I N H O U D NIEUWSBRIEF 2014 nr. 1

INHOUD
NIEUWSBRIEF
2014 nr. 1
VERNIEUWDE WEBSITE!
ERVARINGSKENNIS
Het onzichtbare in beeld gebracht
ALLOCHTONENPROJECT ‘Allochtone meiden en vrouwen in zicht’ in Arnhem
Stichting ‘hulp na seksueel misbruik’
Groenestraat 294 B2.8
6531 JC Nijmegen
024-360 32 58
@ [email protected]
www.hulpnaseksueelmisbruik.nl
NL84 INGB 00080 360 25
KvK. Nr. 41 02 48 49
DOCUMENTAIRE
‘Het geheim van mijn vader’
Marlies Bosma
ARTIKELEN
Ontdekken dat je kind seksueel misbruikt wordt
Ik blijf denken: zat hij toen al aan haar?
Psychologie magazine
ARTIKELEN
Talking circles om seksueel misbruik bespreekbaar te maken
Project Speak Now
Website
vernieuwd!
Claas Hazewinkel van CLAAS communicatie heeft
voor onze stichting een nieuwe website ontwikkeld.
"Zie het als mijn goede doel voor 2014" aldus Claas.
De nieuwe website is geschikt gemaakt voor
smartphones en tablets en social media heeft een
grotere rol gekregen.
Ook onze nieuwsbrieven zijn vanaf heden gekoppeld aan de site. Via de website blijft de mogelijkheid bestaan
de nieuwsbrieven in pdf-format terug te lezen en/of te downloaden.
Onze dank dus aan Claas Hazewinkel van CLAAS communicatie
www.claas-communicatie.nl
HET ONZICHTBARE in
BEELD gebracht
De Amsterdamse Burgemeester Eberhard van der Laan heeft, namens de
Taskforce Kindermishandeling, alle burgemeesters in Nederland opgeroepen
aandacht te schenken aan de Week van Kinderen Veilig.
Het motto was: ‘Kindermishandeling, praat erover!’
In dit kader organiseerde de stichting ‘hulp na seksueel misbruik’ samen met de
Gemeente Nijmegen een bijeenkomst voor professionals op 20 november 2013. Insteek van de middag:
professionals en ervaringsdeskundigen in gesprek over wat het betekent voor een kind om op te groeien in
een omgeving waarin onveiligheid en angst alledaags is.
Kindermishandeling: ‘Praat erover’
Op woensdag 20 november zitten in de Burgerzaal in het Gemeentehuis van Nijmegen 23 professionals,
inclusief de burgemeester, aan tafel met een ´pool´ van 7 ervaringsvrouwen en mannen. Ze spraken over de
gevolgen die zij ondervinden van het opgroeien in een onveilige omgeving en hoe zij zich hiermee in hun leven
een weg banen.
Zij willen hun verhalen delen om zo iets positiefs te kunnen bijdragen voor de kinderen van nu, opdat zij gezien
en gehoord worden en de hulp krijgen die ze zelf hebben moet ontberen.
Een terugblik op een jeugd die gekenmerkt is door mishandeling, huiselijk geweld en seksueel misbruik. Elk
verhaal op zich heeft bijzonderheden die de verstrekkendheid van de problematiek in heel zijn hoedanigheid
weergeven. Indrukwekkende verhalen!
Het leeftijdsverschil tussen de deelneemsters, oudste (56 jaar) en de jongste (22 jaar), doet vermoeden dat er
een verschil is wat betreft signaleren en hulp en-of ondersteuning van kind en gezin. Dat er verbeteringen zijn
willen we zeker niet bestrijden.
Maar gaandeweg de bijeenkomst werd duidelijk dat we onze ogen niet kunnen sluiten voor de recente
ervaringen van de jongste deelneemsters. Oud of jong, ze worstelen met soortgelijke gevoelens wat betreft de
belevingswereld destijds, hun huidige gevoelswereld en hoe zij zich niet of nauwelijks geholpen en/of
ondersteund voelen.
