de puur muziek 17.01.14 | 20:00 | KRAAKHUIS de Mustafa Dogan Dikmen & Akis ensemble Muziekcentrum terug naar diversiteit Gent 18.01.14 | 20:00 | CONCERTZAAL jordi savall & Hespèrion XXI istanbul 1710 programma 17/01 DEEL 1 Papaz (18de eeuw) | Segâh Zaharya (ca. 1700) | Segâh (tekst Mehmed Râgıp Pasa | When the beloved ogles the wine-hued eyes at the symposium) Ilya Efendi (+1799) | Sâzkâr (For how much longer need I wail as the nightingale?) Ilya Efendi | Sâzkâr (Perzisch | Come! Thy stature is my sapling in the garden of life) Hristo Aga (Hristaki Kiryazis, +1914) | Segâh (By the site of Kâgıthâne, in the mood of Majnoon) Lavtaci Hristo Aga | Sûz-nâk (For how long shall I wail out in the mountains) Yorgo Bacanos (Giorgos Batzanos, 1900-1977) | Mâhûr (tekst Y. Sinan Ozan | Flame of love still scorches my bleeding heart) Tatyos Efendi (Tateos Enkserciyan, 1858-1913) | Rast (The headsman, that is thine eyes, spilled the blood of so many in Kâgıthâne) Lavtaci Hristo Aga | Rast (Behold the strutting of the lad) DEEL 2 Tanbûri Isak (1745-1814) | Gül‘izâr (A juvenile with a pleasant stature has enticed us) Tanbûri Isak | Gül‘izâr (If only that seditive belle knew the trouble in my heart) Âsik veysel Satiroglu (20ste eeuw) | Ussâk (My faithful friend is the black earth) Ussâk (tekst Kul Himmet) (I beheld Ali in my last night’s inner journey) Nikogos Aga (Nikogos Melkonyan, 1830-1890) | Ferahnâk (The Lord created her in fairness in eternity) Misir’li Ibrâhim Efendi (Avram Levi, 1872-1933), Nihavend (tekst: Ahmet Refik Altınay | The sun has not yet descended from heavens) Nikogos Aga, Hicaz (tekst toegeschreven aan sultan Selim I | Why, o my beloved, why) Bîmen Sen (Bîmen Dergazaryan, 1873-1943) | Hicaz (My life is extended as I behold thee worshipping) Bîmen Sen | Sehnâz (Tell me why thou hast evaded me) PAUZE uitvoerders 17/01 NIEUW! 24u voor en na het concert VIND SNEL MEER ACHTERGRONDINFO. BEREKEN JE ROUTE NAAR DE BIJLOKE. DEEL JE MENING OVER DIT CONCERT. Akis Ensemble Mustafa Dogan Dikmen | leiding, percussie, zang Esma Basbug | zang Kemal Caba, rebab | keman Ugur Isik | baskemence Gokalp Yuzluer | tanbur Funda Suyur | kanun debijloke.be/nu 2 programma 18/01 Istanbul 1710 : Dimitri Cantemir en de Armeense en Sefardische muziektradities ISTANBUL Dimitri Cantemir Het boek over de kunst van de muziek Ottomaanse muziek in dialoog met Armeense, Griekse en Sefardische tradities III Guresch (Dans) – Traditionele Ottomaanse melodie I Taksim Der Makam « Uzzäl usules Darb-i feth » – Dervis Mehmed, Mss. Dimitri Cantemir (209) Taksim & Makam « Esmkhetiet-Yis kou ghimetenTchim guichi » – Barde Sayat Nova (Armenië) Taksim (ud) La rosa enflorece - Maciço de rosas - Sefardisch (I. Levy I.59, III.41) Alagyeaz & Khnki tsar – Traditionele melodie (Armenië) Taksim (santur) Der makam-ı Räst "Murass'a" usules Düyek – Ms. D. Cantemir (214) Hermoza muchachica Sefardisch - Taksim Taksim (ud) Der makam-ı Hüseyni Semâ’î – Mss. D. Cantemir (268) II Las estrellas de los cielos – Sefardisch (I. Levy I.80) Ta xyla (Grieks) / Çeçen kızı (Turks) Ene Sarére – Armeense klaagzang IV Paxarico tu te llamas – Sefardisch (Sarajevo) Koniali – Turks-Grieks danslied Hov arek – Armeense klaagzang Taksim (kanun) Der makam-ı Uzzäl Sakîl "Turna" Semâ’î – Ms. D. Cantemir (324) Taksim Der makam-ı