neXt december nummer - Vitalis WoonZorg Groep

Magazine van Vitalis WoonZorg Groep
December 2014
Muziek laat niemand onberoerd
Janie en Albert
Uit eten met Denise
miMakkus
Buitenwereld binnen
Foto cover:
Albert van den Eijnden, bewoner
van Vitalis Theresia en Janie van
Eerd, vrijwilliger, dansen in het
Danspaleis. Lees het artikel op
pagina 20.
Inhoud
Voorwoord
pagina
7
Beweging en vitaliteit
Verbinding
neXt heeft ‘Verbinding’ als centraal thema, het
loopt als een rode draad door de teksten.
neXt heeft aandacht voor, zoekt verbinding met
en legt contact tussen:
…Vitalis en medewerkers, vrijwilligers
…Vitalis en cliënten en bewoners
...Vitalis en gepensioneerden
…Vitalis en familieleden van medewerkers en
cliënten
…medewerkers en cliënten en bewoners
…medewerkers en vrijwilligers onderling
…cliënten en bewoners onderling
Dat doen we met u en jullie. Ideeën,
­commentaar en natuurlijk complimenten zijn
altijd welkom bij de redactie!
Intiem verstrengeld in een Argentijnse tango, of
met dertigduizend man bij een dance-event,
dansen doet iets met mensen. Het is leuk om te
doen, om naar te kijken en het maakt blij.
Daarom is het ook zo gezond. Het is beweging
en het is vitaliteit. Beide kunnen ook van binnen
zitten. Want dansen in een rolstoel of denken
aan zwieren en zwaaien zoals je dat vroeger
tijdens een Engelse wals deed, is net zo goed
beweging en vitaliteit. Geniet mee met het
danspaar op de cover van deze neXt en lees over
wat dansen nog meer oproept op pagina 20 en
21.
Ook Vitalis is in beweging. In het uitgebreide
interview op pagina 8-10 vertellen Pink van Veen
en Erik-Jan Borgmeijer van de Raad van bestuur
over Vitalis in 2015 en daarna.
Voordat 2015 losbarst, genieten we ieder op onze
eigen manier van de Kerstdagen, misschien een
kerstvakantie en hopelijk een fijne jaarwisseling.
De redactie wenst cliënten, bewoners en hun
familie, medewerkers, gepensioneerden en
vrijwilligers fijne feestdagen.
Sis Huiskamp, eindredacteur
Zinvolle gesprekken bij gespreksgroep ‘Volzin’
pagina
8
pagina
26
Vitalis in beweging
2
Verpleegpakket op vakantie
4
6
7
8
11
12
13
14
15
15
16
17
18
19
20
21
22
22
23
23
24
25
26
27
28
28
29
30
30
31
32
32
32
33
34
34
35
36
De achtergrond van Carla Capiau
Dynamische wijkbibliotheek Wilgenhof
Zinvolle gesprekken ‘Volzin’
Vitalis in beweging
De Slinger
Hoe zit dat nou?
Ontknoping verbouwingswedstrijd Boscotondo
Binnen bij... Nelly van Bragt
Alfred
Liefde voor koffie
Boek & DVD
Uit eten met Denise
Kunst & cultuur
Kunst & cultuur: Expositie Cure & Care en DDW
Kunst & cultuur: Het Danspaleis
Danstherapie
Vitalis ‘t Lint 10 jaar
Boek: Het geluk van binnen
Lekker ding
Column Pink van Veen
Meekijken
miMakkus
Verpleegpakket op vakantie
Innovatief wonen en zorgen
Straatnaam
Schrijver in huis
De eerste indruk
Nieuw alarmnummer Vitalis: 444
SamenUITagenda
Gezondheidsnieuws
Leuke apps
Uw verhaal in NeXt
Nieuw papier
Buitenwereld binnen
Zorgvisite.nl
Kerstwens
Puzzel
Vitaal is...
3
“Hoe word ik zo gezond en gelukkig mogelijk ouder?”
De achtergrond van
Carla Capiau
Oude foto uit 1969, Carla Capiau als
wijkverpleegkundige
2014
De deur gaat open en een vitale dame heet mij welkom,
Carla Capiau. Ze vertelt dat ze het belangrijk vindt om mee te
werken aan het artikel ‘De achtergrond van’, omdat ze wil dat
anderen kennismaken met haar visie op het leven als oudere.
“Durf jezelf te zijn!”
Op haar 25ste heeft Carla Capiau de opleiding gevolgd tot verpleegkundige.
Aansluitend heeft zij zes jaar als wijkverpleegkundige gewerkt.”Wat leuk dat
dit juist nu weer terugkomt. De wijkverpleegkundige krijgt in de huidige
gezondheidszorg weer een belangrijke positie. De verantwoordelijkheid
wordt weer gelegd waar hij hoort,” zegt mevrouw Capiau. Na een aanvullende opleiding, heeft zij 18 jaar als docent aan de Hogeschool voor Verpleegkundigen te Nijmegen gewerkt. In 1990 is zij met de VUT gegaan toen haar
vrouwelijke partner met pensioen ging. Ze zijn 40 jaar samen geweest, tot het
overlijden van haar partner in 2010.
Na het verlies van haar partner brak voor Carla Capiau een tijd aan waarin zij
zich wilde bezinnen op haar toekomst. Vragen als “Wat wil ik?” en “Wat kan
4
1969
ik en wat wil ik doen in deze fase van mijn leven?” staan centraal in haar
huidige leefstijl. Haar visie is de basis en de drive voor de initiatieven voor
nieuwe activiteiten die zijn ontwikkeld in Vitalis Kortonjo. Na gesprekken
op alle etages waarin de wensen van de bewoners zijn geïnventariseerd, is zij
enthousiast met de organisatie begonnen. Dit heeft geleid tot een activiteitengroep bestaande uit bewoners van Kortonjo. Carla Capiau is lovend over de
inzet en begeleiding van Yvon Demarteau en de deskundigheid en inzet van
de bewoners.
Hoe ziet zij haar verdere toekomst? Ze wil blijven communiceren met haar
leeftijdgenoten, en haar visie en overtuiging aan hen overdragen. Daarbij steeds
in gedachte houdend: “Hoe word ik zo gezond en gelukkig mogelijk ouder?”.
Insigne
“De eerste voorwaarde is, dat je jezelf de moeite waard moet blijven vinden.
Geen afwachtende houding aannemen, maar steeds jezelf afvragen ‘wat wil
ik?’ en daarvoor gaan. Niet afwachten maar MEEDOEN en vervolgens het
ZELF DOEN. Vanuit deze visie komt er iets op je pad zodat er weer beweging
ontstaat. Bovendien is een positieve instelling belangrijk om lichaam en
geest actief en gezond te houden.”
5
Zinvolle gesprekken
bij gespreksgroep ‘Volzin’
Vitalis Wilgenhof opent
dynamische wijkbibliotheek
Veel mensen in Stratum betreuren de sluiting van de Stratumse bibliotheek.
Daar kon je niet alleen boeken lenen, maar ook rustig een krantje lezen.
Vitalis Wilgenhof heeft daarom besloten zelf een wijkbibliotheek te openen.
De wijkbibliotheek is bedoeld voor de eigen bewoners én voor de bewoners uit de omgeving. Het uitleensysteem is
gebaseerd op het principe ’boek voor boek’. Wie een boek leent moet er een ander (eigen) boek voor terugzetten.
Het kost niets. De bibliotheek is gevestigd in de prachtige open ruimte op de eerste verdieping van Vitalis Wilgenhof
aan de Schalmstraat. Daar staan de ruim gesorteerde boekenkasten met veel goede leesboeken, kinderboeken maar
ook Engelstalige boeken. Binnenkort komen er comfortabele leestafels waar je rustig de krant kunt lezen.
Openingstijden
Wijkfunctie
De wijkbibliotheek is zeven dagen per week open.
Op maandagmiddag, woensdag de hele dag, en vrijdagochtend is er ondersteuning van enkele vrijwilligers. Zij
maken de bezoeker bekend met het uitleensysteem en
houden de bibliotheek op orde.
Deze multifunctionele bibliotheekvoorziening past heel
goed bij het beleid van Vitalis die haar woon- en zorg­
centra integreert in de wijk en de omgeving.
Directeur Decy Eysma: “Wij willen dat dit een echte
wijkvoorziening gaat worden. Niet alleen een plek
waar je goede boeken kunt halen en brengen, maar ook
een informatiepunt waar je alles kunt vinden over wonen
en zorg.” De feestelijke opening vindt plaats in januari
2015.
Dynamische collectie
In de toekomst worden er lezingen, workshops en
activiteiten georganiseerd die een relatie hebben met
boeken of het lezen van boeken. Met het ‘boek voor
boek’-uitleensysteem blijft de collectie heel dynamisch.
Voortdurend verandert de collectie.
6
Weet u een leuke naam
voor de wijkbibliotheek?
Mail die naar:
[email protected]
De winnende inzender krijgt
een mooie attentie!
Alles wat besproken is, blijft binnen de groep.
De woorden van deze klassieker van Jules de Corte vullen de ruimte in Vitalis Peppelrode.
Hans van de Laar, geestelijk verzorger, en Anke Vogels, psycholoog, begeleiden een
gespreksgroep met de naam ‘Volzin’. Ze hadden daar zo hun bedoelingen mee toen
ze startten. Je kunt dat prachtig verwoorden met kreten als: lotgenotencontact;
Ik zou wel eens willen weten
leren van elkaar; het verlagen van eenzaamheid of isolement en het bevordeWaarom zijn de mensen zo moe?
ren van een goede stemming.
Uiteindelijk is het veel meer geworden. Een van de deelnemers zegt dat in een
van de laatste gespreksrondes op zijn eigen manier: “We hebben elkaar leren
Misschien door hun jachten en jagen
kennen, maar meer nog, we hebben geleerd elkaar nu pas echt te zien.” De
heer die dit zegt heeft nog maar een zeer beperkt gezichtsvermogen, maar
Misschien door hun eeuwige vragen…
formuleert de waarde van deze gesprekken met woorden als ‘zien’ en ‘kijken’.
Over de drempel
Hans en Anke hebben in het
begin mensen over de drempel
moeten helpen om mee te doen. Ze planden twaalf tot
veertien bijeenkomsten met bewoners die ernstig
gehandicapt zijn geraakt. Met grote terughoudendheid
begonnen de deelnemers eraan. “Als ik het niks vind,
dan stop ik ermee hoor!”
Dat was prima. De ideeën voor de gespreksthema’s
haalden zij uit een werkboek van het Trimbos-instituut,
dat voorziet in gespreksbijeenkomsten met lichamelijk
beperkte ouderen. Hans en Anke gaven de gespreksgroep de naam ‘Volzin’ mee, omdat ze gesprekken
willen presenteren vol zin, waar mensen een beetje zin
in moeten hebben en waardoor ze misschien ook
meer zin krijgen om het leven weer in handen te
nemen. Een mevrouw zegt hierover: “De drempel om
met elkaar in contact te komen is na deelname aan
deze groep lager geworden. Als ik andere deelnemers in
huis zie, dan voel ik dat er een band is ontstaan. En ook
al zijn het er maar zeven, het zijn er toch mooi zeven.”
