Op naar nieuw record zuinig varen met SumWing

7
magazine over de zee # 2 | februari–2014
Op naar nieuw record zuinig varen
met SumWing
Tekst: Marianne Lourens
Foto’s: www.fotofitis.nl
In een restaurant in Den Burg op Texel heeft de serveerster nog nooit van
de SumWing gehoord. Maar nog geen vijf kilometer verderop in Oudeschild wordt wekelijks verse tong, griet, tarbot en schol aan wal gebracht
die gevangen is met SumWingtuig gecombineerd met puls. Voordelen:
mooiere vis, minder bodemberoering, minder discards en ondermaatse
exemplaren en een sterke reductie van de brandstofkosten. Nog dit jaar
hoopt visser Jaap van der Vis met zijn TX 36 de tien ton te halen.
V.l.n.r.
Harmen Klein Woolthuis
en Jan en Jaap van der Vis
aan boord van de TX 36
‘We varen al vijf jaar met de SumWingpuls’,
vertelt Jaap van der Vis, telg uit een Texelse
vissersfamilie die al eeuwenlang op de
Noordzee vist. Sinds zoon Jan enkele jaren
geleden op zee het roer van hem heeft
overgenomen, regelt vader Jaap de zaken aan
de wal. ‘We zijn alweer een nieuw model aan
het ontwikkelen. Het vleugelprofiel wordt
slanker waardoor het vistuig nog minder
weerstand heeft en zichzelf nog beter in
positie houdt. Ook zal het nog sneller
reageren.’ In technologie een grote stap
vooruit.
Het SumWingvistuig kostte 50.000 euro,
maar had zichzelf na zes maanden varen
alweer terugverdiend. En daar was het
allemaal om begonnen. ‘Tot zo’n tien jaar
geleden verbruikten we gemiddeld 40.000
liter gasolie per week met onze boomkorkotter’, stelt Van der Vis. ‘We wisten niet beter,
want een boomkor sleept over de zeebodem
waardoor je met grote weerstand vaart. Maar
de gasolieprijzen bleven stijgen. Dat was niet
meer op te brengen, alleen al twee van de vijf
visdagen waren nodig om de brandstofkosten te dekken.’
Een zelfsturende vleugel
Daar moest verandering in komen, vond Van
der Vis, en hij dacht na over het stroomlijnen
van het vistuig om zo de weerstand te
kunnen verminderen. Met die vraag zocht hij
in 2006 contact met ontwerper en uitvinder
Harmen Klein Woolthuis, eigenaar van HFK
Engineering in Baarn. Hij ontwikkelde een
vleugel die door het water zweeft in plaats
van over de bodem schraapt. ‘Ik heb het
model vier keer moeten veranderen voordat
het deed wat het moest doen’, vertelt Klein
Woolthuis. ‘Omdat het een vleugel betrof,
was het idee om deze zelfsturend te maken.
Jaap wilde geen object aan de voorkant van
het vistuig omdat het grote kans zou hebben
beschadigd te raken. Daarom bevestigde ik
een spriet aan de achterkant die de vleugelhoek zou moeten aansturen.’
8
magazine over de zee # 2 | februari–2014
Maar het eerste schaalmodel was geen
succes. Van der Vis: ‘Het was voor het eerst
dat mijn vistuig niet naar de bodem zakte,
maar boven het wateroppervlak uitkwam.’
Besloten werd tot een model met neus, een
soort spriet voor op de vleugel. Daarmee
heeft Van der Vis vier weken goed kunnen
vissen, totdat de vleugel doormidden brak.
Enkele mensen in zijn omgeving waren
sceptisch over zijn verwoede pogingen en
spraken schertsend over de kapotte vleugel
als ‘sum’wing, Texels dialect voor het
mannelijk lid. ‘En daar heb ik mijn bijnaam
Jaap Sum aan te danken’, lacht Van der Vis.
Maar hij was niet voor één gat te vangen en
op advies van andere partijen paste Klein
Woolthuis het model aan tot wat nu de
SumWing is.
perspectief bekijken. Al blijft het wel een
rotverhaal.’
Als het gaat om visserij speelt emotie een
grote rol bij het publiek, volgens Klein
Woolthuis: ‘Steeds meer mensen denken dat
de zeeën leeggevist raken, maar alles is
gereguleerd met quota. Sinds biologen de
standen bijhouden, is er nooit zoveel schol in
de Noordzee geweest als nu.’ Heet hangijzer
blijft dat vissen met elektriciteit verboden is
door Brussel. De TX 36 van Jan en Jaap van
der Vis is een van de 42 en binnenkort 84
Nederlandse kotters met een tijdelijke
ontheffing om met de pulskor te mogen
vissen. Het pilotprogramma moet uitwijzen
hoe de plussen en minnen zich tot elkaar
verhouden.