Hüseyni Sakil-i Aga Rıza – Ms. D. Cantemir (89) 3 uitvoerders 18/01 HESPÈRION XXI BULGARIJE Nedyalko Nedyalkov | Kaval GRIEKENLAND Dimitri Psonis | Santur & Saz TURKIJE Derya Türkan | Kemence Yurdal Tokcan | Ud Fahrettin Yarkın | Slagwerk Murat Salim Tokaç | Tanbur Hakan Güngör | Kanun MAROKKO Driss El Maloumi | Ud SPANJE Pedro Estevan | Slagwerk ARMENIË Gaguik Mouradian | Kemancha Haïg Sarikouyoumdjian | Ney & Duduk Jordi Savall | Gamba, lyra & leiding Met de steun van het Département de la Culture de la Generalitat de Catalunya en het Institut Ramon Llull 4 akis ensemble & HESPÈRION XXI bosporus Nieuwe bruggen over de Bosporus Op 29 oktober 2013 was het eindelijk zover: de nieuwe Marmaraytunnel onder de Bosporus werd geopend, op de negentigste verjaardag van de Turkse Republiek. Het is de eerste tunnel die Azië met Europa verbindt, en dat binnen dezelfde stad, gespreid over twee continenten. Istanbul: in twee gekliefd door de Bosporus, verbonden door twee bruggen en nu ook een spoortunnel. In 2015 volgen een tweede tunnel (voor autoverkeer) en een derde brug. Twee ‘Bosporus’–concerten in De Bijloke bouwen op hun beurt symbolische bruggen tussen Europese en Aziatische muziek. visaties wisselen af met nu eens broze, dan weer krachtige liederen. Mustafa Doğan Dikmen schrijft hierover: “Griekse, Armeense en Joodse musici en componisten leverden een grote bijdrage tot de overlevering en de evolutie van de Ottomaanse Turkse muziektraditie als een unieke synthese. Ten dele omdat ze buiten de meeste staten vielen tot aan het begin van de achttiende eeuw, maakte leden van de niet-islamitische gemeenschappen in het Ottomaanse Rijk carrière in de handel, in de kunsten en in de ambachten. Zo was de bekende tanbur-leraar van keizer Selim III, Tanburi Isak, een rabbijn. Heel wat christelijke en joodse musici hadden islamitische leerlingen die de ontwikkeling van de Turkse muziek grondig zouden beïnvloeden. Terug naar diversiteit Mustafa Doğan Dikmen en zijn Akis Ensemble doen dit met een Turkstalig programma met Griekse, Armeense, Joodse en Turkse muziek. Ze brengen muziek mee uit alle uithoeken van het eens uitgestrekte Ottomaanse rijk. De folkloristische muziek van de vele Turkse minderheden raakte doorheen de geschiedenis verweven met de klassieke Ottomaanse muziek. Deze draad wil het Akis Ensemble opnieuw oppikken door stem te verlenen aan een lang verloren verhaal van Turkse verscheidenheid: muziek uit de Alevitische, de Griekse, de Joodse en de Armeense tradities versmolt met de Ottomaanse. Ingenieuze, instrumentale impro- De Alevimuziek is in essentie volksmuziek. Ze is afkomstig van de Alevigemeenschap, een moslimsekte, die in haar rituelen dans en muziek gebruikt met de begeleiding van bağlama, het belangrijkste strijkinstrument in hun muziek. Alevimusici ontwikkelden erg gesofisticeerde technieken in het bespelen van dit instrument. Verwant aan deze traditie is het nefes-type van hymnen van de soefi-orde Bektaşi. De gezongen teksten worden geput uit het werk van de belangrijkste Soefidichters en accentueren waarden als menselijkheid, eerlijkheid, vriendschap en liefde. Tot op 5 vandaag leeft die traditie van barden of liedzangers verder. belangstelling voor de hem omringende muzikale culturen. Het Akis ensemble speelt vanavond dan ook werk van de