Alles blijft binnen de groep
Inmiddels is er in Vitalis Peppelrode een tweede groep
gestart, weer acht nieuwe deelnemers met dezelfde
huiver: “Ik vind het wel een beetje angstig, want er zijn
momenten dat je toch onzeker bent.” Na de eerste
bijeenkomst zegt iedereen de volgende maandagmiddag weer terug te komen. Men voelt zich veilig, want
er is afgesproken dat alles wat besproken is, binnen de
groep blijft.
Bij een van de bijeenkomsten tijdens zo’n serie van
twaalf gesprekken worden ook partners en mantelzorgers uitgenodigd. Een van hen zei: “Ik had nooit
gedacht dat mijn vader mee zou doen, maar hij heeft
het er nu elke week over en hij vindt het vreselijk
jammer dat het bijna afgelopen is.” Om die reden
Hans en Anke
heeft de eerste groep besloten door te gaan om elkaar
eens in de maand te treffen en dan ook weer een
onderwerp aan te snijden. Het kan gaan over je
favoriete muziek, over reizen en vakanties, over hoe je
omgaat met tegenslagen en nog veel meer. Het is voor
beide begeleiders een uitdaging om daar mee door te
gaan.
Meer weten?
Informatie bij Hans van de Laar, tel 06 5354 3950.
7
Vitalis in beweging
Verandering wordt onderdeel van het werk van ons allemaal
neXt spreekt met Erik-Jan Borgmeijer en Pink van Veen, de Raad van bestuur van Vitalis, over de veranderingen
die voor Vitalis op de rol staan. Verander­ingen die ontstaan omdat cliënten veranderen en door het beleid van
de overheid over de langdurige zorg. Dat betekent dat we een organisatie zijn die continu in beweging is: in de
diensten die we aanbieden, in de manier waarop we omgaan met klanten en elkaar, en hoe we het werk
organiseren. Plus nog een opdracht om fors te bezuinigen. Een lastige en uitdagende veranderopgave.
Vier woonzorgconcepten
We gaan werken met verschillende woonzorgconcepten: Vitalis Wijkzorg – Vitalis Revalidatie – Vitalis
Intensieve zorg – Vitalis Residenties. Mensen die
langer thuis willen wonen in hun eigen veilige
omgeving; die bieden we wijkzorg. Mensen die
tijdelijk bij ons zijn voor kortdurend herstel; die
bieden we revalidatiezorg. Mensen die een beschermde woonomgeving zoeken met eigen ruimte
en verzorging en verpleging; die bieden we intensieve zorg. En mensen die in een eigen, veilige, meer
luxe woonomgeving willen wonen; die bieden we
residenties, eventueel met zorg. Medewerkers
kunnen zich zo beter richten op vragen van cliënten
en hun omgeving. Cliënten weten zo beter wat zij
kunnen en mogen verwachten.
Aansluiten bij de wensen van onze klanten
Pink: “Vitalis kent verschillende soorten klanten.
Ouderen die uit het ziekenhuis komen en die
moeten revalideren. Ouderen die zelfstandig wonen
en een veilige omgeving zoeken om te gaan wonen,
zodat ze daarna niet meer hoeven te verhuizen.
8
En alles wat daar tussenin zit. Die verschillende
klantgroepen hebben uiteenlopende en specifieke
vragen. Dat vraagt zorg- en dienstverlening op maat,
op cliëntniveau. De manier van werken, de structuur van de organisatie moet hierbij aansluiten: de
stijl van werken, de behandelmethodes, en soms ook
om een andere inrichting van de omgeving. Alles
moet georganiseerd worden vanuit en rondom de
klant en zijn omgeving. Dat doen we door te gaan
bouwen aan woonzorgconcepten. We willen graag
dat klanten voor Vitalis blijven kiezen.
De kracht van Vitalis zit in onze verscheidenheid.
We zijn geen ‘kale’ thuiszorg, en we zijn ook meer
dan verpleeghuiszorg alleen. Juist door alles wat we
aan zorg, welzijn en ondersteuning in huis hebben
kunnen wij een antwoord bieden op alle vragen en
behoeften van ouderen. Deze kracht willen we
optimaal inzetten om ouderen en hun familie te
ondersteunen zo lang mogelijk zelfstandig te
kunnen blijven.
In het Vitalis wijkzorg-concept zijn onze wijklocaties het ankerpunt voor wijkbewoners én de
uitvalsbasis voor medewerkers om dichtbij zorg en
ondersteuning te bieden. In de appartementen van
de locatie én ook in de wijk er omheen. We zijn er
voor zorg, voor praktische hulp, voor activiteiten,
samen eten en drinken, ondersteuning van de
mantelzorg of om (’s nachts) een oogje in het zeil te
houden. Onze locaties bieden 24 uur per dag, zeven
dagen in de week zorg- en dienstverlening en zijn
beschikbaar voor vragen. We noemen dat rugdekking voor de wijk. Dat is voor de klant en zijn
om­geving een geruststelling en voor ons een uniek
aanbod. We zijn er snel en zijn dichtbij, voor als het
nodig is.
Intensieve zorg is nodig als het thuis te moeilijk
wordt. De zorg en behandeling die daarbij horen
kunnen, als dat mogelijk is, ook op locatie in de
wijk aangeboden worden. We willen alles in
kunnen zetten als iemand in de eigen vertrouwde
omgeving wil blijven. We hebben de kennis en
kunde in huis om cliënten de extra zekerheid te
geven dat zij, ook bij heel complexe vragen, de
juiste ondersteuning krijgen. Maar niet alles is
thuis nog te regelen. Als het niet anders gaat dan
hebben we de mogelijk van onze locaties voor
intensieve zorg. In het ‘intensieve zorg concept’
gaat het erom nog meer dan nu aan te sluiten op de
vraag wat cliënten zelf willen, wat kwaliteit voor
hen betekent.
Met onze revalidatiezorg willen we volop inspelen
op een betere en snellere behandeling van ouderen.
Zo mogelijk doen we dat bij mensen thuis. Innoveren is ook hier, net als in de andere woonzorgconcepten, heel belangrijk. We zien bijvoorbeeld nu al
dat er nog veel meer mogelijk is om met zorgtechnologie mensen te helpen sneller en beter te
herstellen. Revalideren begint eigenlijk al voorafgaand aan een operatie.
Onze residentiële zorg willen we ook buiten de muren van onze complexen aanbieden. Ook in dit
segment zien we steeds meer ouderen met complexe vragen. We spelen hierop in door bijvoorbeeld residentiële verpleeghuiszorg aan huis te
bieden. We willen een breed dienstenpakket
kunnen aanbieden. Ook zullen we, met onze
kennis over zorg, welzijn en wonen voor ouderen,
eigen initiatieven van burgers ondersteunen.
De vragen veranderen, wij veranderen
mee
De woonzorgconcepten zijn herkenbaar, maar zijn
niet af. Woonzorgconcepten zullen nooit af zijn.
Vragen van cliënten en vanuit de samenleving
zullen blijven veranderen. Het is juist de bedoeling
om op veranderende vragen steeds nieuwe antwoorden te vinden. Verandering en innovatie
worden daarmee een belangrijk onderdeel van het
werk, van ons allemaal. Stilstaan is geen optie.
Erik-Jan: “We denken dus tijdens het werk na over
hoe het volgend jaar zou moeten. Dat is heel
ambitieus, maar ik denk dat die ambitie normaal
moet worden. Want dat is de enige manier om de
kwaliteit te blijven leveren die nodig is. Als je zo
werkt, blijkt er ineens heel veel mogelijk te zijn. Als
je de klant daadwerkelijk centraal stelt en de klant
verandert qua vragen en behoeften, kun je niet
anders dan meebewegen en ontwikkelen. Hét
antwoord of één antwoord is er niet meer en komt
niet meer. We bewegen mee met de klant. Dat houdt
het werk inspirerend, van betekenis en betaalbaar.
Wat betekent dit voor medewerkers?
Pink: “Met het werken in woonzorgconcepten
willen we ook veel meer ruimte maken voor eigen
initiatief en eigen keuzes om kwaliteit dichtbij te
leveren. De huidige organisatiestructuur zit ons
daarbij soms in de weg. Medewerkers en teams
kunnen hun ideeën voor goede zorg niet altijd
realiseren. Als organisatie ondersteunen we teams
onvoldoende. We zullen veel meer aansluiten bij
wat teams nodig hebben om kwaliteit dicht bij de
cliënt te leveren. We noemen dit vitale teams. Geen
zelfsturende teams ‘omdat het moet’ maar krachtige
vitale teams omdat het kan. Ieder op zijn eigen
manier en tempo. Die ruimte gaan we maken.”
Erik-Jan: “Voor onze medewerkers betekenen deze
veranderingen vanzelfsprekend ook het nodige. Als
je in een van de woonzorgconcepten werkzaam bent,
bijvoorbeeld in de wijkzorg, moet je als medewerker
nagaan wat dat nu eigenlijk betekent. Je komt bij
mensen thuis, en je bent verbindingsschakel met de
mensen en de activiteiten in de wijk. Misschien moet
je een deel van je tijd wel doorbrengen in een ander
soort werk, bijvoorbeeld activiteiten met een groep.
Dus nadenken over een breder takenpakket dan
alleen de zorg. Datzelfde geldt bijvoorbeeld ook voor
revalidatie: hoe zorgen we ervoor dat een klant die
voor revalidatie komt ook de andere diensten van
Vitalis leert kennen en kan gebruiken? Daar moeten
we slim op inspelen en daarin spelen medewerkers
een belangrijke rol. We nodigen medewerkers uit om
mee te denken over dit soort ideeën en er actief mee
aan de slag te gaan.”
Pink: “Onze medewerkers zijn heel erg betrokken bij
de cliënten en hebben enorm veel creatieve ideeën.
Onze opgave is het om ruimte te bieden aan die
creativiteit en die energie. Zoeken naar mogelijkheden en die benutten, daar blijven mensen enthousiast
door en daar wordt iedereen beter van.”
Bezuinigingen
Erik-Jan: “De overheid gaat de komende jaren
bezuinigen op de zorg. Er komen minder indicaties
en per indicatie gaat de vergoeding naar beneden.
Een deel van wat we nu zorg noemen, zal in de
toekomst geen zorg meer zijn. We zullen zaken
daarom slimmer moeten organiseren. Ook dat is
een forse veranderopgave, voor de zorg als geheel.”
Pink van Veen
Erik-Jan
Borgmeijer
9
Pink: “Voor een deel zijn dit veranderingen die door
de politiek zijn ingegeven. Dat betekent ook een
verandering voor de mensen die nu zorg ontvangen. Over ongeveer tien jaar zullen mensen er
rekening mee gaan houden dat de overheid veel
diensten niet meer financiert en dat ze veel zaken
zelf moeten betalen. Voor ons is het belangrijk om
die overgang op een goede manier te maken. Dat
doen we door aan de ene kant zaken slimmer te
organiseren, zodat er zo veel als mogelijk tijd vrij
komt voor de zorg. En aan de andere kant moeten
we er alvast op inspelen, door nieuwe diensten te
ontwikkelen waarvoor de mensen willen gaan
betalen. Voor hun veiligheid of voor extra ondersteuning die ze willen inkopen. We willen onze
huidige klanten – en die van de toekomst – zo goed
leren kennen dat we weten welke nieuwe diensten
zij belangrijk vinden en die we dus moeten
ontwikkelen. Dat betekent dus, in mijn ogen, dat
we niet moeten doorgaan met de kaasschaaf over
de organisatie te halen, maar dat we moeten kijken
naar wat er nodig is voor mensen met revalidatie-
Vitalis
Ruimte voor verschil
Ruimte voor ontwikkeling en innovatie
Kwaliteit dichtbij en direct
Snel, flexibel en integraal inspelen
op vragen
Nederland
Hervorming langdurige zorg
Betere kwaliteit ondersteuning en zorg
Meer voor elkaar zorgen
Financiële houdbaarheid langdurige
zorg op orde
10
vragen, voor mensen in de wijkzorg. Dat zijn
andere deskundigheden en andere manieren van
werken, organiseren en verantwoorden.”
