Contemporary Greek Cinema

BO
ZAR
CINE
MA
04.03 > 20.03.2014
Contemporary
Greek Cinema
1
Toelichting
De hedendaagse Griekse cinema
Film was altijd al een belangrijke expressievorm in Griekenland, het land
waar de dramatische kunsten het licht zagen. Maar hoe staat het in deze woelige tijden met de hedendaagse Griekse cinema? Je komt er alles over te weten
in het programma dat BOZAR CINEMA en CINEMATEK in het raam van het
Griekse voorzitterschap van de Europese Unie presenteren. Heel wat Griekse
cineasten genieten ook bij ons naam en faam. In de jaren 1960 en 70 gooide
Mihalis Kakogiannis hoge ogen met zijn adaptaties van Griekse tragedies,
bijvoorbeeld Ilektra (Elektra, 1962), en ook met het exuberante Alexis Zorbas
(Zorba de Griek, 1964). Toen een aantal kolonels in 1967 een staatsgreep pleegde, vluchtten veel kunstenaars naar het buitenland. Een van hen, de filmische
globetrotter Costa-Gavras, was een tijdlang het geweten van de internationale cinema met prenten als Z (1968), Etat de siège (1973) en Missing (1982). Na het
herstel van de democratie in 1974 verpersoonlijkte Theo Angelopoulos zowat
in zijn eentje de zogenaamde Nieuwe Griekse Cinema met trage, meditatieve
films als O thiassos (De komedianten, 1975) en Topio stin omichli (Landschap in
de mist, 1988). Daarna volgde een wat anonieme generatie die haar heil vooral
zocht in prestigieuze internationale coproducties (bijvoorbeeld El Greco van
Yannis Smaragdis, 2007) en (tragi-)komische films voor de thuismarkt.
Maar dan gebeurt er opeens iets in de Griekse cinema. Door een reeks
vormelijk gedurfde films met absurdistische thema’s maakt de pers opeens
gewag van een Greek Weird Wave. Toevallig of niet valt die samen met de
crisis die Griekenland, na de wereldwijde financiële ineenstorting in 2008,
als een voorhamer treft. De Europese Unie en de internationale monetaire
organisaties leggen het land stringente besparingsmaatregelen op. Als gevolg
daarvan was Griekenland tussen 2010 en 2012 in de greep van gewelddadig
straatprotest en algemene stakingen. Maar de films die in verband met de
Weird Wave het vaakst worden genoemd, namelijk Kynodontas (Dogtooth)
van Giorgos Lanthimos (2008), Strella (Panos H. Koutras, 2009) en Attenberg
(Athina Rachel Tsangari, 2010), waren tegen die tijd ofwel al afgewerkt, ofwel
al veel langer in voorbereiding. Waarschijnlijker is dat de bewuste cineasten
de malaise voelden aankomen – film als seismograaf van maatschappelijke
onlust dus, veeleer dan als directe reactie. Dat de gevolgen van de crisis tot
op vandaag ongemeen hard zijn en tot grote spanningen in de Griekse samenleving hebben geleid, mag wel duidelijk zijn. De rebelse documentaire
Chreokratía (Debtocracy, 2011) is maar één voorbeeld van de filmische weerslag daarvan.
2
Wat de toekomst zal brengen weet niemand, maar via dit overzicht kun
je alvast met eigen ogen vaststellen hoe Griekse cineasten tot dusver hebben
vormgegeven aan hun hoop en ontgoocheling. In BOZAR zijn acht niet eerder
in ons land vertoonde films te zien. Het begint allemaal op 4 maart met Wild
Duck, in het bijzijn van de regisseur Yannis Sakaridis. In zijn broeierige eerste speelfilm gebruikt hij telefoonhacking als metafoor voor morele ambiguïteit in onzekere tijden. Ook bij Boy Eating the Bird’s Food (To agori troei to fagito
tou pouliou) (08.03) is de regisseur present. Met dit rauw-realistische drama
over nijpende economische nood won Ektoras Lygizos een reeks prijzen op
internationale festivals, van Thessaloniki tot Karlovy Vary. Voor wie meer
duiding wil bij de recente evolutie is er de lezing van Michel Demopoulos
(09.03). Demopoulos heeft in de Griekse cinema een lange staat van dienst als
criticus, documentairemaker, producent en vooral als de man die het Festival
van Thessaloniki op de internationale kaart zette. Het programma gaat voort
in CINEMATEK met een representatieve greep uit bepalende films en documentaires van 2000 tot nu. En vanaf 26 maart, ook weer in CINEMATEK,
volgt een volledige retrospectieve van sleutelfiguur Theo Angelopoulos, van
de zelden vertoonde vroege films tot de epische meesterwerken uit zijn latere
periode.
3
clef d'écoute
Le cinéma grec contemporain
Le cinéma a toujours été une forme d’expression majeure en Grèce, pays
où les arts dramatiques ont vu le jour. Mais comment se porte le cinéma grec
contemporain en ces temps mouvementés ? Vous le saurez en découvrant le
programme qu’ont concocté BOZAR CINEMA et CINEMATEK dans le cadre
de la Présidence hellénique du conseil de l’Union européenne. Nombreux
sont les cinéastes grecs qui se sont aussi fait un nom chez nous. Dans les années 60 et 70, Mihalis Kakogiannis a fait sensation avec ses adaptations de
tragédies grecques, dont Ilektra/Électre (1962) et l’exubérant Alexis Zorbas/Zorba
le Grec (1964). En 1967, lorsqu’une poignée de colonels s’emparent du pouvoir,
de nombreux artistes sont contraints à l’exile. L’un d’entre eux, le globe-trotter
du cinéma Costa-Gavras, a pendant un temps été la conscience du cinéma international, avec des films comme Z (1968), État de siège (1973) et Missing (1982).
Après la restauration de la démocratie en 1974, Theo Angelopoulos a incarné
presque à lui seul ce que l’on appelle le Nouveau Cinéma grec, avec des films
lents et méditatifs, comme O thiassos/Le voyage des comédiens (1975) et Topio stin
omichli/Paysage dans le brouillard (1988). S’en est suivi une génération relativement anonyme qui a trouvé son bonheur surtout dans des coproductions internationales prestigieuses (par exemple El Greco de Yannis Smaragdis, 2007)
et dans des films (tragi)comiques pour le marché national.
Mais, soudain, voilà que le cinéma grec se réveille. Suite à une série de
films à la forme audacieuse et au thème absurde, la presse fait subitement
mention d’une Greek Weird Wave. Hasard ou non, celle-ci correspond à la
crise qui frappe la Grèce après l’effondrement financier mondial de 2008.
