die door
de artiest wordt gestimuleerd.
Charles Aznavour
Er bestaat een prachtige anekdote over Ramses
Shaffy die samen met een andere bekende zanger
stond te wachten voor een optreden. Ze bevonden
zich boven aan een trap die ze, onder het toeziend
oog van een groot publiek, moesten afdalen naar
het podium. Ramses’ collega stond te bibberen
van de zenuwen. Wat als hij struikelde en rollend
het podium zou bereiken of wat als het publiek
zijn optreden helemaal niks zou vinden? Ramses
zag dit. ‘Weet je wat nu het verschil is tussen jou
en mij?’ zei hij. ‘Jij bent pas blij op het moment
dat je veilig en wel beneden staat en het eerste
applaus binnen hebt. Maar ik? Ik geniet van iedere
stap die ik zet en van iedere trede die ik afdaal.’
Het zegt veel over de geboren performer die
Ramses was. Op het podium voelde hij zich
volledig thuis. Daar was hij completer dan elders.
Maar het verschil tussen beide zangers leert ons
ook iets over het omgaan met prestatiedruk, iets
wat we allemaal meemaken. En waar we allemaal
op onze eigen manier mee omgaan. Het laat ons
zien dat de druk om te presteren afhangt van onze
definitie van succes. En dat wie zich afhankelijk
maakt van niet direct beïnvloedbaar succes, zoals
de anonieme zanger uit het voorbeeld, de Afdeling
Inspanning van de Firma STRESS buitensporig
alarmeert.
Doelstellingen
Als je het juiste succescriterium kiest, dan is
winnen bijna altijd het gevolg. Dat geldt ook voor
persoonlijke en zakelijke doelstellingen. Als je
slecht gepresteerd hebt betekent dat meestal niet
automatisch dat je gefaald hebt. De mislukking
zit namelijk vaak al ingebouwd in de doelstelling
die niet deugde. Doelen geven richting aan de
te behalen prestatie. Wie zich doelen stelt, krijgt
meteen een beeld van wat er moet gebeuren of
tenminste van wat er bereikt moet worden.
Het hebben van een doel bevordert je focus, je
motivatie, je zin, inzet, richting en doorzettingsver-
78
lev el 2
Optimale inspanning
Werkhouding
Optimale inspanning wordt gekenmerkt door
volledige focus en betrokkenheid: actiegerichte
energie en activiteit worden omgezet in een
succesvolle uitvoering. Dit noemen we flow.
Op de werkvloer zien we de optimale prestatie­
toestand terug bij mensen die plezier in hun werk
hebben. Wie meer op het proces dan op het
resultaat let, meer bezig is met de kwaliteit van
de taak en het plezier dat dat oplevert, is
geconcen­treerd op zijn eigen tempo en ritme.
Zo iemand voelt de energie naar zich toestromen.
Het is een werkhouding waarbij creativiteit en
innovatiekracht floreren. Bij een resultaatgerichte
houding gaat het meer om hoeveelheid en
resultaat: het werk moet af. De focus is vooral
extern en men voelt veel pressie van buitenaf. Het
is een werkhouding die gepaard gaat met een
grote controlebehoefte, die werknemers (of jezelf)
voortdurend tot aanpassing aan de buitenwereld
dwingt. Een resultaatgerichte houding vreet energie
en sloopt je concentratie. Deze valt nauwelijks
los te zien van het verlangen naar erkenning van
anderen. Resultaatwerkers gaan door tot ze erbij
neervallen. Geen grens. Alles voor het succes.
Voorwaarden hiervoor zijn:
1. Een duidelijk doel;
2.Een gevoel van persoonlijke controle over de
doelstelling;
3.Evenwicht tussen de eigen vaardigheid en
de uit te voeren activiteit: de bezigheden zijn
uitdagend maar (net) niet te moeilijk;
4.Intrinsieke beloning; de activiteit zelf is leuk/
bevredigend;
5. Focus, concentratie en doelgerichtheid;
6.Positieve feedback, gericht op het onmiddellijk
aanpassen/verbeteren van het eigen functio­
neren.
Als aan alle voorwaarden wordt voldaan zit je in de
optimale inspanningszone en kan er een maximaal
resultaat gecreëerd worden! Alle energie wordt nu
gebruikt voor de prestatie, er lekt niets weg naar
energievretende en stressverhogende bijgedach­ten.
Een leidinggevende die iets wil bereiken moet dus
zijn doelstellingen op orde hebben en ze laten aan­sluiten bij de mensen die hij in huis heeft. Leiding
geven gaat immers ook over het beïnvloeden en
motiveren van anderen, om organisatiedoelstellin­
gen optimaal te realiseren.
