bekijk publicatie in pdf

Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Adaptieve ruimte
Financiële bewegingsruimte
voor beweegbare ruimte
We gaan in de bouw nogal kwistig om met ruimte. Terwijl ruimte
eigenlijk het product is waarin de klant feitelijk is geïnteresseerd.
Het gebouw is de verpakking van die ruimte. Als je het uitrekent
kom je tot de schrikbarende conclusie dat de verpakking ongeveer
25 procent van het totale volume uitmaakt. Slecht 75 procent blijft
over voor de ruimte. Datgene waar het dus eigenlijk om te doen
was. Zo’n gegeven, afkomstig uit het Slimbouwen-gedachtegoed,
prikkelt creatieve mensen en leidt tot verrassende oplossingen.
Hier volgen drie voorbeelden van projecten waarbij beweging een belangrijke rol speelt in het besparen van ruimte. Twee van de drie voorbeelden
zijn ontwikkeld in het kader van afstudeerprojecten aan de TU/e, de derde
is een prijsvraagontwerp, ontwikkeld door architectenbureau WVTTK te
Eindhoven. De context is dus vrijblijvend, maar daarom is het nog geen
luchtfietserij. Integendeel: in ons land van ruimtegebrek, de compacte stad,
bouwen op postzegels en dure grond zijn dit juist interessante studies die
sommigen wellicht op andere gedachten kunnen brengen. Het is in ieder
geval prikkelend om eens op een andere manier naar ruimtegebruik te kijken! Karel Kamman, Joost Kanters, Jackel Henstra (WVTTK) en Joost van
’t Klooster (WVTTK) lichten hun projecten toe.
Beeld: Karel kamman
Bij ruimtebesparing is slankheid (het engelse ‘slim’) een sleutelbegrip, maar
je kunt om ruimte te besparen ook slimmer omgaan met de beschikbare
ruimte. In gebouwen worden namelijk niet alle ruimtes tegelijk gebruikt. De
flexwerkplek speelde daar al op in door een vaste plek met meerdere personen (op verschillende tijdstippen) te gebruiken.
Maar, de beschikbare ruimte kan ook op een andere manier slim gebruikt
wordt. Namelijk door gebruik te maken van beweging. Als je immers door
mobiliteit functies kunt delen of ruimtes kunt aanpassen aan het gebruik
van dat moment, ben je in staat om dezelfde functies binnen een kleiner
bouwvolume te realiseren. Of het is mogelijk om meer functies op een plek
te realiseren dan met de traditionele bouwtechniek mogelijk zou zijn geweest. Natuurlijk is er wel wat financiële ruimte nodig om bouwkundige
ruimtes aanpasbaar te maken; je krijgt de daarvoor benodigde technologie
immers niet cadeau. Maar, de besparing door de beperking van het bouwvolume blijkt echter ook substantieel te zijn en daarmee kun je dan wel
weer heel wat techniek economisch verantwoorden.
De ruimte waar de persoon zich bevindt worden vergroot. Zo zal hij alleen de vergrootte ruimtes ervaren, waardoor het gehele gebouw groter lijkt.
Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Adaptieve
ruimte
c Adaptieve ruimte
c Karel Kamman
Ruimtegebrek is in grote steden een actueel probleem dat in de toekomst alleen
maar groter zal worden. Het is daarom verbazing­wekkend dat de ruimte in een
gebouw vaak maar voor een klein deel benut wordt. Ruimtes zijn over het
algemeen voor een klein gedeelte gevuld met objecten, de rest van de ruimte is
leeg. Ook worden veel ruimtes in gebouwen maar af en toe gebruikt;
slaapkamers zijn overdag leeg en lang niet alle werkplekken op kantoren zijn
altijd bezet. Dit biedt mogelijkheden, daarom is in dit afstudeerproject een
systeem onderzocht, genaamd adaptieve ruimte, dat uitgaat van bewegingen.
Adaptieve ruimte probeert de ‘restruimte’ van ongebruikte ruimtes te betrekken
bij de ruimtes die wél in gebruik zijn.