L’Union européenne et les organisations monétaires internationales imposent
des mesures d’économie contraignantes au pays. À la suite de quoi, la Grèce
se retrouve en proie, entre 2010 et 2012, à des manifestations violentes et des
grèves générales. Mais les films les plus fréquemment cités lorsqu’on parle de
la Weird Wave, à savoir Kynodontas/Canine (Giorgos Lanthimos, 2008), Strella
(Panos H. Koutras, 2009) et Attenberg (Athina Rachel Tsangari, 2010), étaient
à cette époque soit déjà terminés, soit en préparation depuis bien longtemps.
Il est donc plus probable que les cinéastes en question aient senti venir le malaise – le cinéma comme sismographe des troubles sociaux donc, plutôt que
comme réaction directe. Ce qui est clair, c’est que les conséquences de cette
crise, particulièrement dure, se ressentent aujourd’hui encore très fort et ont
entraîné de grandes tensions au sein de la société grecque. Le documentaire
rebelle Chreokratía/Debtocracy (2011) n’est qu’un exemple des répercussions de
la crise sur le cinéma.
4
Personne ne sait de quoi l’avenir sera fait, mais, grâce à cet aperçu, vous
pourrez voir de vos propres yeux comment les cinéastes grecs ont, jusqu’à
présent, donné forme à leur espoir et leurs désillusions. BOZAR propose huit
films inédits dans notre pays. On commence le 4 mars avec Wild Duck, en
présence de son réalisateur, Yannis Sakaridis. Dans ce premier long métrage
oppressant, il utilise des écoutes téléphoniques comme métaphore de l’ambiguïté morale en ces temps incertains. Le réalisateur de Boy Eating the Bird’s
Food/To agori troei to fagito tou pouliou sera également présent lors de la projection de son film (08.03). Avec ce drame cru et réaliste sur la terrible détresse
économique, Ektoras Lygizos a remporté plusieurs prix lors de festivals internationaux, de Thessalonique à Karlovy Vary. Pour ceux qui souhaiteraient davantage d’éclaircissements sur l’évolution récente du cinéma grec, une conférence de Michel Demopoulos (09.03) est prévue. Ce dernier est très actif dans
le milieu du cinéma grec en tant que critique, réalisateur de documentaires,
et producteur, mais, surtout, c’est lui qui a donné une dimension internationale au Festival de Thessalonique. Le programme se poursuit à CINEMATEK
avec quelques-uns des films et documentaires les plus représentatifs de 2000
à aujourd’hui. Et à partir du 26 mars, CINEMATEK prévoit une grande rétrospective consacrée au célèbre réalisateur Theo Angelopoulos, de ses premiers
films, rarement projetés, aux chefs-d’œuvre épiques de sa dernière période.
5
04.03.2014 - OPENING CONTEMPORARY GREEK CINEMA
19:30 - The Capsule
(2012, 35’, OND | SS: EN)
Kortfilm van | Court métrage de Athina Rachel Tsangari
met | avec Ariane Labed, Evangelia Randou, Isolda Dychauk, Clémence Poésy
NL
Het geweldige ‘coming of age’-drama Attenberg van de Griekse regisseur
Athina Rachel Tsangari vertelt hoe een jonge vrouw in het reine komt met
haar lichaam. Attenberg toont speelse brutaliteit, die soms op het randje van
surrealistisch is, ondanks de verankering van dit vernieuwende onderzoek in
een conventionele verhaallijn. Tsangaris’ avant-garde follow-up The Capsule,
een deel uit een installatie in opdracht van de Deste Fashion Collection, jaagt
gelijkaardige ideeën na in levendige, schokkende abstracties.
Zeven jonge vrouwen. Een villa verankerd op een Cycladische rots. Lessen
over discipline, verlangen, ontdekking en verdwijning. Een melancholische,
onafwendbare cyclus op het kantelmoment naar het vrouw-zijn, tot in het
oneindige.
FR
Attenberg, l’exceptionnel drame de la réalisatrice grecque Rachel Tsangari
racontait surtout la réconciliation d’une femme avec son corps. Malgré son
irrévérence ludique et son surréalisme parfois limite, Attenberg puisait son
6
exploration dans un scénario conventionnel réinventé. The Capsule, sa suite
avant-gardiste de 35 minutes, pièce d’une installation commandée par Deste
Fashion Collection, développe des idées similaires dans une mise en scène
abstraite, à la fois dynamique et choquante.
Sept jeunes femmes. Une villa perchée sur un rocher des Cyclades. Une
suite de leçons sur la discipline, le désir, la découverte et la disparition. Un
cycle mélancolique et inéluctable sur la découverte de la féminité.
20:30 - Wild Duck
(2013, 88’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Yannis Sakaridis
met | avec Alexandros Logothetis, Themis Bazaka, Giorgos Pyrpassopoulos
In aanwezigheid van de regisseur | En présence du réalisateur
NL
Een telecom-ingenieur sluit zijn bedrijf. Al gauw raakt hij betrokken
bij een onderzoek naar telefoonhacking met een ex-collega. Hun rigoureuze
zoektocht rond gsm-masten brengt hen naar een verdacht appartement in een
woonblok. Dimitris’ aandacht is meteen getrokken door een zieke vrouw die
boven het appartement woont. Vervuld van wroeging begint hij haar te bespioneren. Wild Duck is een film over de keuzes die we maken wanneer we
geconfronteerd worden met morele dilemma’s en economisch belang.
7
FR
Après une faillite, un ingénieur en télécommunications est contraint de
fermer son entreprise. Très vite, il se retrouve mêlé à une enquête sur des
écoutes téléphoniques avec un ex-collègue. Leurs recherches minutieuses
sur des antennes de téléphonie mobile les mènent à un appartement douteux
dans une tour résidentielle. La voisine du dessus, malade, attire immédiatement l’attention de Dimitris. Plein de remords, il commence à l’espionner.
Wild Duck est un film sur les choix que l’on fait face à des dilemmes moraux
et économiques.
05.03.2014
19:00 - To The Wolf (Sto Lyko)
(2013, 74’, OND | SS: FR)
Documentaire van | de Aran Hughes & Christina Koutsospyrou
NL
Tegen een donkere achtergrond weerklinken de eerste woorden als een
profetie: “Ik heb een enorme epidemie gezien. Chaos. Ik wil schreeuwen:
mensen, het gaat niet goed, verschrikkelijke armoede staat ons te wachten!”
8
Maar dit is geen voorspelling meer voor de herders in de bergen van WestGriekenland. Verborgen in hun groezelige, aftandse woningen, overwegen
ze hun laatste euro’s te spenderen aan sigaretten of bier, lijsten hun schulden
op en zoeken naar nieuwe kredietverleners, terwijl ze de uitzichtloosheid van
hun situatie verzuchten. De diepe groeven die hun afgeleefde gezichten tekenen, herinneren aan de schrale buitenwereld, waar elektriciteitspalen de
rotsige valleien doorkruisen, gehuld in een niet-aflatende mist. Hoewel de
dieren hun bestaan verzekeren dragen zij de last van de frustraties van hun
eigenaars, een terloops, dagelijks geweld wachtend op uitbarsting.