81
Het verkeerde succes
Verkeerde doelstellingen (erkenning zoeken) leiden
tot stress. Haalbare (maar wel uitdagende) doelen
brengen zelfvertrouwen en rust (en vaak ook nog
succes). Om beter om te gaan met prestatiedruk
kun je dus het beste beginnen met het formuleren
van andere doelstellingen.
ONBEREIKBARE
DOELEN.
DIE GAAN ZO
LEKKER LANG
MEE.
Loesje
d e ho flev er ancier s v an s tres s
........................................................................
Druk op je werk
Werkdruk is wat anders dan het druk hebben op
je werk. Zolang je het kunt bolwerken, hoeft het
niet tot problemen te leiden. Sommige mensen
vinden het zelfs prettiger om het druk te hebben
dan om zich te vervelen. Op het moment dat de
balans tussen de werkbelasting en de belastbaarheid verstoord raakt, spreekt men van werkdruk.
.......................................................................
Stapelgek
Er wordt meer
tijd verknoeid
met werken
dan met nietsdoen.
Werkdruk heeft vele gezichten én vele mogelijke
oorzaken, die elkaar vaak ook nog eens verster­ken.
De manier waarop het werk binnen een bedrijf
is georganiseerd kan een belangrijke factor zijn,
maar werkdruk is ook sterk afhankelijk van het
individu. Als werknemer kun je de dingen té perfect
willen doen, moeite hebben om hulp te vragen of
de juiste vaardigheden niet bezitten om je taken
tot een goed einde te brengen. Als werkgever kun
je werkzaamheden niet goed op elkaar hebben
afgestemd, een onrealistische planning hanteren,
te hoge kwaliteitseisen stellen, te zware verant­
woordelijkheden geven, onvoldoende gekwalifi­
ceer­de mensen beschikbaar hebben, onwerkbare
procedures volgen, niet de juiste voorzieningen
bieden, hulpmiddelen (als ICT) inzetten die niet
goed functioneren, onvoldoende steun bieden die
het werk lastiger maken dan strikt noodzakelijk is.
Wie weet is er ook sprake van een aanstaande reorganisatie en ervaar je daardoor meer werkdruk.
Wat de reden ook is. De standaardoplossing van
de laatste paar decennia is efficiënter werken en
er nog een tandje bijzetten. Dat draagt echter
nauwelijks bij aan de oplossing. Mensen zijn nu
eenmaal niet tot in het uiterste programmeerbaar
en moeten, om efficiënt te kunnen blijven werken,
af en toe ook even kunnen rusten en opladen.
Efficiënter werken betekent dus nog niet automatisch dat we ook effectiever zijn. De afgelopen jaren
zijn alle rustpunten op het werk er langzaamaan
uit gesloopt, waardoor de natuurlijke herstelmo­
men­ten verdwenen zijn en de balans zoek is tussen
belastbaarheid en het vermogen om te herstellen.
Daar krijgen we nu de rekening voor gepresen­teerd..
Het CBS en het Fonds Psychische Gezondheid
hebben geconstateerd dat één op de zeven
werknemers een burn-out krijgt. We moeten
ophouden met hollen en meer rust gaan nemen.
We gaan nog niet naar huis
Werk verminderen is geen gemakkelijke opgave.
Zeker niet voor werknemers die het lastig vinden
om grenzen aan te geven. Wie aangeeft dat
hij het zwaar heeft, zien we vaak toch als een
zwakke broeder. Enne… vergeet niet: we moeten
wel dóór! Met die instelling durf je doorgaans je
hoge werkdruk niet te melden. Zeker in tijden van
laagconjunctuur (recessie), waarbij je baan al snel
op de tocht staat, doe je er liever een schepje
bovenop dan dat je de situatie aanpast. Té hoge
werkdruk wordt dan dus vaak nog onvoldoende
gesignaleerd en serieus genomen, zowel door
mensen zelf als door de werkgever. Het credo
blijft: nog efficiënter werken.
Focus
Efficiënter werken is echter vaak helemaal niet de
slimste oplossing. Die stapels werk worden primair
meestal veroorzaakt door gebrek aan focus bin-
Jean de Boisson (Pseudoniem van C. Buddingh)
106
d e ho flev er ancier s v an s tres s
13.
De verkeerde baan
(geen zin meer in je werk)
Betekenisgeving nastreven
is beter voor je gezondheid
dan ongemak proberen
te voorkomen.