De doelstelling Kindermishandeling: ´Praat erover´ is zeker
geslaagd. Het was een bijzondere bijeenkomst met een levendige
uitwisseling, waarin de machteloosheid en de verbijstering
voelbaar werd. Professionals erkennen de moeilijkheidsgraad van
deze problematiek en tevens het verlangen om kind en gezin die
steun te bieden die noodzakelijk is.
Ervaringskennis als absolute meerwaarde!
Het belang van dergelijke bijeenkomsten wordt hiermee tijdens en na afloop door zowel de professionals als
ervaringsmensen onderstreept. Als geen ander kunnen zij professionals inzage geven in de ruimere context van
een gezin, de leefsituatie en welke factoren daar binnenin meespelen. Eveneens, hoe zij zich als kind hebben
gevoeld, gedacht, gehandeld, hoe ze hebben geleefd met de pijn, angst en onveiligheid. Welke (on)bewuste
signalen er mogelijk afgegeven zijn.
Kortom: het ‘onzichtbare’ voor de buitenwereld wordt op deze manier mogelijk beter herkenbaar voor
consultatiebureau, school, buurt, familie… en hulpverleners/instanties. Opdat vroegtijdige signalering, treffen
van maatregelen en actiegericht handelen ten goede komt aan kind en gezin.
De ervaringskennis samenbrengen met de kennis en kundigheid van de professional blijkt nastrevenswaardig
na deze succesvolle dag. Vervolg zal dan ook niet uitblijven, want de eerste vraag voor een vervolgbijeenkomst
ten behoeve van teams hebben we ontvangen.
Allochtonen project Arnhem
‘Allochtone meiden en vrouwen in zicht’
2013-2014
Het Nijmeegse voorlichtingsproject “Allochtone meiden en vrouwen in zicht” is door Spectrum, partner met
elan (voormalig Elan, expertisecentrum) naar Arnhem gehaald. Malika Elmouridi van Elan heeft gedurende 3
jaar deel uitgemaakt van de Kennisgroep van dit project in Nijmegen. Zij heeft van heel dichtbij de waarde van
dit project ervaren.
Waarom een project voor allochtonen?
Seksueel misbruik komt in alle geledingen en alle rangen
en standen van onze maatschappij voor. Onder moslims
heerst sterk de gedachte dat seksueel misbruik in hun
kringen niet voorkomt. Het is echt ondenkbaar. Daardoor
kunnen slachtoffers geen kant op met hun geheim, zien
ze geen uitweg. Ook de reële dreiging van eergeweld is
een reden om te blijven zwijgen. Van de meiden die
opgenomen zijn in Zahir, een opvangadres voor meiden
die gevlucht zijn voor eergeweld, blijkt de helft seksueel misbruik te hebben meegemaakt. Ook jongens hebben
te maken met seksueel misbruik. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat allochtone jongens vaker
grensoverschrijdend seksueel gedrag vertonen dan autochtone jongens. Tegelijkertijd zijn allochtone jongens
ook vaker slachtoffer van seksueel misbruik,
Het ontbreken van een rolmodel in de media, of in hun omgeving, wordt als groot gemis ervaren door alle
betrokkenen. Een rolmodel kan helpen bij het ondernemen van stappen om het zwijgen te doorbreken, hulp te
vragen en alle obstakels te trotseren. Daarom is het van groot belang om situaties te creëren waarin er op zijn
minst gesproken wordt over dit zo gevoelige onderwerp. Praten over dit taboe maakt slachtoffers bewust van
hun situatie. Zij gaan zich realiseren dat er een uitweg is. Slachtoffers die leven met een groot geheim komen
niet vanzelf naar buiten met hun verhaal. Daarom is het zo van belang dat er een beweging in hun richting
gemaakt wordt.
Via de voorlichtingen hopen Spectrum partner met elan en de stichting ‘VSK hulp na seksueel misbruik’ vele
allochtone meiden, vrouwen, jongens en mannen te bereiken om zo de problematiek van seksueel misbruik
onder de aandacht te brengen.