In een ingenieuze vervlechting van documentaire en fictie toont Sto Lyko,
met een scherp oog voor alledaagse details, krachtige, woeste beelden van
plaatselijke niet-professionele acteurs. Zo wordt een prangend beeld geschetst van de wanhoop op het platteland die verbijstert door zijn ambiguïteit: een combinatie van een schokkende momentopname van het provinciale
Griekenland getroffen door crisis en een allegorisch drama van elementaire,
apocalyptische kracht.
FR
Sur un fond noir, les premiers mots prononcés sonnent comme une prophétie : « La Grèce, c’est terminé, fini. La grande pauvreté, la grande faim
arrive ! » Mais pour les bergers qui vivent dans les montagnes à l’ouest de
la Grèce, cela n’a plus rien d’une prophétie. Terrés dans de vieilles bicoques
en ruines, ils discutent de leurs derniers euros dépensés pour acheter des
cigarettes ou de la bière, passent en revue leurs dettes et cherchent de nouveaux prêteurs, tout en maudissant leur situation désespérée. Les profondes
rides qui creusent leurs visages, usés par les éléments, rappellent les paysages
accidentés du dehors, où les vallées rocheuses sont transpercées de pylônes
électriques et enveloppées d’un infini brouillard. Bien que les animaux soient
leur moyen de subsistance, ils sont les premiers à pâtir des frustrations de
leurs propriétaires. Une violence ordinaire et quotidienne qui est proche de
l’explosion.
Dans un savant mélange de documentaire et de fiction, Sto Lyko mêle des
images d’une beauté sauvage, des acteurs non professionnels repérés sur
place et beaucoup d’attention pour les détails du quotidien, créant ainsi une
évocation percutante du désespoir rural, rendue encore plus frappante par
sa double nature : parfois un instantané saisissant de la crise dans la Grèce
rurale, parfois un drame allégorique d’une force brute et apocalyptique.
9
21:00 - Kinetta
(2013, 88’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Yorgos Lanthimos
met | avec Evangelia Randou, Aris Servetalis, Costas Xikominos
NL
Kinetta: een slapende Griekse vakantiestad, in het laagseizoen bewoond door gastarbeiders. Een politieagent in burger met een passie voor
auto’s, bandrecorders en Russische vrouwen onderzoekt een aantal recente
moorden uit de buurt. Hij schakelt de hulp in van een bediende in een fotowinkel, van een deeltijds filmmaker en van een jong kamermeisje. Dit
vreemdsoortige trio zet een reeks moorden in scène onder leiding van de
agent, met veel aandacht voor detail maar met een twijfelachtige wetenschappelijk kennis... De winkelbediende heeft een boontje voor het kamermeisje.
Hij neemt heerlijk warme baden om haar te vergeten. De agent is wanhopig
aangetrokken tot het laatste nieuwe BMW-model. Gefrustreerd en incompleet
zonder zijn droomwagen, rijdt hij met een gocart en heeft hij ‘s middags manipulatieve amoureuze afspraakjes. Het kamermeisje legt zich vastberaden
toe op haar acteeruitdaging, in een uiterste poging om het perfecte slachtoffer te worden. Haar vele schrammen en kneuzingen – uiterlijke tekenen van
haar werkethiek – maken haar tot een regelmatige bezoeker van het lokale
ziekenhuis, met de bediende als haar gekwelde escort. We weten niets meer
van deze mensen. Zelfs hun namen niet. Ze verdwijnen in de eerste stroom
van vakantiegangers.
10
FR
Kinetta. Une station balnéaire grecque habitée par les travailleurs immigrés durant la basse saison. Un flic en civil passionné par les voitures, les magnétophones et les femmes russes, enquête sur une série de meurtres commis
récemment dans la région. Il fait appel à un employé de magasin de photo,
un solitaire qui est aussi vidéographe à mi-temps, et à une jeune femme de
chambre, qui jouera le rôle des femmes assassinées. Ce drôle de trio s’engage
dans une succession de reconstitutions des meurtres, que le policier dirige
avec un grand souci du détail, mais une rigueur scientifique contestable…
L’employé de magasin de photo tombe amoureux de la femme de chambre et
prend de bons bains chauds pour s’en remettre. Le policier est désespérément
attiré par le dernier modèle BMW. Frustré de ne pas pouvoir posséder cette
voiture de rêve, il conduit un kart et, l’après-midi, il organise des rendez-vous
lors desquels il manipule des femmes. Quant à la femme de chambre, elle se
lance à corps perdu dans les reconstitutions, en faisant tout son possible pour
devenir la victime parfaite. Ses nombreux hématomes et éraflures – preuves
de son dévouement – en font une habituée de l’hôpital local, en compagnie
de l’employé chagriné. Nous ne savons rien d’autre de ces personnages. Pas
même leur nom. Ils disparaîtront l’été avec la première vague de vacanciers.
08.03.2014
19:30 - The Cleaners (Oi katharistes)
(2012, 36’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Konstantinos Georgousis
In aanwezigheid van de regisseur | En présence du réalisateur
NL
In juni 2012 behaalde de Griekse extreemrechtse partij Gouden
Dageraad uit het niets 7 procent van de parlementaire stemmen. De genadeloze economische crisis en stijgende werkloosheid leidden tot stijgende
aantallen Griekse stemgerechtigden die nationalistische ideeën zien als een
mogelijke oplossing voor hun problemen. De partij wordt regelmatig verbonden met neonazisme en beschuldigd van het adoreren van Hitler. Zonder
toegevoegde commentaar volgt deze film een aantal partijleden tijdens de
voorverkiezingen in centraal Athene. In verontrustende en ronduit radicale
bewoordingen ventileren de mannen hun beklag over de zondebokken van
al het kwaad: het groeiende aantal immigranten. Op terrasjes van cafés en
stadspleinen, gaan ze de discussie aan met zowel voor- als tegenstanders,
terwijl ze de voorbijgaande migranten met hun winkelkarren scherp in de
11
gaten houden. Er vallen harde woorden over de rechten van buitenlanders;
ze schrijven de woorden ‘Griekenland voor de Grieken’ met krijt neer op het
plein om ronddwalende ‘illegalen’ weg te jagen en delen pamfletten uit op de
markt. Dit leidt geregeld tot problemen. Zo willen ze pamfletten uitdelen aan
‘zuivere Grieken,’ maar hoe weet je zeker wie ‘zuiver’ is?