Het doel van adaptieve ruimte is om de ruimtes die op dat moment in gebruik zijn te vergroten. Dit wordt gedaan door de scheidingswanden naar
buiten te schuiven en de restruimte van de naburige ruimtes over te nemen. De gebruiker zal binnen dit systeem een centrale rol spelen, doordat
de ruimte zich als het ware om hem heen verzamelt. Omdat de wanden
bewegingsruimte nodig hebben moet de indeling van de vertrekken hierop
wel worden afgestemd.
Een persoon zal alleen de vergrootte ruimtes ervaren. Het is echter niet alleen zo dat de ruimtes alleen groter ervaren worden, ze zijn op het moment
ook écht groter. Het hele gebouw zal – als optelsom van de vergrootte
ruimtes – ook groter ervaren worden dan het in werkelijkheid is. Door ruimtes adaptief te maken kan het gebouw tot wel 40 procent groter worden!
Om de scheidingswanden te laten bewegen is er een geleidingsconstructie
ontworpen, die geïntegreerd is in het plafond. Hieraan hangen de wanden,
waarbij de krachten worden overgedragen aan de geleidingsconstructie. In
Ervaren ruimte
Werkelijke ruimte
principe kan elk type wand met een frameconstructie hieronder hangen.
Het geheel is door middel van een prototype getest.
De wanden zijn in twee gedeeltes opgedeeld, zodat deze langs elkaar kunnen schuiven. Zo wordt het mogelijk om wanden, die haaks op elkaar
staan, naar elkaar toe te laten schuiven. Hierdoor kunnen hele volumes
vergroot of verkleind worden. Het systeem kan in praktisch elke orthogonale structuur worden toegepast, waardoor er vele toepassingen zijn. Hierbij kan men denken aan woningen, kantoren, hotels, paviljoens, lasergame-ruimtes, enzovoorts. Doordat de beleving van het systeem redelijk
belangrijk is, zal dit de doelgroep enigszins beperken. Maar voor degenen
die dit wel interessant vinden, zal deze beleving ook een meerwaarde hebben. Daarnaast zal het systeem, doordat er extra ruimte wordt gecreëerd,
zichzelf terugverdienen.
Het is de bedoeling dat het gehele systeem geautomatiseerd wordt. Sensoren zullen de gebruikers lokaliseren en het systeem zal zich in real-time
opnieuw configureren. Als er meerdere personen aanwezig zijn zal de
scheidende wand naar een van tevoren geprogrammeerde positie gaan, waardoor de verschillende ruimtes nog
goed te gebruiken zijn. Zo ontstaat er een gebruiksvriendelijk gebouw, waar de ruimtes zich automatisch aanb
passen aan de wensen van de gebruikers.
Kijk voor meer informatie over dit project op
www.kamman.eu. De gebruiker zal de ruimte 40 procent
groter ervaren dan deze in werkelijkheid
is.
Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Efficiënter
c Efficiënter ruimtegebruik
ruimtegebruik binnen vaste ruimtes
Een aanzienlijk gedeelte van de bevolking woont in een woning die eigenlijk kleiner is
dan men zou willen, die niet naar hun persoonlijke wensen is ingericht en die daarop
ook moeilijk valt aan te passen. Talloze projecten zijn de laatste jaren ingegaan op deze
problematiek. Dit resulteerde dikwijls in projecten waarbij dynamische binnen­wanden
voor een bepaalde mate van flexibiliteit zorgde. In dit project liggen de afmetingen van
ruimtes juist vast. De uitdaging in dit afstudeerproject was om binnen het kader van
een gemiddelde rijwoning met een vloeroppervlak van 120m2 een alternatief te
ontwerpen met een efficiënter ruimtegebruik als doel en dynamica als middel.
In dit concept bestaat de woning uit één gemeenschappelijke ruimte en,
afhankelijk van het aantal gezinsleden, een aantal private ruimtes. Langs
deze gestapelde ruimtes kunnen zes mobiele platforms verticaal bewegen.
Deze platforms zijn voorzien van verschillende functies. In tegenstelling tot
een traditionele woning bewegen de voorzieningen zich naar de gebruiker
toe in plaats van andersom. Dit heeft een aantal voordelen. Door deze ingreep is namelijk elke ruimte in de woning meervoudig te gebruiken, is de
benodigde oppervlakte benodigd voor ‘inwendig verkeer’ geminimaliseerd,
hoeft elke voorziening in principe maar één keer aanwezig te zijn en is er
sprake van een gelijkmatiger gebruik van de beschikbare ruimte gedurende
de dag.
