Pak van mijn HART Pak van mijn HART

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Woensdag, 10 september 2014
Dagelijks sterven er in Nederland 107 mensen aan
hart- en vaatfalen. 57 van hen zijn vrouw. Om het aantal
doden terug te dringen, start deze maand in Maastricht
een onderzoek onder 2500 vrouwen. Doel: het vinden
van stoffen die de kwaal voorspellen. Onze verslaggeefster
mocht het onderzoek als eerste ondergaan.
foto Hollandse Hoogte
Pak van mijn HART
door Hennie Jeuken
B
rrrr. Een beetje koud voelt het
wel aan: de gel die de hart-echolaborant voorzichtig onder de linkerborst smeert om vervolgens
met een apparaatje verschillende
hartopnames te maken. Via het beeldscherm volgen we tal van metingen. Tot op
detail worden de werking, conditie en de
pompkracht van het hart onderzocht. We
zien hoe het bloed binnenkomt en verder
het lijf wordt ingejaagd. Liggend op het behandelbed gaan de gedachten even terug
naar de echo’s tijdens de zwangerschap. Zo
nauwkeurig als we destijds de foetus konden volgen, zo exact zien we nu de werking
van het hart. Een rare gewaarwording.
De pijnloze hartcontrole van een minuut of
twintig, in het Vrouwen Dagcentrum in het
Maastrichtse ziekenhuis, is onderdeel van
het grootschalig medisch wetenschappelijk
onderzoek naar hart- en vaatfalen bij vrouwen dat deze maand start. Het Maastrichts
Universitair Medisch Centrum (MUMC) is
kartrekker. De komende vier jaar werkt een
MUMC-team van ten minste vijftien mensen permanent aan de studie. Doel van dit
alles is signaalstoffen te vinden waardoor
hart- en vaataandoeningen bij vrouwen tijdig kunnen worden voorspeld, vertelt
arts-onderzoeker Chahinda Ghossein-Doha, die het onderzoek coördineert. Als er
meer duidelijkheid is over risicofactoren,
dan kunnen er ook vrouwspecifieke, preventieve behandelingen worden ontwikkeld en toegepast, legt ze uit, terwijl ze
voorgaat naar een andere ruimte om meer
aan de weet te komen over de algehele gezondheid. Een spervuur aan vragen volgt.
Rook je? Gebruik je alcohol? Koffie? Drugs?
Heb je last van kortademigheid of hartkloppingen? Er zijn vragen over medicijngebruik en ziektes in de familie.
In eerste instantie, zo vertelt Ghossein-Doha, richt de studie zich met name op vrouwen die tijdens hun zwangerschap problemen hebben gehad met de bloeddruk, omdat zij in hun latere leven vaak (in een
kwart van de gevallen) hart- en vaatziekten
en/of hoge bloeddruk blijken te ontwikkelen. De onderzoeksresultaten worden dan
ook direct gebruikt om deze vrouwen
meer te kunnen vertellen over risico’s op
hart- en vaatfalen en wat ze hieraan zouden kunnen doen. Bijvoorbeeld hun levensstijl aanpassen, aldus de onderzoeker. Ook
hopen ze met de informatie in de toekomst beter te kunnen verklaren waarom
vrouwen bloeddrukproblemen krijgen, tijdens hun zwangerschap, maar ook in hun
latere leven.
In totaal nemen 2500 vrouwen aan het onderzoek deel, de helft heeft bloeddrukproblemen gehad tijdens de zwangerschap, de
rest niet. De twee groepen worden met elkaar vergeleken. „Zo kunnen we zien of andere factoren - behalve de bloeddrukproblemen tijdens de zwangerschap - van invloed zijn”, zegt arts Eva Mulder, die eveneens bij de studie is betrokken.
Hoewel er volop samenwerking is met andere universitaire medische centra worden
de komende vier jaar alle deelneemsters in
het Maastrichtse ziekenhuis onderzocht.
Hun hele hart- en vaatsysteem wordt dan
in kaart gebracht. En daarvoor nemen ze in
Maastricht uitgebreid de tijd, zo blijkt.
Ruim één dagdeel zijn we bezig. Een assistent tapt vijf buisjes bloed af om onder meer
de suikerwaardes, het cholesterolgehalte en
nier- en leverfunctie te controleren. Exact
een half uur lang wordt - om de drie minuten - de bloeddruk gemeten zodat er een helder beeld ontstaat, aangezien de druk nogal
kan schommelen, verklaren de twee artsen.
„Wat grappig is dat mensen bij de eerste meting vaak tien punten hoger zitten dat bij-
voorbeeld bij een derde. In rust is het altijd
lager”, legt Eva Mulder uit.
Metingen van gewicht, lengte en buik- en
heupomtrek volgen. Evenals een uitgebreide
doorlichting - wel anderhalf uur - van de vaten. Met speciaal voor deze studie aangeschafte echo-apparatuur wordt de werking van
een slagader in de bovenarm bekeken en de
dikte van de vaatwand van de halsslagader
onderzocht. Een dikke vaatwand kan wijzen
op aderverkalking, zo leren we. Via een apparaatje, vergelijkbaar met een microscoop,
worden er tenslotte opnames gemaakt van
de allerkleinste vaten onder de tong, nadat
een spray heeft gezorgd voor een verwijding
van die vaten. Gemakkelijk is het niet om
een complete screeningopname van minuscule tongvaten te maken, maar na drieduizend opnames lukt het dan toch om een
filmpje te schieten. De mate van de verwijding blijkt het een en ander te vertellen over
de toestand van de vaatfunctie, leggen de medici uit. En dan: het eindgesprek. Is er risico
op hart- en vaatfalen? Niet dus. „De dikte
van je hart ten opzichte van de oppervlakte
van het lichaam is bij jou 85, heel mooi want
je moet onder de 95 zitten. Je hebt ook geen
klepafwijkingen”, stelt Ghossein-Doha gerust. En de ejectiefractie - het percentage dat
uitdrukt hoeveel bloed er bij het samentrekken van de hartspier uit de linkerkamer
wordt geperst - blijkt eveneens prima. ,,Zestig procent bij jou. Heel goed want je moet
boven de 45 zitten.” Geslaagd dus. Niet bepaald verbaasd maar toch wel een beetje opgelucht verlaten we het ziekenhuis.