FR
En juin 2012, le parti grec d’extrême droite Aube dorée, surgi de nulle
part, obtient 7 % des voix aux élections législatives. Confrontés à une grave
crise économique et à la montée du chômage, les Grecs sont de plus en plus
nombreux à penser que le nationalisme peut apporter une solution à leurs
problèmes. Aube dorée est souvent assimilé à un parti néo-nazi et a été accusé
de glorifier Hitler. Ce film suit une série de membres du parti lors des primaires électorales dans le centre d’Athènes. Sans aucun commentaire. Avec
des mots ouvertement radicaux et dérangeants, ces hommes expriment leurs
griefs à l’encontre du nombre croissant d’immigrés, les boucs émissaires
qu’ils accusent de tous les maux. Sur les terrasses des cafés et les places du
village, ils discutent avec leurs partisans et leurs opposants, l’œil rivé sur les
immigrés qui déambulent dans les rues avec leurs caddies. Les échanges sur
les droits des étrangers sont violents ; ils écrivent « la Grèce aux Grecs » pour
éloigner les « illégaux » qui traînent sur la place et distribuent des tracts sur le
marché. D’où des problèmes de temps à autre car comment avoir la garantie
qu’ils soient bien remis à des Grecs de pure souche ?
12
21:00 - Boy Eating the Bird’s Food
(To agori troei to fagito tou pouliou)
(2013, 80’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Ektoras Lygizos
met | avec Yiannis Papadopoulos, Lila Mpaklesi, Vangelis Kommatas
In aanwezigheid van de regisseur | En présence du réalisateur
NL
Een tweeëntwintigjarige jongen uit Athene zit zonder werk, geld, vriendin en eten, maar heeft wel een kanarievogel en een prachtige zangstem.
Hij komt op straat terecht en moet op zoek naar onderdak voor zijn vogel.
Wanneer de vogel verstrikt raakt, moet de jongen op zoek naar hulp. Hij moet
iemand vinden aan wie hij kan opbiechten dat hij geen werk, geen geld, geen
vriendin en geen eten heeft.
Boy Eating the Bird’s Food is rauw, realistisch en benauwend tegelijk, in
tegenstelling tot de gestileerde absurditeit van de recente Greek Weird
Wave cinema.
Ektoras Lygizos is geboren in Athene in 1976. Hij heeft theaterstukken
van Samuel Beckett, Henrik Ibsen, Anton Tsjechov, Alfred Jarry, Enda Walsh,
Gary Owen en Haendl Klaus geregisseerd. Zijn kortfilm Pure Youth ging in
2004 in première op het filmfestival van Venetië.
FR
Athènes. Un jeune homme de 22 ans sans emploi, sans argent, sans petite amie et sans rien à manger. Il n’a rien sauf un canari et une superbe voix
chantante. Une fois à la rue, il part à la recherche d’un abri pour son compagnon. Lorsque son canari se retrouve coincé, il devra demander de l’aide. Et
13
trouver quelqu’un à qui il pourra avouer qu’il n’a pas d’emploi, pas d’argent,
pas de petite amie et pas de quoi manger. Boy Eating the Bird’s Food est un
film cru et réaliste, oppressant même, contrairement à l’absurde stylisé de la
« nouvelle vague grecque du bizarre ».
Ektoras Lygizos est né à Athènes en 1976. Il a mis en scène des pièces
de théâtre de Samuel Beckett, Henrik Ibsen, Anton Tchekhov, Alfred Jarry,
Enda Walsh, Gary Owen et Haendl Klaus. Son court-métrage Pure Youth a
été présenté en avant-première au Festival du film de Venise 2004 – Sélection
officielle (Corto Cortissimo).
09.03.2014
15:00 - Unfair World (Adikos kosmos)
(2011, 107’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Filippos Tsitos
met | avec Christos Stergioglou, Antonis Kafetzopoulos, Minas Hatzisavvas
In aanwezigheid van de regisseur | En présence du réalisateur
NL
In de wezenloze stijl van de films van Aki Kaurismäki onthult Unfair World
de absure kanten van Athene, met kleine opstanden die steeds groter worden
– en uiteindelijk uitmonden in moord. Sotiris is een politieagent die dermate
verdoofd is door de dagelijkse routine van het opmaken van misdaadverslagen,
dat hij zo zijn eigen methode heeft om er mee om te gaan. Na de werkdag drinkt
14
hij ouzo op een bankje, wachtend tot alles zich opnieuw herhaalt. Alles verandert wanneer Sotiris en zijn oude vriend Minas beslissen om een informant af
te kopen in een poging een zaak op te lossen. Wanneer het plan van de agenten
faalt, blijven ze achter met een lijk, schulden en een hoofdverdachte: Dora, een
poetsvrouw. Dora heeft wel meer problemen dan louter op de verkeerde plaats
te zijn op het verkeerde moment. Ze slaagt er niet in een job te houden en zoekt
haar toevlucht in het bouwen van modellen en het beroven van winkels. In een
poging zijn waardigheid te heroveren, vertelt Sotiris de waarheid aan Dora en
vindt hij liefde – net in deze persoon die zijn leven zou kunnen verwoesten.
Filippos Tsitos is geboren in Athene. Hij studeerde business-administratie
aan de faculteit Economie van de Universiteit van Athene en filmregie aan
de Duitse film- en televisie-academie in Berlijn. Hij verdiende al eerder zijn
sporen met de kortfilm Parlez-moi d’amour en de langspeelfilms My Sweet
Home en Plato’s Academy.
FR
Avec un humour pince-sans-rire qui n’est pas sans rappeler les films
d’Aki Kaurismäki, Unfair World de Filippos Tsitos nous dévoile la face absurde
d’Athènes, avec ses petites rébellions qui vont crescendo pour déboucher sur
le meurtre. Sotiris est un policier tellement anesthésié par la routine professionnelle – il rédige des constats de meurtre – qu’il a trouvé un moyen bien à
lui de les gérer. Une fois son travail terminé, il s’assoit sur un banc pour boire
de l’ouzo et attend qu’une nouvelle journée identique à la précédente commence. Mais un beau jour, Sotiris et son vieil ami policier Minas décident de
payer un indic dans l’espoir de coincer un meurtrier. Mais le plan des deux
flics échoue, et les deux hommes se retrouvent avec un cadavre, une dette et
un suspect principal : Dora, une femme de ménage à problème. En plus de
s’être retrouvée au mauvais endroit au mauvais moment, elle est incapable
de garder un emploi et passe ses journées à construire des miniatures et à
dévaliser les magasins. Pour conserver sa dignité, Sotiris s’ouvre à Dora et
trouve l’amour qu’il n’attendait pas avec la seule personne qui pourrait bien
lui gâcher la vie.