Kelly McGonigal
Er zijn mensen die alles kunnen verkopen. Ik
behoor daar niet toe. Ik kan nog geen ijs aan
een pinguïn verkopen. Sales ligt ver buiten mijn
competenties zo bleek al snel tijdens een korte
stage bij een grote evenementenorganisatie in
Den Haag. Ik zou sponsorgelden werven voor de
internationale halve marathon van den Haag (de
City Pier City-loop). Mijn targets waren vijf grote
sportmerken. Mijn middelen een vijftal brieven.
Achteraf prees de CPC zich gelukkig dat het
Weekend
Als werk goed aansluit op je kennisniveau, vaardigheden, talenten en persoonlijke eigenschappen,
kan dat veel voldoening geven. Voorwaarde is
dan wel dat het wordt uitgevoerd in een veilige,
gezonde en ondersteunende werkomgeving.
Het hebben van prettig, passend werk verhoogt
goed afliep. Maar het werd één groot fiasco.
De brieven, waar ik uren over had gedaan om ze
te schrijven, had ik in de verkeerde enveloppen
gestopt. Asics kreeg de brief voor Nike enzovoort.
Ai! Het bleek niet het terrein te zijn waar mijn
ta­lenten lagen. Verandermanagement gelukkig
wel, bleek tijdens een volgende stage.
Aangezien je waarschijnlijk een derde deel van je
leven op je werk doorbrengt, kun je maar beter
zorgen dat de match optimaal is.
je eigenwaarde en verbetert bovendien je sociale
functioneren. Als er iets niet klopt in dat plaatje –
geen geschikte baan of niet de juiste omstandig­
heden – dan kan het gebeuren dat je iedere dag met
tegenzin naar je werk gaat. Dat kost veel energie
en levert onnodige stress op. Je leeft van weekend
naar weekend. Je inzet is minimaal, je zit je tijd uit.
Je vraagt je af hoe je in deze functie bent beland.
118
d e ho flev er ancier s v an s tres s
Hoe het allemaal begon
Ongeschikt
Ongeschikt werk leidt tot stressklachten en gaat
ten koste van de vitaliteit van de organisatie.
Stress en chagrijn verlammen de zaak; indirect
hebben ze zelfs een negatieve invloed op de
economische groei. Alles heeft invloed op elkaar.
Keer het daarom om. Zorg voor leuk werk, dan
straal je vanzelf enthousiasme uit en dat werkt
aanstekelijk. Streef naar een positieve flow.
Daarmee kom je vaak zo veel verder.
Ik hou van werken
zolang het werken is
waarvan ik hou.
Slimmer dan met tegenzin je functie doorzetten is
maken dat je wegkomt, maar laten we nog even
stilstaan bij de mogelijke oorzaken van je nietpassende baan. Klopte die advertentie wel waarop je
ooit reageerde? Dekte die aantrekkelijke functie­om­
schrij­ving wel de lading? Of is de baan veranderd
door recente bewegingen op de markt? Ben je
wel voldoende meegegroeid met je functie? Het
is natuurlijk ook mogelijk dat jouw persoonlijke
behoeften zijn gewijzigd nu je nieuwe kwaliteiten,
talenten en vaardigheden hebt ontwikkeld of dat
de randvoorwaarden niet meer passen (bijvoorbeeld doordat je privéleven is veranderd). Of
wellicht functioneert je team slecht, heb je een
eikel van een manager of mis je waardering voor
je prestaties. Hoe dan ook, het is altijd de combinatie van passende werkzaamheden en de juiste
omstandigheden die bepaalt of je het naar je zin
hebt op je werk of niet.
Johan Cruijff
Niet altijd leuk
Natuurlijk is je werk niet altijd even spannend en
heeft het ook zijn saaie kanten. Maar een leuke
baan moet, net als een goede relatie, toch wel
overwegend leuk en inspirerend zijn. In tijden van
crisis ontstaat de collectieve overtuiging dat je
blij moet zijn dat je een baan hebt. Er moet toch
brood op de plank komen, hypotheken moeten
betaald worden en studies gefinancierd.
De banen­markt raakt daardoor op slot, want
iedereen blijft zitten waar hij zit. Dat heeft grote
gevolgen voor de gezondheid van individuen en
organisaties.
