Kinderen in de Bijbel De eerste hoofdstukken van de Bijbel tonen dat God wilde dat man en vrouw ‘vruchtbaar’ zouden zijn, dat ze talrijk zouden worden en de aarde bevolken. Dit houdt in dat de geboorte van kinderen deel uitmaakte van Gods initiële project. Kinderen zijn een zegen van God. God gaf aan de mensen de ongelofelijke genade wezens ter wereld te kunnen brengen die beelddrager zijn van God! In Psalm 139 bezint David over hoe God hem heeft gevormd in de schoot van zijn moeder. Onze God is degene die het leven geeft aan kinderen. Bij de geboorte van haar eerste zoon roept Eva verrukt uit: “Met de hulp van de Heer heb ik het leven geschonken aan een man.” – Gen 4:1) De mensheid kreeg als opdracht de aarde te bevolken en haar te onderwerpen. Dit kan niet door kinderen worden gerealiseerd: een kind moet eerst groeien om Gods plan gestalte te geven. De Bijbel verheft het kind zijn niet tot een waarde op zich… Een voorbeeld hiervan vinden we in wat over het kind Jezus wordt gezegd in het evangelie: “Jezus groeide op en zijn wijsheid nam nog toe. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God en de mensen.” – Lucas 2:52 Een kind moet groeien, zich ontwikkelen in alles wat hij is (fysisch, sociaal, geestelijk, enz.) Samen overleggen Ê Zie jij kinderen als een geschenk van God? Worden ze ook in de kerk beschouwd als een cadeau? Ê Kinderen moeten groeien: vergelijk 1 Kor 13:11 en het Peter Pan – syndroom: niet willen opgroeien! Zonde, en de gevolgen voor kinderen Verhalen over kinderen die slachtoffer werden van pedofilie zijn schering en inslag. Humanitaire organisaties van hun kant worden dagelijks geconfronteerd met het drama van armoede en onrecht waaronder kinderen te lijden hebben… Ook de Bijbel spreekt over het kwaad dat kinderen wordt aangedaan. Zo is er de slachtpartij in Bethlehem door koning Herodes (Mat 2:16-18) en van zwangere vrouwen (Amos 1:13); de toestand van de wezen (Psalm 68:6); de gruwelijke praktijk van de mensenoffers (ook kinderen!) aan afgoden (Jeremia 19:5, 2 Koningen 17:17) De Schrift idealiseert kinderen niet zoals in onze maatschappij soms gebeurt. David belijdt dat hij zondig is van de schoot van zijn moeder af (Psalm 51:5). De mens neigt tot het kwaad vanaf zijn jeugd (Genesis 8:21) Vaak staan wij (terecht) in bewondering voor de intelligentie en de creativiteit van kinderen. Toch mogen we hierbij de nuchtere vaststelling van de bijbelschrijver niet uit het oog verliezen: “Een kind is geneigd tot dwaasheid, de stok wijst het terecht en weerhoudt het ervan.” (GNB: straf i.p.v. stok; herziene Statenvertaling: de stok van de vermaning) – Spreuken 22:15 Ê Ê Ê Samen overleggen Hoe reageer jij op het leed dat kinderen wordt aangedaan, ook in sommige bijbelverhalen? Hoe denk jij over de huidige tendens om het kind ‘(oppermachtige) koning’ te maken? Hoe reageer je op de visie van de spreukendichter inzake opvoeding van kinderen? Jezus’ kijk op kinderen Indien kinderen in Israël hoog geacht worden, dan is dat niet omwille van hun morele kwaliteiten of hun bijzondere onschuld, maar omdat ze ‘kinderen van de Torah’ zullen worden en de toekomst van Gods volk veilig zullen stellen. Dit verklaart Jezus’ houding naar kinderen toe. - Wanneer Jezus de tempel binnenkomt, wordt hij aanroepen door armen en kinderen (Mat 21:14,15) “Toen kwamen er in de tempel blinden en verlamden naar hem toe, en hij genas hen. De hogepriesters en de schriftgeleerden zagen welke wonderen hij verrichtte en hoorden de Discipelschap, 1ste kwartaal 2014 : KINDEREN TOT DISCIPEL MAKEN FP kinderen in de tempel ‘Hosanna voor de Zoon van David!’ roepen, en ze waren hoogst verontwaardigd. Ze gingen hem vragen: ‘Hoort u wat ze zeggen?’ En Jezus antwoordde hun: ‘Jazeker! Hebt u dan nooit gelezen: “Door de mond van kinderen en zuigelingen hebt u zich een loflied laten zingen”?” - Soms openbaart God zich op een bijzondere manier aan kinderen en Hij neemt hun lofzang aan. Ze moeten zeker niet verhinderd worden om tot Jezus te gaan (Marcus 10:13-16): “De mensen probeerden kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken, maar de leerlingen berispten hen. Toen Jezus dat zag, wond hij zich erover op en zei tegen hen: ‘Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan.’ Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen” - Jezus verwondert zich over de manier waarop kinderen waarheden begrijpen die voor velen duister blijven : “In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen (NBG: kinderen) hebt onthuld.” Samen overleggen Ê Hoe moeten we Jezus’ woorden “Wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan” begrijpen? – Marcus 10:15 Ê Probeer je eens de reactie van Jezus’ toehoorders voor te stellen bij het horen van die woorden. Ê Denk je dat kinderen dichter bij het Koninkrijk staan dan volwassenen? Motiveer je antwoord. Kinderen tot discipelen maken We zagen eerder al dat een discipel een leerling is, iemand die onderricht ontvangt. Het is duidelijk dat kinderen leerlingen zijn die nog heel wat te leren hebben. Het is onze verantwoordelijkheid als volwassenen om kinderen te onderrichten in de ‘dingen van God’. Discipel zijn houdt echter ook en vooral in dat je Jezus volgt, dat je samen met hem je levensweg gaat. Een kind kan die keuze maar maken als het in liefde geleid wordt. Hoe kun je spreken over een God – Vader indien het kind nooit de onvoorwaardelijke liefde van een vader heeft ervaren? Hoe kun je het vergiffenis bijbrengen, als het nooit de vreugde heeft ervaren vergeven te zijn? Hoe kun je belangeloze liefde leren als het kind voortdurend moet ‘presteren’? Kinderen tot discipel maken kan maar wanneer ze liefde krijgen. Kwetsbaar en ontvankelijk als ze zijn, hebben ze onze liefde broodnodig! Een kind liefhebben houdt in dat je zijn ‘opweg-zijn’ respecteert. Het is ook hen helpen om voorbij de mooie bijbelverhaaltjes op zoek te gaan naar levenslessen. Rekening houden met hun verbeeldingskracht en hun nood aan het wonderlijke, zonder misbruik te maken van hun naïviteit. → Leuk voorbeeld dat toch stemt tot nadenken: http://www.youtube.com/watch?v=SAXLBvKalQk Samen overleggen Ê Reageer eens op het Youtube filmpje… Ê Zijn er herinneringen uit je kindertijd waar je ontgoocheld was door het verschil tussen het religieuze discours en de realiteit in de kerk? Ê Heb je ook positieve herinneringen waar het positieve voorbeeld van een christen een theoretische gesproken boodschap in de kerk illustreerde en onderstreepte? Conclusie Wat kunnen we onthouden uit dit overzicht? Vooreerst dat we ‘kinderlijk’ niet moeten verwarren met ‘onschuld’. Het is niet omdat een kind zogezegd ‘puur’ zou zijn, onschuldig en naïef, dat het een voorbeeld is van hoe we ons Discipelschap, 1ste kwartaal 2014 : KINDEREN TOT DISCIPEL MAKEN FP moeten opstellen t.o.v. God. Het gaat er in de eerste plaats om dat een kind afhankelijk is, en geen enkele verdienste naar voor kan schuiven. Een kind is ook ontvankelijk. Het neemt met lege handen in ontvangst wat anderen schenken. Dit onderricht van Jezus brengt ons tot in het hart van de evangelieboodschap, die aan kinderen, armen en kleinen een speciale plaats belooft in het Koninkrijk. Niet omwille van hun kwaliteiten of hun bijzondere geestelijke ingesteldheid, maar omdat God rechtvaardig en goed is, en Hij, zonder iemand uit te sluiten, aan de armen en kleinen zijn gunst en genade verleent. Zowel in onze christelijke gemeenschap als in de wereld zijn de kleinen en de armen een constante herinnering aan de tegenstrijdigheid van de nieuwe wereld die door Jezus’ komst wordt ingeluid: de eersten zijn niet altijd zij die we verwachten. Openstaan voor deze omkering is openstaan voor het heil, met Gods genade en de concrete gevolgen die er uit voortvloeien. Samen overleggen Ê Welke plaats hebben de kinderen in onze kerk? Hoe zien we hen concreet: ordeverstoorders die we moeten laten zwijgen, voorbeelden die we op een voetstuk plaatsen, discipelen die we moeten opvoeden, vrienden van Jezus die we naar de meester moeten leiden…? Ê Hoe kunnen we hen een betere plaats geven in onze bijeenkomsten? Ê Hoe kunnen we onze kinderen helpen om met Jezus op weg te gaan en de vreugde te ervaren een discipel te zijn? Discipelschap, 1ste kwartaal 2014 : KINDEREN TOT DISCIPEL MAKEN FP