Filippos Tsitos est né à Athènes. Il a étudié l’administration des affaires à
la faculté d’économie de l’Université d’Athènes et la réalisation à l’Académie
allemande du film et de la télévision de Berlin. Il a notamment réalisé le court
métrage Parlez-moi d’amour (1994) et les longs métrages My Sweet Home (2001),
Plato’s Academy (2009) et Unfair World (2011).
15
18:00 - Lezing | Conférence
Leve de crisis. De Griekse cinema:
van Nieuwe Cinema naar Nieuwe Golf
Vive la crise. Le cinéma grec: du
Nouveau Cinéma à la Nouvelle Vague
door | par Michel Demopoulos
(taal | langue: Frans | français)
NL
Een overzicht van de Griekse film, met als rode draad de schat aan naoorlogse commerciële films en, als reactie daarop in de jaren 70, de opkomst
van de New Greek Cinema met Angelopoulos als spilfiguur. Later zou de
uitbarsting van de crisis samenvallen met de verbijsterende opkomst van een
nieuwe golf aan filmmakers, die soms als ‘weird’ bestempeld wordt, maar
veel meer is dan dat woord suggereert…
Michel Demopoulos werkt vanaf 1975 als film- en televisiecriticus voor
onder meer het dagblad Avghi. Van 1975 tot 1982 is hij hoofdredacteur en
vervolgens directeur van Synchronos Kinimatographos, het meest prestigieuze
Griekse filmblad. In 1975 maakt hij L’Autre scène, een documentair essay over
De komedianten van Theo Angelopoulos. Van 1981 tot 1991 is hij directeur aankopen van de eerste zender van de Griekse openbare omroep ERT. Hij is ook
producer van het wekelijkse filmprogramma van deze zender. In 1995 is hij
verantwoordelijk voor een retrospectieve van de Griekse film in het Centre
Pompidou in Parijs en stelt hij het boek samen dat bij deze gelegenheid gepubliceerd wordt. Van 1991 tot 2005 leidt hij het Thessaloniki International Film
Festival en wordt vervolgens raadgever film en coproducties voor de publieke
televisiezender ERT.
Un survol de l’histoire du cinéma grec prenant pour fil conducteur l’essor du cinéma commercial d’après guerre et, en réaction, dans les années 70,
l’avènement du Nouveau Cinéma avec Angelopoulos comme figure de proue.
Jusqu’à l’irruption de la crise qui coïncide avec l’explosion déconcertante d’une
nouvelle vague de cinéastes, taxée de « bizarre » (weird) mais qui est bien plus
que cela…
FR
16
Michel Demopoulos est critique cinématographique et organisateur de
festivals. Dès 1975, il travaille comme critique de cinéma et de télévision pour,
entre autres, le quotidien Avghi. De 1975 à 1982, il est rédacteur en chef puis
directeur de Synchronos Kinimatographos, la revue de cinéma grecque la plus
prestigieuse. En 1975, il a réalisé le moyen métrage L’autre scène, documentaire-essai sur Le voyage des comédiens de Theo Angelopoulos. Directeur des
acquisitions de la première chaîne de la télévision grecque publique ERT de
1981 à 1991, il est aussi le producteur du ciné-club hebdomadaire de cette
même chaîne. En 1995, il est responsable de la rétrospective sur le cinéma
grec organisé par le Centre Pompidou à Paris et dirige le livre publié à cette
occasion. Il dirige le Festival international de Thessalonique de 1991 à 2005 et
a été par la suite conseiller cinéma et co-productions pour la chaîne de télévision publique ERT.
19:30 September
(2013, 99’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Penny Panayotopoulou
met | avec Kora Karvouni, Nikos Diamandis, Maria Skoula
In aanwezigheid van de regisseur | En présence de la réalisatrice
NL
Anna (Kora Karyouni), een eenzame, zelfstandige dertiger, leeft een bescheiden, ingetogen leven tot plots haar geliefde collie sterft. Overvallen door
een acute leegte betrapt ze zichzelf op het eenzame staren naar het levendige
huishouden aan de overkant van de straat, het huis van Sophia (Maria Skoula),
17
een getrouwde moeder van twee. Sophia’s woning is ook het enige huis in de
buurt met een onverharde tuin. Ze spoort Anna aan om haar overleden huisdier daar te begraven. Het verzoek zal een subtiele katalysator blijken voor
beide partijen, gezien – ondanks hun ogenschijnlijke verschillen – Anna iets
van zichzelf zal herkennen in het stilzwijgende gedrag van haar buurvrouw.
De twee vrouwen bevinden zich al gauw in een zwijgzame solidariteit, elk
impliciet afgestemd op het gevoel van isolatie van de ander.
September is de langverwachte tweede film van de getalenteerde Griekse
schrijver-regisseur Penny Panayotopoulou, die volgt na een leegte van elf
jaar. Net als in haar debuut uit 2002, Hard Goodbyes: My Father, exploreert
Panayotopoulous in haar laatste film de gevolgen van het plotse verlies van
een geliefde, al is de verbroken band deze tussen een vrouw en haar hond.
FR
Anna (Kora Karvouni), une trentenaire solitaire et indépendante,
est plutôt satisfaite de sa vie, jusqu’à la mort soudaine de son chien adoré.
Submergée par un sentiment de vide, elle se surprend à observer avec envie
l’animation qui règne chez ses voisins d’en face, dont fait partie Sophia (Maria
Skoula), mariée et mère de deux enfants. Sophia possède d’ailleurs la seule
propriété des environs avec un jardin non pavé, ce qui pousse Anna à lui
demander la permission d’y enterrer son chien. Cette demande rapprochera
les deux parties car, malgré leurs différences, Anna se reconnaît dans l’attitude calme de sa voisine. Les deux femmes développent rapidement une sorte
de solidarité silencieuse, chacune étant implicitement à l’écoute de l’isolement
de l’autre.
September est le deuxième film, très attendu, de la talentueuse scénariste
et réalisatrice grecque Penny Panayotopoulou, onze ans après son dernier
long métrage. À l’instar de son premier film, Hard Goodbyes: My Father (2002),
September explore les conséquences de la perte subite d’un être proche – même
si le lien ici rompu est celui entre une femme et son chien.
18
CINEMATEK – 05 > 20.03.2014
05.03
17:00 - Meteora
(2012, 82’, OND | SS: FR – NL)
Fictie van | Fiction de Spiros Stathoulopoulos
met | avec Theo Alexander, Tamila Kourieva-Karantinaki
NL
In deze studie van lust en religie ontmoeten een kloosterzuster en een
Griekse monnik (Theo Alexander uit True Blood!) elkaar stiekem in de vallei tussen de twee bergen waarop hun respectievelijke kloosters prijken. Met
weinig woorden en een ingenieuze beeldtaal (geanimeerde iconen) weeft de
regisseur een intrigerende film.