meest prominente christelijke en joodse componisten, gecomponeerd in de klassieke Ottomaans-Turkse genres van de traditionele muziek. De baskemençe begeleidt deze Alevimuziek op een gestileerde manier, terwijl de nefesstukken door de klassieke instrumenten begeleid worden.” Als brugfiguur tussen humanisme en Verlichting was Cantemir één van de zeldzame Oost-Europese figuren uit de vroege achttiende eeuw wiens naam ook in het achttiende- en negentiende-eeuwse Westen ruimere bekendheid genoot. Uit de werken van Voltaire, Edmund Burke, Byron en Victor Hugo blijkt dat ze de publicaties van Cantemir hadden gelezen en bestudeerd. Zijn naam verschijnt zelfs naast die van Leibniz en Newton tussen de namen van beroemdheden die in de buitengevel van de Parijse Bibliothèque Sainte-Geneviève werden gegraveerd. Hij beantwoordt daarmee aan de rol die de Roemeens-Amerikaanse geleerde Mircea Eliade toeschreef aan de Oost-Europese intellectuelen, namelijk als brug tussen oost en west, tussen Europa en Azië. Het muzikale Istanbul van Dimitri Cantemir, diplomaat en uomo universale Hespèrion XXI en Jordi Savall plaatsen bruggenbouwer Dimitri Cantemir (16731723) voor het voetlicht. Cantemir was prins van Moldavië, geleerde en componist. Al op jonge leeftijd werd hij incontournable in de intelligentsia van Iasi en Istanbul en zijn faam verspreidde zich snel. Op 11 juni 1714 werd hij lid van de Berlijnse Academie voor wetenschappen. Het register vermeldt “sedert twintig jaar verblijvend in Istanbul, leerde hij de oosterse talen, schreef hij poëzie in Turkse stijl, componeerde muziek en won de gunsten van de Sultan en andere hooggeplaatsten”. Hij was hiervoor op 23 oktober 1673 onder een goed gesternte geboren, als zoon van een self-made man die zich wist op te werken vanuit een nederige afkomst tot regerende prins van Moldavië onder de suzereiniteit van de Sultan tussen 1685 en 1693. Dimitri was onder het prinselijke bewind van zijn vader, en later onder dat van zijn broer (1695-1700 en 1705-1707), actief als diplomaat. Aan het prinselijke hof in Iasi, de Moldavische hoofdstad, had hij Oudslavisch en Grieks geleerd; vanaf 1688 zet hij zijn opleiding verder in Istanbul en kwam er als diplomaat ook in contact met gezanten van alle Europese landen. Diplomaat, prins, geleerde Cantemir was inderdaad een echte uomo universale met een knobbel voor filosofie, literatuur, geografie en wiskunde. Hij was een ware polyglot en beheerste het Roemeens, Italiaans, Grieks, Latijn, Arabisch, Perzisch en Turks. Daarnaast componeerde hij en koesterde hij een levendige 6 Virtuoos, musicoloog, componist Wanneer we vandaag Cantemir nog kennen, heeft dat echter minder met zijn politieke of historische werken te maken, maar eerder met zijn muzikale nalatenschap. In 1710 werd Dimitri Cantemir net als zijn vader prins, maar zijn carrière zou slechts enkele maanden duren, nadat hij een alliantie smeedde met de Russische tsaar Peter de Grote tegen de Ottomaanse overheersing en sultan Ahmet III. Het Turkse leger versloeg de Russen in juni 1711 en maakte daarmee ook een eind aan Cantemirs prinselijke aspiraties. Cantemir verlaat Istanbul en wijkt uit naar Rusland, waar hij raadsman van de tsaar wordt en lid van de Senaat. Hij overlijdt er in 1723. Zijn muzikale vorming had hij van jongsaf aan