Loskomen van je moeder met voodoo Reportage Theater Dat we het leven niet in de hand hebben geeft een unheimisch gevoel Bij Alexandra Broeder heerst vaak een horrorsfeer. Haar nieuwe stuk, ‘Mamma’, gaat over het proces van losmaking tussen moeder en kind. Door Brechtje Zwaneveld ‘J e hoeft je niet schuldig te voelen dat je hier bent.” Achter me staat een pubermeisje. Ze fluistert in mijn oor, ik kan de zoete kauwgum in haar mond ruiken. „Mammaaaaaaaa!”, schreeuwt ze vervolgens samen met haar dertien ‘zusters’. Ik ben onderdeel van een ritueel over het onschadelijk maken van moeders. Mamma is de nieuwe voorstelling van Alexandra Broeder, binnen haar oeuvre van onheilspellend ervaringstheater. Broeder (35), in 2012 winnares van de Erik Vos Prijs voor veelbelovende regisseurs, verwierf faam met voorstellingen als Wasteland, Raven en Sweet dreams, waarbij bezoekers bleven overnachten. In haar werk, dat ze maakt met kinderen of jongeren, domineert vaak een horrorsfeer, die het publiek confronteert met veronderstelde zekerheden of verborgen angsten. Mamma gaat over het losmakingsproces tussen moeder en kind. Broeder: „Ik vind het fascinerend dat dit proces in de puberteit begint maar op volwassen leeftijd nog altijd niet is afgerond. Of de band met je moeder problematisch is of niet, er lijkt bij iedereen wel iets aan vast te kleven. Ik ben zelf samen met mijn moeder opgegroeid. Toen ik het huis uit ging, had ik het gevoel dat ik haar niet alleen mocht laten. Dat complexe gevoel van schuld, schaamte, liefde en loslaten is er nog altijd.” De meisjes die Mamma spelen zijn allemaal tussen de dertien en de zeventien, tussen kind en volwassene, midden in het Alexandra Broeder Repetitie van ‘Mamma’ bij het Nationale Toneel in Den Haag. FOTO DAVID VAN DAM J E U G DT H E AT E R F E ST I VA L Talentvolle jonge makers op Tweetakt M am m a speelt samen met vier andere voorstellingen van NTjong op Tweetakt. Het Utrechtse jeugdtheaterfestival biedt naast enkele Nederlandse theaterproducties een keur aan muziek, beeldende kunst en Vlaamse theatervoorstellingen. Elk jaar wordt bovendien werk van talentvolle jonge makers geprodu- ceerd. Deze editie is vooral Lucifers van de twee jaar geleden afgestudeerde Anneke Sluiters opvallend. Zij speelt een solo waarin ze een pact met de duivel sluit. Zelden durft een actrice zo gek, lelijk en oprecht tegelijk te zijn. Tweetakt t/m 21/4. Inl: www.tweetakt-kaap.nl proces van losmaken. Voor het ritueel dat zij in de voorstelling uitvoeren, was onder andere voodoo een inspiratiebron. Broeder: „Ik ben al mijn hele leven bezig met duistere werelden en occulte mysteries. Er heerst een soort volwassen bezweringsdrang om ‘horror’ af te doen als fantasie, maar voor mij vertegenwoordigt horror controleverlies. Dat we het leven niet in de hand hebben geeft een unheimisch gevoel en juist in de puberteit hebben bovennatuurlijke zaken een grote aantrekkingskracht. Je kunt opgaan in een ritueel, maar van een afstand is het freaky. Dat spanningsveld zoek ik op in Mamma.” In enge Barbie-outfits komen de actrices een ruimte binnen die het midden houdt tussen meisjeskamer en offerzaal. Een van hen vraagt mij hoeveel ik deel met mijn moeder. Maar als ik de vraag retourneer, wacht me een ondoorgrondelijk knipoogje. Ik moet het zelf uitzoeken, en blijf daardoor broeden op de vraag. Broeder: „In al mijn werk zijn de jongeren bovenal een katalysator. Zij hebben de macht, zij verleiden met manipulerend gedrag het publiek om bij zichzelf naar binnen te kijken.” Mamma van NTjong, Première 16/4. Tournee t/m 31/5. www.ntjong.nl