Erik-Jan: “De veranderingen verschillen per
zorgvraag. De verpleeghuiszorg voor mensen die
niet meer thuis kunnen wonen blijft, ook al zullen
ook daar bezuinigingen doorgevoerd worden. In de
huidige zorg op locaties gaat er heel veel veranderen. Als je voorheen in een zorgappartement zat,
betaalde de overheid de zorg en de woning. De
overheid gaat nu dat huis niet meer betalen;
mensen moeten hun appartement zelf huren,
eventueel met huurtoeslag, en de zorg kunnen ze
dan via thuiszorg krijgen als daar een indicatie
voor is. En die indicaties worden moeilijker te
verkrijgen. Dat betekent ook kritische klanten.
Wie betaalt, bepaalt.”
Ongerust
De bezuinigingsopgave zorgt voor ongerustheid
bij de medewerkers: wat gaat er met mijn baan
gebeuren? Vitalis wil voor iedereen een goed
werkgever zijn en blijven, ook bij de bezuinig­
ingen. Daarvoor kijken we nu, ook samen met de
ondernemingsraad (OR), naar allerlei mobiliteitsmaatregelen, het liefst binnen de organisatie.
Samen met de gemeente en onze andere partners
kijken we bovendien naar mogelijkheden en
middelen om mensen goed van werk naar werk te
begeleiden. Dat is onze verantwoordelijkheid als
werkgever.”
Geconfronteerd worden met veranderingen is niet
altijd gemakkelijk. Toch zijn wij ervan overtuigd
dat dit de enige manier is om kwaliteit te blijven
leveren, ruimte voor iedereen voor een eigen leven.
Doen jullie mee?
Wil je als medewerker op de hoogte blijven van de ontwikkelingen en het nieuws rondom dit thema? Kijk dan
op Vitaalnet bij het onderwerp ‘Vitalis in beweging’.
Nieuw strategisch kader: a la carte
Uitgangspunten:
Vraag van de cliënt, blijven wonen en in de wijk
Indeling op stadsdelen > 4 woonzorgconcepten
Vitalis Wijkzorg
Vitalis Intensieve zorg
Vitalis Residenties
Vitalis Revalidatie
Ieder woonzorgconcept: eigen gezicht, eigen
kenmerken en eigen aansturing.
+
Directoraat Huisvesting & Bedrijfsdiensten
Directoraat Behandelgroep
Bezuinigingen €
2015-2016
Minder zorg 6%
&
Minder betaald 2,5%
=
130 fte. inleveren
De
Slinger
Phya
was oproepkracht, toen zij in 1990 begon bij Den
Elzent. Later werkte zij als voedingsassistente, ook
wel helpende niveau 1 genoemd. Zij is in 2004
overgeplaatst naar Vitalis Theresia omdat Den
Elzent werd gesloopt. Dit was een spannende
overstap voor haar, maar ze is goed opgevangen
door haar nieuwe team.
Phya werkt sinds tien jaar met veel plezier bij Vitalis
Theresia, eerst op de Pandhof, als helpende. In die
periode volgde zij ook de opleiding voor verzorgende, maar die heeft ze door omstandigheden niet
afgemaakt. Door wisselingen in functies is Phya
sinds kort horecamedewerkster op proefbasis. Zij
vindt het fijn om contact te hebben met bewoners,
koffie te schenken, te helpen met het eten opdienen
en om de bijbehorende afwas op te ruimen.
In haar vrije tijd is ze vrijwilligster van ‘Levenskracht’. Phya bezoekt dan eens per maand een
oudere of zieke die hulp nodig heeft. Zij brengt ook
post van de organisatie rond en gaat soms mee
met dagtochten. Zij speelt graag een potje
Scrabble, bij een club. Bij Den Elzent
In elke neXt
speelde zij met haar collega’s eens per
hangen wij één van de
jaar een cabaretvoorstelling, voor alle
jubilarissen de Slinger om.
bewoners. Phya heeft een Zorghart.
Deze keer Phya van de
Graaf-Verbaandert, 25 jaar
in dienst bij Vitalis op 16
januari.
Jubilarissen medewerkers
in de komende drie maanden
40 jaar
Vitalis Wissehaege
Anja Grieten
1 jan
25 jaar
Vitalis Wissehaege
Willy Doornkamp
Esther van den Broek
Denies van de Sande
José Eijkens
1 jan
1 mrt
5 mrt
26 mrt
Vitalis Wilgenhof
Jeltje Jansen
Evi Vissers
1 jan
1 jan
Vitalis Theresia
Phya van de Graaf
16 jan
Vitalis de Horst/Kronehoef
Elly Kluitmans
20 feb
Vitalis Peppelrode
Henriëtte Aerts
Marian Wijnen
Miranda Bams
Saskia van de Wal
20 feb
1 mrt
23 mrt
23 mrt
Bedrijfsondersteuning
Marianne Verhaart
1 mrt
Vastgoed
Jan Engelen
1 mrt
Uitwerking
in begroting 2015
11
Jubilarissen medewerkers
in de komende drie maanden (vervolg)
12 ½ jaar
Vitalis de Horst/Kronehoef
Lidi Mulder
Astrid Barkmeijer
Nicole van Kemenade
Vitalis Wissehaege
Jan Daris
Ely Ghanaian
1 jan
14 feb
Vitalis Peppelrode
Chantal den Bol
Trudy Steerneman
Lotte Verhagen
Marion Hugers
1 feb
7 feb
1 mrt
1 mrt
Vitalis Brunswijck
Marno van der Poll
Elly de Rouw
Jack van Heeswijk
15 jan
1 mrt
2 mrt
Vitalis Parc Imstenrade
Marie-José Scholtes
Miriam Baltus
15 feb
1 mrt
Bedrijfsondersteuning
Nicole van der Vleuten
Jos van de Ven
19 feb
1 mrt
Vitalis Behandelgroep
Pieta Heijboer
12
1 jan
16 jan
9 mrt
2 mrt
Hoe zit dat nou?
Ziektewet en Eigenrisicodrager
Zoals in het vorige nummer van neXt is beschreven
is de ziektewet alleen nog voor medewerkers die
geen werkgever (meer) hebben. Werkgevers betalen
een premie aan het UWV en het UWV neemt de
reïntegratie van de zieke ex-medewerkers op zich.
Helaas is dat een taak die het UWV niet al te best af
gaat waardoor medewerkers vaak onnodig lang een
beroep doen op de ziektewet. Hetgeen weer leidt tot
hogere premies. Werkgevers kunnen er voor kiezen
om de medewerkers zelf te begeleiden en zelf de
ziektewet uitkering te betalen. Werkgevers die dat
doen kiezen ervoor om eigenrisicodrager te zijn en
betalen geen premie meer aan het UWV. De kosten
om zieke ex-medewerkers te begeleiden en hun
uitkering te betalen worden aanzienlijk lager
inge­schat dan de premie die aan het UWV betaald
moeten worden.
Om die besparing te realiseren heeft ook Vitalis Zorg
Groep en Vitalis Behandel Groep er met ingang van 1
juli 2014 voor gekozen om eigenrisicodrager te zijn.
Werkgever begeleidt zelf
zieke ex-werknemer: kosten
omlaag.
Ontknoping verbouwingswedstrijd Boscotondo
Lisa en Hurby winnen Pimp Your Palace
Op 14 november maakte de jury op het huurappartementencomplex Boscotondo in Helmond de
prijswinnaars bekend van de verbouwingswedstrijd
PIMP YOUR PALACE. Lisa Cornelissen en Hurby Donkers
hebben weken hard gewerkt aan de verbouwing van het
appartement en zij wonnen de prijs.
De Boscotondo organisatie schreef een wedstrijd uit
onder de naam PIMP YOUR PALACE: wie knapt zijn
appartement het fraaist op? De deelnemende teams
hebben op Facebook met filmpjes en foto’s een dagboek
bijgehouden over de vorderingen die ze maakten. Een
vijfkoppige jury, een voorzitter, een interieurarchitect,
bouwkundige, vastgoedspecialist en een makelaar, koos
de winnaar op basis van de kwaliteit van de verbouwing
en het aantal ‘likes’ op de Pimp Your Palace Facebook­
pagina.
Nest bouwen
Lisa en Hurby ontvingen een prijzenpakket bestaande
uit gratis woonaccessoires van de sponsoren Karwei,
Stijl & Co, Gemar Vloeren en Grando Keukens & Bad.
Bovenop dit prijzenpakket kregen de winnaars nog
eens één maand gratis huur. Totale waarde van het
prijzenpakket was € 3.000,-. Voor de verbouwing zelf
ontving elk team € 9.000,- verbouwingsbudget.
Boscotondo
Met het organiseren van de wedstrijd PIMP YOUR
PALACE wil Boscotondo laten zien dat het een aantrekkelijke woonlocatie is voor jong en oud. Boscotondo
staat voor wonen in het hart van Helmond en genieten
van alles wat het leven in de stad te bieden heeft: kunst,
cultuur, eten, drinken, sporten en shoppen. Dat alles in
een groene, parkachtige omgeving.
De winnaars,
Lisa en Hurby
Kijk voor meer informatie op www.boscotondo.nl.
Volgens de jury is in het appartement van de winnaars
duidelijk de hand van ‘een prinses’ te zien. Het thema is
goed uitgewerkt en ze hebben het slim aangepakt. En
al is alles goed doordacht, Lisa en Hurby zijn beslist
intuïtief te werk gegaan. De interieurarchitect zei het
als volgt. “Het maakt een groot verschil of een vogeltje
een boom invliegt om de nacht door te brengen, of het
vliegt een boom in om een nestje te bouwen. Dat
laatste gaat met veel liefde en zorg!”
13
Binnen bij...Nelly van Bragt
De 89-jarige Nelly van Bragt woont in een knus appartement in Vitalis
Brunswijck. Haar grootste hobby is knutselen. Dat zie je terug in de woon­
kamer. Een grote kast staat vol met knutselspullen en de hele woonkamer
ademt een sfeer van handenarbeid.
Als de kast opengaat komen allerlei zelfgemaakte spullen tevoorschijn:
boompjes van kralen, gebreide babyslofjes, speelkaartenhouders, zelf­
gemaakte leren portemonnees, handtassen, nagelvijlhouders en ook alle
kleren maakt Nelly van Bragt nog grotendeels zelf.
“Veel heb ik van
mijn moeder
geleerd. Ik
herinner me dat ik
al op 4-jarige
leeftijd, voordat ik
naar school ging,
een tafellaken heb
geborduurd.”
“Een bekend
gezegde in de
familie was altijd:
‘Ga maar naar tante
Nel, die kan het wel
maken.”
14
Alfred
Bewoner van Vitalis Brunswijck
”Als ik ziek ben, zet me dan maar achter de naaimachine.
Dan ben ik zo weer beter.”
“Van een oude jurk heb
ik een keer mooie
kleertjes gemaakt voor
mijn zusje. Mijn vader
zei toen: “Ga maar
naar de avondschool
om te leren naaien.”