ontwikkeld: zijn vader speelde fluit, zijn leraar Grieks was musicus, en ook in Istanbul, waar hij tot 1710 zou verblijven, werd hij verder opgeleid door twee musici die in dienst waren bij de sultan en die elk bekend stonden als de Orphei van het Turkse Rijk. Al snel verwierf hij de reputatie als virtuoos uitvoerder op de tanbur, een type luit met frets en een lange hals. Dit instrument was volgens Cantemir het meest complete en volmaakte, omdat het “met precisie en zonder fout de zang en de stem voortkomend uit de ademhaling kan weergeven”. Volgens de Moldavische kronist Ion Neculce “bespeelde niemand in Istanbul beter de tanbur dan Cantemir”. Zijn virtuositeit levert hem de genegenheid op van de high society in Istanbul en de genegenheid van grootvizier Rami Mehmed Pascha. Cantemirs vele politieke en intellectuele contacten gaven hem ook toegang tot de bibliotheken van Istanbul, rijke collecties soms wel, die soms nog niet publiek toegankelijk waren. (De eerste openbaar toegankelijke bibliotheek werd in Istanbul opgericht in 1678.) De belangrijkste hiervan was zonder twijfel die van de Grote Harem, die in principe gesloten bleef voor niet-moslims. Cantemir vond er de bronnen voor zijn geschriften over de geschiedenis, politiek en religie van het Ottomaanse rijk, een indrukwekkende trilogie in het Latijn die hij uiteindelijk tijdens zijn verblijf in Rusland zou voltooien. Het tweede deel (Het systeem van de Mohammedaanse religie) zou in 1722 ook in het Russisch verschijnen dankzij de tussenkomst van tsaar Peter de Grote. Het eerste, historische, deel van de trilogie verscheen pas na Cantemirs dood voor het eerst in druk en werd al snel vertaald naar het Engels (1735), het Frans (1743) en het Duits (1745). Een encyclopedie uit 1790 beschrijft hem als volgt: “Cantemir (Demetrius). Vorst van Wallachije, die door zijn wetenschappelijke kennis grote roem verwierf, en directeur van de academie in Petersburg was. Hij stierf in 1723 en liet een volledige Turkse geschiedenis na, waarin hij meldt dat hij in 1691 als eerste de muzieknotatie bij de Turken in Constantinopel invoerde, en dat hij niet enkel een collectie Turkse 7 gezangen verzamelde en uitgaf, maar ook een handboek voor de Turkse muziek zou hebben gemaakt. Alleen deze laatste moet op zee verloren gegaan zijn, verzekert ons kapelmeester Reichardt in zijn Kunstmagazin. En van muzieknoten weet vandaag geen Turk iets af. (‘Und von Noten, weiß heut zu Tage kein Türke etwas.’)”. vocale muziek publiceerde, maar met een vrij Europese notatiewijze werkte. Cantemir componeerde zelf ook. Heel wat van zijn stukken maakten al snel deel uit van het – mondeling overgeleverde – repertoire van de Turkse musici, en worden tot vandaag uitgevoerd. In 1750, beschreef de Fransman Charles Fonton in zijn Essai sur la musique orientale het grote succes van de muziek van Cantemir, “die nog steeds met veel plezier wordt beluisterd”. Nog in 1781, bijna zestig jaar na Cantemirs dood, hoort de Italiaanse oriëntalist Giambattista Toderini ‘betrouwbare kenners’ spreken over de Turkse melodieën van Cantemir. Zeventig jaar na Cantemirs dood was Ernest Gerber in zijn Historisch-biographisches Lexikon der Tonkünstler duidelijk eerder sceptisch over diens daadwerkelijke bijdrage aan de kennis over de Turkse muziek en de (naar Westerse