Lees meer - Leo Stevens

Groeimarkten: risico’s of opportuniteit
De onstuitbare opmars van de Aziatische
middenklasse.
Woensdag 19 maart kreeg Leo Stevens het gewaardeerde bezoek van Aberdeen Asset
Management.
Binnen de open architectuuraanpak van Leo Stevens wordt deze
vooraanstaande vermogensbeheerder zeer ernstig genomen, dit zowel omwille van hun
degelijke managementstijl als van hun consistente prestaties, vooral op het terrein van
groeimarkten.
Deze van origine Schotse Asset Manager is onafhankelijk en niet gebonden aan een of
andere private bank en houdt zich enkel bezig met vermogensbeheer. Met meer dan 324
miljard USD vermogen onder beheer en 33 vestigingen wereldwijd is het geen kleine speler.
Ruim 2000 medewerkers, onder wie 600 beleggingsprofessionals bouwden expertise op in
drie belangrijke beleggingsklassen : aandelen, vastrentende beleggingen en vastgoed.
Aberdeen is al meer dan 20 jaar actief in de Aziatische groeimarkten en daarom erg goed
geplaatst om hun inzichten en ervaringen in deze aantrekkelijke maar volatiele regio met ons
te delen. Meer dan een derde van het totaal beheerd vermogen, 125 miljard USD, is immers
geïnvesteerd in deze regio.
Onze gastspreker Donald Amstad woont ruim 15 jaar in Azië. Momenteel verblijft hij met
zijn familie in Kuala Lumpur en werkt hij voor Aberdeen vanuit Singapore als Director
Business Development Asia. Geen wonder dat hij zo gedreven en doorleefd kon praten
toen hij ons meenam op ontdekkingstocht door deze regio. Uit het leven gegrepen
voorbeelden en sprekende anekdotes vulden de heldere slides aan en maakten er een erg
boeiende voordracht van.
Donald Amstad
Donald bekijkt een en ander uiteraard genuanceerd en is niet blind voor bedreigingen en
risico’s, verbonden aan deze markten. Hij stond daarom ook stil bij de belangrijkste
oorzaken van de financiële crisis in Azië in 2013 : de aankondiging door de FED van de
afbouw van de kwantitatieve versoepeling en de groeivertraging in China. Het immense land
mag dan wel trager groeien, China is volgens Donald zéker niet uit de race geslagen.
Ondanks een foute verdeling van kapitaal, problemen met trusts en vastgoed blijft een groei
met 7,5% meer dan behoorlijk, al kan die op termijn richting 5 of zelfs 4% evolueren. De
trend blijft mooi, en dat is belangrijk. Donald Amstad gaf de aanwezigen immers mee dat het
bij beleggingsbeslissingen (en dus niet alleen bij valschermspringen) steeds belangrijk is om
de horizon in het oog te houden. Zoniet en mede door een overvloed aan info ontstaat er
vaak een gebrek aan focus waardoor men de neiging heeft om teveel op korte termijn te
gaan denken. Een vergissing die ook in deze regio tot uiting komt door de erg grote rotatie
van deelnemingen in sommige beleggingsfondsen. Aberdeen werkt hier fundamenteel
anders.
Een van de belangrijkste ontwikkelingen in Azië is de verstedelijking. Ter illustratie noemde
Donald Amstad Zuid-Korea waar over 50 jaar tijd het BBP per capita steeg van 600 naar
34.000 USD, dankzij de doorgedreven urbanisatie. Bijna 70% van de Chinese bevolking zal
in 2035 in stedelijke gebieden wonen. En in de komende 20 jaar zal China tussen de 20.000
en 50.000 nieuwe wolkenkrabbers bouwen, terwijl meer dan 170 steden binnen de 10 jaar
aanzienlijke transportinfrastructuur nodig hebben.
Shangaï
Het gebruik van mobiele telefoons draagt extreem bij tot deze evolutie. Zo zijn nu reeds -in
amper 10 jaar tijd- meer dan een miljard mobieltjes in gebruik in een land als India.
Indrukwekkende cijfers en een al even indrukwekkende markt als het aankomt op
consumentengoederen : naast de 350 miljoen Europeanen
en quasi evenveel
Amerikanen, consumeren intussen immers 1,3 miljard Chinezen en evenveel Indiërs in
steeds groeiende mate! De groei van de Aziatische middenklasse is in dat opzicht enorm
belangrijk. Er wordt een verzesvoudiging verwacht in de komende 20 jaar, wat zich nu reeds
begint te vertalen in ontspannings-, reis- en vlieggedrag…In 2030 zullen de 3 belangrijkste
Aziatische landen (India, China en Indonesië) samen instaan voor 45% van de wereldwijde
consumptie, versus 7% door de VS. De middenklasse zal in Azië dan de 3,2 miljard
mensen overstijgen.
Belang middenklasse in respectievelijk 2009, 2020 en 2030
Alle grote bedrijven zien dit en zijn dan ook in de regio actief én geïnteresseerd. Aziatische
merken hebben meer dan ooit de toekomst; Samsung, Shangri-La, Singapore Airlines, AIA
en China Mobile zijn maar enkele van de namen die u beter nu reeds kent en volgt…
Beleggers doen er goed aan de regio in hun vizier te houden, weliswaar met de blik op de
horizon, dus lange termijn. Tegen 2050 zal Azië groot én rijk zijn . Tegen dan realiseert de
regio terug, zoals dat ook 2000 jaar geleden reeds was, 49% van het wereldwijde BBP, in
absolute termen ruim 22% hoger dan vandaag. De economieën van India en China zullen
dan tweemaal zo groot zijn als die van de VS; de vier rijkste landen ter wereld zullen dan in
Azië liggen, gemeten naar BBP per capita.