Daar heb ik het echte
vak geleerd. Ik heb
daarna zelfs
bruidsjurken en
kostuums gemaakt.”
“Veel heb ik van mijn moeder geleerd.”
Het Nationaal Ouderenfonds start met de
ontwikkeling van ALFRED, een virtuele butler
speciaal voor ouderen, die de zelfredzaamheid
vergroot. Deze spraakgestuurde butler stelt
sociale activiteiten voor, houdt de gezondheid
in de gaten via sensoren en houdt ouderen fit
door speciaal uitgedachte spelletjes.
Op het logo van ALFRED is een robot te zien,
maar in werkelijkheid zal ALFRED via een
smartphone of tablet werken. Op dit moment
is ALFRED nog volop in ontwikkeling. Het
Ouderenfonds zal ALFRED in 2015 samen met
ouderen testen. Het is een project in samenwerking met 11 partners uit 5 Europese landen
en is mede gefinancierd door de Europese
Commissie.
Liefde voor koffie
genetisch bepaald
Koffieliefhebbers hebben hun behoefte
aan cafeïne mogelijk aan hun genenpakket te danken. Zes genen lijken te
maken te hebben met de reactie van
het lichaam op cafeïne. Dat blijkt uit
een wetenschappelijk onderzoek.
Waarschijnlijk zijn er meer factoren die bepalen of je
een koffieliefhebber bent of niet. Zo zitten er meer
stoffen in koffie die daarvoor kunnen zorgen en
voegen veel mensen ook nog melk en suiker toe.
De resultaten van het onderzoek verschenen in een
wetenschappelijke tijdschrift.
Bron: Gezondheidsnet.nl
Meer informatie vindt u op www.alfred.eu
(Engelstalig) of bij het Ouderenfonds
(www.ouderfonds.nl)
De wetenschappers ontdekten de zes ‘koffiegenen’ na
het bestuderen van 28 eerdere onderzoeken naar het
genenpakket van meer dan 120.000 koffieliefhebbers.
Ze vergeleken hun genen met hoeveel koffie ze
dagelijks zeiden te drinken. ”Tussen de 2,5 miljoen
varianten in het genoom vonden we er een handjevol
dat sterk verband houdt met koffieconsumptie”, zegt
een onderzoeker.
Bron: Nationaal Ouderenfonds
Verwerking cafeïne
Twee genen hebben te maken met de manier waarop
het lichaam cafeïne verwerkt. Twee andere genen
lijken verband te houden met de oppepper die
mensen krijgen van cafeïne. De overige twee genen
werden eerder al gelinkt aan de verwerking van vetten
en suiker.
Deze genen zouden kunnen helpen verklaren waarom
sommige mensen wel van koffie houden en anderen
niet. “Mijn reactie op een kopje koffie zou heel anders
kunnen zijn dan die van iemand anders”, aldus de
onderzoeker.
15
La Valeur
BOEK en DVD
Titel boek: Het geluid van vallende dingen
Schrijver: Juan Gabriel Vásquez
Als op klaarlichte dag Laverde, de enige vriend van Antonio, in de straten van Bogotá wordt vermoord en hij zelf op
het nippertje ontsnapt aan de dood, rest hem nog maar één
ding: op zoek naar het waarom.
In Colombia is de tijd van de drugsbaron Pablo Escobar
net voorbij. De zoektocht leidt Antonio naar het
appartement van Laverde. Zijn hospita geeft
Op zoek
Antonio een telefoonnummer en een cassettenaar het
bandje.
waarom
Het telefoonnummer is van de dochter van Laverde. Samen ontdekken zij het leven van Laverde en
zijn vrouw. De vrouw van Laverde is omgekomen
bij een vliegtuigongeluk. Op het cassettebandje is het
enige wat daarvan rest de opname van cockpitgesprekken uit
de ‘zwarte doos’. De laatste woorden van de bemanning, een
knal en dan alleen nog het geluid van vallende dingen.
Mamma Mia!
Titel DVD: Mamma Mia!
Regisseur: Phyllida Lloyd
Met o.a. Meryl Streep
Soms heb je gewoon zin in een vrolijke
film. Bij zo’n stemming scoort Mama Mia!
hoge ogen. Mamma Mia! is niet zo maar een
film. Het is een muziek- en dansspektakel met
een topbezetting. Liefhebbers van Meryl Streep,
Pierce Brosnan en Colin Firth kunnen bijna twee uur van hun
favorieten genieten. Helemaal bijzonder is dat het verhaal
geschreven is rondom de liedjes van Abba.
Meryl, Pierce en Colin hebben heel wat uurtjes zangles genoten
om de nummers Gimme Gimme Gimme, Lay All Your Love On
Me en natuurlijk de titelsong Mamma Mia! onder de knie te
krijgen.
Het verhaal draait om Sophie, die op het punt staat te trouwen.
Haar grote wens is dat haar vader haar naar het altaar brengt. Ze
zit alleen met een klein probleem: ze heeft haar vader nog nooit
ontmoet en er zijn maar liefst drie potentiële kandidaten. Achter
de rug van haar moeder om nodigt ze de drie mannen uit. Sophie
doet haar best de mannen te verbergen maar dat verloopt niet
helemaal volgens plan.
De aanwezigheid van de mannen zorgt voor hilarische taferelen
en een spetterend
einde.
Uit eten met
Denise
Denise Smits is
hoofd horeca van
Vitalis Berckelhof, De Horst/­
Kronehoef en Peppelrode. Zij was
ook enkele jaren mede-eigenaar
van een restaurant. In elke neXt
gaat Denise uit eten bij een van de
Vitalis locaties. Haar gast is deze
keer mevrouw Gerda de Veer.
Samen proeven zij sfeer, kwaliteit,
smaak en service.
Op weg naar het zuiden van het land, Parc Imstenrade,
gelegen op een schitterende locatie. Wie wil er nu niet
wonen in dit mooie glooiende landschap? In ‘La Valeur’,
het restaurant van de voormalige vroedvrouwenschool,
heb ik een afspraak met Gerda de Veer. We hebben een
goed gesprek maar Gerda vertelt mij ook de ‘ins en outs’
van de geschiedenis van dit pand. Vele duizenden kinderen zijn hier geboren en Gerda is er daar een van. “Bewoners zijn hierdoor verbonden met Parc Imstenrade en echt
thuis”, zegt Gerda. Al elf jaar woont ze hier met haar man
en zolang zet ze zich hier ook in als vrijwilliger, wat heel
dichtbij haar staat. Zo verzorgt ze de vrijdagmiddagborrel
voor de bewoners bij de bar. We spreken ook over het
restaurant, de bediening, de sfeer en niet te vergeten de
kwaliteit van het eten, alsof we thuis zijn.
In ‘La Valeur’ wordt gedurende onze aanwezigheid geschilderd, om het te ‘updaten’ naar een restaurant van nu. “Niet
“het restaurant heeft al zoveel sfeer.”
nodig, het restaurant heeft al zoveel sfeer”, zegt Gerda.
Ik begrijp het wel, ook hier wil je de gasten verrassen en je
onderscheiden. ‘La Valeur’ is vanaf twaalf uur doorlopend
open tot in de avond en biedt de gasten een uitgebreide ‘à la
carte’ kaart met tevens de mogelijkheid voor bijvoorbeeld een
eenvoudig lunchgerecht. In de avond wordt er voor de vaste
gasten een driegangen dagmenu geserveerd voor € 13,50. Hier
schrijven de gasten zich vooraf voor in. Gerda en ik hebben
allebei gekozen voor een visgerecht à la carte, Gerda de
hondstongfilet en ik de kabeljauw met basilicumolie. Beide
zeer smakelijk, en ik ben stiekem wel positief verrast. Gerda
zegt “Degene die hier klaagt is een kniesoor!” Het gerecht is
puur, gebakken op de huid, groenten in olijfolie met slechts
wat basilicumolie. Is het gewoon zo dat men in het zuiden
meer aandacht heeft voor ‘eten en drinken’? Ik zou bijna
zeggen van wel. Het doet ergens Belgisch aan, waar men op
zondagmiddag op restaurant gaat en zich hier voor opdoft.
Daar kunnen wij toch wel wat van leren in Eindhoven!”
“zeer smakelijke vis à la carte”
“degene die hier klaagt is een
kniesoor.”
Wie zin heeft in een
leuke avond en
benieuwd is naar de
zangtalenten van Meryl
Streep moet deze film
echt zien!
16
17
Parktheater op vier locaties van Vitalis
De rode loper ligt uit. We zien cabaretière Jacquelien de Savornin
Lohman live de laatste zaken doornemen op het podium van de Philipszaal in het Parktheater, voor haar programma Liedvermaak. Er gaat heel
wat vooraf aan een live-vertoning vanuit het theater, vooral op technisch
gebied.
Net buiten de zaal van het theater staat een geluidswagen van Studio 040
opgesteld. Zij zorgen ervoor dat het beeld van vier camera’s en geluid
vanuit het Parktheater via de glasvezel bij de Vitalis locaties binnenkomt.
De medewerkers Vitalis Bouw en Techniek en ICT (Informatie en Communicatie Technologie) en de technische mannen van Parktheater zijn al
weken druk bezig. Aan de voorbereidingen kan het dus niet liggen. Op de
dag zelf blijft het dan toch altijd spannend.
Het Ministerie van OC&W heeft interesse getoond in dit initiatief en ook
andere zorgcentra en theaters willen het idee van de live-vertoningen
overnemen.
Op dinsdag 24 februari 2015 om 18.30 uur kunt naar de voorstelling ‘Van
Spitz tot sprong’ van de Junior Company van het Nationale Ballet en op
donderdag 14 mei 2015 om 18.30 uur vertonen we La Cenerentola, de
sprookjesopera van Opera Zuid. Noteer deze data vast in uw agenda.
De techniek
Prachtige voorstelling
Dus vroeg uit de veren en op tijd zorgen dat alles draait. De opbouw start
om half negen. Om half twee weten we dat beeld en geluid op alle locaties
werkt. Om twee uur gaan de zalen open en verwelkomt een medewerker
van Parktheater alle bezoekers. De voorstelling begint. Jacquelien heet niet
alleen haar publiek van harte welkom bij haar voorstelling, maar ook de
toeschouwers bij Vitalis. Wat is het stil in de net nog rumoerige zalen!
Jacquelien zet een prachtige voorstelling neer. Als we in Vitalis Engelsbergen stilletjes voor in de zaal naar het publiek kijken zien we blije en
glimlachende gezichten. Regelmatig horen we het publiek luid lachen en
applaudiseren. Sommige mensen zingen hard mee! Na afloop van de show
is er een hapje en een drankje en praten we na over de voorstelling.
Bezoekers reageren enthousiast. “We voelen ons echt welkom. De rode
loper, de persoonlijke aandacht, de prachtige voorstelling. We worden echt
verwend hier!” en “De volgende keer zijn we er zeker weer bij.”
Ook Jacquelien heeft na de uitzending de foto’s van de live-vertoningen op
de locaties gezien en is erg enthousiast. Het is leuk om te zien dat iedereen
zo betrokken is!
