INHOUD NIEUWSBRIEF 2014 nr. 1 VERNIEUWDE WEBSITE! ERVARINGSKENNIS Het onzichtbare in beeld gebracht ALLOCHTONENPROJECT ‘Allochtone meiden en vrouwen in zicht’ in Arnhem Stichting ‘hulp na seksueel misbruik’ Groenestraat 294 B2.8 6531 JC Nijmegen 024-360 32 58 @ [email protected] www.hulpnaseksueelmisbruik.nl NL84 INGB 00080 360 25 KvK. Nr. 41 02 48 49 DOCUMENTAIRE ‘Het geheim van mijn vader’ Marlies Bosma ARTIKELEN Ontdekken dat je kind seksueel misbruikt wordt Ik blijf denken: zat hij toen al aan haar? Psychologie magazine ARTIKELEN Talking circles om seksueel misbruik bespreekbaar te maken Project Speak Now Website vernieuwd! Claas Hazewinkel van CLAAS communicatie heeft voor onze stichting een nieuwe website ontwikkeld. "Zie het als mijn goede doel voor 2014" aldus Claas. De nieuwe website is geschikt gemaakt voor smartphones en tablets en social media heeft een grotere rol gekregen. Ook onze nieuwsbrieven zijn vanaf heden gekoppeld aan de site. Via de website blijft de mogelijkheid bestaan de nieuwsbrieven in pdf-format terug te lezen en/of te downloaden. Onze dank dus aan Claas Hazewinkel van CLAAS communicatie www.claas-communicatie.nl HET ONZICHTBARE in BEELD gebracht De Amsterdamse Burgemeester Eberhard van der Laan heeft, namens de Taskforce Kindermishandeling, alle burgemeesters in Nederland opgeroepen aandacht te schenken aan de Week van Kinderen Veilig. Het motto was: ‘Kindermishandeling, praat erover!’ In dit kader organiseerde de stichting ‘hulp na seksueel misbruik’ samen met de Gemeente Nijmegen een bijeenkomst voor professionals op 20 november 2013. Insteek van de middag: professionals en ervaringsdeskundigen in gesprek over wat het betekent voor een kind om op te groeien in een omgeving waarin onveiligheid en angst alledaags is. Kindermishandeling: ‘Praat erover’ Op woensdag 20 november zitten in de Burgerzaal in het Gemeentehuis van Nijmegen 23 professionals, inclusief de burgemeester, aan tafel met een ´pool´ van 7 ervaringsvrouwen en mannen. Ze spraken over de gevolgen die zij ondervinden van het opgroeien in een onveilige omgeving en hoe zij zich hiermee in hun leven een weg banen. Zij willen hun verhalen delen om zo iets positiefs te kunnen bijdragen voor de kinderen van nu, opdat zij gezien en gehoord worden en de hulp krijgen die ze zelf hebben moet ontberen. Een terugblik op een jeugd die gekenmerkt is door mishandeling, huiselijk geweld en seksueel misbruik. Elk verhaal op zich heeft bijzonderheden die de verstrekkendheid van de problematiek in heel zijn hoedanigheid weergeven. Indrukwekkende verhalen! Het leeftijdsverschil tussen de deelneemsters, oudste (56 jaar) en de jongste (22 jaar), doet vermoeden dat er een verschil is wat betreft signaleren en hulp en-of ondersteuning van kind en gezin. Dat er verbeteringen zijn willen we zeker niet bestrijden. Maar gaandeweg de bijeenkomst werd duidelijk dat we onze ogen niet kunnen sluiten voor de recente ervaringen van de jongste deelneemsters. Oud of jong, ze worstelen met soortgelijke gevoelens wat betreft de belevingswereld destijds, hun huidige gevoelswereld en hoe zij zich niet of nauwelijks geholpen en/of ondersteund voelen. De doelstelling Kindermishandeling: ´Praat erover´ is zeker geslaagd. Het was een bijzondere bijeenkomst met een levendige uitwisseling, waarin de machteloosheid en de verbijstering voelbaar werd. Professionals erkennen de moeilijkheidsgraad van deze problematiek en tevens het verlangen om kind en gezin die steun te bieden die noodzakelijk is. Ervaringskennis als absolute meerwaarde! Het belang van dergelijke bijeenkomsten wordt hiermee tijdens en na afloop door zowel de professionals als ervaringsmensen onderstreept. Als geen ander kunnen zij professionals inzage geven in de ruimere context van een gezin, de leefsituatie en welke factoren daar binnenin meespelen. Eveneens, hoe zij zich als kind hebben