FR
Autour de la passion grandissante (et dilemmatique) d’un moine et une
nonne, naît une mise en contraste des cycles éternels de la vie paysanne et de
la vie austère de quelques religieux en retraite dans un monastère perché sur
les collines d’une vallée au cœur de la Grèce.
19
06.03
19:00 – Attenberg
(2010, 95’, OND | SS: FR – NL)
Fictie van | Fiction de Athina Rachel Tsangari
met | avec Ariane Labed, Evangelia Randou, Giorgos Lanthimos,
Vangelis Mourikis
NL
Centraal staat de 23-jarige Marina, die niet goed begrijpt waarom mensen zich verliezen in liefde en seks. Maar ze wil wel leren en bestudeert haar
soortgenoten, net zoals de befaamde natuurfilmer David Attenborough – de
titel is een verbastering van zijn naam – het dierenrijk bekijkt.
FR
Dans une petite bourgade, une femme lutte pour surmonter son aversion de la chair, tout en apportant du réconfort à son père mourant. Une analyse subtile de la sexualité féminine, doublée d’une tendre approche de la
mort. Une œuvre d’atmosphère d’une stimulante fraîcheur créative.
20
21:00 – Homeland (Hora proelefsis)
(2010, 106’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Syllas Tsoumerkas
met | avec Amalia Moutoussi, Thanos Samaras, Ioanna Tsirigouli, Errikos Litsis
NL
Regisseur Syllas Tsoumerkas debuteerde met dit portret van een disfunctionele familie die ruziet over een adoptiegeschiedenis, verspreid over
drie generaties: in de jaren 50 na het herstel van de democratie, in de troebele
jaren 70 ten tijde van het Kolonelsregime en in de 21e eeuw.
FR
Ce film relate les tensions explosives au sein d’une famille en conflit
au sujet d’une histoire d’adoption, suivie sur trois générations, des années
‘50 à aujourd’hui, comme parabole d’un pays lui-même en pleine désagrégation. Le portrait désenchanté d’une Grèce face à ses paradoxes en un collage
hétérogène.
21
07.03
17:00 – L
(2012, 87’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Babis Makridis
met | avec Aris Servetalis, Efthymis Papadimitriou, Lefteris Matthaiou
NL
Een droogkomische film en een goed voorbeeld van de Greek Weird
Wave (zie bv. Dogtooth en Attenberg), over een chauffeur die elke ochtend
een potje verse honing aflevert bij zijn rijke, narcoleptische opdrachtgever.
De chauffeur is zo begaan met z’n job dat z’n leven zich bijna volledig in de
wagen afspeelt.
FR
Un quadragénaire, séparé de sa femme et de ses enfants, vit dans la
voiture avec laquelle il est chargé de livrer du miel. Le jour où il est renvoyé,
il plaque tout et s’associe à un gang de motards. Un ovni cinématographique
qui fit sensation dans nombre de festivals à travers le monde.
19:00 – Strella
(2009, 111’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Panos H. Koutras
met | avec Panos H. Koutras, Yannis Kokiasmenos, Minos Theoharis
NL
De ontmoeting in een hôtel de passe tussen een ex-gedetineerde op zoek
naar zijn zoon en een transseksuele cabaretzangeres. Verbazingwekkende
tragikomische scènes, ergens tussen Almodovar en Fassbinder, vormen een
hedendaags portret van de Atheense metropool en zijn sociale marges.
22
FR
Dans un hôtel de passe, la rencontre entre un ex-prisonnier à la recherche de son fils et une chanteuse de cabaret transsexuelle. En d’étonnantes
séquences tragicomiques – évoquant Almodóvar et Fassbinder – un tableau
contemporain de la métropole athénienne et de ses marges sociales.
08.03
17:00 – El Greco
(2007, 118’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Yannis Smaragdis
met | avec Nick Ashdon, Juan Diego Botto, Laia Marull, Lakis Lazopoulos,
Sotiris Moustakas
NL
Gefictionaliseerde biografie van de Griekse schilder Domenikos
Theotokopoulos die onder de naam van El Greco een van de sleutelfiguren
van de renaissancekunst was. Zijn grootste vijand was de Spaanse Inquisitie.
FR
L’itinéraire du peintre Domenikos Theotokopoulos, plus connu sous le
nom d’El Greco, de sa Crète natale à la cour d’Espagne. Une superproduction
aux images grandiloquentes soulignées par la musique de Vangelis, pour le
portrait d’un homme avide de liberté face l’obscurantisme de l’Inquisition.
23
10.03
17:00 – Plato’s Academy (Akadimia Platonos)
(2009, 103’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Filippos Tsitos
met | avec Antonis Kafetsopoulos, Anastasis Kozdine, Titika Sarigouli
NL
Met Plato heeft deze tragikomedie niet veel van doen, maar gepalaverd
wordt er volop door de vier niet meer zo jonge winkeleigenaars uit dezelfde
buurt. Tot een ervan achterhaalt dat hij misschien Albanees en niet Grieks is
- een ontdekking die hij liever geheim houdt.
FR
Le propriétaire d’un bistrot passe ses journées à surveiller la rue, guettant le passage des Chinois et des Albanais. Un jour, un Albanais entre et
reconnaît, en la mère du tenancier raciste, sa propre mère. Sur le thème de
l’étrange étranger, une comédie burlesque teintée d’humour du désespoir.
20:00 – Mourning Rock (Agelastos petra)
(2000, 87’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Filippos Koutsaftis
NL
Een documentaire over Elefsina, een kustplaats waarin verleden en heden met mekaar geconfronteerd worden. Enerzijds is het een plek met een
rijke geschiedenis die teruggaat tot de oude Grieken, anderzijds is het een erg
geïndustrialiseerd gebied waar economie het gewonnen heeft van ecologie
en schoonheid.
FR
Un documentaire sur la petite ville industrielle de Eleusis, autrefois haut
lieu du culte voué à la déesse Déméter, aujourd’hui envahie par les usines
pétrochimiques. Tourné sur une période de douze années, un patient travail
d’archéologue, visant à saisir la mémoire enfouie de ce lieu sacré.
24
11.03
20:00 - Men at Sea (Me ta matia stremmena sti steria)
(2003, 99’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Katerina Patroni
NL
Griekse en Filippijnse matrozen verschepen containers tussen Europa en
Korea. Een eindeloze reis, los van de tijd. Deze indrukwekkende documentaire
beschrijft de condition humaine doorheen de studie van deze microkosmos.