Geheugensteuntje
In onze vorige nieuwsbrief hebben we aandacht besteedt aan de documentaire “Brief aan mijn vader” van
Marlies Bosma. Zij zit in haar laatste jaar van de opleiding Media, Informatie en Communicatie in Enschede.
Gedurende haar opleiding heeft Marlies een paar korte films geproduceerd.
Het laatste halfjaar is haar aandacht gericht op het schrijven van een scriptie en het regisseren van een
persoonlijk verhaal van haar en haar vader. Zo blijkt haar vader al jaren met een geheim te leven, hiervan had
Marlies geen idee. Na vijftig jaar zwijgen had haar vader eindelijk de moed bij elkaar verzameld om zijn jeugd
bespreekbaar te maken. Dit even als geheugensteuntje en inleiding op de voortgang en ontwikkelingen met
betrekking tot de documentaire. Hieronder volgt de toelichting van Marlies.
Voortgang en ontwikkelingen
De eerste versie van de montage van Brief Aan Mijn
Vader is klaar. Hoewel we al bijna aan het einde zijn
gekomen, zijn er de afgelopen weken een aantal
dingen veranderd. Ik heb de keuze gemaakt om de
brief die ik heb geschreven, niet te verwerken in de
documentaire.
Het gaf mij het gevoel dat ik me verschuilde achter de
brief, terwijl ik mijn kant van het verhaal open wil uitspreken naar mijn vader. Door deze verandering hebben
wij de keuze moeten maken voor het gebruik van een nieuwe titel: Het geheim van mijn vader.
Gedurende de montage, kwam ik er samen met mijn editor, Daan Wijdeveld, achter dat we inhoudelijk toch
nog het een en ander missen. Daarom hebben we 9 maart de laatste opnamedag gepland. Tijdens deze
draaidag wil ik meer de diepte ingaan met het gesprek.
Deze aanpassingen zorgen ervoor dat de première van de documentaire verschoven wordt, maar wel met een
beter eindresultaat.
Voor meer informatie kunt u een kijkje nemen op de vernieuwde website: www.hetgeheimvanmijnvader.nl
Bron: Psychologie Magazine, november 2013
Gepubliceerd met toestemming
‘Ik blijf denken: zat
hij toen al aan haar?’
De vader die zijn dochter hoorde te koesteren en beschermen, bleek haar het ergst
mogelijke kwaad aan te doen. Marlies ontdekte dat haar kind werd misbruikt door
haar eigen man. Ze maakte een voor de buitenwereld onbegrijpelijke keus: ze bleef
bij hem. Tekst: Marloes Zevenhuizen beeld: lars langemeier
O
Ontdekken dat je kind seksueel is misbruikt: het is de nachtmerrie
van iedere ouder. Maar wat als de dader iemand is die je na aan het
hart ligt? Als het iemand is van wie je houdt? Als het je partner is?
Het overkwam Marlies (53, niet haar echte naam).
Het misbruik begon toen haar dochter 5 jaar was, vertelt ze. Ze
doet haar relaas in het kantoor van VSK Hulp na Seksueel Misbruik.
Bij die stichting in Nijmegen kregen zij en haar gezin hulp.
Marlies is een vrouw van weinig woorden, die zich beperkt tot
de feiten en op nuchtere toon vertelt. Dat maakt de feiten niet
minder verbijsterend. ‘Mijn man had een sterke behoefte aan seks,’
zegt ze. ‘Op een gegeven moment vond ik videobanden met porno.
Daarover hebben we gepraat, want het gaf me een onprettig
gevoel. Hij verzekerde me: het kan geen kwaad. Het heeft niks met
jou te maken, ik heb dat gewoon nodig. Maar dat kijken naar
porno…’ Ze zoekt even naar woorden. ‘Daar heeft hij dus mijn
dochter bij betrokken.’
Het bleef niet bij kijken alleen, haar dochter werd ook misbruikt.
