ONTMOETINGSKERK 14 DECEMBER 2014 9.30U LITURGISCHE KLEUR: PAARS © lw. Deze kopie is slechts bedoeld voor persoonlijk gebruik en mag niet zonder toestemming worden vermenigvuldigd lezingen: Jesaja 65: 17 – 25 Johannes 3: 22 - 30 hieronder vindt u de tekst van de preek, zoals deze ongeveer geklonken heeft. WOORDEN Lieve ‘verder kijkers’, lieve bruiloftsgasten, We kunnen het ons bijna niet voorstellen ‘een nieuwe hemel en een nieuwe aarde’. Dat lijkt een visioen van toekomst dat ongehoord is, onbestaanbaar. Afgedaan wordt het als onmogelijk, als luchtfietserij. Of omarmd wordt het, als ultieme toekomst, zoals de Openbaring aan Johannes het ons ook toont. En toch . . . . Stel je toch eens voor dat het allemaal anders zou worden . . . . Er wordt gesproken over ‘nieuwe hemel’ en ‘nieuwe aarde’ maar het is maar de vraag hoe nieuw dat is, want Jerusalem wordt herschapen in een jubelende stad. Het lijkt er meer op dat dat wat er is geheel anders zal worden. Weet u, wat ons hier getoond wordt is feitelijk een situatie waarin verleden en toekomst lijken te verdwijnen. Alleen het nu blijft over. Geen terugwroeten in wat geweest is, geen spijt en wrok over wat gedaan is of juist niet geen zoeken en tasten naar wat komen kan geen vrezen van wat komen zal ..... alleen hier en nu, in vreugde en blijdschap, zonder geween en geklaag. jubelen, vreugde, verblijden. Geen geworstel met het land, veroveringen en strijd. Ieder zal op zijn eigen land in zijn eigen huis vruchten oogsten van zijn eigen arbeid en daarvan genieten terwijl hij zit onder zijn eigen wijnstok. Zelfs wolf en lam zullen samen weiden zelfs een leeuw en een rund samen stro eten. Zelfs de dieren laten hun gewelddadigheid en bloeddorst los. Let wel dit gaat op voor heel de bevolking! Niet alleen de rechtvaardigen, maar iedereen mag er van meegenieten! ..... En dan die tekst uit Johannes. Eerst vroeg ik mij af wat die in vredesnaam te maken heeft met dat visioen van Jesaja. Maar, als je goed kijkt zie je geleidelijk aan de contouren opdoemen. Er wordt gedoopt, niet alleen door Johannes, maar ook door Jesus. En doop is breken met het oude en beginnen met iets nieuws, een nieuw mens willen zijn in een nieuw en schoon lichaam in een nieuw leven. Het oude vergeten en afgewassen, een nieuw nu, los van het verleden. Er is sprake van een bruidegom, Jesus terwijl Johannes zichzelf betitelt als vriend van de bruidegom, die steeds meer op de achtergrond moet geraken. Het oude, de stammenstrijd van Israel moet naar de achtergrond, omdat het koninklijk bruiloftsmaal van Jesus de bruidegom, van het Koninkrijk van God, gevierd kan worden. En voor wie is het? Wie mag er bij horen? Daarom is het zo bijzonder dat juist hier die cryptische zin staat over die discussie rond het reinigingsritueel. Wie wordt gereinigd? Waarvan? Mag je wel zo reinigen in de Jordaan? Wie beoordeelt dat er reiniging is toegepast? Want daartoe moeten toch priesters en/of levieten hun beoordeling geven? Is Johannes dan wel gerechtigd op te roepen tot reiniging en te dopen en te beweren dat mensen na die doop gereinigd zijn? Allemaal vragen die zouden kunnen spelen in zo’n discussie. Want uiteindelijk gaat het er natuurlijk om wie wel en wie niet bij de gemeenschap hoort, wie goed genoeg is, gereinigd genoeg om deel te hebben aan de gemeenschap van Israel. En Johannes geeft dan aan dat het voor iedereen is. Want hij doopt wel, maar een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt, en hij is de Messias niet! En blijkbaar zit hij er niet mee dat ‘iedereen’ nu niet meer bij hem komt maar naar die ander gaat. Let wel: iedereen! Blijkbaar is iedereen uitgenodigd voor de bruiloft van deze bruidegom . . . . Blijkbaar mag iedereen meegenieten van het bruiloftsmaal van deze bruidegom, blijkbaar mag iedereen deelgenoot worden van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. De zorgen de angsten het verdriet de pijn en het gemis van verleden en toekomst lijken achter de horizon te verdwijnen als wij ‘verder kijken’ met Johannes naar het kind dat komen gaat. Amen.