Afhankelijk van welke platforms zich in een ruimte bevinden heeft iedere
gebruiker persoonlijk de beschikking over bijvoorbeeld een slaapkamer
van 30m2, een badkamer van 30m2, een studeerkamer van 30m2 en een
persoonlijke ontspanningsruimte van 30m2. Door het mobiliseren van voorzieningen is het tevens mogelijk om meer activiteiten te combineren.
Deze verschillende activiteiten en combinaties van activiteiten vragen om
verschillende omstandigheden in een ruimte. Om deze omstandigheden
toch te kunnen beïnvloeden, ondanks de identieke verdiepingen, zijn aan
de buitenzijden van de verdiepingen twee lagen segmentdeuren aange-
bracht. Hiervan is de buitenste laag transparant en rond van vorm en is de
binnenste laag gesloten en recht van vorm. Door te variëren met de posities van deze wanden kan men de ruimte transformeren van een introverte
intieme slaapkamer tot een extraverte ruime buitensituatie en alles wat
daartussen ligt. Doordat de binnenste gesloten laag mandragend is zorgt
deze ervoor dat ook de ‘schacht oppervlakte’ van de platformen benut kan
worden wanneer deze niet aanwezig zijn.
Naast de inwendige ruimtewinst levert dit concept ook in stedenbouwkundig opzicht nieuwe mogelijkheden. Doordat elke verdieping een potentiële
buitenruimte is zal de behoefte aan een traditionele tuin minder groot zijn.
Het op pootjes plaatsen van de woningen maakt het vervolgens mogelijk
dat de totale ruimte op maaiveldniveau openbaar is. Dit laatste in combinatie met het beperkte bebouwingsoppervlak zorgt ervoor dat er in vergelijking met de traditionele rijwoning tot 25 procent meer woningen op een
gelijke oppervlakte geplaatst kunnen worden en dat er daarnaast meer
ruimte beschikbaar is voor openbare voorzieningen zoals parken, pleinen
b
en speeltuinen. Kijk voor meer informatie over dit project op
http://members.chello.nl/a.kanters9/
Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Efficiënter ruimtegebruik
Beeld: Joost Kanters
c Joost Kanters
Voorbeeld van een private ruimte in een open setting met het bad- en multi­media­
platform. Op de achtergrond een wastafel en een kastruimte geïntegreerd in de wand.
Voorbeeld van een gemeenschappelijke ruimte in een transparante setting met het
keukenplatform en het babyplatform (voorzien van onder andere een box en speel­­
goed). Op de achtergrond het vaste gedeelte van de keuken geïntegreerd in de wand.
Voorbeeld van een private ruimte in een gesloten setting met rechts op de voorgrond
het toiletplatform en rechts in het midden het ontsluitingsplatform (combinatie van hal,
overloop en trap uit de traditionele woning).
Vooraanzicht van vier woningen voor verschillende gezins­samen­stellingen. Met twee
ontsluitingsplatformen op het maaiveld.
Fragment van de façade met de dubbele segmentdeuren in verschillende posities.
De oppervlakte op maaiveldniveau blijft openbaar gebied.
Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Ruimte
c Ruimte voor kwaliteit
voor kwaliteit
De uitvoering van de motie Van Aartsen/Bos over
buitenschoolse opvang op de basisschool maakt
dat vanaf 1 januari 2007 de scholen de wensen van
de ouders moeten inventariseren en met ingang
van het schooljaar ‘07-’08 de mogelijkheid voor
opvang moeten bieden. Om de nieuwe functie aan
te kunnen bieden is in- of aanbouwen, extern
ruimte creëren of nieuwbouw van combi­natie­
gebouwen noodzakelijk. WVTTK architecten biedt
met het concept ‘de speelharmonica’ een efficiënte
oplossing op maat.
naar elkaar toe gesitueerd zijn. Door deze uit elkaar te schuiven ontstaat de
benodigde speelruimte. De verdeling van de kinderen over de activiteiten is
vrij te kiezen, waarbij de gebruikte ruimte altijd optimaal is en kan variëren
per dag(deel). Als in een file staan de kasten in lijn. Ook hier moet soms op
elkaar gewacht worden, waardoor het kind leert om te gaan met andere
meningen.