Marlies: ‘Als ik niet thuis was, gebeurde het. Ik had één keer per
week mijn hobbyavond en ging ook geregeld naar familie.’
Marlies merkte er dus niets van, al waren er wel altijd
strubbelingen in het gezin. ‘Het liep nooit lekker.’ Ze hoorde het pas
vijf jaar later, toen haar dochter, inmiddels 10, er tijdens een
wandeling over vertelde. Wat ze daarbij voelde? Ze heeft er weinig
woorden voor. ‘Nou, ik ben me natuurlijk rot Geschrokken.’
’s Avonds, toen de kinderen in bed lagen, confronteerde ze haar
man ermee. ‘Hij gaf het toe. Ik zei: het is afgelopen, stoppen! Ik ben
naar mijn dochter gegaan en heb gezegd: papa zal het niet meer
met je doen. Hij is meteen gestopt, want daarna informeerde ik
regelmatig bij haar of het misbruik echt was opgehouden. En dat
was ook zo. Ik ving vanaf dat moment zijn behoeftes op.’
LEVEN MET EEN LEUGEN
Marlies geloofde haar kind op haar woord. Dat
doen lang niet alle moeders, blijkt uit een
literatuurstudie van de Amerikaanse onderzoekers
Ann Elliott en Connie Carnes. 20 tot 30 procent van
de moeders twijfelt aan het verhaal van hun kind.
Anderen bagatelliseren de ernst van het misbruik.
De redenen? Daders ontkennen vaak, er is zelden
bewijs en het is enorm moeilijk om te bevatten dat
iemand die je kent en vertrouwt zoiets met je kind
kan doen, schrijven ze. Maar zelfs al gelooft een
moeder haar kind wel, dan wil dat nog niet zeggen
dat ze haar kind op de juiste manier steunt, schrijven
de onderzoekers. Vooral niet als de dader haar
partner is.
En dat terwijl ondersteuning van de nietmis-bruikende ouder enorm belangrijk is voor het
psychologisch welzijn van het kind. Het is zelfs nog
bepalender dan de ernst van het misbruik, schrijven
Elliott en Carnes. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld
dat kinderen die steun kregen van hun andere ouder
veel minder stress ervaren dan kinderen die dat niet
kregen.
Ook de man van Therese (50) misbruikte haar
dochter. ‘Na onze scheiding had een van mijn
dochters veel last van nachtmerries en was ze steeds
angstig als ze bij haar vader was,’ vertelt Therese.
‘Toen we daarvoor hulp zochten, zei mijn dochter, die
SEKSUEEL MISBRUIK HERKENNEN?
Op www.rijksoverheid.nl staat een overzicht van signalen die
op misbruik kunnen wijzen. Zoekterm: ‘herken misbruik’.
Zelf hulp of meer informatie nodig?
* Hulplijn Seksueel Misbruik (landelijk)
www.hulplijnseksueelmisbruik.nl, 0900-9999 001
* Stichting VSK Hulp na Seksueel Misbruik (Nijmegen)
www.hulpnaseksueelmisbruik.nl
* Stichting Revief, lotgenotencontact voor mensen die als
kind seksueel misbruikt zijn: www.revief.nl
12 was, tegen de therapeut: “Ik voel zijn handen
overal op mijn lijf.” Het was alsof de grond onder
mijn voeten verdween. Het komt gewoon niet in je
hoofd op dat een vader zoiets kan doen. Ik dacht: ik
ken hem toch, dit kán niet waar zijn. Dan zou ik al die
jaren dat we getrouwd waren met een leugen
hebben geleefd.’
Later bleek dat ook haar andere kinderen waren
misbruikt. ‘Ik wilde het gewoon niet geloven. Dat zei
ik natuurlijk niet tegen mijn kinderen, ik stond achter
hen, maar van binnen voelde ik me verscheurd. Ik
had van hem gehouden en kende hem al meer dan
twintig jaar. We waren met elkaar vergroeid.’
