Manifest van UNICEF België aan de politieke partijen 2014, een cruciaal jaar voor kinderrechten 1. Schenk aandacht aan alle kwesties die een impact hebben op kinderen Kinderen vertegenwoordigen bijna een kwart van de Belgische bevolking en één derde van de wereldbevolking. Toch wordt hun stem zelden of nooit in de politiek gehoord, nog minder in de aanloop naar verkiezingen. UNICEF België vraagt aan alle kandidaten en vertegenwoordigers van politieke partijen om kinderrechten te zien als een prioritaire inzet voor alle beleidsdomeinen en –niveaus gedurende deze verkiezingscampagne en, eens de mandatarissen op post zijn en beslissingen nemen. Beschouwt u kinderrechten als een prioriteit en waarom? Hoe pakt u het aan om kinderrechten te verdedigen en te promoten ook in niet op kinderen gefocuste competenties (bijvoorbeeld in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen in bedrijven) gedurende de campagne en daarna? 2. Geef kinderen een centrale plaats in de Belgische ontwikkelingssamenwerking en in de post-2015 ontwikkelingsagenda Zowel de vorige (2005) als de huidige wet (2013) op ontwikkelingssamenwerking geven het belang aan van kinderrechten in de Belgische ontwikkelingssamenwerking. In de nieuwe wet zijn kinderrechten expliciet opgenomen in de lijst van prioritaire thema’s binnen de cluster mensenrechten. De huidige Minister heeft bevestigd dat kinderrechten een horizontaal thema blijven, maar we blijven met veel vragen zitten over de concrete invulling van deze nieuwe categorie prioritaire thema’s. Daarnaast, rest er ons 1 jaar om de Millenniumdoelstellingen te behalen en zijn de discussies voor de post-2015 ontwikkelingsagenda reeds aan de gang. Zes van de acht huidige doelstellingen hebben rechtstreeks met kinderen te maken. De resultaten tonen aan dat, ondanks de geboekte vooruitgang, de resultaten zeer ongelijk blijven: miljoenen kinderen onder de allerarmsten en meest kwetsbaren blijven al te vaak vergeten. Als we werkelijk en efficiënt de strijd willen aangaan tegen armoede en duurzame ontwikkeling voor iedereen willen bewerkstelligen, is het nodig om de onderliggende structurele oorzaken aan te pakken alsook de ongelijkheden die de meest kwetsbare groepen raken. Hoe ziet u de uitvoering van het prioritaire thema kinderrechten in de Belgische ontwikkelingssamenwerking? Welke plaats geeft u aan kinderen in de nieuwe post2015 ontwikkelingsagenda? 3. Vrijwaar kinderen van de impact van de crisis De sociale investeringen van de federale en regionale regeringen liggen redelijk laag ten opzichte van die van andere landen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling. Publieke uitgaven voor kinderen zijn ook nog weinig transparant. Het is bijvoorbeeld moeilijk te achterhalen of de investeringen voor kinderen voldoende zijn, of ze billijk verdeeld zijn en efficiënt. Gezien de impact van de crisis op kinderen, is het essentieel om de publieke diensten waarop kinderen ten allen tijde recht hebben, te beschermen en waar mogelijk te versterken. Hoe zal u investeringen voor kinderen in budgetten zichtbaar maken, behouden en versterken ? 4. Doe uw deel Ondanks de economische situatie van België, zijn de officiële uitgaven voor ontwikkelingssamenwerking verminderd van 0,64 % naar 0,47 % van het bruto nationaal inkomen. In 2012 en 2013, werd het budget met maar liefst 22% verminderd. Nochtans had België zich ertoe verbonden om vanaf 2010 0,7% van het bruto nationaal inkomen te besteden aan ontwikkelingssamenwerking. Terwijl 1,3 miljard mensen wereldwijd in extreme armoede leven, 57 miljoen kinderen niet naar school gaan en er dagelijks zo’n 18.000 kinderen onder de vijf jaar sterven aan makkelijk voorkoombare aandoeningen, doet België steeds minder moeite om zich aan haar belofte aan de armste landen ter wereld te houden. Maakt internationale samenwerking deel uit van uw prioriteiten? Hoe denkt u de belofte van België na te komen om 0,7% van het BNI te besteden aan ontwikkelingssamenwerking? 5. Strijd tegen kinderarmoede en sociale uitsluiting België heeft één van de hoogste kinderarmoedecijfers van Europa. Strijden tegen kinderarmoede is geen liefdadigheid. In Brussel groeit 1 kind op 3 op in armoede, in Wallonië 1 op 4 en in Vlaanderen 1 op 10. Dat heeft vergaande gevolgen op hun gezondheid, onderwijskansen, veiligheid en toekomst. Armoede is veel meer dan een geldprobleem. Het raakt kinderen in alle facetten van hun leven. We leven in een maatschappij waarin de socio-economische achtergrond van een kind wellicht de meest doorslaggevende factor is voor zijn welzijn en toekomstperspectieven. Armoede is een complex fenomeen dat een daadkrachtige, structurele en multidimensionale aanpak vereist, zoals ook de Europese Commissie het aanbeveelt. Is de strijd tegen kinderarmoede één van uw prioriteiten? Hoe zal u kinderarmoede en sociale uitsluiting aanpakken? 6. Zet u in om voor ieder kind kwaliteitsvol onderwijs te garanderen Sinds een hele tijd geven de PISA-onderzoeken aan dat België één van de landen is waar de sociale context in grote mate de schoolprestaties en studiekeuze bepaalt. Het rapport «Gelijke kansen op school. Dat denken ze ervan» van UNICEF België heeft eveneens aangetoond dat school kwetst en uitsluit, en dat reeds vanaf de kleuterschool. Deze verspilling van talent is niet enkel een catastrofe voor de betrokken individuen, maar verzwakt ook de sociale en economische weerbaarheid van onze samenleving, en brengt risico’s met zich mee op het vlak van sociale cohesie. Dankzij internationale onderzoeken weten we dat het mogelijk is om uitmuntendheid en gelijke onderwijskansen te combineren. We weten ook dat het in ieders belang is dat de kwaliteit van onderwijs in al onze scholen en voor al onze leerlingen opgekrikt wordt. Welke oplossingen brengt u aan om de hardnekkige sociale ongelijkheid op school aan te pakken? Welke concrete acties zal u ondernemen om kwaliteitsvol onderwijs voor elk kind vanaf de jongste leeftijd te garanderen? Welke 3 prioriteiten uit de 6 bovenstaande, zijn voor u de belangrijkste? Zijn er andere prioriteiten in verband met kinderen die u tijdens en na de verkiezingscampagne wil aanpakken?