Gespierde vissen
De SumWing werd later gecombineerd met
puls, kleine elektrische stroomstootjes, en
niet langer met de traditionele wekkerkettingen. Hiertoe werkte Klein Woolthuis onder
andere samen met Brunelco, specialist in
elektronica. Door de stroompulsen die
worden uitgestoten schrikt de platvis op van
de bodem en zwemt het net in. Van der Vis:
‘Tong en tarbot zijn relatief gespierde vissen,
daarom reageren ze sterk op elektrische
pulsen, in tegenstelling tot de minder
gespierde schol die er nauwelijks op reageert.’
Score oranje volgens de Viswijzer
Van der Vis: ‘De traditionele boomkor sleepte
over de zanderige zeebodem en dat gaf veel
weerstand en “rommel” in het net. Met puls
vissen we veel schoner, dat wil zeggen dat we
veel minder ongewenste bijvangst hebben
zoals schelpen en zeesterren. En door
minder scherpe stukjes en randen raakt de
vis ook minder beschadigd.’ De maatschappelijke component is voor de familie Van der
Vis koren op de molen: ‘We haken mooi aan
op het speerpunt van de overheid: vermindering van de bodemberoering, en op de
behoefte van de consument aan duurzaam
gevangen vis.’
Vanuit het standpunt van dierenwelzijn is
vissen met elektriciteit niet onbesproken,
omdat kabeljauw hierdoor zijn rug kan
breken. ‘Dat klopt’, zegt Klein Woolthuis,
‘maar van alle kabeljauw die wordt gevangen
op de Noordzee wordt 1 procent gevangen
door de boomkorvisserij. Van die 1 procent
wordt een kwart gevangen door pulsschepen,
waarvan gemiddeld één op de drie kabeljauwen rugschade oploopt. Je moet het in
Dat kwam via de Amsterdamse vishandel Jan
van As ook de KLM ter ore. Die vatte het idee
op om pulstong van Van der Vis aan te
bieden in de businessclass, voorzien van het
verhaal over de vangstwijze. Maar de KLM
heeft een partnership met het Wereld Natuur
Fonds. Onderdeel daarvan is om alleen door
de Viswijzer als groen bestempelde en
MSC-gecertificeerde vis in de vliegtuigen te
serveren. Vooralsnog scoort met de puls
De TX 36 en andere kotters in de haven van Oudeschild
gevangen tong oranje, dus die voldoet niet
aan de WNF-voorwaarden. Van der Vis: ‘Dat
wij geen toeleverancier konden zijn, was een
erg zure appel voor ons. Temeer omdat we
bezig zijn MSC-gecertificeerd te worden.’
Twistpunt zijn nog de mazen van het net.
MSC stelt bij het vissen op tong een minimale eis van 10 cm. ‘Wij vissen met 8 cm,
want tong is een slimme vis’, weet Van der
Vis. ‘Bij netten van 10 cm rolt hij zich op en
schiet ervandoor.’
Beter voor het milieu
Om de vangst van ondermaatse vis te
ontmoedigen, treft Brussel harde maatregelen. Met ingang van 2016 moeten alle discards
(bijvangsten die overboord gaan, red.) van
bodemvisserij worden aangeland. Van der
Vis: ‘Dus dat gaat van je quotum af. En we
vangen al veel minder discards dan met de
traditionele boomkor. Nu nog zo’n 30 à 40
procent, en die gooien we terug in zee. Het
gros daarvan leeft nog. Als we die moeten
aanlanden, gaan ze dus zeker dood.’ Het
percentage verder terugdringen zal voor
de bodemvisserij bijzonder lastig worden,
denkt Van der Vlis. ‘We moeten zien of dat
haalbaar is.’
Dat het voortdurende streven naar verdere
brandstofbesparing het milieu ten goede
komt, daarover kan geen twijfel bestaan. Van
der Vis: ‘Elke keer een stapje verder. Het
succes zit hem in de samenwerking tussen
een visser en een ingenieur. De schroef is
geoptimaliseerd en beter gestroomlijnd, alle
verlichting aan boord is nu led en we hebben
een energiemanagementsysteem aan boord
dat ervoor zorgt dat de generator gelijkmatiger wordt belast. We verbruiken nu 11.000
liter per week tegen 40.000 voorheen. Een
besparing van 75 procent. En met het nieuwe
vistuig moeten we dit voorjaar de tien ton
kunnen halen.’
[bekijk video-animatie op youtube]
De SumWing in de praktijk.