Journal of Social Intervention: Theory and Practice – 2014 – Volume 23, Issue 2, pp. 68–70 URN:NBN:NL:UI:10-1-116247 Doortje Kal, Rutger Post & Jean Pierre Wilken (Eds.). ISSN: 1876-8830 URL: http://www.journalsi.org Publisher: Igitur publishing, in cooperation with Utrecht University of Applied Sciences, Faculty of Society and Law Copyright: this work has been published under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Netherlands License € 17,50. Verder met kwartiermaken – naar de verwelkoming van het verschil. Amsterdam: Tobi Vroegh, 2013, 204 p., ISBN 978-90-78761-38-9 Books F r a n s B r i n k m a n Frans Brinkman is publicist. Voorheen was hij onder andere sociaal-psychiatrisch verpleegkundige, docent en trainer. K WA R T I E R M A K E N I N B R E D E R en ze hebben gemeen dat ze op de een of (TIJDS)PERSPECTIEF andere manier aan Kwartiermaken doen. Kwartiermaken claimt geen monopolie. De De bundel van Doortje Kal en haar collega’s andere reden is de politieke, beleidsmakende en vele anderen is een van de resultaten actualiteit van de zogenaamde participatie van haar bijzonder lectoraat Kwartiermaken maatschappij. Hierin speelt de overheveling aan Hogeschool Utrecht. Een sociaal en van taken van de landelijke overheid naar de maatschappelijk aspect in het denken en het gemeenten en eventueel regio’s een grote rol. handelen met en voor mensen met chronische De gedachte is beleid en de uitvoering ervan psychiatrische problemen en verstandelijke dichter bij de burgers te brengen. Burgers beperkingen is bepaald niet nieuw. De bundel aansporen tot elkaar te helpen en eigen krachten is niettemin om twee redenen actueel. De aan te wenden. Er is verzet tegen: burgers doen ene is dat de bundel niet eenkennig is: al veel voor elkaar en de lokale ambtenaren diverse benaderingswijzen komen aan bod krijgen een gekort budget en zijn onkundig. 68 Journal of Social Intervention: Theory and Practice – 2014 – Volume 23, Issue 2 Frans Brinkman De bundel is geen politiek pamflet. De auteurs empowerment, zelforganisatie, presentie, hebben her en der politieke invalshoeken “community art”), gastvrijheid houdt in maar houden zich op afstand van dagelijks dat wat vreemd lijkt wordt aanvaard. Niet gekrakeel. De bundel is optimistisch én kritisch: klakkeloos, niet zonder hulp, inclusief wenkende perspectieven van goede praktijken, professionele, maar wel met ontvankelijkheid, met de kanttekening dat niet iedereen in communicatie en bevestiging. dezelfde mate zelfstandig kan participeren – kleinschaligheid en zorg op maat zijn en Het boek begint met een levendig verslag blijven dan noodzakelijk. In het laatste geval van vijf Kritische Dialogen, georganiseerd is de bundel een uitnodiging om de “vreemde door Doortje Kal, met eveneens hier een zeer ander” als een gewoon mens te zien, en om diverse bijdrage van ervaringsdeskundigen, elkaar aan te spreken op interesses, talenten, professionals, studenten, artiesten. pijn en moeite. De bundel had ook Lof der Aan bod komen: Lof der zichtbaarheid, zichtbaarheid kunnen heten: toon hoe je Burgervriendschap, Wijkgericht werken, (anders) bent. Die titel was al bezet door de Inclusieve economie, Uitsluiting maakt ziek. Vlaamse filosoof Rudi Visker die in het boek Daarna volgen in het boek essays die tenminste ruim gewaardeerd wordt. indirect aan de dialogen gerelateerd zijn, met bijdragen uit Duitsland en België. De De ondertitel van Verder met kwartiermaker bijdragen – ook in de dialogen – zijn filosofisch is Naar de verwelkoming van verschil. De getint, een relaas over een praktijk of een compacte bundel van krap 200 pagina’s is zeer persoonlijke ervaring, inclusief Turken en rijk aan informatie en verwijzingen. Een keur Marokkanen. De dialogen en de essays zijn aan schrijvers (onderzoekers, kunstenaars, overwegend positief van aard. “We gaan ervaringsdeskundigen, welzijnswerkers en ervoor!” Kritiek wordt toch niet geschuwd. studenten) heeft