rije - Roemenië - Bulg ulga ari B je ie -T v r ur e ki -S je ë i t beginpunt a Ned e deel 2: Ho ng ar ije -K ro 34 Mijn ED Nederland Na 3250 km in twee maanden fietsen voor de Hagia Sophia in Istanbul. Fietstour naar Thailand (Eindhoven) nd rla Duitsland afstand: 17000 km Slowakije Hongarije Oostenrijk Roemenië Kroatië Servie Bulgarije Bert van der Kroft rkije Tu eindpunt Turkije Leeftijd: 62 jaar (Istanbul) Afstand gefietst: 3250 km Thailand 17000 km 3250 km Duur: 10 weken D* NA T Na Boedapest vervolgde ik mijn reis langs de Donau richting Zwarte Zee. Het onbekende tegemoet. Van Hongarije naar Kroatië en Servië, door Roemenië en Bulgarije naar Istanbul in Turkije. Dat was in vogelvlucht mijn route. Op Kroatië na waren deze landen DOEL NAAR THAIL Bert van der Kroft vertrok begin april vanuit zijn woonplaats Valkenswaard op de fiets om in tien maanden tijd 17.000 kilometer af te leggen met als eindbestemming Thailand. Met zijn ‘vijf miljoen trappen’ hoopt hij geld in te zamelen voor Future Kids in Ghana en Stop Tetanus van Kiwanis/Unicef. Via Mijn ED houdt hij de lezers maandelijks op de hoogte van zijn ervaringen en vorderingen. Vandaag deel 2. PP RA EN Gastvrijheid, Balkanoorlog en weg vooroordelen Bert van der Kroft fietst 17.000 km van Valkenswaard naar Thailand. [email protected] helemaal nieuw voor me. Maar wat een gastvrije en vriendelijke mensen. Weg vooroordelen over het oude Joegoslavië, voor zover die er al waren trouwens. Een aanrader voor een lang weekend is zeker Belgrado. Er is veel te zien en het heeft een bruisend uitgaanscentrum. Dat laatste heb ik me laten vertellen, niet gecontroleerd. Tussen het drukke verkeer ben ik Eindexamenleerlingen op weg naar hun galafeest in Ruse - Bulgarije. vanuit Belgrado de Donau overgestoken. Veel meer dan 6 km heb ik die dag niet gereden. Ik was even verkeerd gereden en om er zeker van te zijn of ik over de glibberige dijk wel door zou kunnen rijden, sprak ik een man aan. We raakten aan de praat en Miljos nodigde me uit om wat te drinken in zijn huis onder aan de dijk. Voordat ik er erg in had zat ik tussen kinderen, familie en vrienden aan tafel om samen het 6-jarig huwelijksfeest van Miljos en zijn vrouw Milja te vieren. Hoe bijzonder is dat? Bij vrijwel alle ontmoetingen in Kroatië en Servië komt de Balkanoorlog ter sprake. En telkens weer valt het me op, dat de mensen zo vergevinsgezind zijn, dat er geen sprake is van haat en nijd tussen de mensen uit de beide landen. En dat terwijl de verwoestingen uit die oorlog en het latere NAVObombardement op Belgrado nog op veel plaatsen duidelijke sporen hebben achtergelaten. Van al deze gastvrije landen spant Roemenië de kroon. Overal staan mensen je toe te roepen en te zwaaien en als je stopt is iedereen meteen bereid je met raad en daad bij te staan. Die raad moet je wel met een korreltje zout nemen. Je zou zomaar 100 km om kunnen fietsen. De eerste dag in Roemenië al werd ik uitgenodigd door Ion en Stefania om te blijven slapen, werden vrienden uitgenodigd en ging de barbecue aan. Alles uit eigen tuin, tot de kippenpootjes en de zelfgemaakte wijn toe. Vanuit Giurgiu in Roemenië steek ik via de Friendshipsbridge voor de laatste keer de Donau over naar Bulgarije. In het wat Frans aandoende Ruse zie ik hele groepen leerlingen in feestelijke kledij door de straten trekken om hun middelbare-schooltijd met een galafeest af te sluiten. Een bekend tafe- reel. Na de vlakke route langs de Donau is het klimmen in Bulgarije en later in Turkije wel even wennen. Zeker de entree van Istanbul was zwaar met veel korte, stijle klimmetjes tussen het uitermate drukke verkeer. Maar dat is snel vergeten als je na 3250 km met je volgepakte fiets voor de Hagia Sofia en de Blauwe Moskee staat. Vanuit Istanbul ben ik weer even terug in Nederland voor een geplande onderbreking. Mijn moeders negentigste verjaardag op 11 juni en de geboorte van mijn tweede kleinzoon Sam op 19 juni kon ik natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan. Ik had het voor geen goud willen missen, maar ik kijk ook uit naar het vervolg van mijn reis richting Iran. Het visum heb ik nog niet op zak, maar heb er alle vertrouwen in dat dat in Trabzon in Turkije zal lukken. Bert van der Kroft is te volgen via bert.kroft.nl/benfietsen. Daar is alle actuele informatie te vinden over zijn route. De IJzeren Poort, een adembenemend mooi deel van de Donau, ook of misschien juist door de regen die dag.