gevoeld, gedacht, gehandeld, hoe ze hebben geleefd met de pijn, angst en onveiligheid. Welke (on)bewuste signalen er mogelijk afgegeven zijn. Kortom: het ‘onzichtbare’ voor de buitenwereld wordt op deze manier mogelijk beter herkenbaar voor consultatiebureau, school, buurt, familie… en hulpverleners/instanties. Opdat vroegtijdige signalering, treffen van maatregelen en actiegericht handelen ten goede komt aan kind en gezin. De ervaringskennis samenbrengen met de kennis en kundigheid van de professional blijkt nastrevenswaardig na deze succesvolle dag. Vervolg zal dan ook niet uitblijven, want de eerste vraag voor een vervolgbijeenkomst ten behoeve van teams hebben we ontvangen. Allochtonen project Arnhem ‘Allochtone meiden en vrouwen in zicht’ 2013-2014 Het Nijmeegse voorlichtingsproject “Allochtone meiden en vrouwen in zicht” is door Spectrum, partner met elan (voormalig Elan, expertisecentrum) naar Arnhem gehaald. Malika Elmouridi van Elan heeft gedurende 3 jaar deel uitgemaakt van de Kennisgroep van dit project in Nijmegen. Zij heeft van heel dichtbij de waarde van dit project ervaren. Waarom een project voor allochtonen? Seksueel misbruik komt in alle geledingen en alle rangen en standen van onze maatschappij voor. Onder moslims heerst sterk de gedachte dat seksueel misbruik in hun kringen niet voorkomt. Het is echt ondenkbaar. Daardoor kunnen slachtoffers geen kant op met hun geheim, zien ze geen uitweg. Ook de reële dreiging van eergeweld is een reden om te blijven zwijgen. Van de meiden die opgenomen zijn in Zahir, een opvangadres voor meiden die gevlucht zijn voor eergeweld, blijkt de helft seksueel misbruik te hebben meegemaakt. Ook jongens hebben te maken met seksueel misbruik. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat allochtone jongens vaker grensoverschrijdend seksueel gedrag vertonen dan autochtone jongens. Tegelijkertijd zijn allochtone jongens ook vaker slachtoffer van seksueel misbruik, Het ontbreken van een rolmodel in de media, of in hun omgeving, wordt als groot gemis ervaren door alle betrokkenen. Een rolmodel kan helpen bij het ondernemen van stappen om het zwijgen te doorbreken, hulp te vragen en alle obstakels te trotseren. Daarom is het van groot belang om situaties te creëren waarin er op zijn minst gesproken wordt over dit zo gevoelige onderwerp. Praten over dit taboe maakt slachtoffers bewust van hun situatie. Zij gaan zich realiseren dat er een uitweg is. Slachtoffers die leven met een groot geheim komen niet vanzelf naar buiten met hun verhaal. Daarom is het zo van belang dat er een beweging in hun richting gemaakt wordt. Via de voorlichtingen hopen Spectrum partner met elan en de stichting ‘VSK hulp na seksueel misbruik’ vele allochtone meiden, vrouwen, jongens en mannen te bereiken om zo de problematiek van seksueel misbruik onder de aandacht te brengen. Geheugensteuntje In onze vorige nieuwsbrief hebben we aandacht besteedt aan de documentaire “Brief aan mijn vader” van Marlies Bosma. Zij zit in haar laatste jaar van de opleiding Media, Informatie en Communicatie in Enschede. Gedurende haar opleiding heeft Marlies een paar korte films geproduceerd. Het laatste halfjaar is haar aandacht gericht op het schrijven van een scriptie en het regisseren van een persoonlijk verhaal van haar en haar vader. Zo blijkt haar vader al jaren met een geheim te leven, hiervan had Marlies geen idee. Na vijftig jaar zwijgen had haar vader eindelijk de moed bij elkaar verzameld om zijn jeugd bespreekbaar te maken. Dit even als geheugensteuntje en inleiding op de voortgang en ontwikkelingen met betrekking tot de documentaire. Hieronder volgt de toelichting van Marlies. Voortgang en ontwikkelingen De eerste versie van de montage van Brief Aan Mijn Vader is klaar. Hoewel we al bijna aan het einde zijn gekomen, zijn er de afgelopen weken een aantal dingen veranderd. Ik heb de keuze gemaakt