FR
La vie harassante de quelques marins, grecs et philippins, sur un navire
transportant des containers de l’Europe à la Corée. Un voyage sans fin, hors
du temps, suivi au plus près dans ce documentaire qui livre, au travers de l’approche d’un microcosme, une véritable description de la condition humaine.
25
12.03
18:00 – Exile Island (Makronisos)
(2008, 90’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Elias Giannakakis & Evi Karabatsou
NL
Makronisos is een bannelingseiland waar tussen 1947 en ’52 zo’n
honderdduizend linkse sympathisanten heropgevoed werden. Meer dan een
halve eeuw later zijn overlevenden en beulen in deze onthullende documentaire bereid om mekaar te ontmoeten en gedachten uit te wisselen.
FR
Entre 1947 et 1952, la rééducation de « gauchistes » dans un camp
concentrationnaire sur une île déserte non loin d’Athènes. Un saisissant documentaire conviant victimes et tortionnaires à témoigner, près d’un demisiècle après les événements, de cette page sombre de l’histoire de la Grèce.
19:00 Knifer (Macherovgaltis)
(2010, 108’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Yannis Economides
met | avec Stathis Stamoulakatos, Vangelis Mourikis, Maria Kallimani,
Yannis Voulgarakis
NL
Regisseur Economides neemt de kijker mee naar een donkere wereld
waar grijs de vrolijkste kleur is. Centraal staan drie personages voor wie het
leven zinloos lijkt, die geen doelstellingen hebben en voor wie geluk een zeer
vage belofte is. Schreeuwen, vloeken en schimpen zijn hun belangrijkste manieren van communicatie.
26
FR
Un jeune homme accepte d’aller travailler dans les faubourgs d’Athènes
pour le compte de son oncle. Son job : protéger des chiens de race de l’hostilité
des voisins. Des personnages frustrés, utilisant la violence spontanée pour
répondre à l’injustice sociale, dans un huis clos étouffant.
20:00 – The Bathers (Louomenoi)
(2008, 46’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Eva Stefani
NL
Portret van een groep Griekse gepensioneerden die in de zomer geregeld kuuroorden bezoeken. De sfeer is er lijzig, met veelvuldige herinneringen aan het verleden. Het geeft hen het gevoel dat ze zaken kunnen zeggen
die ze in hun normale sociale omgeving niet over de lippen zouden krijgen.
FR
Un singulier documentaire accompagnant un groupe de retraités qui
s’adonnent aux plaisirs du spa en été. Une incursion dans les villes d’eau
grecques, qui vivent au rythme d’un lointain passé, agrémentée de réflexions
sur le temps qui passe et la mort.
13.03
17:00 – A.C.A.B. All Cats Are Brilliant
(Sygharitiriastous aisiodoxous?)
(2012, 88’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Konstantina Voulgari
met | avec Maria Georgiadou, Dimitris Xanthopoulos, Themis Bazaka,
Dimitris Piatas
NL
Elektra, een jonge dertiger uit Athene, probeert haar plek te vinden in
een samenleving die de voorbije jaren hard heeft geleden. Woede en humor
zijn de brandstof van deze film. Defaitisme is geen oplossing en de regisseur
toont een jonge generatie die in de toekomst gelooft.
FR
Le mal de vivre d’une jeune artiste prise entre son compagnon, militant
anarchiste, et ses parents qui souhaitent la voir entamer une carrière. Tourné
« sur le vif », le singulier portrait d’une jeune femme désemparée et, à travers
elle, le portrait de toute une génération en quête de repères.
27
18:00 - Men at sea (Me ta matia stremmena sti steria)
cf. 11.03
20:00 - Raw Material (Proti yli)
(2011, 78’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Christos Karakepelis
In de schaduw van de Akropolis ligt een enorm ijzerstort waar de onderbuik van de Griekse samenleving een schamele cent probeert te verdienen. De
vraag is wie in deze documentaire het ruwe materiaal is: het metaalafval of de
werklui. Uitbuiting in Europa’s baarmoeder.
FR
La survie de quelques illégaux dans l’un des quartiers les plus pauvres
d’Athènes, collectant les déchets de métaux pour les échanger contre quelques
sous. Un documentaire sur le travail éreintant de ces « éboueurs » marginaux,
comportant de bouleversants témoignages.
NL
28
14.03
18:00 - Mourning Rock (Agelastos petra)
cf. 10.03
19:00 – Amnesia Diaries (Imerologia amnisias)
(2012, 103’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Stella Theodorakis
met | avec Peter Rose, Elias Kostandakopoulos, Thanos Anastopoulos
NL
In dit experimentele filmdagboek combineert Stella Theodorakis beelden
uit haar verleden (hoofdzakelijk Super 8-films uit de periode 1985-86) met recente beelden (2010-12) van Athene. Ze is de geschiedkundige van haar eigen
leven én van een tijdperk waarin de Griekse maatschappij grondig verandert.
FR
Un journal filmé – mélangeant images Super 8 des années 80 tirées des
archives personnelles de la cinéaste, et images numériques tournées dans un
climat de désespoir social en 2012 – pendant les manifestations à Athènes,
comme révélateur de la fin d’une époque, tant pour la Grèce que pour l’Europe.
15.03
17:00 – Correction (Diorthosi)
(2007, 87’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Thanos Anastopoulos
met | avec Giorgos Symeonidis, Ornela Kapetani, Savina Alimani
29
NL
Yorgos wordt ontslagen uit de gevangenis en zoekt terug aansluiting
bij de maatschappij, maar wordt geplaagd door zijn familiaal en crimineel
verleden. Een met graffiti bezaaide Atheense buurt, bewoond door verschoppelingen en immigranten, is het decor voor een minimalistisch drama over
familie, religie en nationalisme.
FR
À sa sortie de prison, Yorgos n’a nulle part où aller. En proie à son
passé, il erre dans une Athènes taguée, croisant immigrés, sans-abri et autres
marginaux. Le décor d’un drame minimaliste sur la famille, la religion et le
nationalisme.
20:00 - Raw Material (Proti yli)
cf. 13.03
16.03
16:00 – Eleni Boukoura-Altamoura:
The first Greek female painter
(2010, 56’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Kleoni Flessa
NL
Eleni Boukoura-Altamoura staat te boek als de eerste Griekse avantgardistische kunstenares. In 1848 kleedde ze zich als een man om in Rome
schilderkunst te studeren aan de school van de Nazareners. Haar poëtisch
getinte leven leest als een sprookje.
FR
L’itinéraire de la première femme peintre grecque qui, au XIXe siècle,
s’est fait passer pour un homme afin d’étudier la peinture en Italie, à une
époque où les portes des académies n’étaient pas ouvertes aux femmes. Un
travail réunissant différents matériaux, mêlant documentaire et séquences de
fiction.