De kasten bestaan uit een standaard (archief)systeem dat op maat wordt
ingebouwd; bij de muziekkamer zijn dit bergkasten voor instrumenten en
BEELD: WVTTK architecten
Een gemiddelde buitenschoolse opvang van 40 kinderen vraagt om ongeveer zeven activiteitenplekken. Huidige voorbeelden bestaan uit een schakeling van zelfstandige ruimtes per activiteit, voor de halve groep. Dit betekent 140 activiteitenplekken voor 40 kinderen, wat neer komt op 71 procent leegstand; een erg statisch gebruik van ruimte. Dat kan veel dynamischer. De meest optimale vorm is één ruimte voor de benodigde activiteitenplekken waarin alle activiteiten naast elkaar kunnen plaatsvinden.
In de speelharmonica zijn de activiteiten ondergebracht in kasten die door
de activiteitszone kunnen rijden. Elke activiteit bestaat uit twee kasten die
Dwarsdoorsnede van prijsvraagontwerp IVXII
Financiële bewegings­ruimte
voor beweegbare ruimte
c Ruimte voor kwaliteit
c Jackel Henstra en
Joost van ’t Klooster
Jackel Henstra en Joost van ’t Klooster
zijn oprichters van WVTTK architecten
in Eindhoven, dat de bouw en het
gebruik van gebouwen efficiënter wil
maken door de logistiek van de bouw
te optimaliseren en één te maken met
het architectonisch ontwerp.
Ruimtegebruik van de speelharmonica tegenover de huidige praktijk
De speelharmonica in concept
bij de toneelkamer is dit een neerklapbaar podium. Met de bestaande
techniek is het mogelijk om met 1 kg handkracht, 3000 kg te verplaatsen.
Voor een kind is het dus mogelijk haar eigen opstelling te kiezen waarbij de
begeleiding sturing geeft aan verantwoord gebruik.
De voordelen van de speelharmonica op een rij:
x Nooit te veel en nooit te weinig ruimte voor het kind.
x Behoud van overzicht voor de leiding met een afgebakende (individuele)
ruimte voor het kind.
x 47 procent ruimtebesparing, zodat er binnen het budget twee maal zoveel financiële armslag is voor kwaliteit van de afwerking.
Bij de functie basisschool worden de activiteiten uit het lokaal gehaald
waardoor de activiteitenzone ook onder schooltijd gebruikt wordt.
De ruimteproblematiek in de stad heeft de eerste interesse vanuit de markt
opgeleverd. Voor kleinschalige basisscholen kan de speelharmonica worden ingebouwd in de vaak al aanwezige multifunctionele ruimte. Hierbij
blijft de ruimte voor de huidige functie bruikbaar als de kasten tegen elkaar
aan staan en zijn (tijdelijke) uitbreidingen niet nodig waardoor de kwaliteit
van de buitenruimte behouden blijft. De speelharmonica biedt dus meer
b
gebruiksmogelijkheden binnen de begrote vierkante meter!
Kijk voor meer informatie over dit project op www.wvttkarchitecten.nl.
De speelharmonica maakt onderdeel uit van de inzending IVXII voor de
prijsvraag ‘Ruimte voor Kinderen’, waar het door de jury werd gewaardeerd met een nominatie. De functies kinderdagverblijf, basisschool en
buitenschoolse opvang hebben in het ontwerp een overlap in de activiteitenzone met de speelharmonica, de zone vormt een plek waar de verschillende leeftijdsgroepen elkaar zien, van elkaar leren en doorgroeien. Bij het
kinderdagverblijf krijgen de kasten de hoogte van een kist, en zijn daarmee
meer op de schaal van het kind. Met de kisten kan de leid(st)er een afgebakende speelplek creëren voor individueel spel of voor kleine groepjes,
waarbij ten alle tijden het overzicht over de gehele ruimte behouden blijft.
Projectgegevens
Inzending: IVXII ‘de speelharmonica’
Prijsvraag: ‘Ruimte voor Kinderen’
Initiatief: Waarborgfonds Kinderopvang.
Ontwerp: WVTTK architecten.
Ontwerpdatum: september 2006.