normen) muziekkennis van de Turkse musici. Inmiddels weten we beter: zijn traktaat over Turkse muziek bevat een belangrijke verzameling transcripties, die een fascinerende spiegel vormt van het Ottomaanse repertoire uit de late zeventiende eeuw. Cantemir schreef het ook in het Turks onder de titel Kitâbu Ilmi’l mûsîkî (Het boek over de kunst / wetenschap van de muziek). Het verzoek voor het samenstellen van dit boek kwam overigens uit de kringen rond de Sultan en de grootvizier – de ultieme erkenning van Cantemirs kwaliteiten als musicus en intellectueel. Het boek droeg hij dan ook op aan sultan Ahmet III. Op muzikaal vlak moet Istanbul voor Cantemir even prikkelend geweest zijn als op alle andere intellectuele domeinen. Met zijn half miljoen inwoners was Istanbul zonder meer de grootste Europese stad aan het begin van de achttiende eeuw en een ware smeltkroes van ethniën, religies en hun muzikale culturen: Joden, Grieken, West-Europeanen en volkeren uit de Levant - elk met hun eigen muzikale stem. Cantemirs transcriptietechniek maakte gebruik van Arabische en Turkse letters en vormt het eerste originele systeem om de Ottomaanse muziek te noteren, anders dan dat van zijn voorganger Albertus Bobovius (Alî Ufki Bey), die al rond 1650 een Turkse bundel instrumentale en 8 bio Mustafa Dogan Dikmen & Akis Ensemble Mustafa Doğan Dikmen (stem, ney, percussie) werd geboren in Ankara (Turkije). Tussen 1975 en 1978 was hij percussionist bij de Turkse Radio en Televisie in Ankara. Van 1979 tot 1983 studeerde hij aan het Conservatorium van Istanbul. In 1982 werd hij vocaal solist bij de Turkse Radio en Televisie in Istanbul. Tegelijkertijd volgde hij ook les bij de grote namen van de Ottomaanse klassieke en religieuze muziek, Alaeddin Yavasça en Hafiz Kani Karaca. Hij studeerde ney (rietfluit) bij Niyazi Sayin. de viola da gamba en de oude muziek, waar hij later zelf docent werd. Samen met Montserrat Figueras richtte hij drie ensembles op: Hespèrion XXI (1974), La Capella Reial de Catalunya (1987) en Le Concert des Nations (1989). Zijn optreden in de film Tous les matins du monde van Alain Corneau, zijn intense concertactiviteit (jaarlijks meer dan 140 concerten), zijn opnames (6 per jaar) en de oprichting van zijn eigen muzieklabel Alia Vox (1998) hebben laten zien dat oude muziek een groot publiek kan bereiken. Sedert de jaren 1990 is hij ook actief als operadirigent, met producties van opera’s van Vicent Martín i Soler, Monteverdi, Vivaldi en Fux. Hij werd talloze keren onderscheiden met eretekens van overheden, prijzen uit de culturele en academische sector, net als zijn talrijke opnames op labels als EMI, Astrée/Auvidis en Alia Vox. Hij doceert aan verschillende conservatoria in Turkije, heeft zijn eigen radioprogramma en verzorgt regelmatig uitzendingen als solist en koordirigent bij de Turkse Radio en Televisie. Hij leidt het Akis Ensemble en is sedert 1989 ook lid van het ensemble Sarband, waarmee hij honderden concerten gaf en heel wat cd’s opnam. Samen met zijn Akis Ensemble legt hij zich al jarenlang toe op het Turkse, Ottomaanse en Sufi-repertoire. Hespèrion XXI In de Oudheid was “Hesperia” de naam van de twee meest westelijke schiereilanden van Europa, het Iberische schiereiland en Italië. Het Griekse “hesperio” duidde op een herkomst uit één