30
19:15 – 11 Meetings with My Father
(11 synantiseis me ton patera mou)
(2012, 90’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Nikos Kornilios
met | avec Eva Galogavrou, Lambros Apostolou, Eva Stylander, Giorgos
Tsouvelekis
NL
Eva, een studente zang, beslist om haar vader op te zoeken, die niets
van haar bestaan afweet. Hij werkt als bewaker en leeft zonder veel verwachtingen in een container. Uit de botsing van twee werelden groeit, zij het moeizaam, toch een relatie.
FR
Autour des retrouvailles d’une jeune femme et de son père qui ignore
tout de son existence, l’attachante et délicate chronique d’une relation aussi
étrange que nécessaire entre deux personnes que tout oppose. Sixième long
métrage du cinéaste, un drame intimiste sur fond de grisaille industrielle.
31
21:00 – J.A.C.E.
(2011, 142’, OND | SS: FR)
Fictie van | Fiction de Menelaos Karamaghiolis
met | avec Alban Ukaj, Stefania Goulioti, Ieronymos Kaletsanos
NL
Een Albanese weesjongen van Griekse afkomst valt in de handen van
mensensmokkelaars die hem als bedelaar inzetten in Athene. Zijn verblijf
daar wordt een helletocht die hem voor zijn leven doet vrezen, terwijl hij
maar één ding wil: een familie.
FR
L’itinéraire d’un jeune orphelin albanais aux prises avec un trafiquant
d’esclaves dans la Grèce en crise d’aujourd’hui. Une bouleversante épopée
qui retrace l’odyssée de réfugiés sans papiers (devenant fugitifs hors la loi),
considéré comme l’un des plus beaux films grecs de la décennie.
17.03
20:00 – Exile Island (Makronisos)
cf. 12.03
32
18.03
19:00 – Alps (Alpeis)
(2011, 93’, OND | SS: FR-NL)
Fictie van | Fiction de Giorgos Lanthimos
met | avec Stavros Psyllakis, Aris Servetalis, Johnny Vekris
NL
De leden van de groep Alps stellen families die een dierbare verloren
hebben voor dat één van hen de rol van de overledene speelt, tot het rouwproces voltooid is. Maar de grens tussen het rollenspel en de realiteit vervaagt
soms vervaarlijk... Van de regisseur van Dogtooth.
FR
Des acteurs proposent à des familles frappées par un décès de remplacer le défunt jusqu’à la fin du deuil. Après le très insolite Canine, Lanthimos
confirme l’acuité du regard qu’il pose sur les interactions humaines. Prix du
scénario à Venise.
20:00 – The Grocer (O manavis)
(2013, 82’, OND | SS: EN)
Documentaire van | de Dimitris Koutsiabasakos
NL
Docu over een jaar uit het leven van Nikos en Sophia Anastasiou, een
koppel dat al sinds 1980 fruit en groenten levert in afgelegen dorpen in het
Pindusgebergte. In werkelijkheid is het koppel veel meer dan leveranciers: ze
zijn het venster op een almaar sneller veranderende wereld die ver afstaat van
het leven in de Pindus.
33
FR
Un captivant documentaire à propos d’un couple d’épiciers ambulants qui
apportent depuis de nombreuses années des vivres et des nouvelles du monde
dans les villages isolés et délaissés des montagnes. Par le réalisateur de The
Guardian’s Son, l’approche humaniste d’un vieux monde en voie de disparition.
19.03
16:00 – The Grocer (O manavis)
cf. 18.03
19:00 – Wasted Youth
(201, 122’, OND | SS: EN)
Fictie van | Fiction de Argyris Papadimitropoulos, Jan Vogel
met | avec Haris Markou, Ieronymos Kaletsanos, Syllas Tsoumerkas
NL
In een bloedhete zomer kruisen de levens van twee inwoners van
Athene elkaar: een zestienjarige die vergroeid lijkt met zijn skateboard en een
politieman met een oprispende midlifecrisis. Maar meer nog dan de personages is het echte onderwerp van Wasted Youth de vibrerende energie die de
stad onder spanning houdt.
FR
Inspirée d’un fait divers qui déclencha les émeutes de décembre 2008,
une chronique distanciée de la journée précédant le tragique assassinat d’un
adolescent par la police athénienne. Un constat à tension graduelle, dont la
neutralité du point de vue n’est pas sans évoquer Elephant de Gus Van Sant.
34
20.03
16:00 – Eleni Boukoura-Altamoura: The first Greek
female painter
cf. 16.03
18:00 – The Bathers (Louomenoi)
cf. 12.03
21:15 – Dogtooth (Kynodontas)
(2008, 97’, OND | SS: FR – NL)
Fictie van | Fiction de Yorgos Lanthimos
met | avec Christos Stergioglou, Michele Valley, Aggeliki Papoulia
NL
Drie jongeren wonen met hun ouders in een omwald huis. Ze leven volledig afgesloten van de buitenwereld en groeien op met het bizarre referentiekader van hun overbeschermende ouders. Een tegennatuurlijke situatie die
ontaardt… “Un Certain Regard” Prijs in Cannes.
FR
Trois jeunes vivent avec leurs parents dans une demeure clôturée d’une
enceinte. Ainsi cloîtrés à l’écart du monde, ils n’ont d’autres repères que les
principes d’une éducation délivrée par des parents hyper-protecteurs. De
cette situation naissent des tensions perverses et larvées. Prix « Un Certain
Regard » à Cannes.
35
Praktische info | Infos pratiques
04 > 20.03.2014
Contemporary Greek Cinema
BOZAR CINEMA & CINEMATEK
BOZAR CINEMA
¤ 10 - 8 (opening | ouverture) (BOZARfriends)
¤ 6 - 4 (BOZARfriends)
rue Ravensteinstraat 23 - 1000 Brussel | Bruxelles
www.bozar.be | + 32 (0)2 507 82 00
CINEMATEK
¤4-2
www.cinematek.be +32 (0)2 551 19 19
PASS
¤ 15 - 5 films
¤ 30 - 15 films
(Geldig voor voorstellingen bij | valable pour les projections à la
Cinematek & Bozar Cinema)
Word nu Bozarfriend en geniet een aantal exclusieve voordelen! | Devenez Bozarfriend et
bénéficez d’une série d’avantages exclusifs !
Meer info | Plus d’info : +32 (0)2 507 84 07 - www.bozar.be
Follow us on
Steun | Soutien | Support: Ambassade van Griekenland in België en de Permanente Vertegenwoordiging van Griekenland bij
de EU | Ambassade de Grèce en Belgique et la Représentation Permanente de la Grèce auprès de l’UE | Embassy of Greece in
Belgium and the Permanent Representation of Greece to the EU
36

Download Report