Meninghebbers

column
Meninghebbers
E
ens in de zoveel tijd zit sport voorin in Het journaal of het VTM Nieuws. Dat heb je om de vier
jaar in de zomer, want dan staan onveranderlijk het EK voetbal en de Olympische Spelen
op het programma. In de andere pare jaren
heb je om de vier jaar eerst Olympische
Winterspelen en later die zomer ook nog eens
de Wereldbeker voetbal. Ook wie anders nooit sport
volgt, zit dan ineens voor de buis gekluisterd en analyseert het gebeuren als een expert.
Daarnaast heb je de pop-ups. Ineens doet zich iets
voor in de sport wat zelfs de sporthater beroert: een
dode of meer dan één, een doping- of een ander
schandaal, een rel. Hét sein, ook voor de niet sportvolgers, om zich expert te voelen en daar ineens een
mening over te ventileren, zelden geholpen door veel
voorkennis of terreinervaring, laat staan context, en
meestal vertrekkend vanuit een paternalistisch of
dogmatisch standpunt.
Die pop-ups komen in alle gedaantes, weze het als
hobbyfilosofen met een journalistenkaart,
schrijvers/schrijfters die niemand leest, academici of
politici met veel tijd, politiek correcte culturo’s of
meno/penopauzerende blogsters/bloggers zonder
lezers. Ze krijgen fora op allerhande opiniepagina’s,
facebooken zich lam en twitteren als kolibries in de
hoop te worden geretweet.
Bij de eerste mening die er compleet naast zit, kan
je een glimlach niet onderdrukken. Bij de elfendertigste naast-de-kwestie-mening denk je: waar haalt
zo’n man of vrouw de pretentie om hier überhaupt
ook maar iets over te zeggen?
Doping is bijvoorbeeld
zo’n populair item. Hoe
meer en hoe zwaarder de
doping, hoe wereldvreemder de opinie’s. “Niet langer verbieden”, zegt de
libertijn. “Repressie werkt
niet”, zegt de theoreticus.
Terwijl de praktijk juist
uitwijst dat repressie wel
werkt en je na drie
gesprekken met topsporters beseft dat ze bij een
gedoogbeleid in geen tijd
zouden ontploffen van het
spul. “Ontploffen als vrije
keuze”, poneert de hobbyfilosoof daarop. Sorry,
neen.
Pop-upmeninghebbers
hebben mij al verweten
een misogyne, racistische,
holebihatende rechtse zak
te zijn omdat ik mij vrolijk,
zo nodig lichtjes druk had
gemaakt in columns over:
- de vrouwen in de topsport, die zich zo graag met
de mannen willen meten, maar die het door hun
meestal hormonale beperkingen altijd en overal moeten afleggen,
- het geleuter over al die mannelijke topsporters
die niet uit de kast zouden willen komen, waarbij ik
de vraag stelde waarom ze jaren na hun carrière nog
steeds niet uit de kast waren gekomen en er op wees
dat het in de topsport (de nadruk ligt hier op ‘top’) nu
eenmaal voordeliger is om lesbisch te zijn dan om
homo te zijn,
- de Afrikanen (let op de geografische omschrijving, dit geldt dus ook voor de witte Chris Froome)
die het cultuurgewijs toch net even iets lastiger hebben om zich aan de strakke discipline van de topsport
te confirmeren.
Bij de soms felle reacties dacht ik onveranderd:
lees eerst eens wat er echt staat, lees ook wat wetenschappelijke artikels en goede boeken, volg wat cursussen, ga een paar jaar naar topsport kijken, praat
met mensen in die wereld en als je dan nog steeds de
wijsneus wil uithangen, draai zeven keer je tong om
en kom dan eens terug. Maar neen, hoe complex het
fenomeen ook, ineens heeft iedereen zomaar een
mening klaar. Hoe minder de meninghebber van
sport kent, hoe dwazer de mening, hoe liever men ze
heeft op de opiniepagina’s, jammer genoeg.
Neem nu deze week de tifo met de onthoofde
Defour. Iedereen mág daar een mening over hebben,
maar niet alle meningen zijn relevant en moeten worden afgedrukt. Vrije meningsuiting in een voetbalstadion? Komaan zeg. Ie-der-een die ooit in een voetbalstadion was bij een risicowedstrijd weet dat één
vonk genoeg is om een heel stadion te laten ontploffen. En die tifo was geen vonk, maar een vlammenwerper in een benzinestation. Wie nooit bij een risicowedstrijd in een voetbalstadion was, moet zijn
mond houden. Dat geldt binnen hun specifieke context ook voor alle andere heikele thema’s in de sport
en wellicht ook daarbuiten.
Ineens mag
iedereen,
niet gehinderd
door veel
voorkennis,
een mening
hebben over
een complex
fenomeen
in de sport,
zoals de tifo met
de onthoofde
Steven Defour
Innovating Digital Content
overwinningen van het seizoen. Al in de vijfde minuut
trok ref Lardot trok een veel
te strenge rode kaart voor
Oostendemiddenvelder
Musona na een tackle op de
restte niets a
blok neer te
eigen strafsc
te rekenen o
de overzijde
heb je een st
Djokovic
Servische nummer één m
Novak Djokovic gaat morgen op zoek naar
zijn vijfde titel in Melbourne. Daarvoor za
hij beter moeten tennissen dan tegen Stan
Wawrinka in de halve finale. De Schot An
Murray ruikt zijn kans.
Andy Murray was niet van plan het einde te bek
ken als Novak Djokovic en Stan Wawrinka vo
het derde jaar op rij een slopende vijfsetter zoud
spelen bij de Australian Open. Bij het ontwak
zou hij wel ontdekken wie zondag in de finale z
tegenstander is.
Zou Murray zijn ogen echt hebben geslote
Het is nauwelijks te geloven dat een liefhebber
hij, een van de weinige topspelers die toegev
dat ze graag naar vrouwentennis kijken, de ma
thon tussen Djokovic en Wawrinka voortijd
heeft verlaten.
In de kortste vijfsetter tussen de viervoudi
en enkelvoudige kampioen ooit bleek Djokov
degene die de minste fouten maakte. Hij verslo
de bij vlagen magistrale Wawrinka in een surre
listische vertoning: 7-6, 3-6, 6-4, 4-6, 6-0. Vo
jaar won de Zwitser hun duel in de kwartfinale
exact vier uur, met 9-7 in de vijfde set. In 2013 w
Djokovic de beste na ruim vijf uur, met 12-10 in
vijfde set.
Het is de derde keer dat de Serviër in de fina
van de Australian Open uitkomt tegen Murr
de leeftijdgenoot die hij al vijftien jaar bij tenn
De Bruyne r
Wolfsburg
4
Bayern munchen
1
Wolfsburg tegen Bayern was
95 minuten lang kippenvel.
Vijf voor het eerbetoon aan
de betreurde Junior
Malanda, negentig voor
het genie Kevin De Bruyne,
die Bayern met twee goals en
een assist uittelde.
Negentig minuten lang heeft
KevinDeBruynehetgroteBayern
München gedomineerd. Op
papier staat de nummer 14 van
Wolfsburg a
Dost. In d
overal. De R
ziel uit zijn
maats, maa
gen die er ni
Al na vie
meteenoph
pele, maar
assist mee v
In de eerst
wereldkam
tevergeefs n
En slecht n
rust schake
versnelling
Vlak na
0-2 na een n
– gebeurt h