Werkvermogen
De mate waarin je positieve energie kunt genereren
hangt af van je werkvermogen. En dat is uiteindelijk
niks anders dan de match van jouw kwaliteiten en
de kenmerken van je werk. Je fysieke, mentale en
emotionele conditie spelen daar hoofdrollen in,
maar ook je sociale netwerk, kennis en vaardigheden. En niet te vergeten je thuissituatie en je
arbeidssituatie, dus ook je verstandhouding met
collega’s en leidinggevenden. De lijst van zaken
die je op orde moet hebben voor een optimaal
werkvermogen is dus eindeloos, maar dat maakt
ook dat je heel veel opties hebt om aan te pakken
als je last hebt van stressklachten.
De manier waarop
Bijna de helft van de mensen heeft het niet naar
de zin op het werk. En op de een of andere
manier zijn de meesten niet bij machte om daar
iets aan te doen. Natuurlijk weet je wat je hebt en
niet wat je krijgt, maar moet je nou echt de kans
op leuker werk met meer plezier en minder druk
niet aangrijpen? We passen onszelf liever aan
120
s tres s red ucerend e technieken
3
Hebbes
level
stress­
reducerende
technieken
Kennis wordt pas zichtbaar in de uitvoering. In dit ­
deel ga ik je een aantal stressreducerende technieken aanleren die onmiddellijk voortvloeien uit
de kennis en inzichten die je tot nu toe verzameld
hebt. Hiermee ontwikkel je bruikbare vaardighe­den
om vaker grip op je stress te hebben en voldoende
te ontspannen. Kijk welke suggesties en ideeën
je het meest aanspreken en welke je goed kunt
gebruiken. Kies er een paar uit en ga daar mee
129
aan de slag. Ik kan je namelijk precies vertellen
hoe je moet zwemmen of autorijden maar zodra
je in het water springt of in de auto stapt bots je
vermoedelijk al snel tegen allerlei moeilijkheden
op. Het is dus van belang om de verzamelde
stressinzichten echt goed in de vingers te krijgen
voordat ze in je tenen zakken.
Tot het punt dat je denkt: Hebbes.
‘Ja maar…..zo ben ik nu
eenmaal. Weet je wel hoe
moeilijk het is om nieuwe
vaardigheden aan te leren?’
Natuurlijk kan ik tegen je zeggen dat je te veel in
beperkingen denkt en te weinig in oplossingen,
dat je onvoldoende geloof in jezelf hebt, dat je
gewoon moet besluiten dat het je lukt et cetera.
Maar dan ga ik volledig voorbij aan het feit dat
het ook helemaal niet gemakkelijk is. Doordat je
bent voorgeprogrammeerd met automatische
stressreacties vergt veranderen doorgaans grote
hoeveelheden doorzettingsvermogen en energie.
Het goede nieuws is dat veranderen wel mogelijk
is. Het is vooral een kwestie van slim kiezen van je
veranderdoelen. Hou het bij haalbare stappen,
uitdagend maar doenlijk. Zo houd je jezelf gemoti­
veerd. Plezier in het veranderproces is het halve
werk.Vals spelen mag. Het moet zelfs bijna. Je stelt
je veranderdoelen dichtbij, legt de lat laag en zorgt
er zodoende voor dat je met gemak je eerste
successen kunt behalen. Die goedkope triomfen
smaken vaak naar meer. Je gaat op zoek naar de
volgende kick van het welslagen. Houd ook die
stap klein. Net als alle volgende. Gaandeweg rek
je je nieuw verworven competentie op en breid je
je vaardigheden uit tot het gewenste niveau. De
stressverhogende vaardigheden die zo in de weg
zitten verdwijnen vanzelf uit beeld. Je hoeft er dus
niet op te letten of aan te werken. Je hoeft alleen
maar steeds het doel scherp voor ogen te houden
en te bedenken wat je te winnen hebt. Tegenslagen
zullen je dan minder raken. Met kleine stapjes loop
je naar grote doelen! En iedere verandering begint
met een eerste stap in de juiste richting. Wees
wijs. Wees geduldig. In een overgangsfase werkt
het oude niet meer en functioneert het nieuwe nog
niet optimaal. Je zult best eens struikelen. Blijf
jezelf steeds herpakken en vervolg het experiment
om onnodige stress weg te organiseren en meer
rust en ruimte voor jezelf te creëren.
Aan de slag
Voor je aan de slag gaat met dit praktische deel
is het goed om je te realiseren wat je met dit boek
wilt bereiken? Waarom heb je het gekocht of
ge­kregen?
Hoe scherper je focus,
des te doelgerichter je zoektocht.