Maar Azië is uiteraard niet risicovrij. Beleggingen moeten er actief en selectief beheerd
worden. Corporate Governance is daarbij erg belangrijk en een blik op de ‘corruptie- index’
maakte allen duidelijk dat er hier nog werk aan de winkel is.
Beleggen is vooral vooruitzien. De perspectieven voor de regio kwamen dan ook uitgebreid
aan bod. De hervormingen in China worden voornamelijk aangestuurd door de centrale
overheid.
Anti-corruptiebeleid staat hoog op de agenda, net als financiële hervormingen
en inkomensverdeling. Volgens Donald Amstad zijn de Chinezen op termijn niet langer
tevreden met minimumlonen, maar willen ze evenveel verdienen elders in de wereld.
Daarnaast streven ze naar een stabiele en vooral ook sterke lokale munt (import gedreven).
Hij ziet China zeker niet omvallen. De overheid houdt immers enorme belangen aan in
(gigantische) bedrijven, die ze kunnen verkopen indien nodig. Ook de geldvoorraden zijn
enorm : zo beschikt de Chinese Nationale Bank over maar liefst 4000 miljard USD in
buitenlandse deviezen. Ter vergelijking , bij de Amerikaanse Fed gaat dit om 50 miljard USD.
2014 wordt een belangrijk jaar voor politieke ontwikkelingen met belangrijke verkiezingen in
India en Indonesië. Donald ziet in India vernieuwer Narendra Modi electoraal succes halen,
waardoor de rating van het land wel eens positief zou kunnen herbekeken worden, met
appreciatie van de munt en stijgende beurzen als gevolg. In Indonesië verwacht hij de
hervormingsgezinde Joko Widodo als winnaar bij de stembusslag, eveneens met positieve
gevolgen voor het land en investeringsmogelijkheden. Heel anders dan de imminente
politieke instabiliteit in Thailand, waar een staatsgreep en opvolgingsproblemen voor de
Thaise monarchie dreigen.
Donald Amstad stond bij zijn vooruitzichten ook stil bij de risico’s van de groeimarkten.
Bovenvermelde verwachtingen worden immers niet ingelost, mochten in India en Indonesië
de verkiezingsuitslagen voor de gedoodverfde winnaars dan toch anders uitvallen, al
verwacht Donald dit niet. Evenmin verwacht hij dat de voorziene hervormingen in China
niet zouden doorgaan zoals gepland. Qua financieel herstel snijdt het mes er aan twee
kanten. Op de korte termijn bestaat het risico op een te sterke verstrakking van het
monetaire beleid, wat kan leiden tot meer wanbetalingen en instorting van de groei. Op de
langere termijn bestaat het risico dat de beleidsmakers er niet in slagen de kredietgroei te
remmen, wat systeemrisico’s in de economie kan veroorzaken. Ook met het geopolitieke
risico in Noord- Korea houdt Donald terdege rekening. Net als met de invloed van het
wijzigende beleid van de FED op de kapitaalstromen naar en uit de opkomende markten.
Verdere uitstroom van kapitaal is mogelijk als de kwantitatieve versoepeling te agressief
wordt verminderd en de normalisering van de rentetarieven weerslag krijgt in de
marktprijzen.
Hij beseft dan ook dat Azië momenteel niet onverdeeld sexy is, zeker na een tegenvallend
2013! Toch is Donald Amstad ervan overtuigd dat Aziatische groeimarkten strategisch
gezien een voldoende ruime plaats verdienen (10%+) in een internationaal gespreide
aandelenportefeuille.
In de afsluitende conclusie van de voordrachtavond kwam Leo Stevens & Cie, bij monde van
Erik Peeters tot volgende vaststellingen en standpunten:
1. Zelfs als de groei van de groeilanden wat minder is, toch is het absolute belang van
de groeimarkten zeer significant met 39% van het wereld-BBP en 11% van de
globale marktkapitalisatie. Problemen zoals de ontwikkeling van zeepbellen in
overgewaardeerd vastgoed en overmatige kredietverlening kunnen door een geleide
economie en door verstedelijking onder controle blijven. In 2050 is Azië met 49% van
het Globaal BBP dominant (nu 29%).
2. Groeimarkten zullen om andere redenen belangrijk blijven. De dynamiek van
performante productiecentra en exportgedreven economieën evolueert naar één die
aangestuurd wordt door de opmars van een koopkrachtige middenklasse die zorgt
voor een sterke groei van de consumptie op basis van reële behoeften.
3. Leo Stevens is selectief. Zo blijven we voorzichtig met beleggingen in ‘fragile5’landen die door een hoog handelstekort erg afhankelijk zijn van buitenlands kapitaal
(India, Turkije, Indonesië, Brazilië en Zuid-Afrika). Onze voorkeur gaat dan ook eerder
uit naar Zuid-Korea, Taiwan, Maleisië, Singapore en China (maar hier mijden we de
banksector). Mede om die reden vermijden we ook indexfondsen, die vaak
overwogen zijn in exportbedrijven en banken.
4. De waardering van de aandelen van bedrijven in groeilanden is nog steeds
aantrekkelijk: koers/winst 10,34 in MSCI Emerging Markets versus 14,18 voor de
EUROSTOXX600 en 15,82 voor de S&P500.
5. Op basis van wat voorafgaat bouwt Leo Stevens in haar vermogensbeheer de
posities in Aziatische groeimarkten verder op.

Download Report