18
Expositie Cure & Care, quality of life
Innovatieve- en technologische producten, diensten, concepten,
­ontwerpen en prototypen van tientallen Nederlandse exposanten komen
samen in de expositie Cure & Care, quality of life, die plaatsvindt tussen
23 december en 8 maart in Taiwan. Gevestigde instellingen en bedrijven
doen mee, maar ook studenten van de Design Academy Eindhoven en
promovendi van de Technische Universiteit Eindhoven. Ook projecten
waar Vitalis bij betrokken is, zijn te zien.
De gemeente Eindhoven organiseert in januari een handelsmissie Naar Taiwan.
Sinds 2011 werkt Eindhoven aan het ontwikkelen en uitbouwen van een
bilaterale strategische (economische) relatie tussen Eindhoven en Taipei. Hierin
vormt Design een belangrijk dragend thema. Juist in Taiwan, waar sprake is van
vergelijkbare hoog technologische ontwikkeling als in Nederland, ontbreekt tot
op heden nog designthinking bij de vormgeving van producten.
Nog meer live vertoningen vanuit Parktheater
cabaretière Jacquelien
de Savornin Lohman
kunst en cultuur
kunst en cultuur
Live verbinding met
Met Cure & Care willen Nederlandse bedrijven en kennisinstellingen op het
gebied van gezondheid, technologie en design in Taiwan laten zien welke
oplossingen zij in Nederland ontwikkelen om het leven te verlengen en de
kwaliteit te verbeteren.
Maar in de expositie gaat het niet alleen over technologische oplossingen, maar
is er ook nadrukkelijk aandacht voor welzijn en innovatieve zorg. Voorbeelden
van diensten voor ouderen, waardoor ze langer zelfstandig thuis kunnen blijven
wonen en op een waardige manier oud kunnen worden. Daarom zijn er
informatie en foto’s te zien van de literaire activiteiten bij Vitalis, zoals de
Literaire Salon en het Groot LetterFestival, beide georganiseerd in co-productie
tussen Vitalis, de Literaire Salon en Winteruin. Lilian Stekelenburg, die met haar
bedrijfje Lili ’66 aanwezig is, presenteert dit onderdeel.
Terugblik op Dutch Design Week
Tijdens de Dutch Design Week in oktober, kon jong en oud in het stadhuis
van Eindhoven terecht voor exposities, lezingen, workshops, fototentoonstellingen en presentaties. ‘G/OUD, de toekomst van het ouder worden’
een project van Zilver-Werk, communicatie & cultuurbeleving voor
ouderen in samenwerking met Vitalis, Volle-Kracht grafisch ontwerp en
gemeente Eindhoven, was een groot succes. Een grote diversiteit aan
projecten bracht jong en oud bij elkaar en gaf een andere kijk op een
nieuwe generatie ouderen. Bewoners van Vitalis waren erbij.
Vitalis Berckelhof en Corner Spot (tijdelijke werkplaats en ‘broedplaats’ voor
jonge ontwerpers in Doornakkers) organiseerden het evenement ‘Social&’
waarbij jong en oud kennis deelden. Het was een zeer succesvol project. Maar
liefst dertig partijen, waaronder designers, kunstenaars en ontwerpers
presenteerden zich tijdens de Dutch Design Week in Vitalis Berckelhof. Zij
lieten zien dat buurtinitiatieven en jong design heel goed samen kunnen en
elkaar juist versterken. Bewoners van Vitalis en buurtbewoners namen
enthousiast deel aan de activiteiten. Dankzij dit succes krijgen enkele
projecten een vervolg binnen Vitalis. Ook exposeren enkele kunstnaars en
ontwerpers voortaan hun werk in Vitalis Berckelhof.
19
kunst en cultuur
Het Danspaleis
Het Danspaleis, een ouderwets gezellige disco voor
ouderen, is een vertrouwde ontmoetingsplaats in
Vitalis Theresia, waar alle generaties en wijkbewoners bij elkaar komen en volop meedoen.
Het Danspaleis is ontstaan uit een idee dat muziek
een krachtig middel is om ouderen weer in contact te
brengen met de eigen levenslust. Muziek laat immers
niemand onberoerd. Het is een taal die iedereen
begrijpt en dieper gaat dan woorden. Door het draaien
van muziek uit de jaren ‘40 en ’50 in een sfeervol
aangeklede ruimte, neemt de PD (=Platendraaier) de bezoekers mee
terug naar de tijd van hun mooiste herinneringen. Luikjes gaan open,
die lange tijd dicht zijn geweest. De bezoekers komen in beweging en
maken tegelijkertijd gemakkelijk contact met anderen.
Iedereen kan meedoen door de grote inzet van dansende vrijwilligers.
Een Spaanstalig nummer van Julio Iglesias is de motor voor een
Spaanse meneer die moeizaam achter een rollator loopt. Aan de arm
van een vrijwilligster van het Danspaleis, die ook een aardig woordje
Spaans spreekt, danst hij de sterren van de hemel. Een andere dame op
de dansvloer is pas geleden aan haar heup geopereerd. Ze danste het
ene foxtrotje na het andere, op de muziek van PD Suna. Dit zijn maar
enkele voorbeelden.
Om u een indruk te geven, kunt u het Danspaleis, gefilmd bij Vitalis
Theresia, bekijken via de volgende link via de website
www.vitalisgroep.nl, op de site van locatie Theresia.
Het streven is om in 2015 met het Danspaleis in Vitalis Theresia door
te gaan en daarnaast zo’n ontmoetingsplek bij Vitalis Engelsbergen te
beginnen.
“Dansen is geluk met
een grote glimlach”
Aan het woord is Nikita de Koning, ­dans- en
bewegingstherapeute bij Vitalis Wilgenhof,
Wissehaege en ‘t Lint.
Dans en beweging zijn prachtige mogelijkheden om
op non-verbale wijze contact te leggen met mensen
met dementie. Onderzoek toont aan dat een bewegingsgerichte en dansante insteek de relatie tussen
familie, verzorger en bewoner versterkt. “We
begrijpen elkaar beter. Dat is een ervaring”, zo
beaamt Nikita, “die ik alleen maar kan onderschrijven.”
De innerlijke dans
“Bij dans staat het lichaamsgeheugen en niet het
uncionele geheugen centraal”, licht zij verder toe.
“Deze vorm van ‘onthouden’ is puur, persoonlijk en
vaak tot en met onze laatste adem aanwezig. Het
lichaamsgeheugen is in alle stadia toegankelijk en
kan vaak hardnekkige vormen van verbale weerstand of beperking doorbreken. Dans is inleving
gedragen op muziek en refereert aan onze jongste
ervaringen van beweging in samenhang met ritme.
Dans biedt ook voor deze kwetsbare mensen de
mogelijkheid en ruimte zichzelf te zijn. Binnen de
beweging krijgen zij de kans zichzelf te herbeleven
en hun ‘oude’ zelf weer even terug te vinden, te
ervaren en te delen in het ‘nu’.”
Op wetenschappelijk gebied is er toenemende
aandacht voor onderzoek naar het effect van dans en
beweging bij ouderen met dementie. Neurologisch
onderzoek toont het verband aan tussen lichamelijke beweging, emotioneel welbevinden en cognitieve
vaardigheden. Of zoals hedendaagse wetenschappers
plegen te zeggen: Dansen zit in je hoofd, omdat
ritmische informatie (muziek) wordt gesynchroniseerd met bewegingen (dans).
Van binnen naar buiten bewegen
Zelfstandig bewegen is genieten en opleven. Details
worden na de danssessie weliswaar snel vergeten,
herkenning van tijd, plaats en ruimte is er wel. Veel
belangrijker echter is het gevoel dat de beweging
heeft losgemaakt en de ervaring van het samenzijn.
Met de juiste houding, stimulans en aanpak is er veel
mogelijk en geef je iemand het vertrouwen, de
eigenwaarde en de eigenheid weer even terug.
Nikita: “Het allerbelangrijkste voor mij? Zie de mens!
Veel bewoners waren actief, fit en geëngageerd
betrokken bij hun omgeving. De geestelijke sluier
van dementie kan een vertekend beeld geven. Ik wil
met mijn danssessies datgene aanspreken wat er nog
is om zo een eervolle plek te geven aan datgene wat
er was.”
Informatie bij Nikita de Koning,
[email protected]
20
Nikita de Koning
21
Boek: Het geluk
van binnen
‘Een positieve ontmoeting tussen de mens en zijn
omgeving’
Door Wendy Hermans-van Venrooij & Andre van der
Gun
Een andere kijk op zorg en welzijn
10 jaar Vitalis
‘t Lint
In het najaar was het een week lang elke dag
feest voor de bewoners van Vitalis ‘t Lint.
Onder andere live-dansmuziek, een Senioren
Blaaskapel uit Geldrop, een pannenkoekenavond, een fantastische proeverij, bezoek van
allerlei dieren, kortom een echte feestweek.
22
Wendy Hermans, hoofd zorg, wonen en welzijn bij
Vitalis Engelsbergen, heeft samen met André van
der Gun, interieurarchitect en bekend bij Vitalis
(onder andere Berckelhof, Kronehoef en Engelsbergen) een boek geschreven.
Wendy en André brachten verschillende bezoekjes
aan diverse woon- en zorgcentra. Bijzondere
ontmoetingen schetsen het dagelijks leven in
verschillende woonomgevingen, culturen en
religies. Wat brengt bij deze mensen ‘het geluk van
binnen’?
Een mooi, vrolijk boek over interieurs, waarin
korte verhalen en sprekende foto’s laten zien hoe
ouder wordende mensen leven. Plekjes en mensen
waar we wel een beeld bij hebben, maar die soms
verrassend anders blijken te zijn. Ingaand op zowel
de zelfstandig wonende als de zorgbehoevende
mens en hoe de omgeving deel uitmaakt van zijn
geluk, geeft dit boek een
andere, verfrissende kijk
op zorg en welzijn. Wendy
en André hopen er veel
mensen een plezier mee
te doen.
Bij de boekhandel: €19.95
lekker
ding
Oud is in,
afval is grondstof,
het nieuwe oud is
goud (waard)
We kopen allerlei dingen, zoals een fiets, smartphone, computer en kleren. Er zijn grondstoffen en energie nodig om al die
spullen te maken. En ze leveren later een hoop afval op.
Gelukkig kunnen we uit afval veel grondstoffen halen waarmee
we nieuwe dingen kunnen maken. Dat levert hele leuke dingen
op, zoals dit vogelhuisje.
In sneltreinvaart zijn de gele overzichtsborden met vertrektijden
verdwenen van de treinstations in Nederland. Volgens de NS zijn
ze niet meer van deze tijd en worden ze vervangen door digitale
schermen die de actuele wijzigingen kunnen
weergeven.
Gelukkig ziet NS in dat afval grondstof is.
Al eerder werd de bekleding van oude
treinbanken gebruikt om tassen van te
maken. En ook de oude gele reisinformatieborden hebben een nieuw leven
gekregen. Ontwerper Marian Dessing heeft
ze omgetoverd tot een vogelhuisje, het
‘BROEDSTATION’.
Een duurzaam, weerbestendig huisje voor
kleine vogels, zoals pimpelmezen, koolmezen. Het broedstation is dubbelwandig, dus lekker warm.
Elk vogelhuisje heeft een unieke opdruk. Zo raken de fladderaars
nooit het spoor bijster!
Met de duidelijke handleiding is het huis in 5 minuten ‘gebouwd’.
Het kost € 32,95 en is o.a. te koop bij www.mariandessingshop.nl.
Meer kopen?
