artikel 50 jaar migratie - CC Sint

muziek/jeugd
TEKST: RUDI VAN HECKE - FOTO: ANTON COENE
De Piepkes willen
Tante Selle bellen
tentoonstelling
TEKST: PATRICIA MAES - FOT: G.F.
50 jaar migratie
Belgen met 2 culturen
Het cultuurcentrum Sint-Niklaas
zet interculturaliteit op de agenda
vanuit een nieuwe visie.
We focussen niet op de verschillen tussen culturen, maar we
laten Belgen met 2 culturen aan het woord. Hun verhaal: Belg
zijn zonder daarbij je migratieachtergrond te verloochenen.
Tante Selle was Pieter-Jan De Smets geliefde groottante.
Hij schreef een liedje over haar, dat al gauw uitgroeide
tot een volledige voorstelling: Hoeraar. u gebracht door
drie van Vlaanderens meest getalenteerde muzikanten.
Naast De Smet zelf, zijn dat Frederik Sioen en Roland Van
Campenhout. Ze laten zich De Piepkes noemen. Kinderen
zijn er gek op, en hun ouders ook. Hoe raar het er ook mag
uitzien, het is een voorstelling waar u vrolijk gaat van piepen.
Voor al wie het kind in zich koestert.
Gentse Feesten, een bloedhete namiddag in juli. Op een
podium aan Sint-Jacobs, voor een plein dat zindert onder de
middagzon, gevuld met zwetende families en zotte hoeden:
drie rare kwasten met dito hoofddeksel. Het zijn De Piepkes.
‘Opperpiep’ is Roland Van Campenhout, godfather van de
inlandse rootsmuziek, de man die de Mississippi-delta
nog heeft helpen graven, en op de burgerlijke stand der
bluesmuzikanten ingeschreven staat als Jack Daniels. Hij
hielp Pieter-Jan De Smets eerste plaat maken, die op zijn
beurt Frederik Sioen dezelfde dienst bewees. Daarbij was
de roepnaam telkens ‘piepke’. Een voorteken dat ze later
kinderliedjes zouden maken als De Piepkes?
De Piepkes bij Poetin
Sioen neemt de hele bende kinderen op sleeptouw, strak in
het gelid, saluerend met een stijf handje aan zijn kapiteinspet,
de benen gestrekt omhoog zwaaiend alsof hij marcheerde
voor Vladimir Poetin op het Rode Plein in Moskou. Waarna
hij de uitbundige bende meeneemt op het podium alwaar
De Piepkes hun eindnummer inzetten, een dramatisch
levenslied met de titel Tante Selle. “Mijn tante Selle is uw
tante Selle, en ik wou dat ik haar nu ne keer kon bellen, maar
dat gaat niet. Tante Selle is dood.” Compleet met bijpassende
bewegingen die de kinderen met veel overtuiging meedoen
– een spontaan massaspel.
Verwacht geen beklijvend theater, geen afgerond verhaal,
maar veel gezellige zotheid, grappige tussenteksten, een
reeks plezante liedjes en frisse muziek, gebracht door drie
schitterende muzikanten. U heft met uw kroost na afloop
ongetwijfeld een diepgemeend Hoeraar aan.
De Piepkes – Hoeraar, vanaf 5 j.
zondag 16 november 2014 – 15u
Lokeren, CC Theaterzaal
info en tickets: 09 340 50 56 en www.lokeren.be/cultuur
Grotemensengrijns
Maar luister: de muziek is – had u het anders verwacht? –
schitterend. Bedrieglijk eenvoudige deuntjes die zich als een
oorworm in uw buis van Eustachius naar binnen wringen.
De teksten zijn plezant, vlot meezingbaar voor het kleine
grut, terwijl pa en ma intussen dubbele bodems ontdekken
en geregeld een grotemensengrijns vertonen.
De drie zingen liederen die uit hun leven zijn gegrepen.
Matroos Viane, bijvoorbeeld, vertelt over Rolands
dienstplicht bij de marine – als matroos, jawel – en een
andere matroos met wie hij bevriend geraakte. Ook ene
Graaf de Graef komt even piepen. En in Geen Boontje maar
een Meisje ontdekt een jongen de wereld.