TWEEDE AFWIJZING
De eerste reactie van moeders die horen dat hun
kind is misbruikt door hun partner, is meestal
ontkenning en ongeloof, zegt Jeltje Immink van de
stichting Hulp Na Seksueel Misbruik. ‘Ik geef les over
dit onderwerp op hogescholen. En dan zeg ik: stel je
voor dat er een kind in de buurt is dat je kent, en dat
dat kind is misbruikt. Tot zover gaan mensen erin
mee. Maar zodra ik zeg: stel dat de pleger iemand is
die je heel graag mag, iemand van wie je houdt – je
vader, broer of partner. Dan ontstaat er bij iedereen
kortsluiting. Want dat kan niet, de mensen van wie jij
houdt doen zulke dingen niet.’
Ze vertelt over een moeder die signalen van misbruik
zag bij haar kinderen. Samen met haar partner ging
ze op zoek naar mogelijke daders, terwijl haar man
later zélf de pleger bleek te zijn. ‘Ze heeft wel
gedacht: ik zie iets aan mijn kindjes, maar ze dacht
niet aan haar man. Het is een enorm ingewikkelde
situatie waarin moeders terechtkomen als blijkt dat
hun partner hun kind misbruikt, zegt Anoushka Boet,
adviseur van het team Aanpak Huiselijk en Seksueel
Geweld bij Movisie. ‘Ik snap dat moeders een
dilemma hebben. Kies je voor je kind of voor je
man?Ik heb diep respect voor ouders die kiezen voor
het kind. Het is vaak alleen het woord van het kind
tegen het woord van de partner.’
Maar het is vernietigend, zegt Jeltje Immink, als je
als kind niet wordt geloofd. ‘Dat iemand niet voor jou
kiest, niet vóór je gaat staan. Dat is eigenlijk een
tweede bevestiging dat je niks waard bent.’ Dat
kinderen liegen over misbruik komt volgens haar
zelden voor. ‘En als het al voorkomt, is er in ieder
geval iets anders grondig mis in het gezin.’
Immink begeleidt ook volwassen vrouwen die
door hun vaders of stiefvaders zijn misbruikt: ‘Het
zou al een hele stap zijn als moeders zouden
erkennen dat het heel moeilijk is om almaar de
confrontatie met die persoon aan te gaan. Dat is wat
je van een moeder moet kunnen verwachten, dat ze
rekening houdt met het feit dat haar dochter alleen
langskomt als hij niet thuis is. Helaas gebeurt dat
zelden.’
PRAKTISCHE ARGUMENTEN
Therese was al gescheiden van haar man toen het
misbruik aan het licht kwam, Marlies bleef bij haar
echtgenoot. Dat dat voor veel mensen heel moeilijk
te begrijpen is, snapt ze. ‘Ook mijn dochter heeft
weleens gezegd: hoe kun je bij zo’n man blijven? En
daarin geef ik haar gelijk. Maar daarna geef ik - zoals
ik ben - een hele hoop praktische argumenten. Ook al
weet ik dat zij daar niet op zit te wachten.
Achteraf heeft ze zichzelf weleens laf genoemd,
zegt ze, maar op dat moment kon ze niet anders. Ze
vertelt over haar situatie destijds: een druk gezin met
jonge kinderen. De angst om te verhuizen, om er
alleen voor te komen te staan. Ze wist op dat
moment ook niet goed wat de gevolgen van het
misbruik zouden zijn, vertelt ze. ‘Dat is heel naïef
-geweest. Ik wist wel wat de seksuele handelingen
inhielden die ze moest doen, maar wat het allemaal
verder voor gevolgen zou hebben voor haar, daar had
ik geen idee van. Ik heb gezorgd dat het stopte en
‘Wat hij heeft gedaan, is niet goed te praten. Maar hij heeft ook veel
sterke punten. Ik moet er niet aan denken dat die wegvallen’
heeft hij veel goede en sterke punten, en ik
moet er niet aan denken dat die zouden
wegvallen.’