Dien(st)blaadje van informatieborden: www.verdraaidgoed.nl
Tassen van treinbankbekleding: www.2ndare.nl
Treinpoefen van treinbankbekleding: www.mspe.nl
Het roer om
Terwijl ik dit schrijf zijn we halverwege
de externe toetsing van onze kwaliteit.
Vitalis kleurt langzaam Goud. En
terecht! Want er wordt overal keihard
gewerkt aan goede zorg voor bewoners,
aan contact met cliënt en familie, aan
de kwaliteit van een mooie dag, aan
veiligheid, en steeds verbeteren.
Het audit-team kijkt precies. Het laat zich niet
leiden door papier. Tijdens de toetsingsdagen
lopen ze op afdelingen. Ze gaan met ‘zomaar
medewerkers of bewoners’ in gesprek. Dat
geeft een veel beter beeld van hoe er gewerkt
wordt, dan het doornemen van de procedures.
We krijgen complimenten van het audit-team.
Kwaliteit – zo zeggen ze – is hier geen kunstje
meer. Het is onderdeel van het werk, bijna
vanzelfsprekend.
De discussie over de kwaliteit in de verpleeghuiszorg is in volle gang. Raakt dit ons, met al
dat Goud, dan niet? Jazeker wel!
Column
Pink
van Veen
Maar de discussie over verpleeghuiszorg gaat
ook over iets anders, fundamentelers. Het gaat
over het feit dat mensen nooit kiezen om te
‘wonen in een verpleeghuis’. Iedereen zou
liever een alternatief hebben, maar dat is er
niet, of …? Hoe zou het zijn zonder verpleeghuis? Maar wel met de intensieve zorg beschikbaar thuis of op de plek die iemand zelf kiest?
Waarom zou dat niet veel vaker kunnen? Wat
zou er gebeuren als we mensen, die zo lang op
de wachtlijst staan, zouden vragen om samen
het alternatief te gaan maken? Dat kan heel
mooi worden.
Ik weet het zeker, het roer kan om.
Het debat over verpleeghuiszorg gaat over het
feit dat organisaties en regels ons te veel in de
weg zitten. Dat medewerkers hun werk moeten
doen, ondanks – en niet dankzij – de faciliteiten die de organisatie biedt. Medewerkers
willen ruimte om hun werk te doen, clienten
en familie willen medewerkers die ruimte
hebben om kwaliteit te bieden, om er te zijn.
Het roer moet om. Hoe weerbarstig dat ook zal
zijn.
23
Meekijken
miMakkus:
mooie contacten
Een vrolijke rood-witte bloemetjesjurk, een rode muts en
een grote rode neus. Binnen Vitalis brengen gewone
medewerkers heel bijzondere ontmoetingen met bewoners tot stand. Zij transformeren eens per week tot
miMakker. Er is geen vooropgezet plan. Niets moet en
alles mag. De methodiek die miMakkus gebruikt is niet
alleen voor de miMakkus ‘clowns’, maar voor eenieder die
in contact gaat met de dementerende medemens.
Angela,
Coördinator
vrijwilligerswerk
Angela
Om deze methodiek te gebruiken is het nodig dat de miMakkers regelmatig naar hun eigen functioneren en dat van hun
collega’s kijken. Daarom organiseert miMakkus ook trainingsdagen, de zogenaamde intervisie, onder leiding van een
docent. Onlangs vond in Vitalis Engelsbergen en Vitalis
Vonderhof zo’n dag plaats. Een aantal bewoners van beide
locaties genoot daardoor van een fijn contact met de miMakker en voor de miMakkers zelf was het een leerzame dag.
1200 mensen zijn vrijwilliger bij Vitalis. Om alles rond vrijwilligerswerk in goede banen te
leiden heeft Vitalis zeven coördinatoren vrijwilligerswerk in dienst. Angela van den
Nieuwenhuizen is er één van. Zij werkt voor de locaties Vitalis Vonderhof, Engelsbergen en
Theresia.
Vandaag is Angela in Vitalis Engelsbergen en zij
neemt ‘s ochtends eerst de e-mailberichten door.
Om 10 uur heeft ze een kennismakingsgesprek
met een kandidaat-vrijwilliger. Ze trekt een uur
uit om van alles te vragen, te vertellen en om
samen met de vrijwilliger een geschikte plek te
vinden. Er zijn altijd vacatures, maar een vrijwilligerstaak moet bij iemand passen. Aan het eind
van het gesprek volgt het papierwerk, waaronder
de aanvraag voor een Verklaring Omtrent het
Gedrag (VOG). Als de vrijwilliger is vertrokken
geeft Angela de informatie door aan de contactpersoon van de vrijwilligers op de afdeling. Er komt
heel wat bij kijken voordat iemand aan de slag
24
kan. “De kennismaking, de administratie, de
voorbereiding op de afdeling; we willen dat een
vrijwilliger een goede start maakt en de contactpersoon van de vrijwilligers vervult daarin een
spilfunctie”, zegt Angela. Tussendoor loopt vrijwilliger mevrouw V. binnen. Zij wil haar verhaal
kwijt. Luisteren is ook belangrijk bij haar werk.
Rond lunchtijd rijdt Angela naar een andere
locatie. Daarna heeft ze nog een kennismaking
met een vrijwilliger. Ze is net op tijd klaar voor het
overleg met de collega’s van de andere locaties.
Angela is vandaag gastvrouw en voorzitter. Er is
veel te bespreken.
Om vijf uur rijdt ze naar huis. De werkdag is nog
niet om want zij gaat na het eten nog aan de slag.
“Ik volg dit jaar de opleiding ‘Innovatief vrijwilligersmanagement’. Daarvoor ga ik een of twee keer
per maand naar Utrecht. Het is een inspirerende
opleiding. Er zijn interessante onderwerpen en
gastdocenten. Ook kan ik netwerken met organisaties uit heel Nederland. In juni sluit ik de
opleiding af met de presentatie van een innovatief
project.”
vrij“De contactpersoon van de
ctie.”
willigers vervult een spilfun
miMakker Spot
(Marjolein Jacquot)
Ook was er een workshop in Vitalis Engelsbergen, waarvoor
geïnteresseerden zich konden opgeven. Zowel medewerkers,
vrijwilligers als stagiaires deden mee. De workshop stond in
het teken van weinig theorie en veel doen en ervaren. De
workshop was, volgens een van de deelnemers, een echte
eyeopener, omdat er technieken werden gebruikt om je te
verplaatsen in de bewoner. Hoe voelt het om een bewoner te
zijn en hoe maak je contact met de ander als hij of zij in een
verder gevorderd stadium van dementie zit en taal niet meer
vanzelfsprekend is?
Wie meer wil weten over de opleidingsmogelijkheden die
stichting miMakkus biedt: www.miMakkus.nl
25
Van verpleegpakket thuis naar
verpleegpakket op vakantie
Helen Navest is psycholoog bij Vitalis. Haar man Kees werd in 2010 getroffen door
een hersenbloeding. Na anderhalf jaar revalidatie kwam hij weer naar huis. Met de
nodige zorg, liefde, veerkracht en humor redden Kees en Helen het prima. Voor
neXt schrijft Helen over hun ervaringen.
Toen mijn man ruim vier jaar geleden werd getroffen
door een hersenbloeding leken ook de vakanties in
zijn geliefde Frankrijk te zijn afgeschreven. Na enkele
vakanties in Nederland begonnen we weer te denken
over een vakantie in Frankrijk. Maar hij is halfzijdig
verlamd en kan met heel veel moeite maar een klein
stukje lopen en zijn linkerarm en -hand doen niks
meer. Eigenwijs als wij zijn, wilden we met een
vouwwagen gaan, voor de kenners onder ons, een
vintage Alpen Kreuzer. Kamperen vinden wij namelijk
het leukste dat er is. Rolstoel, vierpoot, douchekruk,
extra plakhaak, urinaal en een hele dikke baxter rol
medicatie in de auto, en dan zit de auto dus al hartstikke vol. Zijn medische geschiedenis heb ik in het Frans
laten vertalen, want zijn Frans is heel goed en dat van
mij erg slecht. Dus als hij iets zou krijgen dan kon ik de
artsen dat papier onder hun neus duwen.
Op mijn afdeling gaf de zorg dit keer tips aan mij over
hoe ik mijn man het beste in bed kon krijgen door
middel van een glijzeil!
‘Onbekommerd en onbezorgd’ gingen we op reis…
Wat heeft hij genoten van Frankrijk. Heel slecht weer,
maar hij bleef het zonnig inzien. Maar het gaf ook een
voordeeltje. Bij één zonnestraal zat het terras waar wij
ook wilden gaan zitten helemaal vol. Heel teleurgesteld gaan kijken en mijn man pontificaal midden op
het terras in zijn rolstoel zetten leverde wat op. Twee
mannen gingen binnen zitten zodat wij in het zonnetje
konden genieten van een glaasje wijn. Merci!
Kortom, de vakantie zoals het ooit was, dat was het
niet. Maar het ging en gaf ons (of mij althans) het
gevoel dat we het toch maar weer geflikt hadden.
Maar een volgende keer wordt het toch een huisje,
denk ik.
Innovatief
met beweging
AIBO,
het robothondje
Hoeveel beweegt u op een dag? Een gewetensvraag: Ikzelf eerlijk gezegd minder
dan ik zou willen. Bewegen krijgt op dit moment extra aandacht binnen Vitalis,
omdat de Inspectie voor de Gezondheidszorg per 2015 gaat toezien op het bewegen in de zorg. Daarom werken studenten op verschillende locaties aan
innovatieve projecten rond bewegen. Hieronder lichten we er twee toe.
Studenten van
Fontys Sporthogeschool
Robothondje
AIBO heet hij, het robothondje dat in oktober is
geïntroduceerd op Vitalis Brunswijck. Gedurende een
aantal maanden testen studenten van Fontys Hogescholen het hondje op de afdeling Revalidatie. AIBO
kan wandelen, emoties uitdrukken en bijvoorbeeld
aangeven dat hij iemand aardig vindt. Het doel van
het project is om AIBO in te zetten bij beweegactiviteiten, zodat deze leuker en makkelijker worden voor
mensen die revalideren.
Studente Rixt loopt aan het begin van het project een
dagje mee op de afdeling. Dat zowel de studenten als
de revalidanten leren van het project, blijkt wanneer
zij na afloop van de groepstherapie een man aan tafel
helpt: “Met veel gepruts lukt het me om het servet om
zijn nek te krijgen. Hij lacht en zegt ‘Bedankt dat je er
was en we leren het wel!’ Wat hij zegt is waar; hij moet
leren lopen en ik leren verzorgen. Maar het komt
goed, we leren het wel!”
Sporttenue
De mensen, die op Vitalis Wissehaege wonen en
werken, hebben ze vast wel gezien: 15 studenten van
Fontys Sporthogeschool in hun blauwzwarte sport­
26
Zorg­­innovatie
tenue. Op maandag- en donderdagmiddag
organiseren zij beweegactiviteiten voor
bewoners van de afdelingen psychogeriatrie,
somatiek en revalidatie. Op deze manier
willen zij een bijdrage leveren aan de
gezondheid en zelfstandigheid van mensen.
Het was wel wennen voor de studenten, want
wie wonen er eigenlijk in een verpleeghuis? Na
een maand is een flinke inhaalslag gemaakt:
studenten hebben meegelopen met onze
medewerkers en gesproken met bewoners. Het
merendeel van de geïnterviewden geeft aan
meer te willen bewegen en wil graag deelnemen
aan het nieuwe activiteitenaanbod. Tegelijkertijd
wordt onderzoek gedaan naar het werken met een
slimme beweegmeter. Aan de slag dus!