van deze twee regio’s, of op de planeet Venus wanneer ze ’s nachts aan de westelijke hemel te zien was. Vanuit de studie en interpretatie van de oude muziek en de fascinatie voor de immense rijkdom van het Spaanse en Europese repertoire van vóór 1800, richtten Jordi Savall, Montserrat Figueras, Lorenzo Alpert en Hopkinson Smith Jordi Savall Jordi Savall is één van de veelzijdige spilfiguren in de oude muziekwereld: concertmusicus, pedagoog, onderzoeker en bedenker van nieuwe muzikale en culturele projecten. Hij studeerde cello aan het conservatorium van Barcelona en legde zich, eerst als autodidact en nadien aan de Schola Cantorum Basiliensis, toe op 9 in 1974 het ensemble Hespèrion XX op. In de loop van zijn veertigjarig bestaan redde het ensemble talloze werken van de vergetelheid en bracht het ongehoorde programma’s met middeleeuwse, renaissance- en barokmuziek. Het trad op in de hele wereld op de belangrijkste festivals en podia. Sedert de millenniumwissel werkt het onder de naam Hespèrion XXI en ziet als het zijn missie om de muzikale rijkdommen van vervlogen eeuwen nieuw leven in te blazen en op cd op te nemen. 10 WO WO 12 MAART 2014 20:00 ER (DR UM S) T & N OMA M S DA ET T EW Z O V S & T ID MA HO VIR SZ YO TA MA EL ST S M LES AN RK NK OR (PI KO ( O GA AN TR QU N ( O) OM BA , GE PE AR S) RA T), TE LD CL T EA V 14 20 00 EB 0: 5F 2 Z Z JA concert in samenwerking met het Pools Instituut & de Culturele Dienst van de Poolse Ambassade RESERVEER NU: debijloke.be | 09 269 92 92 11 binnenkort ZO | 19.01.14 | 15:00 | Concertzaal Casco Phil Nieuwjaarsconcert Stad Gent VR | 07.02.14 | 20:00 | Concertzaal Revue Blanche Berio DO | 23.01.14 | 20:00 | Kraakhuis | UITVERKOCHT Profeti Della Quinta Rossi, Piccinini DO | 13.02.14 | 14:00 | Kraakhuis Yu-Chien Tseng, Yury Martynov Franck, Debussy, Ravel VR | 24.01.14 | 20:15 | Handelsbeurs (Kouter 29) Chiaroscuro Quartet Mozart, Haydn, Beethoven DO | 13.02.14 | 20:00 | Miryzaal (Hoogpoort 64) Ensemble Resonanz, Jean-Guihen Queyras Schreker, Saunders, Rihm, Berg ZO | 26.01.14 |16:00 | Concertzaal deFilharmonie, Steven Verhaert (dirigent), Robby Cleiren (acteur), Stegaan Degand (acteur) KIDcondert | De fladdermuis (6+) met workshop van 13:00 tot 15:00 VR | 14.02.14 | 20:00 | Concertzaal | UITVERKOCHT René Jacobs, Akademie für Alte Musik Berlin Mozart, Haydn WO | 29.01.14 | 20:00 | Kraakhuis Antiduo, Chambertones Belgisch-Nederlandse improvisatieavond VR | 31.01.14 | 20:00 | Miryzaal (Hoogpoort 64) Los Músicos de Su Alteza Valls, de Torres, de San Juan, Duron, Literes, de Nebra DO | 06.02.14 | 20:00 | Miryzaal (Hoogpoort 64) Quartetto Prometeo Wolf, Schubert ZA | 15.02.14 | 20:00 | Concertzaal Symfonieorkest Vlaanderen Schubert, Korngold, Strauss DO | 20.02.14 | 20:00 | Kraakhuis Jerusalem Cantors Consort Joodse tradities in een islamitische omgeving VR | 21.02.14 | 20:00 | Concertzaal La Main Harmonique Willaert, de Rore, Markéas Bespreekbureau Muziekcentrum De Bijloke Gent Colofon J. Kluyskensstraat 2, 9000 Gent Tekst programmaboekje | Pieter Mannaerts Di - vr 10:00 - 17:00 | Za 13:00 - 17:00 v.u. | Daan Bauwens 09 269 92 92 | [email protected] | www.debijloke.be © Muziekcentrum De Bijloke Gent Muziekcentrum De Bijloke is mobiel dankzij het partnership met Gent Motors (www.gentmotors.be)
© Copyright 2024 ExpyDoc