Het allerbelangrijkst, zegt Immink, is
dat je als ouder de veiligheid van je kind
waarborgt. En als weggaan bij je partner
daarvoor nodig is, moet je dat doen. ‘Maar
het is belangrijk dat we gaan snappen dat
mensen óók van die ander houden. Zelfs
slachtoffers zeggen: het is wel mijn vader
of broer. De verbondenheid die er is, is niet
zomaar weg.’
daarna zijn we gewoon verder gegaan met het leven.’
Toen haar dochter tijdens haar puberteit vastliep,
zochten ze op initiatief van het meisje steun bij
hulpverleningsinstanties. Haar vader wilde ze niet
achter de tralies zien, wél wilde ze dat hij besefte wat
hij haar had aangedaan. Hij werd behandeld in een
daderkliniek.
Marlies: ‘Mijn man heeft enorm veel spijt. Ook hij
besefte aanvankelijk niet goed wat voor impact het
misbruik had. Nu is hij dankbaar voor alles wat hij nog
heeft, ondanks wat hij heeft gedaan.’
Iemand die een kind misbruikt wordt vaak gezien
als een duivel, zegt Anoushka Boet. ‘Maar een pleger
is voor een vrouw ook iemand met wie ze dingen
deelt, die ervoor zorgt dat er brood op de plank
komt. Iemand is meer dan een kindermisbruiker
alleen. Als je buiten het gezin staat is dat moeilijk te
begrijpen.’
Marlies beaamt dat: ‘Wat hij heeft gedaan, is niet
goed te praten. Nog minder dan dat. Maar verder
ZALFJE ALS REMEDIE
Een vraag die onmiddellijk opkomt is: hoe kan het
dat moeders niets hebben gemerkt? Keken ze bewust
de andere kant op? ‘Sommige moeders weten er
inderdaad van,’ zegt Anoushka Boet van Movisie,
‘maar lang niet allemaal. Signalen van seksueel
misbruik zijn moeilijk op te merken. Veel moeders die
ik heb gesproken, vinden het verschrikkelijk. Ze
vragen zich af: hoe kan het dat ik dit niet heb gezien?
Ik ken een verhaal van een meisje dat uitslag rond
haar vagina had, de dokter schreef gewoon een zalfje
voor. Niemand dacht aan seksueel misbruik.’
Het probleem is dat we rationeel gezien wel
weten dat seksueel misbruik bestaat, maar dat we
ons niet kunnen voorstellen dat het speelt in onze
eigen omgeving. Boet: ‘Achteraf valt vaak alles op zijn
plek, maar op het moment zelf…’
En, zegt Jeltje Immink, er spelen vaak meerdere
dingen in zo’n gezin, zoals psychische problemen bij
een van de ouders, relatieproblemen of financiële
zorgen. ‘Soms zijn moeders zelf seksueel misbruikt,
waardoor ze de signalen over het hoofd zien.’
ZWIJGEN UIT LOYALITEIT
Dat blijkt ook uit het verhaal van Therese.
‘Doordat ik zelf ben misbruikt in mijn jeugd, wist ik
niet goed wat normaal is en wat niet. Mijn man kreeg
bijvoorbeeld een erectie terwijl hij met de kinderen in
bad zat. Ik heb hem daar wel op aangesproken, maar
hij zei “Gooi er maar een washandje over,” en toen
heb ik het zo gelaten. Dat hebben de kinderen me
achteraf wel verweten.’
Maar ze hebben haar toen nooit signalen
gegeven, zegt ze, en dat is volgens haar ook logisch.
‘Je schaamt je kapot als kind, er wordt iets viezigs
met je gedaan, en dan ben jij dus vies, bezoedeld. En:
ook al ben je nog maar klein, als kind weet je dat het
gezin uit elkaar valt als jij het vertelt. Dat mama papa
niet meer lief zal vinden.’ Kinderen zijn heel loyaal,
beaamt Boet, ‘ze willen niet de oorzaak zijn van alle
ellende, en zwijgen om te voorkomen dat het gezin
uit elkaar valt of hun moeder verdrietig is.’