Ook in Vitalis Wilgenhof is gestart met een
beweegproject, in samenwerking met Lumens. Op die
locatie begeleidt de daar aanwezige fysiotherapeut het
project.
Wat de gewetensvraag betreft: misschien kan
bewegen voor kantoorpersoneel ook onderdeel van
het beleid worden?
Esther Felix,
040-214 1711 of
06-20 25 17 33,
[email protected]
27
Straatnaam
Herman Gorterlaan - Vitalis Wissehaege
“Een nieuwe lente en een nieuw geluid.” Zo
begint ‘Mei’, één van de bekendste, zo niet het
bekendste gedicht van Herman Gorter. Een van
de locaties van Vitalis, De Veldheer, is zelfs
vernoemd naar een zin uit Mei. Onderstaande
regels staan in grote letters op het gebouw:
Een jonge veldheer staat, in ‘t blauw en goud
Roept aan de holle poort een luid heraut.
Blauw dreef de zee, het water van de zon
Vloot pas en frisscher uit de gouden bron,
Herman Gorter is een van de dichters uit de
groep ‘Tachtigers’, die eind 19de - begin 20ste
eeuw furore maakten. Herman was niet alleen
dichter maar was in 1909 ook één van de
oprichters van de SDP, een partij die is opgegaan in de CPN en later Groen Links. ‘Mei’
werd in 1889 gepubliceerd in de Nieuwe Gids
het tijdschrift van de Tachtigers, een groep
jonge schrijvers die zich afzetten tegen de
literatuuropvattingen van hun voorgangers.
Passie, schoonheid, individualisme en éénheid
van vorm en inhoud zijn de belangrijkste
kenmerken van de beweging.
Zintuiglijke waarneming staat voorop.
Vandaar dan ook dat kleuren, geuren, geluid en
beweging of vermenging van die elementen tot
synesthesie bij de Tachtigers een grote rol
spelen.
28
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht
Schrijver
in huis
Op uitnodiging van Literair Productiehuis Wintertuin en de Literaire Salon woonde en werkte de
schrijver Willem Claassen drie weken in een
appartement van Vitalis Berckelhof. Hij was van
13 oktober tot 2 november Schrijver in huis. Op
www.schrijverinhuis.nl deed hij verslag. Willem
gebruikte alleen papier dat hij vond in de papiercontainer van Vitalis Berckelhof.
In ruil voor de gastvrijheid van Vitalis maakt Willem
samen met muzikante Juliet Van der Voort (Down in
Norway) een voorstelling over zijn tijd als schrijver
in huis. Deze voorstelling komt in 2015 op de
planken en zal
ook worden
opgevoerd in
Vitalis Berckelhof.
schrijver Willem Claassen
De
eerste
indruk…
Ruime
woonkeuken
…van Desirée van den Berk
voedingsassistente
Wie ben je, verliefd verloofd getrouwd, kinderen,
huisdieren, hobbies?
“Mijn naam is Desirée van den Berk, 47 jaar, getrouwd en heb een zoon van 23 en een dochter van
16. Ik heb een hond waar ik graag mee wandel en
verder houd ik van decoraties maken, computeren,
winkelen en poetsen.
In 2011 ben ik begonnen bij Vitalis als voedingsassistente op locatie Brunswijck. In 2003 ben ik de
opleiding Helpende niveau 2 gaan doen. Ik wilde
meer in de zorg betekenen. Dit was best zwaar maar
toen mijn leidinggevende vroeg of ik aansluitend
door wilde gaan voor niveau 3 (Verzorgende Individuele Gezondheidszorg) heb ik dit aangenomen.
De zorgvraag is hier wat minder zwaar dan op
mijn vorige werkplek en de afdelingsstructuur en
communicatie tussen collega’s is goed. Dat maakt
de werkdruk een stuk minder zwaar.”
Wat is je eerste indruk van Vonderhof?
“Een mooie locatie met uitzicht op het PSV-stadion
en de moskee. Ook komt het dagelijks leven
dichtbij door zicht op de Willemstraat. Er is een voor
de bewoners toegankelijk balkon, de inrichting is
goed afgestemd op de oudere doelgroep en er
worden veel activiteiten voor en met de bewoners
gedaan. Ik ga aan het eind van mijn dienst met
een voldaan gevoel naar huis!”
authentieke
inrichting
Hoe kwam je op Vitalis Vonderhof terecht?
“Ik ben naar Vonderhof gegaan in het kader van
mijn opleiding Verzorgende Individuele Gezondheidszorg niveau 3. Als ik daarmee klaar ben kan ik
alle verpleegtechnische handelingen binnen het
verpleeghuis uitvoeren en kan ik verantwoording
dragen voor een unit/woongroep. Ik loop nu stage
op de afdeling Margriet. Dit is een gesloten afdeling
voor dementerende ouderen. Ik ben hier september
2014 begonnen en heb het hier goed naar mijn zin.
Desirée denkt aan
hand­hygiëne
29
Nieuw
alarm­nummer
Vitalis: 444
De Vitalis SamenUITagenda
Vitalis heeft sinds kort een nieuw intern alarmnummer: 444. Vitalis Kortonjo en ’t Lint hebben
een ander nummer resp. 445 en 446.
Wie in noodsituaties dit nummer belt, krijgt
direct de receptie aan de lijn. De receptioniste
kan direct de juiste actie ondernemen. Denk bij
nood­situaties aan bedreiging, onwel worden of
noodzaak om de defibrillator te gebruiken of
andere nood­gevallen.
Bij brand kunt u het beste de handbrandmelder
indrukken. Deze melding gaat dan direct naar de
Brandweer. Geen handbrandmelder gezien?
Bel 444!
Op de Vitalis SamenUITagenda.nl staan vele evenementen. Een ieder
die wil, van activiteitenbegeleider tot verzorgende, van mantelzorger
tot vrijwilliger, kan een activiteit of aanvraag toevoegen of zich aanmelden voor een activiteit.
Vitalis ontwikkelt momenteel de Vitalis SamenUITagenda.nl site
waarop evenementen en activiteiten zijn te vinden. Deze site is
onderdeel van het landelijke SamenUITagenda.nl-netwerk. Dit nieuwe
sociale evenementenplatform is nu online.
30
Gezondheidsnieuws
Het belang van goede mondzorg
Het belang van goede mondzorg
Onderhoud is belangrijk
Het aantal ouderen in Nederland neemt de
komende tijd snel toe. In 2040 zal een kwart van
onze bevolking 65 jaar of ouder zijn, in totaal zijn
dit ongeveer 4 miljoen mensen. Daarnaast is de
levensverwachting van de mens in Nederland
steeds hoger. Een deel van deze groep zal langer
zelfstandig wonen en dus ook naar de tandarts zal
blijven gaan. Maar langer leven betekent niet
automatisch langer leven in een goede gezondheid.
De mondzorg is steeds belangrijker als de problemen met de algemene gezondheid toenemen en de
zelfredzaamheid afneemt.
Er zijn een aantal redenen waarom juist mondzorg
voor ouderen speciale aandacht vraagt. Bij mensen
van 55 jaar en ouder is er vaak sprake van opgestapelde schade aan het gebit door cariës, aandoeningen aan het tandvlees, gebitsslijtage, enzovoort. Na
de behandeling hiervan is blijvend onderhoud en
goede zorg noodzakelijk. Bij het ouder worden
komen veel ziekten voor die van invloed zijn op de
behandeling van mond- en gebitsproblemen.
Ouderen worden als kwetsbaar aangeduid als zij te
maken krijgen met zich opstapelende chronische
aandoeningen van bijvoorbeeld het zenuwstelsel,
hartvaatstelsel, longen en
het bewegingsapparaat.
Daarnaast spelen onvoldoende of eenzijdige
voeding een rol.
Psychische problemen,
zoals depressie en vereenzaming komen bij ouderen
vaker voor dan bij jongere
mensen.
Slechte adem voorkomen
Voorlichting en instructie over mondzorg vragen
om een andere aanpak bij het ouder worden,
simpelweg omdat het verstandelijk vermogen kan
afnemen en de communicatie minder soepel gaat.
Een slechte mondgezondheid kan veel pijnklachten veroorzaken, waardoor mensen bijvoorbeeld
slecht kunnen gaan eten. Door een betere mondgezondheid ziet een persoon er verzorgder uit en
heeft een betere mondgeur waardoor nabij contact
prettiger is. En is er minder kans op smaakstoornissen, waardoor eten prettig zal zijn. Goede
mondzorg voor ouderen is dus niet alleen van
belang vanuit medisch oogpunt, maar ook
vanwege het sociale aspect.
31
Leuke apps
Alzheimer-app helpt mantel­zorgers
Alzheimer Nederland heeft voor mantelzorgers een
digitaal hulpmiddel ontwikkeld: de Alzheimer
Assistent app. Mantelzorgers kunnen met deze
applicatie op tablets direct ervaringen en tips uit­
wisselen.
Nederland telt ruim een miljoen mantelzorgers die
zorgen voor een familielid of bekende met dementie.
De vraag vanuit die groep was: maak een digitale
applicatie voor en door mantelzorgers en experts. Aan
die urgente vraag heeft Alzheimer Nederland met deze
app gehoor gegeven. Uit de Dementiemonitor
Mantelzorg (onderzoek onder 2700 mantelzorgers)
blijkt dat 46% van de mantelzorgers overbelast is en
nog eens 44% een groot risico hierop loopt. Met betere
mogelijkheden om hulpvragen te beantwoorden, met
steun en advies van lotgenoten en experts, is dit
probleem hopelijk aan te pakken. Goede en toe­
gankelijke voorlichting is belangrijk. Anne Margriet
Pot, hoogleraar ouderenpsychologie VU
Amster­dam zegt “De Alzheimer Assitent App is een
eerste belangrijke stap in de ondersteuning van
mantelzorgers van mensen met dementie. Hierdoor
kunnen mantelzorgers zich beter voorbereiden op wat
komen gaat.”
De redactie van neXt nam ook een kijkje in deze app
en zag een simpel maar prima vormgegeven app, met
diverse rubrieken, filmpjes en mogelijkheid tot
uitwisseling van informatie. Gebruikers zullen veel
herkennen. Het is gratis, dus probeer maar eens.
Informatie: www.alzheimerassistent.nl
Bron: Mezzo, Landelijke Vereniging voor Mantel­zorgers en
Vrijwilligerszorg
De verhalen in neXt, zoals ‘De Achtergrond van’ en ‘Vitaal is...’ zijn leuk om te lezen. Er zijn zoveel
mensen met een interessant verhaal. Vindt u of vind jij dat in een van die rubrieken uw of jouw
verhaal goed zou passen? Stuur dan een berichtje naar de redactie.
32
binnen
Omdat de inktgeur van het blad neXt toch iets
te nadrukkelijk bleek te zijn hebben we
gekozen voor een andere papiersoort, met
andere eigenschappen. Daarom ziet neXt er
weer een tikje anders uit. Deze keuze bespaart
ook weer kosten, net zoals het besluit om
voortaan maximaal één neXt per huishouden
te bezorgen.
Het Stadspaviljoen in het Stadswandelpark
Een trouwfeest of koffietafel, een etentje, een biertje of kop koffie óf een WK-finale?