mogelijk maar één boodschap: Er is veel te veel medicalisering (bijvoorbeeld met een psychische of verstandelijke beperking Ritalin bij jongeren) en te veel nadruk op de maatschappelijke aansluiting vinden, wil niet participatiemaatschappij. Het eerste is bekend, zeggen dat je “normaal” moet worden. Wel het tweede is actueel. Een hoofdstuk heet dat je gezien wilt worden. Kwartiermaken is Kwetsbaarheid gerehabiliteerd. Populair ruimte scheppen. Doortje Kal spreekt graag gezegd: dan weet je wel hoe laat het is, er van een gastvrije samenleving. Dit geldt voor is weer ergens flink doorgeschoten door wonen, werken, recreatie, relaties. Met de beleidsmakers. vele co-auteurs en de co-auteurs/redacteuren wordt de vinger aan de pols gehouden. Hoe Is het een boek om over na te denken of een het ook mag heten (rehabilitatie, integratie, boek om iets mee te doen? De nadruk ligt Journal of Social Intervention: Theory and Practice – 2014 – Volume 23, Issue 2 69 Books op de vertelling, minder op de beschouwing. beleidsambtenaren. En met bedrijfsleven, Het zijn verhalen over praktijken en sponsoren. Kwartiermakers bij uitstek. ervaringen van deelnemers en professionals die met Kwartiermaken en nauw verwante Een tweede, niet inhoudelijke, kritiek is dat benaderingswijzen te maken hebben. In de redactie inconsistent is. Het eerste deel bestaande praktijken zal dit een steun in de rug van het boek ontlast de hoofdtekst door zijn, voor mensen die eraan willen beginnen aanvullende informatie in de kantlijn te een rijke inspiratiebron. plaatsen. Die mooie opzet nodigt uit tot de tekst minstens twee keer te lezen, de tweede Kunst komt regelmatig aan de orde. Dat keer met de kantlijn-info erbij. In verdere komt weinig voor in min of meer sociaal- hoofdstukken is dat helaas niet het geval, wat wetenschappelijke boeken. De bundel van Kal her en der leidt tot lange alinea’s met een hoge et al. voegt kunst en verwelkoming van verschil informatiedichtheid. Soms zijn hoofdstukken moeiteloos ineen. De afdeling CMV/SPH van daarentegen nogal abrupt kort. De lezer stuit Hogeschool Utrecht heeft daar een aandeel in, onverwacht op een gedicht (1 pag.) dat niet alsmede Community Arts en het festival “Vrede in de inhoudsopgave staat. Verder hadden de van Utrecht”. Van kwetsbaarheid kun je soms Belgische en Duitse praktijken iets uitgebreider echt een kracht maken, vertellen de schrijvers. aan bod kunnen komen, ze hebben woorden En kunst, zeker in de vorm van theater, is je die meer uitnodigend zijn, zoals onthaal, letterlijk zichtbaar maken voor een publiek Gastfreundlichkeit, Gesellschaft dan het waardoor interactie mogelijk wordt. Nederlandse opvang, gastvrijheid, samenleving. De beschrijving doet veel tekort aan het boek De kritische noten zijn details. Wellicht nuttig en daar begint de kritiek. Staat er niet te veel bij een tweede druk. Het boek is zeer aan in? Je kunt je afvragen of er kritiek mogelijk is, te bevelen voor SPH/CMV-studenten en maar ontbreekt er niettemin nog wat? Jawel, hun docenten – het leent zich goed voor een omissie in het boek is de groep dak- en een onderwijsmodule. Als gezegd kunnen thuislozen. Ze overlappen in ruime mate professionals er steun en inspiratie aan deelnemers aan projecten voor Kwartiermaken ontlenen. Medewerkers van gemeenten die (tijdelijke of chronische psychische problemen, mogelijk niet vertrouwd zijn met onder meer verstandelijke beperkingen, verslaving). Ze zelforganisatie en met praten met “patiënten” overlappen tevens met zelforganisatie. Er zijn kunnen in het boek de brug vinden naar de groepen dak- en thuislozen die het heft in eigen kwetsbare burger die eveneens burgerkracht hand nemen, in goede samenwerking met en burgervriendschap nastreeft – het pleidooi is professionele hulpverleners en gemeentelijke voor een gedeelde agenda. 70 Journal of Social Intervention: Theory and Practice – 2014 – Volume 23, Issue 2
© Copyright 2024 ExpyDoc