Haar naïviteit is ze voorgoed kwijt, zegt Marlies:
‘Als ik een meisje bij haar vader op schoot zie, is het
het eerste waar ik aan denk.’ De jeugdfoto’s van haar
dochter kan ze niet meer met plezier bekijken. ‘Bij
elke foto vraag ik me af: hoe oud was ze toen? En:
gebeurde het op dat moment wel of niet?
Bron:
A. Elliott, C. Carnes, Reactions of nonoffending parents to the
sexual abuse of their child: a review of the literature, Child
Maltreatment, 2001
Stichting Project Speak Now organiseert
speciale talking circles om seksueel
misbruik bespreekbaar te maken
Stichting Project Speak Now heeft als doel seksueel misbruik breed
bespreekbaar te maken. Ze doen dat onder andere door het
organiseren van talking circles; gesprekgroepen waarin seksueel
misbruik centraal staat. Want de meeste slachtoffers van seksueel misbruik zwijgen. Maar juist door te zwijgen,
groeit hun innerlijke strijd en blijft seksueel misbruik een geheim. Door te praten, komt het in de openheid. En
juist daar is geen plaats meer voor de manipulatie, dreiging en geheimzinnigheid waardoor seksueel misbruik
wordt omgeven.
Project Speak Now onderstreept dat praten over je ervaringen een belangrijke stap is op weg naar heling. Het
zorgt ervoor dat lotgenoten weer meer vertrouwen krijgen, in zichzelf en de omgeving. Daarom kiest de stichting
voor media-aandacht en kennisdeling, naast ondersteuning in een veilige omgeving voor wie zijn/haar verhaal
kwijt wil. Door ervaringen over misbruik goed bespreekbaar te maken en uit de taboesfeer te trekken, ontstaat er
meer begrip voor slachtoffers. Zo kunnen zij hun wonden helen. Van je scars stars maken is dan ook de visie en
missie van Project Speak Now.
Wat doen we?
Voorlichting
Project Speak Now geeft voorlichting in brede zin: door media-aandacht te zoeken en groepsgesprekken voor
lotgenoten te organiseren. Ook regelt de stichting bijeenkomsten voor leerkrachten, vertrouwenspersonen en
anderen die met kinderen werken. Zo doorbreekt Project Speak Now het taboe rondom seksueel misbruik, komt
er meer begrip en leren mensen signalen van misbruik beter te herkennen. De stichting werkt samen met speciaal
hiervoor opgeleide trainers.
Talking circles
Project Speak Now biedt zogeheten talking circles: gespreksgroepen van maximaal acht personen, waarin
iedereen zijn verhaal kwijt kan en ondersteuning en (h)erkenning vindt bij lotgenoten. De talking circles zijn een
geweldig hulpmiddel om open en eerlijk met elkaar te praten over seksueel misbruik. Alleen diegene met de
talking stick (praatstok) is aan het woord en heeft de controle. De rest luistert. In 2013 organiseren we vijf talking
circles (op 1, 9, 23 november en 6 en 14 december) in Hilversum.
Meer informatie is te vinden op www.projectspeaknow.nl
Telefonische coaching
Iedereen die over zijn ervaringen met seksueel misbruik wil praten, kan goed terecht bij onze telefonische
coachingssessies. In een één-op één gesprek van een half uur over de telefoon, bieden onze coaches een
luisterend oor, geven ze ondersteuning, brengen ze de hulpbehoefte in kaart en verwijzen ze door indien nodig.
Doorverwijzen
Project Speak Now weet uit ervaring dat therapeuten met te weinig kennis van seksueel misbruik ook schade
kunnen toebrengen. Daarom selecteren wij therapeuten en hulpverleners volgens strenge criteria. Op die manier
weten we zeker dat lotgenoten een hulpverlener treffen die begripvol, zacht en kundig is, en inzicht heeft in de
complexiteit van het trauma seksueel misbruik.

Download Report