Wie bezocht eigenlijk niet ‘de huiskamer van Eindhoven’, oftewel het Stadspaviljoen in het Stadwandelpark achter het Parktheater in Stratum?
Magazine van Vitalis WoonZorg Groep
oktober 2014
Het Parktheater heette vroeger de Stadsschouwburg en daarvoor stond op die plaats
Sancta Ursula, het huis van de Zusters Ursulinen, dat daarvoor weer Huize Den
Elzent heette. Het Stadspaviljoen stamt uit 1870. Het is ontworpen door H. Coolen
en kwam in 1879 in bezit van de bekende Amsterdamse winkelier Sinkel, die in
Eindhoven ging rentenieren, maar in 1890 overleed. Het pand was het koetshuis dat
bij Huize Den Elzent hoorde. Op hetzelfde terrein, dat in totaal meer dan 144.000 m2
Vrijwilligers zijn gezonder, gelukkiger en minder gestresst
Wil en Nel
De achtergrond van…
Mediteren met dementerenden
Innovatief wonen en zorgen
vit0198_next_Sep2014_12.indd 1
23-09-14 11:28
Magazine van Vitalis WoonZorg Groep
juli 2014
Uit eten in de Imker
Denise en George
Kunst & Cultuur
Een nieuwe werkplek
Vitaal is...
vit0177_next_juli2014_20.indd 1
Uw verhaal in neXt?
Buitenwereld
Nieuw papier
16-07-14 15:33
besloeg, stonden lang geleden ook een wagenremise, een stalling voor vijf paarden,
‘broeibakken’ en een boerderij. Er waren waterpartijen, oranjerieën, serres, een
moestuin en er lag ook nog een park. Na Sinkel kwam textielfabrikant Schreuder en
hij verkocht het pand aan de zusters Ursulinen. Zij vestigden er een pensionaat voor
meisjes.
Het was Toon Welten die het Stadspaviljoen in 1958 op zijn naam schreef en er een
café begon waar hij samen met zijn vrouw Marie de scepter zwaaide. Hij bezat
daarvoor het bekende café ‘t Groenewoud aan de Hagenkampweg waar zijn ouders
in 1904 waren begonnen. Dat café moest verdwijnen voor de aanleg van de Karel de
Grotelaan. Tóntje Welten was al beroemd in Eindhoven.
Groei
Het café groeide en had een vaste klantenkring. Trouwe bezoekers spraken over
‘Toon in het park’, niet over het Stadspaviljoen. Toon overleed in al 1960 op 49-jarige
leeftijd, na een tragische val op het ijs. Dochter Ria en zoon Willy en zijn vrouw
Maria namen de zaak na een paar jaar, in 1969, over van hun moeder. Intussen was
het een café-restaurant geworden en in de jaren daarna bleef het pand uitbreiden.
Willy organiseerde jaarlijks een biljarttoernooi en reikte met tranen in zijn ogen de
Toon Weltenbokaal uit. Toen de zoon van Willy en Maria was geboren noemden zij
hem ook Toon. Zij hadden eigenlijk een andere naam voor hem in gedachten, maar
“daar komt niets van in”, zeiden de klanten in het café, het kind moest Toon heten,
en zo geschiedde.
Faillissement
De familie Welten vierde het 100-jarig bestaan als
horecaonderneming in 2004. In december 2009 werd
de voormalig bedrijfsleider de nieuwe uitbater en
trok de familie Welten zich terug. Het heeft niet lang
mogen duren want op 4 november 2014 is het
bedrijf failliet verklaard. Het is nu gesloten. Heeft
het kortgeleden voor de deur ingevoerde betaald
parkeren het bedrijf de das omgedaan? We weten
het niet. Een doorstart lijkt tot de mogelijkheden te
behoren, dus we hoeven misschien nog geen
afscheid te nemen van het gebouw, waar zoveel
mensen herinneringen aan hebben.
Bronnen: Groot Eindhoven, Eindhovens Dagblad
en Eindhoven in Beeld
Toon Welten
33
Puzzel
Vier winnaars
­ontvangen een
VVV-bon
van
25 euro
In oktober brachten twee mystery guests een bezoek
aan Vitalis Peppelrode. Zij waren op pad voor de
website zorgvisite.nl.
Op de website zorgvisite.nl is te zien dat het een
interactief digitaal platform is waar recensies worden
geplaatst van visites aan verzorgings- en verpleeg­
huizen. Initiatiefneemsters zijn Tineke van den
Klinkenberg en Hetti Willemse. In de recensies besteden de dames THe (spreek uit
‘Thee’) vooral aandacht aan de vraag of de locatie in
kwestie als ‘thuis’ voelt. Het uitgangspunt is de vraag
‘zou dit een fijne woonplek zijn voor mijn eigen
moeder?’ Zij gaan door het hele land, van Sittard tot
Siddeburen, op visite bij verzorgingshuizen en
34
delen THe-kopjes en-schotels met een maximum van
vijf om hun beleving uit te drukken.
Vitalis Peppelrode ontvangt vier van de vijf THe-kopjes
De dames THe geven complimenten en tips, de
zogenaamde ZORGVISITE TIPs, maar delen ook hun
kritische opmerkingen met de lezer als ze iets
tegenkomen dat ze niet bevalt. De foto’s die ze tijdens
hun bezoek maakten zijn eveneens te zien in de
recensie. Omdat zorgvisite.nl een forum is, zijn er
reacties te plaatsen en te lezen.
Kijk op: zorgvisite.nl voor het complete verslag en de
reacties.
E
T
H
C
U
Z
S
K
A
L
L
E
G
O
V
R
I
M
J
R
A
G
E
L
D
O
S
S
I
E
R
E
E
T
W
E
E
I
G
H
I
E
R
N
O
S
Vier winnaars ontvangen een cadeaubon van 25 euro.
P
Z
L
I
C
H
T
N
D
T
O
S
L
E
E
S
T
U
R
E
N
E
T
N
E
O
E
M
B
A
R
O
N
E
S
E
I
N
O
R
E
S
C
E
L
I
T
O
N
S
A
L
T
L
E
I
S
A
L
D
O
T
U
A
L
S
E
I
D
T
L
E
A
S
T
E
R
A
N
N
I
N
E
E
W
E
T
E
N
T
H
C
I
L
I
M
Streep in de tabel deze woorden door. De woorden
kunnen ook van onder naar boven, diagonaal of van
links naar rechts geschreven zijn.
De redactie van neXt wenst
alle lezers
fijne feestdagen, een goede
jaarwisseling,
en de allerbeste wensen
voor 2015!
N
Oplossingen mailen voor 15 maart naar:
[email protected] onder vermelding van
naam en adres. Of stuur de oplossing naar:
redactie neXt, Bestuurscentrum, Herman Gorterlaan
300, 5644 SR Eindhoven.
Prijswinnaars:
Onze puzzels zijn uniek en zelfontwikkeld. Helaas
zaten er in de vorige puzzel enkele fouten. Onze
excuses hiervoor. Echte puzzelaars vonden toch de
oplossing: fysiotherapeut.
- Mieke van Campen, Veldhoven
- Wander Strik, Eindhoven
- Mevr. G. Krekelberg-v.d. Venne, Vitalis Wissehaege
- Fam. den Burger, Eindhoven
Zorgvisite.nl bij Vitalis Peppelrode
P
Asiel
Aster
Auto
Barones
Dossier
Genderstate
Hallo
Indicatie
Kat
Krent
Laks
Lego
Licht
Lichtnet
Meedoen
Neo
Pedicure
Plein
Schim
Sint
Snoezelen
Stel
Stem
Streep
Sturen
Tennis
Tot
Traan
Welp
Zemelen
Zuchten
Maak nu van de overgebleven letters in de tabel een woord.
35
Colofon
Vitaal is…
“Door veel te lachen blijf ik gezond”
In gesprek met Erwin Roos, 62 jaar en vrijwilliger
bij Vitalis Peppelrode. Wat doet hij om vitaal te zijn?
Erwin, wat is je geheim? Je ziet er veel jonger uit dan
62 jaar. Zit het misschien in je eten?
“Ik eet van alles. Hollandse pot vind ik erg lekker,
maar Indisch eten ook. Ik kook graag en dat heb ik
ook veel gedaan om mensen te helpen die een feestje
geven. Niet te vet, veel groente, dat wel. En ik drink
veel groene thee.
Ik lach wel heel veel, dus dat is waarschijnlijk het
geheim. Lachen is gezond, zegt men toch?”
Doe je aan sport?
“Eigenlijk sport ik niet eens. Ik ga wel overal op de
fiets naartoe. Dat houdt me wel fit.
Ook als ik nu voor mijn vrijwilligerswerk naar
Peppelrode ga, pak ik de fiets. En mijn collegavrijwilligers bij Máxima Medisch Centrum zeggen
ook altijd dat ik er jong uitzie. Dan zeg ik maar:
‘Dank je wel’.”
Wat vind je leuk om te doen ter ontspanning?
“Naast mijn vrijwilligerswerk speel ik basgitaar in
de begeleidingsgroep van de Melati Singers, dat is
een groep zangeressen. Melati is Indisch voor
Jasmijn. Zelf ben ik in Lombok geboren. Muziek
maken ontspant me echt”.
Next, magazine voor medewerkers, vrijwilligers, gepensioneerden,
huurders en cliënten van Vitalis WoonZorg Groep
Redactie
Patricia van den Berg, Nico van Dongen, John van Genderen,
Sis Huiskamp, Ingrid Jacobs, Kathy Langedijk, Helma Libregts,
Nicole van Luik, Anne Luijten, Jacqueline Mathijssen, Jeanne Melters,
Denise Smits, Ria Strijbosch, Rebecca Warmer, Susanne Weeber,
Melanie Wols en Wendy van Zon.
Eindredactie: Sis Huiskamp
Aan deze neXt werkten verder mee
Liesbeth Bijlmakers, Laura van Dongen, Esther Felix, Wendy
Hermans, Hans van de Laar, Rein Memelink, Stijn Out, Marie-Claire
Schoenmakers, Helen Navest, Pink van Veen en medewerkers van
Vitalis WoonZorg Groep
Algemeen redactieadres
Redactie Next
Sis Huiskamp, Vitalis Peppelrode
Ds. Th.Fliednerstraat 5
5631 BM Eindhoven
[email protected]
Kopijsluiting voor de volgende next is 2 februari 2015
Oplage en editie
7500 exemplaren
Jaargang 10, nummer 4
Vitalis verstuurt naar elk geregistreerd adres maximaal één neXt.
Vormgeving en productie
LaVerbe Nijmegen, www.laverbe.nl
“Muziek maken ontspant me echt”
Fotografie
Romi Tweebeke (cover: Danspaleis), Angela Aprea (zorginnovatie
AIBO), Patricia van den Berg (Binnen bij), Menco Bijnen (Meekijken)
Hildegard Hick, (Boscotondo), Vincent van den Hoogen (Raad van
Bestuur, miMakkus), Sis Huiskamp (Buitenwereld binnen, Meekijken,
Vitaal is..., Volzin), Rob de Kruif (zorginnovatie), Helma Libregts
(De achtergrond van), Jeanne Melters (Wijkbibliotheek), Maaike Mul,
Straatnaam), Van niet alle ingezonden foto’s is bekend wie de
fotograaf is. Onze excuses als we iemand daarom niet vermelden.
Druk
Weemen, www.weemen.nl
De redactie behoudt zich het recht voor om teksten
te herschrijven of in te korten.