Werk maken van de WW

Ingezonden mededeling
Werk maken van de WW
Ondanks wettelijke verplichtingen gebeurt er door organisaties in de sector overheid veel te weinig om
mensen die in de WW belanden te helpen aan nieuw werk. Werkgevers zien de WW-uitkeringen als een onvermijdelijke kostenpost. Compliancy is echter niet de enige reden om werk te maken van het WW-beleid
van de organisatie. De kansen om te besparen op “maatschappelijk geld” en de werkzoekende te begeleiden
naar nieuw werk blijven nog te vaak onbenut.
Middels het eigenrisicodragen voor de WW ligt de
verantwoordelijkheid voor de WW-instroom nadrukkelijk bij
de overheidswerkgever. Daarbij gaat het niet alleen om de
financiële lasten van de WW-uitkeringen. Zeker zo belangrijk
zijn de inspanningen die nodig zijn om ex-werknemers zo snel
mogelijk aan het werk te helpen.
Re-integratie begeleiden
Artikel 72a van de WW verplicht de overheidswerkgever
om ‘de inschakeling in de arbeid te bevorderen’ van (ex-)
werknemers die recht hebben of krijgen op een WW-uitkering.
Met andere woorden: de werkgever moet zorgdragen voor
begeleiding bij de re-integratie van de werkzoekende. Hierbij
valt te denken aan sollicitatiebegeleiding, opleiding of coaching.
Werkgever en ex-werknemer moeten zich samen inspannen
om de WW-duur te verkorten.Voor beide partijen is het
immers beter als de werknemer snel aan de slag gaat. De
werkgever heeft een tweeledige taak. Hij moet ex-werknemers
ondersteunen bij hun re-integratie én erop toezien dat zij zelf
hun best doen om aan de slag te komen.
Voldoet een werkgever hier niet aan, dan kan de ex-werknemer
bezwaar maken. Hij lijdt immers onder het gebrek aan
inspanning van de werkgever. Is de werknemer ontevreden met
de reactie op zijn bezwaar, dan kan hij naar de rechter stappen.
Het aantal rechtszaken, waarbij WW’ers hun oude werkgever
aanklagen voor niet gepleegde inspanning, neemt toe. Dus ook
om claims te voorkomen, is het belangrijk dat de werkgever
aan ieder dossier voldoende aandacht besteedt.
Maatschappelijke verantwoordelijkheid
Vanuit goed werkgeverschap moeten overheidswerkgevers hun
ex-werknemers begeleiden naar een nieuwe baan. Ook vanuit
het oogpunt van kostenbeheersing is dit heel belangrijk. De
investeringen in re-integratie zijn meestal snel teruggewonnen
als deze succesvol zijn en de uitkering eindigt. Met een goede
kosten-batenanalyse kan per geval het nut van re-integratiemaatregelen worden ingeschat. Hoe sneller relevante
maatregelen genomen worden, hoe groter de kans op succes.
Cultuur
Veel werkgevers vinden het lastig om ex-werknemers aan te
spreken op hun verplichtingen. Ex-werknemers zijn immers
97663_Rodidus.indd 1
al hun baan kwijtgeraakt en bovendien kan de onderlinge
verhouding gespannen zijn of hebben mensen moeite hun
voormalig collega aan te spreken op het niet nakomen van
de verplichtingen. Toch is dit een cruciaal onderdeel van
het re-integratiebeleid. Consequent controleren op de
re-integratie-inspanningen én via UWV sancties opleggen als
ze die inspanningen niet leveren, kunnen het verschil maken
tussen succes en falen.Voor de werkgever en de voormalig
werknemer!
De regelgeving omtrent eigenrisicodragen voor de WW is
complex. Wil een werkgever hier volledig aan voldoen, is kennis
van die regelgeving dus onontbeerlijk. Gezien het beperkte
aantal dossiers per werkgever leidt dit tot onverantwoord
hoge kosten per dossier. Daarnaast is inzicht in de eigen
WW-instroom van belang. Goede administratie en periodieke
rapportage over aantal en kosten vormen de basis voor een
doelgericht re-integratiebeleid. Dit is geen kwestie van losse
maatregelen nemen. Alle verplichtingen en ondersteunende
taken moeten zorgvuldig worden ingebed in het beleid. Alleen
op die manier kunnen mensen van werk naar werk geholpen
worden.
HR Control & Risk Management
2/12/2015 12:18:06 PM