40
accenten september 2014
Kinderkunstendag in het Waasland
zondag 16 november
Poppentheater Wortel - Kladeradatsch
10u30, Beveren, CC Ter Vesten
UITVERKOCHT
Cirque Cirqulaire - Working Class
15u, Zwijndrecht, OC ‘t Waaigat
info en tickets: 03 250 49 90 en www.zwijndrecht.be
Om dat te begrijpen, blikken we terug op de eerste generaties
migranten uit Marokko en Turkije met de prachtige
dubbeltentoonstelling 50 jaar migratie Miras & Dakira.
‘Miras’, ‘erfgoed’ in het Turks, belicht de geschiedenis van
Turkse aanwezigheid in Vlaanderen aan de hand van kleine
verhalen in een groter kader. ‘Dakira’, betekent ‘herinnering’
en vertelt het brede verhaal van 50 jaar Marokkaanse
aanwezigheid.
De 2 expo’s volgen elkaar op en lopen een korte periode
gelijktijdig. De tentoonstelling neemt ons mee in de
geschiedenis en nodigt uit tot inleving in verhalen van moed,
van afscheid, van rouw om het verlies van het vaderland
en van hoop en vertrouwen op een betere toekomst in het
nieuwe thuisland.
Naast de verhalen van de Turkse Unie en de Marokkaanse
federatie, brengt de expo 50 jaar Migratie ook het verhaal
van de Wase bevolking zonder hierbij de economische en
politieke context uit de weg te gaan. Een van de belangrijkste
Wase getuigen is Karel Heirbaut. Zijn gedrevenheid
en engagement voor het verbeteren van woon- en
werkomstandigheden van de gastarbeiders, zijn empathie
en inlevingsvermogen voor hun leefwereld zijn, dankzij tal
van geschriften en foto’s vastgelegd en bewaard gebleven.
Hij registreerde de harde verhalen over Turkse roestduivels,
stoflongen en koppelbazen en de aangrijpende verhalen van
Ismaël en Cimil.
Deze verschillende visies maken deel uit van ons gezamenlijk
erfgoed. Want 50 jaar migratie is geen geschiedenis van
‘anderen’ ze is de feitelijke geschiedenis van ons allemaal.
Maar cultuur is ook feest en dus feesten we mee op 10
januari in de Stadsschouwburg met de JUKEBOX van
Moussem. Het nomadisch kunstencentrum stelde een top
50 samen met de favoriete muziek van de Marokkaanse
migrantengemeenschap. Een mix van Marokkaanse
klassiekers uit de jaren ’60, traditionele Amazigh liederen en
hedendaagse pop en hiphop.
Voor wie zich wil verdiepen in Turkse en Arabische muziek
is er een avondreeks Muziek van 1001 nachten in de Vrije
Ateliers. En Selda Bicer leert je er de eerste stappen van
Turkse volksdans.
We plaatsen ook nieuw talent in het voetlicht; jongeren die
met bijzonder veel creativiteit omgaan met hun 2 culturen.
Schrijfster en jong talent Rachida Lamrabet gaat met het
publiek in gesprek over 50 jaar migratie. Comedians Youssef
El Moussaoui en Frank Van Erum gaan in de voorstelling
Het schaap van Vlaanderen ongecensureerd de confrontatie
aan met vooroordelen, clichés en gevoeligheden. Met
hun humor houden ze ons een spiegel voor en zetten
ons aan het denken. Roel Nollet belicht met zijn nieuwe
documentaire film Worthy of the Crown de queeste naar
identiteit bij een Gentse jongen met Nigeriaanse roots. En
ook jongerencultuur, rap, hiphop en slampoetry bezetten de
Stadsschouwburg en het Museumtheater van Sint-Niklaas.
Tenslotte mogen de jongsten onder ons de familievoorstelling
Dinska Bronska van MartHa!Tentatief niet missen.
Bovendien worden ze uitgenodigd op de familiedag om
samen met hun ouders het verhaal van opa en oma al spelend
te ontdekken. En zo is de cirkel rond.
Miras, 50 jaar Turkse migratie
van 28 november tot 11 januari 2015
Dakira, 50 jaar Marokkaanse migratie
van 23 december tot 25 januari 2015
De Roestduivels
van 28 november tot 25 januari 2015
Tentoonstellingszaal Zwijgershoek 14 Sint-Niklaas
Toegang gratis. Openingsuren: dinsdag-zaterdag 14-17u, zondag
11-17u. info: [email protected]
accenten september 2014
41