De oefeningen zijn verdeeld over verschillende
leveranciers die allemaal op geheel eigen wijze
rust brengen en het stressmechanisme kalmeren. Het zijn de directe tegenhangers van de
hofleveranciers van stress. Als je weet aan welke
leveranciers jij behoefte hebt dan kun je daar gelijk
naartoe bladeren, kijken welke tips je aanspreken
en daarmee aan de slag gaan.
130
level 3
s tres s red ucerend e technieken
1.
De onderhoudsservice
Leverancier van vitaliteit
Vitaliteit Om stressvolle situ­a­-
ties lichter te maken is het van belang
dat je de spanning regelmatig verlicht.
Dat je het glas zo nu en dan even neer­­­zet. Dan ontstaat er ruimte om goed
onderhoud te plegen, uit te rusten, op
te laden en weer op volle sterkte te komen. Daarnaast heeft het lichaam ook
brand- en bouwstoffen nodig om sterk
en fit te blijven. Hoe vitaler je bent des
te beter je stressvolle gebeurte­nis­sen
kunt verdragen en des te groter je her­
stellend vermogen is.
+ Plusactiviteiten
Wat vind je leuk om te doen, waar be­leef je plezier aan, waar ben je goed
in, wat geeft voldoening, het gevoel
dat je leeft, energie, lol, plezier of rust,
waar gedij je goed bij?
- Minactiviteiten
Wat vind je niet leuk, waar heb je vaak
geen zin in, wat geeft een gevoel van
uitputting, kost energie?
133
Onthaasten Mocht je
per ongeluk merken dat je toch bent
gaan rennen of haasten, ga dan bewust slen­teren. Vertraag je handelingen, dat kalmeert het zenuwstelsel.
Herwaardeer
stress Kijk eens anders naar
stress. Ook dat verlicht. Stress is na­­
melijk niet alleen het sig­naal dat je in
nood verkeert, maar ook dat je li­chaam
bezig is je tegen een bedrei­ging te
be­­schermen. Anders denken trans­­for­
meert de stresservaring van iets negatiefs naar iets positiefs. De behulp­­zame
interpretatie is veel aan­ge­namer, want
die leidt tot ontspannen inspanning
en beperkt de schade aan je lijf! Het
besef dat stress een hulpmiddel is
vermindert een schadelijke effect.
Reparatieset­kompas Het is belangrijk om
goed naar je lichaam te luisteren. Maar
als je inter­ne kompas van slag is, gaat
dat lastig. Maak daar­om een lijst met
plus- en min-acti­viteiten. De plus­ac­ti­
viteiten zijn dingen waarvan je energie
krijgt, voldoening. Minactivi­teiten put­ten
je uit. Je voelt de energie al weglekken
als je eraan denkt. Pas op: Ik bedoel
activiteiten waarvan je energie krijgt; dat
is iets anders dan een adrenaline­kick,
hoe energiek dat ook aanvoelt. We zijn
vaak zo bezig met productie draaien,
maar waar haal je je consumptie van­
daan?
Energiek
ontspannen
Laat je
stress­hormonen af en toe eens uit­rus­
ten! Dat maakt de dingen niet alleen
luchtiger en makkelijker maar zorgt er
ook voor dat je beter grip op negatie­ve
ge­dach­ten krijgt, die onder invloed van
stresshormonen aardig worden opgejaagd. Ontspannen is een vaardig­heid
die je kunt leren, train deze vaardigheid
zo vaak als wenselijk is. En ja dat kan
oersaai zijn maar ook heel leuk. Expe­
rimenteer dus en kijk waar jij blij van
wordt. Korte opfrissertjes kunnen je
al veel nieuwe energie en kracht geven.
Geniet!
Maar wees vooral
tevreden Onderzoek heeft
uitgewezen dat genieten een gewel­
dige mentale energie geeft.
BOM Leg een BOM onder
stress - een Bewust Ontspan Moment
Agenda beheer
van de
BOM-squad Plaats
regelmatig BOM(men) in je agenda.
Als je je dagen volstouwt met inspan­
nende activi­teiten word je gek. Roos­ter
dus een hele dag, een dagdeel, een
uurtje, of een nog kortere tijdsspanne
in voor een opfrissertje. Hoe lang het
duurt is niet zo belangrijk. Waar het om
gaat is dat je tijd voor jezelf reser­veert
en die besteedt aan iets plezierigs.
Zo maak je jezelf belangrijk en zorg je
goed voor jezelf. Wissel in- en ont­spa­n­ning af. Datzelfde geldt voor sociale,
mentale en fysieke activiteiten. Zoek
steeds naar een goede balans. Dat
maximaliseert je mentale, fysieke en
emotionele conditie en minimaliseert
overbelasting.
134