om de brief die ik heb geschreven, niet te verwerken in de documentaire. Het gaf mij het gevoel dat ik me verschuilde achter de brief, terwijl ik mijn kant van het verhaal open wil uitspreken naar mijn vader. Door deze verandering hebben wij de keuze moeten maken voor het gebruik van een nieuwe titel: Het geheim van mijn vader. Gedurende de montage, kwam ik er samen met mijn editor, Daan Wijdeveld, achter dat we inhoudelijk toch nog het een en ander missen. Daarom hebben we 9 maart de laatste opnamedag gepland. Tijdens deze draaidag wil ik meer de diepte ingaan met het gesprek. Deze aanpassingen zorgen ervoor dat de première van de documentaire verschoven wordt, maar wel met een beter eindresultaat. Voor meer informatie kunt u een kijkje nemen op de vernieuwde website: www.hetgeheimvanmijnvader.nl Bron: Psychologie Magazine, november 2013 Gepubliceerd met toestemming ‘Ik blijf denken: zat hij toen al aan haar?’ De vader die zijn dochter hoorde te koesteren en beschermen, bleek haar het ergst mogelijke kwaad aan te doen. Marlies ontdekte dat haar kind werd misbruikt door haar eigen man. Ze maakte een voor de buitenwereld onbegrijpelijke keus: ze bleef bij hem. Tekst: Marloes Zevenhuizen beeld: lars langemeier O Ontdekken dat je kind seksueel is misbruikt: het is de nachtmerrie van iedere ouder. Maar wat als de dader iemand is die je na aan het hart ligt? Als het iemand is van wie je houdt? Als het je partner is? Het overkwam Marlies (53, niet haar echte naam). Het misbruik begon toen haar dochter 5 jaar was, vertelt ze. Ze doet haar relaas in het kantoor van VSK Hulp na Seksueel Misbruik. Bij die stichting in Nijmegen kregen zij en haar gezin hulp. Marlies is een vrouw van weinig woorden, die zich beperkt tot de feiten en op nuchtere toon vertelt. Dat maakt de feiten niet minder verbijsterend. ‘Mijn man had een sterke behoefte aan seks,’ zegt ze. ‘Op een gegeven moment vond ik videobanden met porno. Daarover hebben we gepraat, want het gaf me een onprettig gevoel. Hij verzekerde me: het kan geen kwaad. Het heeft niks met jou te maken, ik heb dat gewoon nodig. Maar dat kijken naar porno…’ Ze zoekt even naar woorden. ‘Daar heeft hij dus mijn dochter bij betrokken.’ Het bleef niet bij kijken alleen, haar dochter werd ook misbruikt. Marlies: ‘Als ik niet thuis was, gebeurde het. Ik had één keer per week mijn hobbyavond en ging ook geregeld naar familie.’ Marlies merkte er dus niets van, al waren er wel altijd strubbelingen in het gezin. ‘Het liep nooit lekker.’ Ze hoorde het pas vijf jaar later, toen haar dochter, inmiddels 10, er tijdens een wandeling over vertelde. Wat ze daarbij voelde? Ze heeft er weinig woorden voor. ‘Nou, ik ben me natuurlijk rot Geschrokken.’ ’s Avonds, toen de kinderen in bed lagen, confronteerde ze haar man ermee. ‘Hij gaf het toe. Ik zei: het is afgelopen, stoppen! Ik ben naar mijn dochter gegaan en heb gezegd: papa zal het niet meer met je doen. Hij is meteen gestopt, want daarna informeerde ik regelmatig bij haar of het misbruik echt was opgehouden. En dat was ook zo. Ik ving vanaf dat moment zijn behoeftes op.’ LEVEN MET EEN LEUGEN Marlies geloofde haar kind op haar woord. Dat doen lang niet alle moeders, blijkt uit een literatuurstudie van de Amerikaanse onderzoekers Ann Elliott en Connie Carnes. 20 tot 30 procent van de moeders twijfelt aan het verhaal van hun kind. Anderen bagatelliseren de ernst van het misbruik. De redenen? Daders ontkennen vaak, er is zelden bewijs en het is enorm moeilijk om te bevatten dat iemand die je kent en vertrouwt zoiets met je kind kan doen, schrijven ze. Maar zelfs al gelooft een moeder haar kind wel, dan wil dat nog niet zeggen dat ze haar kind op de juiste manier steunt, schrijven de onderzoekers. Vooral niet als de dader haar partner is. En dat terwijl ondersteuning van de nietmis-bruikende ouder enorm belangrijk is voor het psychologisch welzijn van het kind. Het is zelfs nog bepalender dan de ernst van het misbruik, schrijven Elliott en Carnes. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat kinderen die steun kregen van hun andere ouder veel minder stress ervaren dan kinderen die dat niet kregen. Ook de man van Therese (50) misbruikte haar dochter. ‘Na onze scheiding had een van mijn dochters veel last van nachtmerries en was ze steeds angstig als ze bij haar vader was,’ vertelt Therese. ‘Toen we daarvoor hulp zochten, zei mijn dochter, die SEKSUEEL MISBRUIK HERKENNEN? Op www.rijksoverheid.nl staat een overzicht van signalen die op misbruik kunnen wijzen. Zoekterm: ‘herken misbruik’. Zelf hulp of meer informatie nodig? * Hulplijn Seksueel Misbruik (landelijk) www.hulplijnseksueelmisbruik.nl, 0900-9999 001 * Stichting VSK Hulp na Seksueel Misbruik (Nijmegen) www.hulpnaseksueelmisbruik.nl * Stichting Revief, lotgenotencontact voor mensen die als kind seksueel misbruikt zijn: www.revief.nl 12 was, tegen de therapeut: “Ik voel zijn handen overal op mijn lijf.” Het was alsof de grond onder mijn voeten verdween. Het komt gewoon niet in je hoofd op dat een vader zoiets kan doen. Ik dacht: ik ken hem toch, dit kán niet waar zijn. Dan zou ik al die jaren dat we getrouwd waren met een leugen hebben geleefd.’ Later bleek dat ook haar andere kinderen waren misbruikt. ‘Ik wilde het gewoon niet geloven. Dat zei ik natuurlijk niet tegen mijn kinderen, ik stond achter hen, maar van binnen voelde ik me verscheurd. Ik had van hem gehouden en kende hem al meer dan twintig jaar. We waren met elkaar vergroeid.’ TWEEDE AFWIJZING De eerste reactie van moeders die horen dat hun kind is misbruikt door hun partner, is meestal ontkenning en ongeloof, zegt Jeltje Immink van de stichting Hulp Na Seksueel Misbruik. ‘Ik geef les over dit onderwerp op hogescholen. En dan zeg ik: stel je voor dat er een kind in de buurt is dat je kent, en dat dat kind is misbruikt. Tot zover gaan mensen erin mee. Maar zodra ik zeg: stel dat de pleger iemand is die je heel graag mag, iemand van wie je houdt – je vader, broer of partner. Dan ontstaat er bij iedereen kortsluiting. Want dat kan niet, de mensen van wie jij houdt doen zulke dingen niet.’ Ze vertelt over een moeder die signalen van misbruik zag bij haar kinderen. Samen met haar partner ging ze op zoek naar mogelijke daders, terwijl haar man later zélf de pleger bleek te zijn. ‘Ze heeft wel gedacht: ik zie iets aan mijn kindjes, maar ze dacht niet aan haar man. Het is een enorm ingewikkelde situatie waarin moeders terechtkomen als blijkt dat hun partner hun kind misbruikt, zegt Anoushka Boet, adviseur van het team Aanpak Huiselijk en Seksueel Geweld bij Movisie. ‘Ik snap dat moeders een dilemma hebben. Kies je voor je kind of voor je man?Ik heb diep respect voor ouders die kiezen voor het kind. Het is vaak alleen het woord van het kind tegen het woord van de partner.’ Maar het is vernietigend, zegt Jeltje Immink, als je als kind niet wordt geloofd. ‘Dat iemand niet voor jou kiest, niet vóór je gaat staan. Dat is eigenlijk een tweede bevestiging dat je niks waard bent.’ Dat kinderen liegen over misbruik komt volgens haar zelden voor. ‘En als het al voorkomt, is er in ieder geval iets anders grondig mis in het gezin.’ Immink begeleidt ook volwassen vrouwen die door hun vaders of stiefvaders zijn misbruikt: ‘Het zou al een hele stap zijn als moeders zouden erkennen dat het heel moeilijk is om almaar de confrontatie met die persoon aan te gaan. Dat is wat je van een moeder moet kunnen verwachten, dat ze rekening houdt met het feit dat haar dochter alleen langskomt als hij niet thuis is. Helaas gebeurt dat zelden.’ PRAKTISCHE ARGUMENTEN Therese was al gescheiden van haar man toen het misbruik aan het licht kwam, Marlies bleef bij haar echtgenoot. Dat dat voor veel mensen heel moeilijk te begrijpen is, snapt ze. ‘Ook mijn dochter heeft weleens gezegd: hoe kun je bij zo’n man blijven? En daarin geef ik haar gelijk. Maar daarna geef ik - zoals ik ben - een hele hoop praktische argumenten. Ook al weet ik dat zij daar niet op zit te wachten. Achteraf heeft ze zichzelf weleens laf genoemd, zegt ze, maar op dat moment kon ze niet anders. Ze vertelt over haar situatie destijds: een druk gezin met jonge kinderen. De angst om te verhuizen, om er alleen voor te komen te staan. Ze wist op dat moment ook niet goed wat de gevolgen van het misbruik zouden zijn, vertelt ze. ‘Dat is heel naïef -geweest. Ik wist wel wat de seksuele handelingen inhielden die ze moest doen, maar wat het allemaal verder voor gevolgen zou hebben voor haar, daar had ik geen idee van. Ik heb gezorgd dat het stopte en ‘Wat hij heeft gedaan, is niet goed te praten. Maar hij heeft ook veel sterke punten. Ik moet er niet aan denken dat die wegvallen’ heeft hij veel goede en sterke punten, en ik moet er niet aan denken dat die zouden wegvallen.’ Het allerbelangrijkst, zegt Immink, is dat je als ouder de veiligheid van je kind waarborgt. En als weggaan bij je partner daarvoor nodig is, moet je dat doen. ‘Maar het is belangrijk dat we gaan snappen dat mensen óók van die ander houden. Zelfs slachtoffers zeggen: het is wel mijn vader of broer. De verbondenheid die er is, is niet zomaar weg.’ daarna zijn we gewoon verder gegaan met het leven.’ Toen haar dochter tijdens haar puberteit vastliep, zochten ze op initiatief van het meisje steun bij hulpverleningsinstanties. Haar vader wilde ze niet achter de tralies zien, wél wilde ze dat hij besefte wat hij haar had aangedaan. Hij werd behandeld in een daderkliniek. Marlies: ‘Mijn man heeft enorm veel spijt. Ook hij besefte aanvankelijk niet goed wat voor impact het misbruik had. Nu is hij dankbaar voor alles wat hij nog heeft, ondanks wat hij heeft gedaan.’ Iemand die een kind misbruikt wordt vaak gezien als een duivel, zegt Anoushka Boet. ‘Maar een pleger is voor een vrouw ook iemand met wie ze dingen deelt, die ervoor zorgt dat er brood op de plank komt. Iemand is meer dan een kindermisbruiker alleen. Als je buiten het gezin staat is dat moeilijk te begrijpen.’ Marlies beaamt dat: ‘Wat hij heeft gedaan, is niet goed te praten. Nog minder dan dat. Maar verder ZALFJE ALS REMEDIE Een vraag die onmiddellijk opkomt is: hoe kan het dat moeders niets hebben gemerkt? Keken ze bewust de andere kant op? ‘Sommige moeders weten er inderdaad van,’ zegt Anoushka Boet van Movisie, ‘maar lang niet allemaal. Signalen van seksueel misbruik zijn moeilijk op te merken. Veel moeders die ik heb gesproken, vinden het verschrikkelijk. Ze vragen zich af: hoe kan het dat ik dit niet heb gezien? Ik ken een verhaal van een meisje dat uitslag rond haar vagina had, de dokter schreef gewoon een zalfje voor. Niemand dacht aan seksueel misbruik.’ Het probleem is dat we rationeel gezien wel weten dat seksueel misbruik bestaat, maar dat we ons niet kunnen voorstellen dat het speelt in onze eigen omgeving. Boet: ‘Achteraf valt vaak alles op zijn plek, maar op het moment zelf…’ En, zegt Jeltje Immink, er spelen vaak meerdere dingen in zo’n gezin, zoals psychische problemen bij een van de ouders, relatieproblemen of financiële zorgen. ‘Soms zijn moeders zelf seksueel misbruikt, waardoor ze de signalen over het hoofd zien.’ ZWIJGEN UIT LOYALITEIT Dat blijkt ook uit het verhaal van Therese. ‘Doordat ik zelf ben misbruikt in mijn jeugd, wist ik niet goed wat normaal is en wat niet. Mijn man kreeg bijvoorbeeld een erectie terwijl hij met de kinderen in bad zat. Ik heb hem daar wel op aangesproken, maar hij zei “Gooi er maar een washandje over,” en toen heb ik het zo gelaten. Dat hebben de kinderen me achteraf wel verweten.’ Maar ze hebben haar toen nooit signalen gegeven, zegt ze, en dat is volgens haar ook logisch. ‘Je schaamt je kapot als kind, er wordt iets viezigs met je gedaan, en dan ben jij dus vies, bezoedeld. En: ook al ben je nog maar klein, als kind weet je dat het gezin uit elkaar valt als jij het vertelt. Dat mama papa niet meer lief zal vinden.’ Kinderen zijn heel loyaal, beaamt Boet, ‘ze willen niet de oorzaak zijn van alle ellende, en zwijgen om te voorkomen dat het gezin uit elkaar valt of hun moeder verdrietig is.’ Haar naïviteit is ze voorgoed kwijt, zegt Marlies: ‘Als ik een meisje bij haar vader op schoot zie, is het het eerste waar ik aan denk.’ De jeugdfoto’s van haar dochter kan ze niet meer met plezier bekijken. ‘Bij elke foto vraag ik me af: hoe oud was ze toen? En: gebeurde het op dat moment wel of niet? Bron: A. Elliott, C. Carnes, Reactions of nonoffending parents to the sexual abuse of their child: a review of the literature, Child Maltreatment, 2001 Stichting Project Speak Now organiseert speciale talking circles om seksueel misbruik bespreekbaar te maken Stichting Project Speak Now heeft als doel seksueel misbruik breed bespreekbaar te maken. Ze doen dat onder andere door het organiseren van talking circles; gesprekgroepen waarin seksueel misbruik centraal staat. Want de meeste slachtoffers van seksueel misbruik zwijgen. Maar juist door te zwijgen, groeit hun innerlijke strijd en blijft seksueel misbruik een geheim. Door te praten, komt het in de openheid. En juist daar is geen plaats meer voor de manipulatie, dreiging en geheimzinnigheid waardoor seksueel misbruik wordt omgeven. Project Speak Now onderstreept dat praten over je ervaringen een belangrijke stap is op weg naar heling. Het zorgt ervoor dat lotgenoten weer meer vertrouwen krijgen, in zichzelf en de omgeving. Daarom kiest de stichting voor media-aandacht en kennisdeling, naast ondersteuning in een veilige omgeving voor wie zijn/haar verhaal kwijt wil. Door ervaringen over misbruik goed bespreekbaar te maken en uit de taboesfeer te trekken, ontstaat er meer begrip voor slachtoffers. Zo kunnen zij hun wonden helen. Van je scars stars maken is dan ook de visie en missie van Project Speak Now. Wat doen we? Voorlichting Project Speak Now geeft voorlichting in brede zin: door media-aandacht te zoeken en groepsgesprekken voor lotgenoten te organiseren. Ook regelt de stichting bijeenkomsten voor leerkrachten, vertrouwenspersonen en anderen die met kinderen werken. Zo doorbreekt Project Speak Now het taboe rondom seksueel misbruik, komt er meer begrip en leren mensen signalen van misbruik beter te herkennen. De stichting werkt samen met speciaal hiervoor opgeleide trainers. Talking circles Project Speak Now biedt zogeheten talking circles: gespreksgroepen van maximaal acht personen, waarin iedereen zijn verhaal kwijt kan en ondersteuning en (h)erkenning vindt bij lotgenoten. De talking circles zijn een geweldig hulpmiddel om open en eerlijk met elkaar te praten over seksueel misbruik. Alleen diegene met de talking stick (praatstok) is aan het woord en heeft de controle. De rest luistert. In 2013 organiseren we vijf talking circles (op 1, 9, 23 november en 6 en 14 december) in Hilversum. Meer informatie is te vinden op www.projectspeaknow.nl Telefonische coaching Iedereen die over zijn ervaringen met seksueel misbruik wil praten, kan goed terecht bij onze telefonische coachingssessies. In een één-op één gesprek van een half uur over de telefoon, bieden onze coaches een luisterend oor, geven ze ondersteuning, brengen ze de hulpbehoefte in kaart en verwijzen ze door indien nodig. Doorverwijzen Project Speak Now weet uit ervaring dat therapeuten met te weinig kennis van seksueel misbruik ook schade kunnen toebrengen. Daarom selecteren wij therapeuten en hulpverleners volgens strenge criteria. Op die manier weten we zeker dat lotgenoten een hulpverlener treffen die begripvol, zacht en kundig is, en inzicht heeft in de complexiteit van het trauma seksueel misbruik.
© Copyright 2024 ExpyDoc